Η σχέση της Κίνας με το διαγωνισμό δεν είναι πρόσφατη. Ακούσαμε φέτος από τις Αυστριακές παρουσιάστριες ότι για πρώτη φορά μεταδίδει το διαγωνισμό. Στην πραγματικότητα εγκαινιάστηκαν οι ζωντανές μεταδόσεις. Παλαιότερα, γινόταν αναμετάδοση ήδη από το 1990, αλλά σταμάτησε το 2003, διότι η κινεζική κυβέρνηση διέθεσε το σχετικό κονδύλι στην καταπολέμηση της γρίπης SARS που βρισκόταν τότε σε έξαρση. Το ενδιαφέρον αναζωπυρώθηκε το 2013, οπότε η κρατική τηλεόραση CCTV μετέδωσε σε μαγνητοσκόπηση τον διαγωνισμό τον… Νοέμβριο, λογοκρίνοντας μάλιστα το λεσβιακό φιλί της Krista Siegfrieds.
Η νίκη της Conchita, που μεταδόθηκε επίσης σε μαγνητοσκόπηση, προκάλεσε αίσθηση, με τις εφημερίδες να τη χαρακτηρίζουν αμήχανα «Travesti Queen» και «Bearded Beauty», προσπαθώντας να εξηγήσουν την αλλόκοτη εμφάνισή της στη συντηρητική κοινωνία και τους Κινέζους φαν (ναι! Υπάρχει φαν κλαμπ των 100 ατόμων, το οποίο μάλιστα ψήφισε φέτος όλα τα τραγούδια) να την αποκαλούν «Ms. Beard». Υπάρχει μάλιστα μια φήμη ότι, μετά από επίσκεψη της Δανής βασίλισσας στην Κίνα, η τελευταία υπήρξε κρυφός χρηματοδότης της Γιουροβίζιον της Κοπεγχάγης.
Πολύ πρόσφατα, ένα ιδιωτικό κανάλι, το Hunan TV, δεύτερο σε τηλεθέαση στην αχανή χώρα, ενδιαφέρθηκε να στείλει συμμετοχή, ειδικά μάλιστα μετά την παρθενική εμφάνιση της Αυστραλίας. Μένει να δούμε τι θα αποφασίσει η EBU, δεδομένου ότι με πληθυσμό 1, 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους πρόκειται για τεράστια αγορά και τα έσοδα θα είναι καταιγιστικά.
Η λέξη «Πεκίνο», πάντως, έχει ακουστεί πολλά χρόνια πριν από την πρωτοπόρο Άννα Βίσση, στο «’Ωτοστοπ» (στίχοι της Ρόνης Σοφού): «Πεκίνο, Βλαδιβοστόκ, Παρίσι, Λονδίνο…»! To 2006, 3o στη Φινλανδική επιλογή ήρθε το «Shanghain valot» (= Τα φώτα της Σαγκάης) με την Anita Eklund. Ενδεχομένως να υπάρχουν προφητικές (;) αναφορές και σε άλλα γιουροτράγουδα.
