Eurovision χωρίς δράμα είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Έτσι μετά την κριτική που άσκησε στο νικητήριο λόγο του Salvador, ο εκπρόσωπος της Σουηδίας Robin Benggtson, σειρά είχε ο Alex Florea από τη Ρουμανία. Σε συνέντευξη που μεταδόθηκε και ζωντανά μέσω live streaming, σε μία από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ρουμανίας Adevarul, ο ένας από τους δύο ερμηνευτές του Yodel It, επιτέθηκε σφοδρά στο νικητή του φετινού διαγωνισμού Salvador Sobral.
Οι δηλώσεις του Alex έχουν ήδη κάνει το γύρο του διαδικτύου με τους fans να διχάζονται.
Χρησιμοποίησαν marketing για να κερδίσουν, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα talent shows. Η προσωπική του ιστορία έπαιξε ρόλο και ο κόσμος την πίστεψε. Κατά τη δική μου εκτίμηση όμως ο Salvador δεν έχει σωματικά προβλήματα υγείας, αλλά διανοητικά. Όλοι πίστευαν ότι η Ιταλία θα κερδίσει, αλλά στο Κίεβο δημιουργήθηκε ένας μεγάλος μύθος γύρω από το Salvador, επειδή ήταν μυστήριος, δεν έδινε συνεντεύξεις, δεν έβγαζε φωτογραφίες και δεν εμφανίζονταν στις πρόβες. Ο Βούλγαρος εκπρόσωπος θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει την προσωπική του ιστορία, έχει πρόβλημα με την όραση του, αλλά δεν το έκανε. Ο Salvador έπαιζε ένα ρόλο, αυτό ένοιωθα. Τον είδα αρκετές φορές και δεν μου φαινόταν ότι είχε σοβαρά προβλήματα υγείας. Από την άλλη πλευρά το τραγούδι του είναι υπέροχο και δεν έχει υπάρξει κάτι παρόμοιο για αρκετό καιρό. Αλλά είμαι ενοχλημένος από τους φθηνούς θεατρινισμούς που χρησιμοποίησε και για αυτό είμαι τόσο κυνικός. Πολλοί άνθρωποι έχουν προβλήματα, αλλά δεν τα χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο για να νικήσουν. Αν θέλεις να νικήσεις, συμπεριφέρσου επαγγελματικά, με τη φωνή σου, με την εμφάνιση σου. Έτσι κερδίζεις!
Το μουσικό και όχι μόνο έτερο ήμισυ του, η Ilinca ήταν πιο διπλωματική και αρκέστηκε σε γενικότερες τοποθετήσεις δίνοντας συγχαρητήρια πέρα από το Salvador, στη Βουλγαρία, την Κροατία, την Μολδαβία και την Αρμενία για τις εμφανίσεις τους στο διαγωνισμό.
Η Ρουμανία φέτος με τους Alex Florea και Ilinca και το τραγούδι τους Yodel It έφθασαν στην έβδομη θέση του βαθμολογικού πίνακα με 282 βαθμούς.
Εσείς συμφωνείτε με την κριτική που άσκησε ο Alex Florea στο Salvaror Sobral ή όχι;
Άντε να λέγονται οι αλήθειες επιτέλους!
Έχουμε ξεφύγει εντελώς, αυτό έχω να πω εγώ.
Προφανώς, αυτό κάνει εξάλλου και η EBU!
Ποιες αλήθειες;
ΕΛΕΟΣ!Αυτοί που κατα την άποψη μου έιχαν τα πιο ηλιθια και υπερεκτημιμένα τραγούδια είναι αυτοί που αντιδράνε!Ιδιαίτερα η Ρουμανία φέτος ήταν το πλήρως αντίθετο τραγούδι από αυτό της Πορτογαλίας!τόσο μουσικά όσο και σκηνικά!πιο κιτς πεθαίνεις!
Το είχαμε αντιληφθεί εκ των προτέρων. Πολλοί το είπαν κα το ξανάπαν για το παιχνίδι του, αλλά οι περισσότεροι δεν ενοχλήθηκαν. Κι όμως ο τύπος τα κατάφερε. Κορόιδεψε, στήνοντας ένα προφίλ συμπάθειας, λύπησης αθωότητας βάζοντας πινελιές απο πρόβλημα καρδιάς και ΄εχω πρόβλημα’ γενικότερα. Εμένα το πρόβλημα του με παρέπεμπε σε ζούρλα, Δαφνί κλπ. Σημασία έχει ότι τον ρόλο τον έπαιξε άρτια μέχρι τέλος, μέχρι που σήκωσε το βραβείο. Μετά ….. ο διανοητικά ….. βγήκε να πεί για music fast food. Καλά έκανε και ο Σουηδός και ο Ρουμάνος και πολλοί άλλοι που του τα έχωσαν.
Αγαπητή μου Μαρίνα, ο τραγουδιστής της Πορτογαλίας απέφυγε συστηματικά να μιλήσει για την υγεία του κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Κιιεβο. Η άποψη ότι ο Sobral κατασκεύασε ένα προφίλ λύπησης και αθωότητας μάλλον αποτελεί ψυχονοητική κατασκευή όσων απλά δεν ήθελαν να κερδίσει. Και νομίζω ότι υπάρχει και κάτι άλλο το οποίο ξεχνάμε. Ο Salvador Sobral στη Εurovision τραγούδησε. Μπορεί να μην άρεσε σε κάποιους αλλά σε πάρα πολλούς άρεσε το τραγούδι του. Και αναρωτιέμαι: γιατί να κερδίσει από οίκτο ο Salvador Sobral και όχι η ανάπηρη τραγουδίστρια της Πολωνίας πριν από λίγα χρόνια; Ή ο Ισπανός τυφλός τραγουδιστής Serafin ο οποίος εκπροσώπησε τη χώρα του πριν από αρκετά χρόνια; Αλλά βεβαια αν είχε κερδίσει ο Francesco Gabbani, του οποίου το τραγούδι επίσης μου άρεσε, όλα θα ήταν ωραία και καλά. Αρκετά πια.
Ίσως γιατί τον προώθησαν και τον διαφήμισαν γι’ αυτά τα υποτιθεμενα προβλήματα, ενώ αυτές τις συμμετοχές που αναφέρεις δεν ασχολήθηκαν καθόλου;
Δεκτό να σας αρέσει το τραγούδι του και να σας άρεσε που κέρδισε, αλλά το να μην θέλετε να παραδεχτείτε ότι υπάρχει πολύ παρασκήνιο όπως και κάθε χρόνο στη Eurovision είναι λάθος σας. Μην εθελοτυφλείτε.
Αποστόλη μου, ξέρεις τι λέω εγώ; Νομίζω ότι στη ζωή πρέπει να εξασκούμαστε στη γενναιοδωρία ακόμα κι όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ήττες. Τόσες μέρες διαβάζω όλες αυτές τις θεωρίες συνομωσίας (έχουμε και μια έφεση σ’αυτές ως λαός) και αναρωτιέμαι που θα φτάσουν. Τα πολωνικά και ισπανικά τραγούδια που προανέφερα δεν προωθήθηκαν διότι ήταν σχετικά αδιάφορα. Με σεβασμό σ’αυτούς που δεν τους άρεσε, το πορτογαλικό τραγούδι προωθήθηκε γιατί άρεσε σε πολύ κόσμο (εκτός αν αμφισβητήσουμε τα αποτελέσματα του televoting, οι επιτροπές είναι άλλο καπέλο. Αν όμως έχεις αποδείξεις για νοθεία στο televoting, σε παρακαλώ να μας τις παραθέσεις για να σταματήσουμε κι εμείς οι πτωχοί τω πνεύματι να εθελοτυφλούμε). Κατά τ’άλλα, ναι, στη Eurovision υπάρχει πάντα παρασκήνιο. Φήμες λένε ότι ο Salvador και η Louisa, ανάμεσα σε άλλες ύποπτες δραστηριότητες, έκαναν τελετές βουντού ούτως ώστε να εισχωρήσουν στα μυαλά των Ευρωπαίων τηλεθεατών (οι οποίοι, πολλοί απ’αυτούς, τον έβλεπαν για πρώτη φορά τον Salvador) διαχέοντας την σκέψη “Ψηφίστε εμένα, όχι τον Francesco…ψηφίστε εμένα, OXI TON FRANCESCO!!! Να φανταστείς είχαν κρυφά κόψει και τρίχες από το μουστάκι του Francesco και, ένας θεός ξέρει τι έκαναν μ’αυτές…Αποτέλεσμα; Οι Ευρωπαίοι τηλεθεατές (αυτοί
οι ανόητοι οι οποίοι, αντίθετα με άλλους, εθελοτυφλούν όλη την ώρα) τον ψήφισαν μαζικά…..Ας σοβαρευτούμε.
Φίλε μου, δεν καταλαβαίνω που είναι το δύσκολο σε αυτό που λέω και δεν το αντιλαμβάνεστε. Όταν λέω παρασκήνιο, εννοώ προφανώς οικονομικά και γεωπολιτικα συμφέροντα που ξέρουμε πολύ καλά ότι συμβαίνουν κάθε χρόνο στη Eurovision από τα πρώτα χρόνια της. Έτσι ήταν πάντα αυτός ο διαγωνισμός, τώρα θα το ψάξουμε; Εγώ δεν είπα ότι η Πορτογαλία δεν άρεσε. Αυτό που λέω είναι ότι κάθε χρόνο δεν αρκεί να έχεις μία καλή συμμετοχή για να κερδίσεις. Πρέπει και τα συμφέροντα που ανέφερα να σε σπρωξουν και να σε βοηθήσουν για να το καταφέρεις. Και η Ιταλία να κέρδιζε, όπως ήθελα, το ίδιο πράγμα θα έλεγα και το ίδιο πράγμα θα ίσχυε.
Δεν είναι θεωρίες συνομωσιας. Στη Eurovision παίζετε πολύ χρήμα για να αφήσει η EBU τα αποτελέσματα να είναι τυχαία και αυθόρμητα.
Αποδείξεις προφανώς και δεν έχω για το televoting, αλλά μήπως έχεις εσύ αποδείξεις ότι προσμετρώνται όλες οι ψήφοι όλων των χωρών; Προφανώς και εσύ όχι.
Όσο για τον Πορτογαλο, έπαιξε ένα επικοινωνιακο παιχνίδι για να ξεχωρίσει, γιατί όπως είπα δεν αρκεί το τραγούδι μιας χώρας για να ξεχωρίσει μέσα στα 42 τραγούδια της Eurovision.
Για την γεναιοδωρια, θα συμφωνήσω. Μην ξεχνάμε όμως ότι ο Πορτογαλος ανηξε τους ασκους του Αιόλου με τα υποτιμητικα σχόλια του για κάποια τραγούδια. Λογικό ήταν μετά κάποιοι να αντιδράσουν σε αυτό.
Είναι για γέλια η κατάσταση. Λες και ο πορτογάλος τους πήρε τη νίκη μέσα από τα χέρια. Κατινιές.
Προς Αποστόλη: Δηλαδή πέρσυ η EBU δεν είχε τη δύναμη να μην κατευθύνει τον διαγωνισμό προς μια χώρα σε εμπόλεμη κατάσταση η οποία ήταν σίγουρο ότι θα προκαλούσε (όπως και προκάλεσε) πάρα πολλά οργανωτικά προβλήματα αλλά φέτος την είχε τη δύναμη; Δεν αμφισβητώ ότι παίζονται πολλά παιχνίδια, σαφώς και παίζονται. Αλλά τα αποτελέσματα δεν πιστεύω ότι μπορούν να μαγειρευτούν τόσο εύκολα. Γιατί να δοθεί ο διαγωνισμός στην Ουκρανία, με την κατάσταση στο Ντονιέτσκ να θυμίζει σφαγείο;Γιατί να δοθεί στη Σερβία τη χρονιά που αποσχίστηκε το Κόσοβο, με τη Βαλκανική χερσόνησο να μοιάζει με πυριτιδαποθήκη, αν το Molitva δεν άξιζε καθόλου; Και φέτος, γιατί απαραίτητα η EBU να επιλέξει την Πορτογαλία όταν υπήρχαν τόσες περισσότερο εύρωστες χώρες να διοργανώσουν τον διαγωνισμό; Για τα Λουζιτανικά της μάτια, επειδή δεν είχε κερδίσει ποτέ; Σιγά… Ναι, αποδείξεις δεν έχουμε, αλλά μερικά πράγματα ενίοτε απαιτούν μόνο κοινή λογική. Παιχνίδια πάντα παίζονται, δεν βγάζουν όμως κατά τη γνώμη μου νικητές. Όσο για τα σχόλια περί επικοινωνιακών παιχνιδιών, πότε ο Πορτογάλος μίλησε για την υγεία του; Σχεδόν ποτέ, παρά μόνο για να εξηγήσει ότι δεν θα μπορούσε να παραστεί σε όλες τις πρόβες (και πάλι χωρίς να δίνει έκταση). Από πότε η άρνηση κάποιος να μιλήσει για την υγεία του, ένα προσωπικό δεδομένο το οποίο ο καθένας μας δικαιούται να κρατά για τον εαυτό του, αποτελεί θεατρικό τέχνασμα; Πότε απευθύνθηκε στον κόσμο με ο,τιδήποτε άλλο πέρα από το τραγούδι του; Και από πότε απαγορεύεται κάποιος να λέει τη γνώμη του για την τέχνη του; Τέλος πάντων όμως.
Η EBU πέρυσι ήθελε να πάει ο διαγωνισμός στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει πλέον πόλεμος στην Ουκρανία. Αλλά και να υπήρχε νομίζεις ότι θα την ένοιαζε; Μήπως κατά τα διάρκεια των ταραχών στην Ουκρανία, δεν γίνονταν παράλληλα ευρωπαϊκοί αγώνες ποδοσφαίρου; Η EBU ήθελε με τη νίκη της Ουκρανίας να ΄΄αποδείξει΄΄ ότι η Ευρώπη στηρίζει αυτή τη χώρα. Και φυσικά, ή δεν γνώριζε ότι θα προκαλούσε η Ουκρανία τόσα προβλήματα ή το γνώριζε και αυτό ακριβώς ήθελε (βλέπε Ρωσία). Τα αποτελέσματα ήταν έτσι φτιαγμένα ώστε να υπάρξει καραμπόλα και να επωφεληθεί η Ουκρανία με τη δεύτερη θέση της σε κοινό και επιτροπές και να βγει πρώτη. Οι επιτροπές δεν έβγαλαν πέρυσι πρώτη την Ουκρανία για να μην κατηγορηθούν, όπως κατηγορήθηκαν το 2015.
Όσο για τη Σερβία, γι’αυτό ακριβώς της έδωσε τη νίκη τότε. Για να της χρυσώσει το χάπι με το Κόσοβο.
Και στις δύο περιπτώσεις, κολλάνε τα γεωπολιτικά συμφέροντα που ανέφερα.
Η Πορτογαλία δεν μπορώ να ξέρω με σιγουριά γιατί κέρδισε, αλλά μπορώ να υποθέσω με αυτό που διάβασα. Η Πορτογαλική δημόσια τηλεόραση στις συνομιλίες που είχε την προηγούμενη εβδομάδα με την EBU για την επόμενη Eurovision σε περίπτωση νίκης της, ήταν ανοιχτή στη συμμετοχή ξένων παραγωγών σε μια πιθανή διοργάνωση από αυτήν το 2018, ενώ η Ιταλική δημόσια τηλεόραση στις ίδιες συνομιλίες με την EBU δεν ήταν ανοιχτή στη συμμετοχή ξένων παραγωγών, καθώς ήθελε να συμμετέχει μόνο αυτή σε περίπτωση που κέρδιζε φέτος και διοργάνωνε του χρόνου. Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι όλο αυτό ισχύει, αλλά δεν μπορώ να το βάλω και στο ότι δεν ισχύει. Εδώ κολλάνε τα οικονομικά συμφέροντα.
Ο Πορτογάλος μπορεί να μην μίλησε ανοιχτά για το πιθανό θέμα της υγείας του, αλλά δεν το διέψευσε κατηγορηματικά. Δεν έδειξε και κανέναν θυμό για όλα αυτά που αιωρούνταν όλες τις ημέρες της Eurovision. Τα άφησε να αιωρούνται. Αυτό ήταν αρκετό.
Για εμένα είναι σίγουρο ότι οι νικητές προκαθορίζονται από την EBU και από τα συμφέροντα που υπάρχουν. Ωστόσο, εννοείται ότι μία χώρα για να κερδίσει πρέπει να έχει και ένα τραγούδι που να αρέσει. Το τραγούδι όμως είναι απλά οι βάσεις και τα θεμέλια πάνω στα οποία θα στηριχτούν τα συμφέροντα για να χτίσουν το κτήριο της νίκης.
Ό,τι νά’ ναι. ΄Ολοι θα θυμόμαστε ότι πέρσι οι επιτροπές ψήφιζαν μονοκούκι Αυστραλία. Ούτε στην Ουκρανία ήθελαν να πάει, ούτε στη Ρωσία. Και σιγά που είχε καμια σκορδοκαΐλα η EBU να πάει Πορτογαλία.
Κέρδισε γιατί ήταν ο καλύτερος και άγγιξε τις καρδιές του κόσμου. Δεν μπορείς να το δεχτείς αυτό και χτυπιέσαι εδώ και κάτι μέρες. Κρίμα που δεν αφήνεις να σε αγγίξει κάτι τόσο όμορφο.
Έχει κανένα νόημα να υποδεικνύεις σε κάποιον τι πρέπει σώνει και καλά να του αρέσει; Έχει κάθε δικαίωμα να μην του αρέσει ή και να μην το θεωρεί καλό.
Δεν ξέρω αν η EBU μπορεί να κατευθύνει με κάποιον τρόπο το αποτέλεσμα, σίγουρα όμως η χρονική συγκυρία μπορεί να δημιουργήσει κλίμα υπερ τραγουδιών, πέρα από την αξία των ίδιων των τραγουδιών. Το ότι φέτος η διαχρονικά “αδικημένη” Πορτογαλία φαίνεται να είχε τη μοναδική της ευκαιρία για να κερδίσει μετά από σχεδόν 60 χρόνια, σίγουρα “έσπρωξε” το τραγούδι, όπως έγινε με τη Φινλανδία πριν 11 χρόνια.
Εσύ χτυπιέσαι και δεν καταλαβαίνω το γιατί. Θεωρείς ότι θίγω το τραγούδι της Πορτογαλίας; Είδες πουθενά να βρίζω ή να προσβάλω το τραγούδι; Εγώ εκφράζω μόνο αυτά που πιστεύω ότι ισχύουν στη Eurovision. Εάν σου φαίνονται τραβηγμένα, απλά μην τα πιστεύεις και πήγαινε παρακάτω. Και το ξαναείπα. Και η Ιταλία να κέρδιζε, τα ίδια θα πίστευα για τον διαγωνισμό. Γιατί απλά αυτά πιστεύω ότι ισχύουν όλα αυτά τα 20 χρόνια που παρακολουθώ τον διαγωνισμό (και σίγουρα τα ίδια ίσχυαν και παλαιότερα).
Τώρα, για ποιο λόγο εξακολουθώ και βλέπω τον διαγωνισμό ενώ έχω αυτά τα πιστεύω, είναι μία άλλη ιστορία. Εμένα η Eurovision μου αρέσει για την πολυπολιτισμικότητα της, το γεγονός δηλαδή ότι τόσες πολλές χώρες με την διαφορετική κουλτούρα και ιδιοσυγκρασία η κάθε μία, μαζεύονται σε μία χώρα κάθε χρόνο και για τη μουσική και τα τραγούδια που θα ακούσω από την κάθε χώρα μαζί με την όποια σκηνική παρουσία και χορογραφία που θα δω. Η βαθμολογία και τα αποτελέσματα ήταν για εμένα πάντα ένα μεγάλο αγκάθι για τον διαγωνισμό. Δεν ήταν όμως ποτέ αρκετό για να μην τον βλέπω.
Εμένα δεν με άγγιξε το τραγούδι της Πορτογαλίας, με άγγιξε το τραγούδι της Ιταλίας. Και μια χαρά ζω με αυτό. Δεν νιώθω καμία έλλειψη. Ωστόσο, δεν με ενοχλεί που δεν κέρδισε η Ιταλία και κέρδισε η Πορτογαλία. Το μόνο που με ενοχλεί, εδώ και χρόνια, είναι η έλλειψη αξιοπιστίας στο διαγωνισμό.
Μόνο τα πρακτικά από τις μυστικές σκοτεινές συνομιλίες δε μου ανέφερες Αποστόλη μου! Τέλος πάντων, για να σε γλυκάνω και λίγο, να σου πω ότι και το Ιταλικό τραγούδι μου άρεσε ιδιαίτερα και θα ήμουν εξίσου ευχαριστημένος αν είχε κερδίσει. Εις το επανιδείν, με υγεία και χαρά.
Μπορεί να φαίνονται τραβηγμένα αυτά που γράφω, αλλά εγώ αυτά πιστεύω ότι συμβαίνουν δυστυχώς.
Δεν με γλυκαίνεις με το να μου πεις ότι σου άρεσε και το Ιταλικό τραγούδι, γιατί απλά δικαίωμά σου θα ήταν να σου άρεσε μόνο το Πορτογαλικό. Εις το επανιδείν.
Η γνώμη μου είναι ότι με αυτά και με αυτά (είτε δίκαια, είτε όχι), μιλάμε για έναν μάλλον αμφιλεγόμενο νικητή φέτος. Για τρίτη φορά τα τελευταία 4 χρόνια, μετά την Κοντσίτα και το 1944 πέρσι. Η πολύ παραφιλολογία και η σκανδαλολογία μπορεί να κάνει βραχυπρόθεσμα καλό, υπό την έννοια ότι ο διαγωνισμός ακούγεται στο ευρύτερο κοινό, μακροπρόθεσμα όμως πλήττει την όποια αξιοπιστία μπορεί να έχει.