Επιλέξαμε μερικά παραδείγματα τραγουδιών από εθνικές επιλογές, ανοιχτές ή κλειστές, τα οποία συχνά έκαναν μεγαλύτερη επιτυχία κι από τα τραγούδια που πήγαν στη Γιουροβίζιον, γνώρισαν διασκευές και συνέχισαν να ακούγονται με διάφορους τρόπους.
Η περίπτωση της Νότιας Αφρικής
Πάρα πολλά τραγούδια της Γιουροβίζιον (πάνω από 140-αρκετά μάλιστα σε πολλαπλές διασκευές) έχουν ηχογραφηθεί από καλλιτέχνες της αφρικανικής αυτής χώρας, κυρίως στα Αγγλικά, τα Γαλλικά και τα Αφρικάανς. Μετρήσαμε, επιπλεόν, γύρω στις 80 διασκευές τραγουδιών από το Melodifestivalen και 40 περίπου ακόμα από εθνικούς τελικούς άλλων χωρών. Όσον αφορά στην Ελλάδα υπάρχει το Leef της Leandie Lombaard (είναι το The Light in our Soul με την Έλενα Παπαρίζου) και το Dis soos om te dans με τον Pieter Jordaan (είναι το I don’t wanna Dance με τη Νίκη Πόντε).
Lisboa, Menina e Moça
Πρόκειται για ένα τραγούδι, το οποίο είχε υποβληθεί για την πορτογαλική επιλογή της Γιουροβίζιον 1976, όπου ο Carlos do Carmo ερμήνευσε όλα τα υποψήφια τραγούδια, αλλά είχε απορριφθεί. Μόλις πέθανε ο καλλιτέχνης, με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Λισσαβώνας, το συγκεκριμένο διαχρονικό τραγούδι που σημαίνει “Λισσαβώνα, κορίτσι και κοπελιά” έγινε ο επίσημος ύμνος της πόλης. Περισσότερα γι’ αυτή τη μοναδικη διάκριση μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
https://www.youtube.com/watch?v=zOI81d0BMpU&ab_channel=bassamzeineddin
We are all the winners
Αυτό το τραγούδι που παραλίγο να αποκλειστεί, διότι δεν ήταν γραμμένο εξ ολοκλήρου στα Σουηδικά, αλλά είχε και στίχους στα Αγγλικά, κάτι που απαγορευόταν τότε, ήρθε 2ο το 1993 (#1 στη Σουηδία). Ο δημιουργός και ερμηνευτής του Nick Borgen το είχε γράψει για την Εθνική Αγγλίας εν όψει του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 1992. Οι Άγγλοι το απέρριψαν, έτσι βρέθηκε να διαγωνίζεται για τη Γιουροβίζιον. Έκτοτε έγινε σύμβολο νίκης (όπως είχαμε εμείς το “The Final Countdown” στο μπάσκετ) και ακούγεται σε διάφορα αθλητικά γεγονότα. Το ακούσαμε και στον φετινό 4ο ημιτελικό του MF, στο διάλειμμα, και μάλιστα στα Ιταλικά.
https://www.youtube.com/watch?v=1VNyP_1owDM&ab_channel=ESC1993
Hallå hela pressen
Αν και ήρθε μόλις 4ο στο Melodifestivalen του 1982, το τραγούδι, ερμηνευμένο από τις αδελφές Mia, Ackie & Clara Kempff υπό το όνομα Chattanooga, ένα βραχύβιο συγκρότημα, σκαρφάλωσε στο #2 των singles στη Σoυηδία και το #4 στη Νορβηγία και στο #3 του σουηδικού Svensktoppen, όπου παρέμεινε για οκτώ συνολικά εβδομάδες. Το 2004 οι Nina & Kim, δηλαδή οι κοπέλες των Friends (SWE 01) ηχογράφησαν ξανά το τραγούδι, έχοντας στα φωνητικά τις τρεις αδελφές, οι οποίες, εν τω μεταξύ, είχαν εγκαταλείψει το τραγούδι. Κάπως έτσι βρέθηκαν στο #7 των singles. Θεωρείται ένα από τα 1000 κλασικά σουηδικά τραγούδια, όπως αυτά καταγράφηκαν σε βιβλίο το 2009.
Juliette och Jonathan
Ένα αντιρατσιστικό ερωτικό τραγούδι για τον έρωτα δύο νέων διαφορετικού χρώματος. Το είπε η Lotta Engberg το 1996 (3ο). Το ηχογράφησε, επίσης, η Lena Philipsson (μάλιστα, είχε διαρρεύσει πως εκείνη θα το ερμήνευε στο Melodifestivalen), αλλά και η Anna Ericsson, στα Φινλανδικά, ως Juliet ja Joonatan.
Hijo de la luna
Υπάρχει έντονη φημολογία πως το τραγούδι αυτό διαγωνίστηκε στην κλειστή ισπανική επιλογή του 1986 και πως ήρθε 3ο. Αναφέρεται σε ένα τσιγγάνικο μύθο, σύμφωνα με τον οποίο μία γυναίκα ζητά από τη Σελήνη να παντρευτεί έναν άνδρα. Το φεγγάρι της ζητά ως αντάλλαγμα το πρώτο τους παιδί. Εκείνο γεννιέται albino, ως εκ τούτου ο σύζυγος, υποπτευόμενος μοιχεία, σφάζει τη γυναίκα και εγκαταλείπει το παιδί πάνω σε ένα βουνό, για να πεθάνει από ασιτία, ωστόσο το σώζει η Σελήνη. Το τραγούδι μπήκε στα charts πολλών χωρών, είτε με τους Mekano, είτε με τη διασκεύη της Ολλανδής Loona το 1998. Ακολούθησαν πολλές διασκευές σε διάφορες γλώσσες. Στα Ελληνικά το είπε η Ελένη Δήμου ως Πέφτει το φεγγάρι.
La revolución sexual
Ένα τραγούδι του γκρουπ La casa azul που ήρθε 3ο στην ισπανική επιλογή του 2007. Γνώρισε διασκευές στα Αγγλικά, Γερμανικά και Κορεατικά. Ίσως οι Ισπανοί φοβήθηκαν μην έχουν τα ίδια αποτελέσματα με τη συμμετοχή του 1993 Hombres, όπου ακουγόταν η λέξη “sexo”.
I Can’t Go on Living without You & Try it and see
Και τα δύο σχετίζονται με τον Βρετανικό τελικό του 1969, όπου η Lulu ερμήνευσε και τα έξι τραγούδια. Το πρώτο, γραμμένο και ηχογραφημένο από τον -άσημο τότε- Elton John, σε στίχους του συνεργάτη του Bernie Taupin, κυκλοφόρησε αργότερα από το ίδιο σε CD, ενώ του έκαναν διασκευές -μεταξύ άλλων- οι Tavares, η Cilla Black, ο Jerry Williams (φωνητικά SWE 89), αλλά και έτερη γιουρονικήτρια, η Sandie Shaw. Στον τελικό κατέληξε τελευταίο. Το δεύτερο, γραμμένο από τους Andrew Lloyd Weber & Tim Rice δεν προκρίθηκε καν. Το έκανε επιτυχία η Rita Pavone. Έκανε, όμως, και δεύτερη καριέρα, με νέο τίτλο: είναι το διάσημο King Herod’s Song από την εμβληματική ροκ-όπερα “Jesus Christ Superstar” (το οποίο έκανε δική του βερσιόν μέχρι κι ο Alice Cooper).
Belev Echad
Στον εβραϊκό τελικό του 1978 ισοψήφισε στην πρώτη θέση με 66 βαθμούς με το A-ba-ni-bi. Έγινε δεύτερη ψηφοφορία και κάπως έτσι ήρθε το πρώτο βραβείο του Ισραήλ. Ερμηνευμένο από τους Chedva Amrani & Pilpel Lavan, το τραγούδι που σημαίνει “Σε μια καρδιά” ακούστηκε -τιμής ένεκεν- στο διάλειμμα της Γιουροβίζιον του 1979 που διοργανώθηκε στην Ιερουσαλήμ. Στην Ελλάδα το έκανε ασύλληπτη επιτυχία η Λίτσα Διαμάντη, ως Τέρμα τα παράπονα (το βιντεάκι είναι από την εκπομπή “Να η ευκαιρία”, δηλαδή το πρώτο talent show της ελληνικής τηλεόρασης).
Sviv Kol ha’olam
Στο Kdam του 1981 ο Mike Burstein (ή Burstyn), με καριέρα στην Ολλανδία, έρχεται 6ος. Το τραγούδι, όμως, με πανανθρώπινα μηνύματα και μία παιδική χορωδία (στο πρότυπο της Ισπανίας του 1979) ακούγεται μέχρι σήμερα και έχει χορογραφηθεί σε διάφορα σχολεία του Ισραήλ.
Küçük bir ask masali
“Μια μικρή ερωτική ιστορία” τραγούδησαν το 1985 στον τουρκικό τελικό η Sezen Aksu κι ο Τουρκο-Αρμένιος Özdemir Erdoğan ντυμένοι γαμπρός και νύφη, look που υιοθέτησαν το 1989 για την Κύπρο η Φανή Πολυμέρη και ο Γιάννης Σαββιδάκης. Το τραγούδι έμεινε εκτός τριάδας, όμως γνώρισε δεύτερη καριέρα, όταν διασκευάστηκε κι άλλες φορές. Ξεχωρίζει η βερσιόν του 2013 με τον τραγουδιστή και ηθοποιό Keremcem και την Seden Gürel.
Danse i måneskin
Το 1987 οι Τrine Dyrholm & Moonlighters έρχονται τρίτοι στον δανικό εθνικό τελικό. Το τραγούδι γίνεται χιτ σε όλη τη Σκανδιναβία. Τις δικές τους εκδοχές έχουν κάνει οι Souvenirs, οι Sweethearts, οι Small Talk, ο Allan Olsen και άλλοι. Το 2006 μπήκε στα 108 έργα τέχνης (ανάμεσά τους 12 τραγούδια) που καθιερώθηκαν ως ο “κανόνας της δανικής κουλτούρας” (Kulturkanonen). Κι αν σας θυμίζει κάτι ο τίτλος: måneskin είναι το… “φεγγαρόφωτο”!
Jeleno Sonce
Ο “πράσινος ήλιος”, ένα τραγούδι με τον Σλοβένο Janko Ropret, μολονότι εκείνος ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, έμεινε στον ημιτελικό της Γιουγκοσλαβικής επιλογής του 1973. Έναν χρόνο μετά, το νεοϊδρυθέν ΠΑ.ΣΟ.Κ υιοθέτησε ως σύμβολό του τον πράσινο ήλιο! Δεν ξέρουμε αν κάποιος είχε υπόψη του αυτό το τραγούδι, αν ήταν κάποιο σύμβολο της εποχής ή απλή σύμπτωση. Μπορείτε, πάντως, να διαβάσετε περισσότερες, αποκαλυπτικές πληροφορίες σε παλαιότερο αφιέρωμά μας.
Υπέροχο άρθρο όπως όλα σου Δημήτρη μου!
Σε ευχαριστώ πολύ! Είναι χαρά μου να έχω αναγνώστες που εκτιμούν κάποια πράγματα.