Μα τι σκάνδαλα αυτή τη χρονιά! Σταχυολογούμε μόνο μερικά…
Την χρωματιστή (όπως τόνιζαν οι εφημερίδες) επιλογή του 1980 παρουσίασε ο άτυχος Βασίλης Τσιβιλίκας (“ήταν η πιο αμήχανη στιγμή της καριέρας μου”, όπως μου είπε στη συνέντευξη που μου παραχώρησε), μέσα σε ένα χάος ανοργανωσιάς και προχειρότητας, διότι κάθε τραγούδι απαιτούσε διαφορετικό αριθμό μουσικών και οργάνων, τα οποία στήνονταν εκείνη τη στιγμή και ο ηθοποιός δεν ήξερε πως να καλύψει τα τεράστια κενά μεταξύ των τραγουδιών. Σε κάποια στιγμή έφτασε σε σημείο να τραυλίζει από το τρακ.
Μετείχαν πολύ γνωστά ονόματα της εποχής (Φλωρινιώτης, Βίσση, Στεφανίδης, Γλυκερία, Πολυχρονιάδης, Μίλλυ Καραλή, Sigma Fay, Τζοβάννα Φραγκούλη), τα δε τραγούδια έγιναν τα περισσότερα επιτυχίες (κάτι που έμελλε να επαναληφθεί μόλις το 2002, επίσης χρονιά με σκάνδαλα). Ο Κώστας Τουρνάς και η «αεικίνητη» (όπως χαρακτηρίστηκε) εμφάνισή του κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας. Ίσως μια θέση στην πεντάδα.
Τα παρατράγουδα ξεκίνησαν από νωρίς, όταν η Α’βάθμια επιτροπή είχε να επιλέξει ανάμεσα σε 82 τραγούδια, όπου μόνο 3 πήραν πάνω από τη βάση (72, 67 και 54 βαθμούς, με άριστα το 100). Ανάμεσα στα 82 τρία ήταν με τη φωνή της Άννας Βίσση. Ανακοινώθηκε τότε η βαθμολογία, αλλά όχι σε ποια τραγούδια αντιστοιχούσε. Υπήρχε λοιπόν η φήμη ότι το νικητήριο ‘Ωτοστοπ δεν ήταν στα τρία που είχαν περάσει τη βάση. Όταν, λοιπόν βγήκαν τα 12 για τον εθνικό τελικό, η επιτροπή εισηγήθηκε στην ΕΡΤ να μην στείλει κανένα, λόγω πολύ χαμηλού επιπέδου, ετοίμαζε μάλιστα και σχετικό δελτίο τύπου, αλλά υπήρχε ήδη δέσμευση μεταξύ της EBU και των κρατών-μελών της για συμμετοχή. Συνέβη και ένα ακόμα ευτράπελο: υπήρξαν δύο τραγούδια διαφορετικών στιχουργών, με ακριβώς τους ίδιους στίχους στο ρεφραίν! Και στο «Ωτοστόπ» άλλαξαν οι στίχοι, άγνωστο για ποιο λόγο.
Στον τελικό ψήφισε η ίδια δεκαμελής προκριματική επιτροπή και 70 μέλη κοινού, διάφόρων ηλικιών και επαγγελμάτων, κατόπιν κλήρωσης. Στην επιτροπή κοινού μετείχαν και δημοσιογράφοι, τους οποίους είχαν επιλέξει οι διευθυντές σύνταξης των εντύπων στα οποία εργάζονταν. Μόνο οι ψηφοφόροι ήταν παρόντες στο στούντιο, καθώς είχε αποκλειστεί η παρουσία άλλου κοινού.
Στα «κομμένα», υπήρχε και συμμετοχή του Τζίμη Μακούλη (AUS 61), Αντίο Μαρία, που χαρακτήρισε την επιλογή «προκάτ» και μίλησε για «κατασκευάσματα», καλλιτεχνικό εκτραχηλισμό και εκχυδαϊσμό και για χαμηλό αισθητικό και πνευματικό επίπεδο της επιτροπής, η οποία είχε το θράσος να παρουσιάσει αυτά τα τραγούδια στον ελληνικό λαό! Επιπλεόν, κατήγγειλε ότι στην «Επιτροπή Κοινού» βρίσκονταν ηχολήπτες δισκογραφικών εταιρειών, αλλά και εκφωνήτριες και δακτυλογράφοι της ΕΡΤ! Στους «κομμένους» φιγουράρουν επίσης τα ονόματα των: Γιώργου Χατζηνάσιου, Δώρου Γεωργιάδη, Τώνη Βαβάτσικου, Σώτιας Τσώτου. Ο -επίσης «κομμένος»- στιχουργός Ηλίας Πολύδωρος υπέβαλλε ένσταση κακής συμμετοχής για τραγούδια που περιείχαν ξένες λέξεις, αλλά δεν έγινε δεκτή από το Πρωτοδικείο.
Άλλο σκάνδαλο προκάλεσαν οι καταγγελίες του Ξενοφώντα Φιλέρη, στιχουργού του τραγουδιού «Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο» (το οποίο από ό, τι φαίνεται είχε έρθει πρώτο στην προκριματκή διαδικασία με 72 βαθμούς). Δήλωσε πως κάποιες «μεγαλοεταιρείες» διέδιδαν ήδη 3 εβδομάδες πριν από το διαγωνισμό ότι θα κέρδιζε η Άννα Βίσση. Τότε, ζήτησε την απόσυρση του δικού του τραγουδιού, όμως η ΕΡΤ δεν το δέχθηκε, διότι δεν συνυπέγραψε ο συνθέτης Κώστας Χατζής, ο οποίος αποκάλυψε πως παρέμεινε παρά τη θέλησή του, διότι δεν ήθελε να φύγει από τα κυκλώματα των (δισκογραφικών) εταιρειών που τον τελευταίο καιρό τον πολεμούσαν. Η αποκάλυψη όμως δεν είχε τελειώσει: Ο Φιλέρης ενημέρωσε τον ελληνικό λαό ότι η ΕΡΤ είχε παραβεί την ίδια της την προκήρυξη για 6 τραγούδια (όπως είχε γίνει το 1979), μόνο και μόνο για να προκριθεί το «’Ωτο-στοπ» που είχε έρθει 8ο με 30 βαθμούς (με άριστα –θυμίζουμε- το 100).
Κι άλλο «λάδι στη φωτιά» έριξαν οι εφημερίδες, όταν υποστήριξαν ότι ένας από τους συνθέτες του τελικού έψαχνε ερμηνευτή στα κέντρα διασκέδασης και τελικά πούλησε το τραγούδι του έναντι 300.000 δραχμών (ποσό μεγάλο για την εποχή), σε τραγουδιστή που επέμενε οπωσδήποτε να λάβει μέρος, δεν πήγε όμως καλά. Ποιος είναι αυτός; Μάλλον ο Φλωρινιώτης. Αξίζει να σημειωθεί πως στο single του Κώστα Τουρνά γράφει ότι αυτή ήταν η συμμετοχή της Ελλάδας στη Γιουροβίζιον! Υπήρξε επίσης κάποιος δισταγμός για τον τίτλο του τραγουδιού του Κώστα Χατζή (“Πάρε ένα κοχύλι απ’ το Αιγαίο”), ότι ενδεχομένως θα έφερνε σε δύσκολη θέση τους ευρωπαίους κριτές.
Οι περισσότεροι δημιουργοί όσων τραγουδιών δεν προκρίθηκαν συνυπέγραψαν επιστολή δύο μέρες μετά τον τελικό, για τον τρόπο παρουσίασης και κρίσης των τραγουδιών, ως συνέχεια μια πρώτης επιστολής, όπου ζητούσαν να παιχθούν και τα 90 τραγούδια στο ραδιόφωνο, για να κρίνει ο κόσμος. Στο μπάχαλο προσετέθη και η Πωλίνα, η οποία επρόκειτο να τραγουδήσει μαζί με την Τζίνα Σπηλιωτοπούλου και την Μαριάντζελα (Παπακωνσταντίνου-Celeste) το τραγούδι που είπε τελικά ο Γιάννης Φλωρινιώτης, κατόπιν επιμονής του προς το συνθέτη, Γιάννη Πετρίτση, λέγοντας: «δεν λυπηθήκαμε καθόλου γι’ αυτήν την αλλαγή. Ευχαριστούμε τον Γιάννη Φλωρινιώτη που μας πήρε το τραγούδι και μας έσωσε που δεν λάβαμε μέρος σ’ αυτό το πανηγύρι»! Μια εφημερίδα έφτασε να γράψει για «αρτίστες του καμπαρέ», εννοώντας τις αδερφές Γαρμπή (Καίτη και Λιάνα), που τον πλαισίωναν. Άλλοι ερμηνευτές που άλλαξαν ήταν ο Δάκης (αντί του αρχικού Κώστα Χατζή), η Μίλλυ Καραλή (αντί για την Άννα Βίσση), η Γλυκερία (αντί για τη Τζοβάννα Φραγκούλη).
Σαν να μην έφτανε αυτό, η ΕΡΤ επέλεξε τους τρεις από τους πέντε Επίκουρους -που στήριζαν τον Κώστα Τουρνά– και όχι τα τρία μοντέλα (Νίκος Αβαγιανός, Σάκης Σαραντόπουλος και Γιώργος Γεωργιάδης) που συνόδευαν την Άννα Βίσση χορεύοντας (και κάνοντας τούμπες) στην επιλογή, για φωνητικά της (Eύα Τσελίδου, Αχιλλέας και Ζαχαρίας Μιχαηλίδης)· τα μοντέλα –αλλά και οι δύο «κομμένοι» Επίκουροι- δημιούργησαν σκάνδαλο με τις δηλώσεις τους, ωρυόμενοι: «Τελικά, ακόμα δεν έχουμε καταλάβει γιατί μας φωνάξανε, γιατί μας ταλαιπωρήσανε, γιατί μας χρησιμοποιήσανε!». Το κανάλι έστειλε στις εφημερίδες απολογητικό άρθρο, ζητώντας συγνώμη για τα όποια παρατράγουδα, την κακή ηχοληψία και διοργάνωση. Τόνισε επίσης ότι σε όλες τις διαδικασίες και κυρίως την καταμέτρηση των ψήφων ήταν παρόντες δύο εκπρόσωποι των δημιουργών, η Σάσα Μανέττα και ο Πάνος Δράκος. Δεν παρέλειψε πάντως να χαρακτηρίσει ως «αστειότητες» τις καταγγελίες του Τζίμη Μακούλη. Ερωτηθεις για όλα αυτά ο Κώστας Τουρνάς, έδωσε τη λιτή απάντηση, μη θέλοντας να δώσει συνέχεια: “Κάποιος έπρεπε να κερδίσει. Υγεία!”. Ακούστηκαν κι άλλα για «άνωθεν εντολές κυβερνητικού παράγοντα» (του Αντώνη Σαμαρά), ακόμα και για πολύ στενή σχέση της Άννας Βίσση με τον τότε πρόεδρο της ΕΡΤ, αυτόν που της έδωσε το βραβείο. Κακίες; Μάλλον.
Το φιλμ ήταν του Γιώργου Δάμπαση και η χορογραφία του Ρωμανού (θεωρήθηκε άθλος το ότι κατάφερε να βελτιώσει την άχαρη κίνηση της Άννας Βίσση), ενώ τα κοστούμια του Γιάννη Τσεκλένη. Είναι χαρακτηριστική η στιγμή στο βίντεο-κλιπ όπου χτυπά κατά λάθος με το χέρι της η ‘Αννα Βίσση έναν από τους χορωδούς και γελούν. Την πολέμησαν πολύ, αν και ήδη πριν από την επιλογή ήταν γνωστό ότι εκείνη θα πήγαινε (είχε χαρακτηριστεί από τον Τύπο ως η «Αννούλα της Ευρώπης»). Η ίδια το έχει αποκηρύξει, γεγονός που έχει προκαλέσει τη δημόσια διαμαρτυρία του συνθέτη Τζικ Νακασσιάν. Ο Τύπος επίσης μακάριζε το γεγονός ότι δεν πήγε ο Φλωρινιώτης («τουλάχιστον γλυτώσαμε από τον Φλωρινιώτη!»). Σατίριζε δε το γεγονός ότι ήθελε να κάνει διεθνή καριέρα, έχοντας πάρει την ευλογία των ανθυποκουλτουριάρηδων (δηλαδή του Μάνου Χατζηδάκι, ο οποίος απάντησε, μιλώντας για «πρωινά, μεσημβρινά και βραδινά ζωύφια της δημοσιογραφίας!»).
Στο επόμενο άρθρο οι καταγγελίες-φωτιά του Γιάννη Μαρίνου, στιχουργού του U.F.O.
Για την ώρα ακούστε τη Γερμανική διασκευή από τη Wencke Myhre (GER 68).
