Γνωρίστε τη συμμετοχή της Πορτογαλίας «O Jardim» – Ψηφίστε στο poll!

43 σκέψεις για το “Γνωρίστε τη συμμετοχή της Πορτογαλίας «O Jardim» – Ψηφίστε στο poll!”

1. 5 σε αυτό? !!!
   Προσωπικά το βρίσκω συγκλονιστικά εξαιρετικό ! Ερμηνεία εσωτερική και σπαρακτική, συγκινητικοί στίχοι, minimal διαθέσεις, ψυχρός ηλεκτρονικός ήχος ώστε να μειωθεί ο αντίκτυπος του μελοδράματος από το βάρος της προσωπικής ιστορίας.Πραγματικά θλίβομαι όταν βλέπω αξιόλογα σωματεία όπως το INFE να έχουν βαθμολογήσει συμμετοχές όπως του ΗΒ, του Αζερμπαϊτζάν, της Αυστραλίας κτλ υψηλότερα από το διαμάντι της Πορτογαλίας φέτος.
   Από μένα 9/10.

   Big 5 + Host Country

   1. Ιταλία 9/10
   2. Πορτογαλία 9/10
   3. Γαλλία 9/10
   4. Ισπανία 6/10
   5. Γερμανία 6/10
   6. ΗΒ 5/10

   Infe :

   1. Γαλλία 8.33
   2. Ιταλία 6.53
   3. Γερμανία 6.40
   4. HB 6.07
   5. Ισπανία 5.73
   6. Πορτογαλία 5.00

   Απάντηση

2. Ο ιδανικός Τελικός για μένα με όλους τους αυτόματους φιναλίστ και τις προσωπικές μου επιλογές πρόκρισης από τους ημιτελικούς – H κατάταξή μου :

   26. ΗΒ 5/10
   25. Μαυροβούνιο 5+/10
   24. Δανία 6/10
   23. Ολλανδία 6/10
   22. Γερμανία 6/10
   21. Σερβία 6/10
   20. Ισπανία 6/10
   19. Σουηδία 7/10
   18. Κροατία 7/10
   17. Αυστρία 7/10
   16. Βουλγαρία 7/10
   15. Ουγγαρία 7/10
   14. Νορβηγία 7/10
   13. Σλοβενία 7/10
   12. Σκόπια 7/10
   11. Εσθονία 8/10
   10. Iρλανδία 8/10
   9. Λετονία 8/10
   8. Τσεχία 8/10
   7. Ουκρανία 8/10
   6. Ελλάδα 8/10
   5. Βέλγιο 8+/10
   4. Ισραήλ 9/10
   3. Γαλλία 9/10
   2. Πορτογαλία 9/10
   1. Ιταλία 9/10

   Απάντηση

   1. Σχεδόν ολόιδιο τοπ: Ουγγαρια (#1) και Αλβανία (#4) εγώ, Πορτογαλία (#9 εγώ, #2 εσύ) 😉

      Απάντηση

3. Πανάξια νικήτρια πέρυσι η, διαχρονικά κατάφωρα αδικημένη Πορτογαλία, με ένα τραγούδι-ορόσημο στην ιστορία του διαγωνισμού. Κατά τη γνώμη μου έπρεπε να είχαν κερδίσει τουλάχιστον άλλες δυο φορές στο παρελθόν: το 1971 και το 1984. Συγκλονιστική και η συμμετοχή τους το 1969. Ενώ αυτή του 1976 είναι στο τοπ10 μου όλων των εποχών στη γιουροβίζιον.

   Τη βραδιά που επέλεξαν το O Jardim στράβωσα λίγο γιατί υπήρχαν τουλάχιστον άλλα 8 τραγούδια στον τελικό τους που μου άρεσαν περισσότερο (για να μη πω για το Alvoroço). Παρόλα αυτά βρίσκεται άνετα στο τοπ10 μου για φέτος (αυτό λέει πολλά για το επίπεδο του FdC φέτος, αν και λίγη περισσότερη ποικιλία δε θα με χαλούσε).

   #09/43.

   Απάντηση

   1. Και κάτι τελευταίο, συγχαρητήρια στην Πορτογαλία για τη “στάση” της στη γιουροβίζιον όλα αυτά τα, πέτρινα για αυτούς, χρόνια στο διαγωνισμό:
      Δεν πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο, όπως κάποιοι άλλοι (βλεπε Αζερμπαϊτζάν, βλέπε Ελλάδα π.χ.) προκειμένου να τους έρθει η πολυπόθητη νίκη.

      Απάντηση

      1. Δεν έχει καμία σχέση το τι έκανε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια με το πως λειτούργησε το Αζερμπαϊτζάν στον διαγωνισμό τόσα χρόνια ή η Βουλγαρία σήμερα. Η Ελλάδα δεν κατέφυγε ποτέ σε ξένους συνθέτες/παραγωγούς και οι συμμετοχές της είχαν σχεδόν πάντα πολύ έντονο το ελληνικό στοιχείο (έστω και στην πιο τουριστική/μαζική εκδοχή του)

         Απάντηση

         1. Δεν αναφέρομαι σε ξένους συνθέτες αλλά στη νοοτροπία του:

            Προκειμένου να κερδίσω δε με ενδιαφέρει αν το τραγούδι που θα στείλω είναι άθλιο (και κυρίως σε άθλια αγγλικά), ήτοι 2004, 2007, 2008, 2009, 2010, 2012, τραγούδια που εμένα προσωπικά με έκαναν να νιώθω άβολα (και είμαι διπλωματικός ως προς το “άβολα”), ως Έλληνας eurofan.

            Απάντηση

            1. Άκυρο το 2010. Ήταν στα ελληνικά. Και πάλι χάλια όμως 😛

            2. Και το 2011 και το 2013 και το 2016 στην ίδια κατηγορία του ξεσηκωτικού έθνικ εντάσσονται, οπότε κάποια σε αυτο το στιλ είναι καλύτερα και κάποια ειναι χειρότερα. Προσωπικά θεωρώ ότι τα δύο του Ρουβά είναι μακράν τα χειρότερα, όλα τα υπόλοιπα είναι τουλάχιστον διασκεδάστικα. Πάντως επιμένω ότι οι ελληνικές συμμετοχές είχαν σχεδόν πάντα ελληνικό χρώμα και βέβαια η Ελλάδα εξάγει συνθέτες, στιχουργούς, χορογράφους κτλ. ενώ το Αζερμπαϊτζάν και η Βουλγαρία κάνουν το εντελώς αντίθετο.

            3. Το ότι είχαν κάποιο ελλήνικό χρώμα δε μου λέει κάτι από μόνο του. Το ότι ακολουθήθηκε μια συγκεκριμένη νόρμα/συνταγή είναι που με χαλάει.

            4. Και τα 2001, 2005, 2011 και 2013 στην ίδια συνταγή εντάσσονται, απλώς ξεχωρίζεις αυτά που δεν σου αρέσουν 🙂 Παρεμπιπτόντως μια χαρά στίχους είχε το “Secret combination” και το “Ώπα” (έστω κι αν αναπόφευκτα εστίασαν στο επιφώνημα). Εδώ ακούμε αγγλόφωνες χώρες να στέλνουν στίχους του στιλ “Storms won’t last forever”, “We got love”, “Love shine a light” και “We are the children of the universe”, τι να λέμε τώρα; :-Ρ

               Εν πάση περιπτώσει, το “η τάδε χώρα πούλησε την ψυχή της”, μπορώ να το δεχτώ μόνο για μισθοφορικές καταστάσεις. Και θα συμφωνήσω ότι καθόλου δεν μας “τάραξε στην ποιότητα” η Πορτογαλία στην περίοδο που αναφέρεσαι (πλην του 2008). Απλώς δεν ενέδωσαν στα αγγλικά, αλλά αυτό δεν λέει κάτι από μόνο του.

      2. Πούλησαν την ψυχή τους σε μεγαλειώδεις μπούρδες και φτήνιες (1999, 2006, 2011, 2014 κλπ κλπ), που το ότι ήταν στα Πορτογαλικά δεν τις κάνει λιγότερο μπούρδες και φτήνιες.

         Απάντηση

         1. Δεν ενέδωσαν σε συγκεκριμένες νόρμες.
            Τι δεν καταλαβαίνεις; ή κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις…

            Απάντηση

            1. Σε ποιές νόρμες δεν ενέδωσαν; Μόνο στο ζήτημα της γλώσσας. Κατά τα άλλα, βαρετές φεστιβαλικές μπαλάντες έστειλαν, κοινότυπα ποπάκια έστειλαν, φτηνά λάτιν έστειλαν, γραφικά novelty έστειλαν.

   2. Η αξία του νικητήριου τραγουδιού φαίνεται στη μετά τη λήξη του διαγωνισμού πορεία του. Ένα τραγούδι που σαρώνει στις επιτροπές & στο κοινό & σπάει όλα τα ρεκόρ & η εμπορική του επιτυχία είναι από μηδαμινή εώς ελάχιστη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει ορόσημο στην ιστορία του διαγωνισμού. Κάτι τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις διαβάζω & κοντεύουν να μου πέσουν τα μαλλιά της κεφαλής μου.
      Η συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει με το προσωπικό γούστο που είναι κάτι ξεχωριστό & σεβαστό (άλλωστε & μένα μου άρεσε η περσινή πορτογαλική συμμέτοχη).
      Ιστορικό μπορεί να χαρακτηρισθεί το γεγονός ότι μια χώρα που συμμετέχει από το 1964 κατάφερνει να παρει το 1ο της βραβείο μόλις μετά από 54 ολόκληρα χρόνια, αλλα δυστυχώς το κάνει με ένα παλαιακό κομμάτι & με έναν καλλιτέχνη με αρκετά ιδιότροπη συμπεριφορά. Αυτα με τη δήθεν ποιότητα είναι μόνο “να ‘χαμε να λέγαμε”. Ποιοτικό δεν είναι οτιδήποτε ρετρό & slow. Επίσης ένας καλλιτέχνης που προσβάλλει τους ίδιους του τους συναδέλφους που συναγωνίζονται μαζί του, όπως προσβάλλει & το κοινό που τον παρακολουθεί από κάτω γιατί βαριέται να τραγουδήσει στη γενική πρόβα & κάνει τη μαιμού & ρεύεται στο μικροφωνο, όχι αυτός ο άνθρωπος μόνο ποιότητα δεν προάγει. Το δε σήριαλ με την υγεία του το αφήνω ασχολίαστο.
      Η Πορτογαλία έχει όντως κάποιες φορές αδικηθεί, αλλά για να είμαστε & δίκαιοι, οι περισσότερες συμμετοχές της ήταν πάντα μέτριες εώς μετριότατες ή κακές.

      Απάντηση

      1. Ο άνθρωπος μας λέει ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι επειδή κάποιες χρονιές στέλναμε και κάποια άλλα είδη τραγουδιών, σημαίνει ότι κάποιοι πούλησαν την ψυχή τους στο διάολο.
         Από αυτό και μόνο μπορείς να καταλάβεις πως “κρίνει” τα τραγούδια που δεν του αρέσουν.

         Όσο για την ανεκδιήγητη συμπεριφορά του περσινού νικητή προς τους άλλους συναδέλφους του, στο κοινό, αλλά και προς τον διαγωνισμό της Eurovision έχεις απόλυτο δίκιο!
         Προφανώς για τον @”όχι άλλο κάρβουνο” δεν παίζουν κανένα ρόλο και με την πρώτη ευκαιρία εκδηλώνει τον θαυμασμό του για αυτόν και το τραγούδι του.

         Απάντηση

         1. Αναφέρομαι σε συγκεκριμένη περίοδο κατά την οποία κάποιοι είχαν αναγάγει τη γιουροβίζιον σε εθνική υπόθεση και την έβλεπαν ως εθνικό στόχο. Η νοοτροπία ήταν να στείλουμε ότιδήποτε αν αυτό το “οτιδήποτε” θα μας έφερνε τη νίκη. Έτσι φτάσαμε σε συμμετοχές όπως αυτές που ανέφερα πιο πάνω.

            Όσο για το Σομπράλ, φυσικά και θα εκδηλώνω το θαυμασμό μου κι αν τσέκαρες κι εσύ το καλλιτεχνικό του έργο πριν τη γιουροβίζιον θα καταλάβαινες ποιος είναι.

            Απάντηση

      2. Πολλά είναι τα τραγούδια στην ιστορία της γιουροβίζιον που δεν έκαναν εμπορική καριέρα κι όμως τα μνημονεύουμε. Σε καμία περίπτωση η “εμπορικότητα” δεν αποτελεί κριτήριο.

         Δεν προσέβαλε κανέναν. Είπε πικρές αλήθειες που δεν άρεσαν στους σκληροπυρηνικούς φαν. Αυτοί δε, από τους “συναδέλφους” του που θίχθηκαν ήταν όσοι “μυγιάστηκαν γιατί είχαν τη μύγα”. Τα γιουσουφάκια του Μπγιορκμαν δλδ.

         Αντιπαρέρχομαι τα περί “δήθεν ποιότητας” και τα περί ρετρό και slow. Προφανώς δε με ξέρεις και δεν ξέρεις τα μουσικά μου γούστα.

         Όσο για τις συμμετοχές της Πορτογαλίας, μια χαρά ήταν αυτές. Πολύ καλύτερες (κάποιες απο αυτές τουλάχιστον) από κάποιες άλλων χωρών που τα πήγαιναν καλά μόνο λόγω σημαίας.

         Απάντηση

         1. Καλέ ναι… Και το κοινό στις πρόβες, γιουσουφάκια του Μπγιορκμαν ήταν, για αυτό και παρουσίασε το τραγούδι του κατ’ αυτόν τον τρόπο. Κοινό το οποίο πλήρωσε εισιτήριο για να δει τους καλλιτέχνες στις πρόβες τους να ερμηνεύουν κι όχι να κάνουν καραγκιοζιλίκια στη σκηνή. Κοινό που κατα κανόνα δεν μπορεί να πληρώσει το εισιτήριο ενος τελικού.
            Αν αυτόν τον καλλιτέχνη θαυμάζεις τότε ναι… οι υπόλοιποι είναι πολύ “λίγοι” για το γούστο σου.

            Απάντηση

            1. …”καραγκιοζιλίκια στη σκηνή”;;;!!!

            2. Είπα να είμαι επιεικείς και είπα καραγκιοζιλίκια. Σε σόκαρε η λέξη; Ωραία. Το ερμήνευσε με περισσή βαρεμάρα παίζοντας με τα χέρια του τρομπέτα, κάνοντας μορφασμούς, κ.τ.λ…
               Εντάξει είμαστε τώρα;
               Αυτός είναι ο μεγάλος σου καλλιτέχνης με σεβασμό προς το κοινό που πάει να τον ακούσει.

            3. Για την ακριβεια ουτε καν το ερμηνευσε. Άρχισε να τραγουδάει, μετά σταμάτησε και έκανε τη μαιμου, μετά έκανε πως παιζει τρομπέτα, μετα πηγε να ξανατραγουδήσει και ρεύτηκε στο μικροφωνο και συνεχισε τους μορφασμους μεχρι να τελειώσει το 3λεπτο και να κατεβει απο τη σκηνή. Δήλωσε αργότερα ότι βαρέθηκε τις πρόβες και να ερμηνεύει συνέχεια το τραγούδι του (και να φανταστεις έφτασε στο Κίεβο μια μέρα πριν τον ημιτελικό, η αδερφή του παρίστανε τη γλάστρα στις τεχνικές πρόβες).

         2. Πες μου εσύ τραγούδια που δεν έκαναν εμπορική επιτυχία αλλά τα μνημονεύουμε.
            Να σου δώσω εγώ μερικά παραδείγματα; Το 1991 κέρδισε η Σουηδία αλλά αν ρωτήσεις κάποιοςν για ‘κείνη τη χρονιά θα σου πει για τη Γαλλία. Το 1994 κέρδισε για 3η συνεχόμενη φορά η Ιρλανδία αλλά όλοι θυμούνται τη Frances Rafelle (UK) & την Edyta Gornjak (Poland). Όταν γενικά ρωτάς να σου αναφέρουν μερικά νικητήρια τραγούδια όλοι θυμούνται το Hold me now, το Nocturne, το Everyway that I can, το Euphoria, κανείς δε θα σου πει το Take me to your heaven ή το Running scared ή το Diggiloo-diggiley. Ακόμα και στα ελληνικά δεδομένα, πέρα από την Παπαρίζου θα σου αναφέρουν Σωκράτη, Μάθημα Σολφέζ, Στοπ, Άνοιξη, κανείς δε θα σου πει το Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα που είναι μια αξιοπρεπέστατη συμμετοχη.
            Δε πρόσβαλε κανέναν; Μη λέμε οτι θέλουμε. Στο κάτω κάτω όποιος κι αν είναι ο συνγωνιστής σου & παρόλο που σνομπάρεις το έιδος της μουσικής του οφείλεις να έχεις ηθος και να τους σέβεσαι όλους. Και προπάντων να σέβεσαι το κοινό που πλήρωσε και ήρθε να σε ακούσει. Στη χώρα του έχει κερδίσει την αντιπάθεια πολλών καλλιτεχνων, & συγκεκριμένα μια πολύ μεγάλη κυρία της πορτογαλικής σκηνής το αποκάλεσαι ηλίθιο. Γιατί άραγε;
            Ανέφερα οτι δεν είναι θέμα γούστου, αυτο είναι σεβαστό και ξεχωριστό γιατί ο καθένας έχει το δικό του προσωπικό γούστο, άλλωστε δεν έκρυψα οτι σαν τραγούδι και μένα μου άρεσε.
            Κάποια πορτογαλικά τραγούδια άξιζαν καλύτερη θέση, αλλά ποτέ η Πορτογαλία δεν έστειλε τραγούδι για βραβείο. Όσο αδικημένη και να ήταν όλα αυτα τα χρόνια, θα κατάφερνε έστω μια φορά κάτι καλύτερο από τη μια και μοναδική 6η θέση το 1996.

            Απάντηση

            1. Ας τελειώνουν λίγο αυτοί οι αφορισμοί τραγουδιών που απλώς σας ξενίζουν επειδή ξεφεύγουν από την πεπατημένη. Προφανώς και το “Amar pelos dois” θα μείνει στα χρονικά του διαγωνισμού ως ένα από τα καλύτερα που έχουν κερδίσει – δεν έχω ακούσει ούτε έναν μουσικό που να μην το πιστεύει. Ακούστε πχ τι είπε ο Κραουνάκης για αυτό όπως και για το “Τoy” της Netta. Και προφανώς για να ξέρουμε αν ένα τραγούδι θα μείνει στον χρόνο, πρέπει πρώτα να περάσουν χρόνια!

               Όσο για τους καταλόγους επιτυχιών υπάρχουν και εκεί ένα σωρό τραγούδια που καθόλου δεν θα μείνουν στον χρόνο, που είναι απλώς σκουπίδια ή εντελώς πανομοιότυπα με ένα σωρό άλλα επειδή πλέον αυτοί οι κατάλογοι καθορίζονται από διάφορους αλγόριθμους στο Spotify. Προφανώς τραγούδια που δεν ταιριάζουν με αυτούς τους αλγόριθμους δεν πρόκειται να ακουστούν εκεί, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα ούτε για την απήχησή τους ούτε για τη διαχρονικότητά τους.

            2. Εγω ο ίδιος δήλωσα ότι το περσινό τραγούδι της πορτογαλίας μου άρεσε, οπότε άσε τις εξυπνάδες περι αφορισμών για κομμάτια που ξεφεύγουν την πεπατημένη. Η απήχηση που είχε το συγκεκριμένο τραγούδι σε επιτροπές & κοινό δε δικαιολογεί στο ελάχιστο την μετέπειτα πορεία του. Εδώ μιλάμε ότι έπρεπε να έχουμε το απολυτο χιτ της χρονιάς, κάτι που δε συναίβει. Ενα τραγούδι λοιπόν που δεν ακούστηκε μετά πουθενά πως είναι δυνατόν να μείνει στα χρονικά του διαγωνισμού ως ένα από τα καλύτερα που έχουν κερδίσει; Μιλάμε φίλτατε ζωγραφίζεις τώρα. Όπως όταν μόλις τον περασμένο μήνα έγραφες εδώ μέσα ότι όταν υπήρχε ο περιορισμός της γλώσσας κάθε χρόνο κερδιζαν εναλλαξ Ιρλανδία & Ηνωμένο Βασίλειο.
               Ακόμα δε βαρεθηκατε μ’αυτην την καραμέλα με τον Κραουνάκη λες & είναι ο Andrew Lloyd Webber;

            3. Όχι ακριβώς. Έγραψα ότι τη δεκαετία του ’90 όταν μας τελείωσε το αντίπαλο δέος των γαλλικών, οι αγγλόφωνες χώρες απέκτησαν αθέμιτο προβάδισμα που εξηγεί τις πέντε συνολικά νίκες τους εκείνη την περίοδο αλλά και την κατάργηση του κανόνα περί γλώσσας το 1999. Και ότι έκτοτε δεν μας απασχόλησαν ξανά στον διαγωνισμό. Αυτά ακριβώς έγιναν, τι να κάνουμε.

            4. Τα γραπτά φίλτατε μενουν. Κάνε μια βολτίτσα από το αρχείο των ειδήσεων για να δεις τι μαργαριτάρια έγραφες. Όσο για τα στατιστικά δεδομένα, έχεις ενα παντελώς δικό σου ανορθόδοξο τρόπο να τα ερμηνεύεις.

   3. “Τραγούδια ορόσημα” που μετά τη νίκη τους δεν τα άκουσε ποτέ, κανείς, πουθενά, λυπάμαι, αλλά δεν υπάρχουν.

      Απάντηση

      1. Ποιος σου είπε ότι δεν το άκουσε κανείς; Δε χρειάζεται να κάνει καριέρα ντε και καλά στα charts ένα τραγούδι για να λέμε ότι “ακούστηκε”.

         Απάντηση

         1. Αλλά πώς; Πας από σπίτι και σπίτι και στήνεις αυτί στην εξώπορτα;

            Απάντηση

            1. Τώρα δλδ περιμένεις απάντηση σ’αυτό;

               Οκ, τότε, ναι, στήνεις αυτί στην εξώπορτα (γιατί φαντάζομαι λέξεις όπως συναυλίες, εκδηλώσεις, ραδιόφωνο δε σου λένε τπτ).
               Σε κάθε περίπτωση αν θεωρείς ότι κριτήριο είναι μόνο τα charts δε έχει νόημα να συζητάμε. Προφανώς και είμαστε αλλού.

            2. Ότι εσύ άκουσες σε κάποιο ραδιόφωνο το τραγούδι του Σομπράλ; Ότι είχε έστω ένα αξιοπρεπές airplay στα ευρωπαικά ραδιόφωνα μέσα στο ’17;

            3. Eνώ το “Heroes” που το έλιωσαν στο ραδιοφωνικό airplay επειδή ήταν copy-paste του David Guetta χωρίς να έχει και καμιά πολύ πιο εντυπωσιακή πορεία στα charts από το “Amar pelos dois” να φανταστώ ότι θα μείνει στα χρονικά;

            4. Εγώ δεν ισχυρίστηκα ότι το Horoes ήταν “τραγούδι ορόσημο”. Αλλά πάντως, επιβεβαίωσε και την επόμενη μέρα ότι αφορούσε κάποιον κόσμο και εκτός του κάδρου της Eurovision.

4. Μινιμαλιστικές διαθέσεις στην ενορχήστρωση και μια εσωτερικότητα που θυμίζει ΧΧ. Δεν θα με χάλαγε να το ακούσω στο ραδιόφωνο σε μια νυχτερινή βόλτα με το αμάξι, αλλά σε έναν διαγωνισμό τραγουδιού μάλλον δεν θα καταφέρει να «σταματήσει τον χρόνο» όπως έκανε πέρσι ο Σαλβαντόρ Σομπράλ. Ούτε να γίνει ο νέος σαπφικός ύμνος όπως ήταν το «Molitva» 🙂

   6/10 από μένα και στη 16η θέση της λίστας μου μέχρι στιγμής.

   Απάντηση

5. Πολύ καλύτερα (από το φετινό) τραγούδια από την Πορτογαλία έχουν πατώσει. Δεν βρίσκω το λόγο γιατί να πάει καλά. Σαν διοργανώτρια θα πάρει κάτι παραπάνω από αυτό που θα έπαιρνε, αλλά μέχρι εκεί…

   Πρόβλεψη: 12η – 16η θέση.

   Απάντηση

6. Μόλις συνειδητοποίησα ότι το τοπ 2 μου για φέτος ήταν ακριβώς το ίδιο και το 2013:
   #1 Ουγγαρία, #2 Γαλλία!!!

   Απάντηση

7. To βλέπω με μεγαλύτερη συμπάθεια από ότι στην αρχή, αλλά εξακοκουθώ να πιστεύω ότι είναι ένα μακρόσυρτο πράγμα χωρίς δομή και εξέλιξη και με επίπεδη συναισθηματικά ερμηνεία.

   Απάντηση

8. Πολύ καλό τραγούδι και πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έχει στείλει ως τώρα η Πορτογαλία στο διαγωνισμό! Βαθμός 9.
   -Αν η παρουσίαση μείνει η ίδια με αυτή του εθνικού τελικού, θα χρειαστεί πολύ σκοτάδι και ατμοσφαιρικό φως, όπως και πολύ καλή τηλεσκηνοθεσία. Το οπτικό μέρος πρέπει να βελτιωθεί.

   Απάντηση

9. Ένα μικρό διαμάντι! <3

   Απάντηση

10. Ένα πολύ όμορφο τραγούδι από την διοργανώτρια Πορτογαλία. Ωραία μελωδία βασισμένη στο πιάνο, μινιμαλιστική ατμοσφαιρική ενορχήστρωση με ambient ηχόχρωμα και μια συγκινητική και εύθραυστη ερμηνεία από μια υπέροχη φωνή.Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και βρίσκεται στην κορυφή της λίστας μου μαζί με την Γαλλία και την Ιταλία.
    9/10 από μένα!

    Απάντηση

    1. 3/3 😉

       Απάντηση

       1. Βασικά βλέποντας την λίστα που ανέβασες πιο πάνω είναι 5/5 γιατί Ισραήλ και Βέλγιο ακολουθούν και στην δική μου λίστα (και όλα 9/10)! 😉

          Βέβαια πιο κάτω διαφωνούμε λίγο, γιατί την 10άδα μου κλείνουν:
          -Βουλγαρία 8+/10
          -Λιθουανία 8/10 (έχω τρελή αδυναμία στην Ieva!)
          -Αυστρία 8/10
          -Τσεχία 8/10
          -Ουκρανία 7+/10
          και ακολουθούν Κροατία, Ελβετία, Φινλανδία (studio version) και Εσθονία με 7/10, ενώ δεν θέλω να κάνω ranking την Ελλάδα ακόμη.

          Διαφωνούμε επίσης στην FYROM (5/10), Ισπανία (4/10), Σλοβενία (3/10) και Νορβηγία (3/10) – τα 2 τελευταία με εκνευρίζουν απίστευτα, αλλά γούστα είναι αυτά!
          Γενικά όμως συμφωνούμε αρκετά από ότι βλέπω!

          Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.