Βέλγιο
Γεννήθηκε το 1981 στο Διδυμότειχο του Έβρου. Ραδιοφωνικός παραγωγός από την τρυφερή ηλικία των 9 χρονών, ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την μουσική από τα 14. Το πτυχίο φωνητικής το απέκτησε στα 18 ενώ οι σπουδές του είχαν να κάνουν με την Μηχανολογία.
Η Eurovision ήρθε στην ζωή του από το 1989 όταν άρχισε να καταλαβαίνει το τι εστί Eurovision , την παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε χρονιά. Το 2005 πήγε για πρώτη φορά ως ενήλικας στην Eurovision του Κιέβου, χρονιά που κέρδισε και η Ελλάδα. Από τότε κάθε χρονιά και μέχρι και το 2013 βρισκόταν στον διαγωνισμό ως μέλος της ελληνικής αποστολής με μόνη εξαίρεση την Eurovision της Μόσχας. Το 2011 μετακόμισε στην Γερμανία, όπου ασχολήθηκε εκτός των άλλων και ως συνεργάτης ραδιοφωνικών παραγωγών στα κρατίδια της Σαξωνίας και του Βραδενβούργου.
To 2008 διετέλεσε αντιπρόεδρος του σωματείου , ενώ από το το 2009 ξεκίνησε τις εργασίες σύστασης του INFE Network, όπου και διετέλεσε πρόεδρος του μέχρι και το 2013. Από το 2019 ασχολείται κυρίως με την Ιστορία του διαγωνισμού σε ερευνητικό επίπεδο καθώς και το ψηφιακό του αρχείο.
Αγαπημένες τοπ 5 Συμμετοχές :
Secret Garden – Nocturne (Nor 95)
Anna Maria Jopek – Ale Jestem (Pol 97)
Zdravko Colic – Gori Vatra (YU 1973),
Elisabeth Andreassen – I Evighet (NO 1996)
Aiste – Strazdas (LIT 1999).
Αγαπημένη ελληνική συμμετοχή :
Σοφία Βόσσου – Άνοιξη (GR 91)
Το Βέλγιο έχει λάβει μέρος στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 65 φορές από την πρώτη της συμμετοχή το 1956, όταν ήταν μία από τις επτά χώρες στον πρώτο διαγωνισμό. Οι χώρες με περισσότερες συμμετοχές είναι η Γερμανία (67), η Γαλλία (66) και το Ηνωμένο Βασίλειο (66). Η Βέλγιο έχει απουσιάσει μόνο τρεις φορές, το 1994, το 1997 και το 2001, λόγω χαμηλών επιδόσεων στους προηγούμενους διαγωνισμούς που την απέκλεισαν. Η Βέλγιο έχει κερδίσει τον διαγωνισμό μία φορά, το 1986.
Κατά τα πρώτα 20 χρόνια του διαγωνισμού, το καλύτερο αποτέλεσμα της Βέλγιο ήταν η τέταρτη θέση με το τραγούδι “Un peu de poivre, un peu de sel” που τραγούδησε η Tonia το 1966. Το 1978, το τραγούδι “L’amour ça fait chanter la vie” του Jean Vallée έφερε στη Βέλγιο την πρώτη της θέση στην πρώτη τριάδα, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση. Η νίκη ήρθε το 1986 με το “J’aime la vie” της 13χρονης Sandra Kim. Το επόμενο μεγάλο επίτευγμα ήταν το 2003, όταν το “Sanomi” των Urban Trad τερμάτισε στη δεύτερη θέση, χάνοντας με μόλις δύο πόντους. Η Βέλγιο έχει τερματίσει τελευταία στον διαγωνισμό οκτώ φορές, με την πιο πρόσφατη το 2000, και έχει λάβει δύο φορές μηδενικούς πόντους, το 1962 και το 1965.
Με την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, to Βέλγιο απέτυχε να προκριθεί στον τελικό για πέντε συνεχόμενα χρόνια (2005–2009). Από το 2010, όμως, έχει επιτύχει περισσότερες προκρίσεις, φτάνοντας στον τελικό σε οκτώ από τους 14 διαγωνισμούς και έχοντας καταλάβει θέση στην πρώτη δεκάδα πέντε φορές, με τα τραγούδια “Me and My Guitar” του Tom Dice (έκτος το 2010), “Rhythm Inside” του Loïc Nottet (τέταρτο το 2015), “What’s the Pressure” της Laura Tesoro (δέκατο το 2016), “City Lights” της Blanche (τέταρτο το 2017) και “Because of You” του Gustaph (έβδομο το 2023).
Συμμετοχή
Το Βέλγιο είναι ένα ομοσπονδιακό κράτος που χωρίζεται σε δύο βασικές γλωσσικές περιοχές: τη Φλάνδρα στον βορρά, όπου μιλούν ολλανδικά, και τη Βαλλονία στον νότο, όπου μιλούν γαλλικά. Κάθε περιοχή έχει τον δικό της δημόσιο φορέα ραδιοτηλεόρασης: τη Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie (VRT) στη Φλάνδρα και τη Radio-télévision belge de la Communauté française (RTBF) στη Βαλλονία. Και οι δύο φορείς είναι πλήρη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ραδιοτηλεόρασης (EBU), επιτρέποντας έτσι τη συμμετοχή τους στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision. Επειδή επιτρέπεται μόνο μία συμμετοχή ανά χώρα κάθε χρόνο, οι δύο φορείς εναλλάσσονται στην εκπροσώπηση του Βελγίου. Από το 2021, η VRT είναι υπεύθυνη για τις συμμετοχές τα μονά έτη, ενώ η RTBF αναλαμβάνει τα ζυγά έτη, με τους δύο φορείς να μοιράζονται τα δικαιώματα μετάδοσης.
Ιστορία
Το Βέλγιο συμμετέχει στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision από το 1956, όταν έλαβε μέρος στον πρώτο διαγωνισμό. Η μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας μέχρι το 1978 ήταν η τέταρτη θέση της Tonia το 1966, ενώ το 1978 ο Jean Vallée κατέκτησε τη δεύτερη θέση. Στη δεκαετία του 1980, παρά τις καλές επιδόσεις της Stella (τέταρτη το 1982) και του Jacques Zegers (πέμπτος το 1984), το Βέλγιο τερμάτισε τελευταίο για έκτη φορά το 1985. Το 1986, όμως, ήρθε η μοναδική νίκη της χώρας (μέχρι το 2023) όταν η Sandra Kim κέρδισε με το “J’aime la vie”. Παρά το γεγονός ότι οι στίχοι έλεγαν ότι ήταν 15 ετών, στην πραγματικότητα ήταν 13, κάτι που οδήγησε την Ελβετία, που τερμάτισε δεύτερη, να ζητήσει τον αποκλεισμό της, χωρίς αποτέλεσμα. Η νίκη αυτή έκανε το Βέλγιο την τελευταία από τις επτά χώρες που ιδρυτικά συμμετείχαν στον διαγωνισμό και κέρδισαν, καθώς οι άλλες χώρες είχαν ήδη κερδίσει πριν. Η Sandra Kim σημείωσε εκείνη τη χρονιά 176 πόντους, ένα ρεκόρ που παρέμεινε μέχρι το 1993, και το 2022, το ρεκόρ της εξακολουθεί να κατατάσσεται στην όγδοη θέση όλων των νικητών της Eurovision.
Το Βέλγιο τερμάτισε τελευταίο για έβδομη φορά στον διαγωνισμό του 1993, πριν σημειώσει την καλύτερη θέση της δεκαετίας του 1990 το 1998 με τη Mélanie Cohl, που κατέκτησε την έκτη θέση. Στη δεκαετία του 2000, η χώρα είχε ανάμεικτα αποτελέσματα: άρχισε τη δεκαετία με μια ακόμη τελευταία θέση στον διαγωνισμό του 2000 στη Στοκχόλμη, αλλά το 2003 σημείωσε την καλύτερη θέση του 21ου αιώνα με τους Urban Trad, που ερμήνευσαν σε φανταστική γλώσσα και κατέκτησαν τη δεύτερη θέση με 165 πόντους, χάνοντας με δύο πόντους από την Τουρκία. Από το 2005 έως το 2009, το Βέλγιο απέτυχε να περάσει στον τελικό σε πέντε συνεχόμενες χρονιές.
Η συμμετοχή του 2010 ήταν ο Tom Dice, φιναλίστ του The X Factor, ο οποίος τερμάτισε πρώτος στον ημιτελικό, επιτρέποντας στο Βέλγιο να προκριθεί στον τελικό για πρώτη φορά από το 2004 και να κατακτήσει τη 6η θέση, το καλύτερο αποτέλεσμα από το 2003. Στη συνέχεια, η χώρα είχε μια σειρά από επιτυχίες και αποτυχίες: ενώ απέτυχε να προκριθεί σε πέντε διαγωνισμούς (2011, 2012, 2014, 2018 και 2019), το 2013 προκρίθηκε και ακολούθησε τρεις συνεχόμενες θέσεις στην πρώτη δεκάδα με τους Loïc Nottet (τέταρτος το 2015), Laura Tesoro (δέκατη το 2016) και Blanche (τέταρτη το 2017). Μετά από δύο αποτυχίες το 2018 και το 2019, το Βέλγιο σημείωσε τρεις συνεχόμενες προκρίσεις το 2021 με τους Hooverphonic, το 2022 με τον Jérémie Makiese και το 2023 με τον Gustaph, ο οποίος κατέκτησε την έβδομη θέση.
Διαφορά μεταξύ Καναλιών
Υπάρχει σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα που κατέγραψαν οι φορείς ραδιοτηλεόρασης του Βελγίου στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision. Οι γαλλόφωνοι φορείς της Βαλλονίας ήταν υπεύθυνοι για τη μοναδική νίκη του Βελγίου το 1986, για όλες τις δέκα πρώτες πέντε θέσεις και για 18 από τις 26 θέσεις στην πρώτη δεκάδα. Αντίθετα, οι φλαμανδικοί φορείς κατάφεραν να φτάσουν στην πρώτη δεκάδα μόνο οκτώ φορές, ενώ υπήρξαν υπεύθυνοι για έξι από τις οκτώ τελευταίες θέσεις του Βελγίου.
Στη δεκαετία του 1990, εισήχθη ο κανονισμός του υποβιβασμού, που σήμαινε ότι οι χώρες με τις χειρότερες θέσεις δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν τον επόμενο χρόνο, λόγω της αύξησης του αριθμού των συμμετεχόντων χωρών. Το Βέλγιο υποβιβάστηκε τρεις φορές, το 1994, το 1997 και το 2001. Δύο φορές μετά από κακή θέση φλαμανδικής συμμετοχής από τον φορέα BRTN και μία φορά μετά την τελευταία θέση της συμμετοχής “Envie de vivre” της Nathalie Sorce από τον φορέα RTBF το 2000.
Από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004, οι δύο φορείς του Βελγίου έχουν καταφέρει να πετύχουν παρόμοια αποτελέσματα ως προς την πρόκριση στον τελικό: μέχρι το 2024, οι RTBF και VRT προκρίθηκαν από τέσσερις φορές σε δέκα και εννέα ημιτελικούς αντίστοιχα.
Έτος | Καλλιτέχνης | Τίτλος | Γλώσσα | Τελικός | Βαθμοί | Ημιτελικός | Βαθμοί |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Fud Leclerc | “Messieurs les noyés de la Seine” | Γαλλικά | — | — | Χωρίς Ημιτελικούς | |
Mony Marc | “Le Plus Beau Jour de ma vie” | Γαλλικά | |||||
1957 | Bobbejaan Schoepen | “Straatdeuntje” | Ολλανδικά | 8 | 5 | ||
1958 | Fud Leclerc | “Ma petite chatte” | Γαλλικά | 5 | 8 | ||
1959 | Bob Benny | “Hou toch van mij” | Ολλανδικά | 6 | 9 | ||
1960 | Fud Leclerc | “Mon amour pour toi” | Γαλλικά | 6 | 9 | ||
1961 | Bob Benny | “September, gouden roos” | Ολλανδικά | 15 ◁ | 1 | ||
1962 | Fud Leclerc | “Ton nom” | Γαλλικά | 13 ◁ | 0 | ||
1963 | Jacques Raymond | “Waarom?” | Ολλανδικά | 10 | 4 | ||
1964 | Robert Cogoi | “Près de ma rivière” | Γαλλικά | 10 | 2 | ||
1965 | Lize Marke | “Als het weer lente is” | Ολλανδικά | 15 ◁ | 0 | ||
1966 | Tonia | “Un peu de poivre, un peu de sel” | Γαλλικά | 4 | 14 | ||
1967 | Louis Neefs | “Ik heb zorgen” | Ολλανδικά | 7 | 8 | ||
1968 | Claude Lombard | “Quand tu reviendras” | Γαλλικά | 7 | 8 | ||
1969 | Louis Neefs | “Jennifer Jennings” | Ολλανδικά | 7 | 10 | ||
1970 | Jean Vallée | “Viens l’oublier” | Γαλλικά | 8 | 5 | ||
1971 | Jacques Raymond and Lily Castel | “Goeie morgen, morgen” | Ολλανδικά | 14 | 68 | ||
1972 | Serge and Christine Ghisoland | “À la folie ou pas du tout” | Γαλλικά | 17 | 55 | ||
1973 | Nicole and Hugo | “Baby Baby” | Ολλανδικά | 17 ◁ | 58 | ||
1974 | Jacques Hustin | “Fleur de liberté” | Γαλλικά | 9 | 10 | ||
1975 | Ann Christy | “Gelukkig zijn” | Ολλανδικά, Αγγλικά | 15 | 17 | ||
1976 | Pierre Rapsat | “Judy et Cie” | Γαλλικά | 8 | 68 | ||
1977 | Dream Express | “A Million in One, Two, Three” | Αγγλικά | 7 | 69 | ||
1978 | Jean Vallée | “L’amour ça fait chanter la vie” | Γαλλικά | 2 | 125 | ||
1979 | Micha Marah | “Hey Nana” | Ολλανδικά | 18 ◁ | 5 | ||
1980 | Telex | “Euro-Vision” | Γαλλικά | 17 | 14 | ||
1981 | Emly Starr | “Samson” | Ολλανδικά | 13 | 40 | ||
1982 | Stella | “Si tu aimes ma musique” | Γαλλικά | 4 | 96 | ||
1983 | Pas de Deux | “Rendez-vous” | Ολλανδικά | 18 | 13 | ||
1984 | Jacques Zegers | “Avanti la vie” | Γαλλικά | 5 | 70 | ||
1985 | Linda Lepomme | “Laat me nu gaan” | Ολλανδικά | 19 ◁ | 7 | ||
1986 | Sandra Kim | “J’aime la vie” | Γαλλικά | 1 | 176 | ||
1987 | Liliane Saint-Pierre | “Soldiers of Love” | Ολλανδικά | 11 | 56 | ||
1988 | Reynaert | “Laissez briller le soleil” | Γαλλικά | 18 | 5 | ||
1989 | Ingeborg | “Door de wind” | Ολλανδικά | 19 | 13 | ||
1990 | Philippe Lafontaine | “Macédomienne” | Γαλλικά | 12 | 46 | ||
1991 | Clouseau | “Geef het op” | Ολλανδικά | 16 | 23 | ||
1992 | Morgane | “Nous on veut des violons” | Γαλλικά | 20 | 11 | ||
1993 | Barbara | “Iemand als jij” | Ολλανδικά | 25 ◁ | 3 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1995 | Frédéric Etherlinck | “La voix est libre” | Γαλλικά | 20 | 8 | Χωρίς Ημιτελικούς | |
1996 | Lisa del Bo | “Liefde is een kaartspel” | Ολλανδικά | 16 | 22 | 12 | 45 |
1998 | Mélanie Cohl | “Dis oui” | Γαλλικά | 6 | 122 | Χωρίς Ημιτελικούς | |
1999 | Vanessa Chinitor | “Like the Wind” | Αγγλικά | 12 | 38 | ||
2000 | Nathalie Sorce | “Envie de vivre” | Γαλλικά | 24 ◁ | 2 | ||
2002 | Sergio and the Ladies | “Sister” | Αγγλικά | 13 | 33 | ||
2003 | Urban Trad | “Sanomi” | Φανταστική | 2 | 165 | ||
2004 | Xandee | “1 Life” | Αγγλικά | 22 | 7 | Top 11 το 2003 | |
2005 | Nuno Resende | “Le Grand Soir” | Γαλλικά | Δεν προκρίθηκε | 22 | 29 | |
2006 | Kate Ryan | “Je t’adore” | Αγγλικά | 12 | 69 | ||
2007 | The KMG’s | “Love Power” | Αγγλικά | 26 | 14 | ||
2008 | Ishtar | “O Julissi” | Φανταστική | 17 | 16 | ||
2009 | Copycat | “Copycat” | Αγγλικά | 17 | 1 | ||
2010 | Tom Dice | “Me and My Guitar” | Αγγλικά | 6 | 143 | 1 | 167 |
2011 | Witloof Bay | “With Love Baby” | Αγγλικά | Δεν προκρίθηκε | 11 | 53 | |
2012 | Iris | “Would You?” | Αγγλικά | 17 | 16 | ||
2013 | Roberto Bellarosa | “Love Kills” | Αγγλικά | 12 | 71 | 5 | 75 |
2014 | Axel Hirsoux | “Mother” | Αγγλικά | Δεν προκρίθηκε | 14 | 28 | |
2015 | Loïc Nottet | “Rhythm Inside” | Αγγλικά | 4 | 217 | 2 | 149 |
2016 | Laura Tesoro | “What’s the Pressure” | Αγγλικά | 10 | 181 | 3 | 274 |
2017 | Blanche | “City Lights” | Αγγλικά | 4 | 363 | 4 | 165 |
2018 | Sennek | “A Matter of Time” | Αγγλικά | Δεν προκρίθηκε | 12 | 91 | |
2019 | Eliot | “Wake Up” | Αγγλικά | 13 | 70 | ||
2020 | Hooverphonic | “Release Me” | Αγγλικά | Ακύρωση Διαγωνισμού X | |||
2021 | Hooverphonic | “The Wrong Place” | Αγγλικά | 19 | 74 | 9 | 117 |
2022 | Jérémie Makiese | “Miss You” | Αγγλικά | 19 | 64 | 8 | 151 |
2023 | Gustaph | “Because of You” | Αγγλικά | 7 | 182 | 8 | 90 |
2024 | Mustii | “Before the Party’s Over” | Αγγλικά | Δεν προκρίθηκε | 13 | 18 | |
2025 | TBD 1 Φεβρουαρίου 2025 | Σύντομα † |