Αδικήθηκαν οι Ελληνικές συμμετοχές; Μέρος Β’: 80’ς

Το 1980 γνώρισε το μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών σε ελληνικούς τελικούς (αν εξαιρέσει κανείς το 2002), με την εξόφθαλμα στημένη επιλογή της “Αννούλας της Ευρώπης”. Ένα κιτς φολκλόρ, με ρυθμό που σταματούσε και ξεκινούσε ξανά, ακούρευτους χορωδούς με μαλλί αφάνα τους οποίους “έπιασε η κάμερα” την ώρα που έπαιρναν τις θέσεις τους και την Άννα Βίσση να μετρά τα βήματά της και να μην υποστηρίζει το τραγούδι, έφεραν το μέτριο αποτέλεσμα. Απορία ως προς τους στίχους του “Ώτοστοπ”: τι το ήθελε το… Πεκίνο το… Βλαδιβοστόκ και το Κάιρο; Δεν μπορούσε να “γλύψει” άλλες χώρες για κανένα βαθμουλάκι; Αφήστε τη διχογνωμία για το κατά πόσον λέει “Λυών” ή “Ρώμη” (εμείς πιστεύουμε το δεύτερο). Ίσως αν πήγαινε 2-3 χρόνια αργότερα να είχε καλύτερη τύχη. 13/19.

Το 1981 το φεστιβαλικό “Φεγγάρι Καλοκαιρινό” με τον Γιάννη Δημητρά κάνει μια αξιοπρεπή εμφάνιση, η οποία μάλιστα βραβεύεται από τους δημοσιογράφους. Λίγο το λάθος της πιανίστα Σοφίας Χούνδρα στην αρχή του τραγουδιού (πατά άλλες  νότες), λίγο το ξεπερασμένο ύφος της συγκεκριμένης μπαλάντας, λίγο το “2 σε 1”  του Γιάννη Δημητρά (έκανε ταυτόχρονα και τη βασική φωνή και τα φωνητικά) και το φεγγάρι “χλώμιασε”, όπως έγραψαν τότε οι εφημερίδες. 8/20.

H πολιτιστική λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ χτύπησε και τη Γιουροβίζιον, ψάχνοντας αφορμές για μη συμμετοχή (1982, 1984, 1986, 1999, 2000 με διαφορετική δικαιολογία κάθε φορά) ή για συμμετοχή με ό, τι πιο έντεχνο και κουλτουριάρικο υπήρχε, με τραγούδια που δεν ενδιέφεραν ούτε καν την εγχώρια αγορά. Δεν ξέρουμε πως θα πήγαιναν ούτε οι “45 κοπελιές” με τον Θέμη Αδαμαντίδη το 1982, ούτε το “Wagon Lit” με την Πωλίνα το 1986. Αν κρίνουμε από το επίπεδο των υπόλοιπων τραγουδιών, νομίζουμε ότι θα είχαν σταθεί καλά, ειδικά το δεύτερο. Βέβαια, κι αυτό ισχύει για όλες τις συμμετοχές της εποχής, όταν η ίδια η Ελλάδα δεν υποστηρίζει τις συμμετοχές της, όταν αυτές δεν έχουν απήχηση κι όταν η ΕΡΤ τις αντιμετωπίζει ως αγγαρεία και αναγκαίο κακό, γιατί οι ξένοι να τις υποστηρίξουν;

Το 1983, λοιπόν, η Κρίστη (Στασινοπούλου), νόμιζες ότι ξεπήδησε από το φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή, με ταγάρι, αμπέχωνο και σφυροδρέπανο και βρέθηκε στη Γιουροβίζιον με το βαρυφορτωμένο ενορχηστρωτικά “Μου λες”. Πολύ γλυκερό το τραγούδι, πολύ γλυκερή και η Κρίστη, σε μια χρονιά όπου η νικήτρια Corinne Hermes κέρδισε ίσως με τη δυναμικότερη μπαλάντα στην ιστορία της Γιουροβίζιον. Δεν έπεισε. 14/20.

Το 1985, στο αποκορύφωμα του σοσιαλιστικού στίχου, ο Τάκης Μπινιάρης με μαλλί Farah Fawcett έτρεμε επί σκηνής από το τρακ, τα δε φωνητικά -τέσσερεις πανέμορφες κυρίες, στις οποίες η κάμερα έκανε μόνο 2-3 μακρινά πλάνα, “τα έχασαν” και δεν τον στήριξαν όσο έπρεπε. Ωραία μπαλάντα, υψηλής αισθητικής βίντεο-κλιπ, πανέμορφος και άψογος φωνητικά ο Τάκης, αλλά, επίσης δεν έπεισε, σε μια χρονιά με πολλά μεγάλα ονόματα και 13 γιούροσταρ που επέστρεψαν. 16/19.

Το 1987 η Ελλάδα νόμιζε ότι ανακάλυψε το “αυγό του Κολόμβου” (όποιος δεν έχει δει τη Νόρα Βαλσάμη εκστασιασμένη να ανακοινώνει το αποτέλεσμα, δεν έχει δει τίποτα!): μια φρέσκια συμμετοχή, τόσο μακριά από τις δήθεν ποιοτικές, ωστόσο χιλιοακουσμένη στο εξωτερικό και ψιλοαντιγραφή των Wham! Οι Bang! λοιπόν (Θάνος Καλλίρης και Βασίλης Δερτιλής), με στυλ δεκαετίας του ’50 και στίχους διανθισμένους με ξένες λέξεις (κλασικό πια το κόλπο) κατάφεραν ένα ευπρόσδεκτό πλασάρισμα την δεκάδα, δεν στάθηκαν όμως ικανοί να κάνουν το πραγματικό μπαμ. Πως; Σας ενόχλησε το “κυκλοφοράς τις νύχτες”; Μην ανησυχείτε, οι ξένοι δεν το κατάλαβαν! 10/22

Το 1988, σε μια κρίση ταυτότητας, η ελληνική επιτροπή αποφάσισε να στείλει το χειρότερο από τα τραγούδια της επιλογής. Το παρασκήνιο είναι γνωστό. Τι να σου κάνει και η καημένη η Amanda Grant ντυμένη κλόουν; Αμήχανα και ταυτόχρονα μηχανικά χορευτικά, κάπως άσχημοι οι χορωδοί κι ένα ενοχλητικό “χα, χα, χα, χα” (θα μπορούσε στο σημείο αυτό να ακούγεται ένα τύμπανο) να τρυπά τα αυτιά των Ευρωπαίων. Η Αφροδίτη Φρυδά, λοιπόν, καταποντίστηκε, παρά τους ευαίσθητους στίχους, ήταν και κακοντυμένη, δεν την έσωζε τίποτα. 17/21

Η συμμετοχή του 1989 έχει ψηφιστεί από τους φαν ως η καλύτερη ελληνική συμμετοχή πριν από το 2000. Ήταν η κομψή Μαριάνα Ευστρατίου και “Το δικό σου αστέρι”, με ωραία ενορχήστρωση (το πιτσικάτο των εγχόρδων στην αρχή έχει γράψει ιστορία), υπέροχους στίχους, μήνυμα και μουσική. Τι έφταιξε; Νομίζουμε το τρακ της ερμηνεύτριας και το φλάουτο του Φίλιππου Τσεμπερούλη που ακούγεται πιο δυνατά από ό, τι θα έπρεπε. 9/22

Ακολουθούν, με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, τα “πέτρινα χρόνια” της Γιουροβίζιον για την Ελλάδα, με χαμηλές τηλεθεάσεις και αδιάφορες έως κακές συμμετοχές, ώσπου οι Antique ανέτρεψαν το 2001 το σκηνικό και έφεραν νέα δεδομένα. Γι’ αυτά όμως θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο.