Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2014 η Σκωτία έχασε τη μοναδική ευκαιρία να γίνει ανεξάρτητο κράτος (44, 7% ψήφισαν ΝΑΙ στην απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ 55, 3 % ΟΧΙ). Κάπως έτσι χάθηκε μια νέα χώρα από τη Γιουροβίζιον, οι προσπάθειες συμμετοχής της οποίας εκκινούσαν πάντοτε από το Scottish National Party (SNP), το κόμμα που πρωτοστατεί εδώ και χρόνια στην ανεξαρτητοποίησή της. Ένα βασικό επιχείρημα που προέβαλαν ήταν η συμμετοχή της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Βόρειας Ιρλανδίας σε διάφορα αθλητικά γεγονότα χωριστά από την Αγγλία.
Πράγματι, οι Σκωτσέζοι πολλές φορές είχαν ασκήσει πίεση στην EBU με πιο σημαντικές το 1999, ένα χρόνο μετά από την τελευταία γιουροδιοργάνωση επί αγγλικού εδάφους και το 2008, οπότε η EBU επέτρεψε στο σκωτικό κανάλι να κάνει αίτηση, ώστε να γίνει μέλος της, χωρίς ωστόσο να έχει δικαίωμα συμμετοχής στη Γιουροβίζιον, καθώς το BBC κατέχει τα αποκλειστικά δικαιώματα για το σύνολο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ως πρώτο βήμα, η Σκωτική κυβέρνηση σχεδίαζε τη μεταφορά του BBC Scotland στο δικό της κανάλι, το Scottish Broadcasting Service (SBC). Μόνο εάν το δημοψήφισμα ήταν θετικό, η Σκωτία θα μπορούσε, ως ανεξάρτητο κράτος πλέον, να συμμετάσχει και αυτό από το 2017 και μετά. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε, οπότε το BBC παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος.
Κατά καιρούς πάντως έχουμε δει διάφορους Σκωτσέζους στο διαγωνισμό: τη Lulu (Lulu Kennedy-Cairns, η οποία γεννήθηκε ως Marie McDonald McLaughlin Lawrie-UK 69), την Karen Matheson (FRA 96), τoν Scott Fitzgerald (William McFail-UK 88), τoν Kenneth McKellar, ντυμένο με στολή και κιλτ (UK 66), την Eve Graham (UK 72-μέλος των New Seekers), αλλά και τον Peter MacLane (ΜΟΝ 72), ενώ εκεί ζει και η γιαγιά του… Γιάννη Βάλβη (αλήστου μνήμης συνθέτης GRE 98).
Η πρώτη φορά που ακούσαμε για τη Σκωτία ήταν πολύ παλιά, συγκεκριμένα το 1960, στους στίχους του νικητήριου τραγουδιού της Γαλλίας, όπου μάθαμε πως ο αγαπημένος της τραγουδίστριας, ο «Tom Pillibi» έχει δύο κάστρα, ένα στη Σκωτία και ένα στο… Μαυροβούνιο!
Αργότερα, για να τους «χρυσώσει το χάπι», το BBC, επέλεξε η διοργάνωση του 1972 (η οποία προέκυψε μετά από την αδυναμία του «φτωχού» Μονακό, που είχε κερδίσει, να αναλάβει) να γίνει στο Εδιμβούργο, ούτως ώστε να τιμηθεί η πιο πρόσφατη νικήτρια του Ηνωμένου Βασιλείου, η Σκωτσέζα Lulu. Εκεί έμελλε να θριαμβεύσει η Βίκυ Λέανδρος. Στο διάλειμμα κυριαρχούσαν -τι άλλο;- οι γκάιντες, ένα ιντερμέδιο από τα πιο χαρακτηριστικά της ιστορίας του διαγωνισμού.
Για την ιστορία και για να κλείσουμε το κεφάλαιο «UK», από την Ουαλία είναι οι γιούροσταρ Elaine Morgan (FRA 96), Mary Hopkin (UΚ 70), Emma (Emma Booth-UK 90) και Jessica Garlick (UK 02), ενώ Ουαλικό όνομά έχει η Sandie Jones (IRL 72). Τέλος, από τη Βόρεια Ιρλανδία είναι ο Ronnie Carroll (UK 62, 63), η Clodagh Rodgers (UK 71) και οι Mullans (IRL 99). Και μια σχετικά άγνωστη πληροφορία: το 1995, μετά από την τρίτη κατά σειρά νίκη της Ιρλανδίας, το BBC είχε προτείνει στο RTE συνδιοργάνωση στο Μπέλφαστ, προκειμένου να μοιραστούν τα έξοδα.
