Ο συγγραφέας και οι δραστηριότητές του
Ο David Lelai-Elo γεννήθηκε το 1971 στην Ορλεάνη της Γαλλίας. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Ισπανική Φιλολογία και διδάσκει τη γλώσσα. Αρθρογραφεί σε περιοδικά, έχοντας ειδικευτεί στα πορτραίτα σημαντικών γυναικών, από τη Δαλιδά και την Εντίθ Πιάφ μέχρι τη Ρόμυ Σνάιντερ, τη Βανεσά Παραντί, την Εβίτα Περόν και τη Μπαρμπαρά. Έχει, επίσης, γράψει τραγούδια για τη Michèle Torr (LUX 66, MON 77). Είναι εκδότης gay περιοδικού. Ερωτευμένος με την Ελλάδα, κυκλοφόρησε μια βιογραφία της Μαρίας Κάλλας, η οποία μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατό της, το 1997. Το 2016 αφοσιώθηκε στη Νάνα Μούσχουρη, γράφοντας μια βιογραφία της, η οποία τώρα διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο από τη γνωστή ηθοποιό Virginie Lemoine και ανέβηκε στην Αβινιόν το 2019 και στο Παρίσι φέτος, με πρωταγωνιστή τον Didier Constant.
Το Δελτίο Τύπου της παράστασης
«Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη», του Νταβίντ Λελαί-Ελό στο Θέατρο Σταθμός
Πρεμιέρα 29 Σεπτεμβρίου
Εγώ δεν μεταμφιέζομαι, είμαι. Η μεταμφίεση δεν είναι παιδικό παιχνίδι, είναι η μεταμόρφωση προς την ενηλικίωση»
^ Μια αληθινή ιστορία, ένας ύμνος στη δύναμη του ονείρου:
Η αληθινή ιστορία του συγγραφέα Νταβίντ Λελαί-Ελό, ειπωμένη με ειλικρίνεια, χιούμορ και ανθρώπινη ζεστασιά, ξεδιπλώνεται σ’ έναν γοητευτικό μονόλογο, ενώ μέσα από το έργο ανασυντίθεται η εικόνα της Ελληνίδας καλλιτέχνιδας με τη διεθνή ακτινοβολία, της οποίας η μουσική διαδρομή, εκτός από αξιοθαύμαστο καλλιτεχνικό επίτευγμα, έχει αποτελέσει όχημα προβολής της ελληνικότητας σε όλο τον κόσμο.
* Ο Μάνος Καρατζογιάννης υποδύεται τον Μιλού υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Ελισσαίου Βλάχου, ενσαρκώνοντας ένα ρόλο απαιτητικό, ενός ανθρώπου που διεκδικεί να γίνει αποδεκτός και να αγαπηθεί.
Η Νάνα Μούσχουρη, φίλη και συνεργάτης πλέον του συγγραφέα, σημειώνει για το έργο:
«Ο Μιλού, το μικρό αγόρι που ζει το όνειρό του, συνεχίζει να βαδίζει στο δρόμο του με ενθουσιασμό και σεβασμό για να καταφέρει να υπάρξει, μέχρι τα όρια της ζωής του. Γιατί το όνειρό του είναι η ελπίδα για το μέλλον του. Είμαι ευτυχής που μοιράζομαι ένα μέρος της διαδρομής του, συγκινημένη που του απλώνω το χέρι και του δανείζω τη φωνή μου. Και νιώθω ότι μου δίνει και αυτός το χέρι του και μοιραζόμαστε μυστικά τη μεγάλη ευθύνη να βρούμε την Αλήθεια μας».
