Στα 77 της χρόνια “έφυγε” στον ύπνο της από ανακοπή καρδιάς, στην οικία της στην πόλη Tours, η Dani, μια πολυσυζητημένη προσωπικότητα λόγω της ελευθεριότητας του βίου της, η οποία, αν συμμετείχε το 1974, ίσως θα είχε αλλάξει δραματικά τα αποτελέσματα εκείνης της βραδιάς.
Μια ζωή ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι
Η Dani ξεκίνησε ως μοντέλο, ενώ για τρία χρόνια ήταν η αρχιχορεύτρια του καμπαρέ Alcazar, σε ένα σώου με φτερά, στρας και πούπουλα. Χρημάτισε επίσης διευθύντρια ενός ιδιωτικού night-club. Ήταν η ηγερία των sex and drugs της δεκαετίας του 70. Τη δεκαετία του ’60 ερμήνευε καμπαρέ (Lady Lune, Les artichauds, Darling Dollar), χαρωπά (La Machine, Petit taureau, Papa vient d’épouser la bonne) αλλά και τρυφερά τραγούδια (Comme tu les aimes, Vive l’enfance) «très à la mode», κάποια από τα οποία έγιναν κλασικά όπως το La fille à la moto (θυμίζει το Harley Davidson της Brigitte Bardot), το H comme Hippies και το C’est malheureux d’être méchant (#26 στο γαλλικό τοπ). Ως ηθοποιός, έπαιξε σε αρκετές ταινίες και σήριαλ, ενώ κορυφαία υπήρξε η συνεργασία της με τον François Truffaut το 1973, στο περίφημο «La nuit américaine» (Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας). Συνεργασίες με Jimmy Hendrix, Tom Jones και Claude François. Εχει δύο παιδιά, τον Emmanuel και τον Julien. Ο πρώτος είναι γιος του συντρόφου της, φωτογράφου Benjamin Auger, με τον οποίο ήταν μαζί επί είκοσι χρόνια. Ο δεύτερος είναι ο κοινός τους γιος. Την ίδια χρονιά με τη Γιουροβίζιον έπαιξε στη ροκ-όπερα «La Révolution Française», μαζί με τη Noëlle Cordier (FRA 67). Το 1987 έβγαλε ένα βιβλίο, το “Drogue la galère”, για τη ζωή της μέσα στα ναρκωτικά και τη φουρτούνα που πέρασε όταν συνελήφθη για χρήση και έγινε πρωτοσέλιδο σ’όλες τις εφημερίδες. Το 1991 συνόδευσε την επιστήθια φίλη της Amina στη Γιουροβίζιον της Ρώμης, μάλιστα τη σύστησε στον François Mitterand, με τον οποίο διατηρούσε στενή σχέση. Έκανε ένα αποτυχημένο comeback την ίδια χρονιά και ένα δεύτερο το 1993 με το N comme never again, σε παραγωγή του Jean-Jacques Burnel των Stranglers και συνθέσεις Etienne Daho, Alain Souchon (Les sales mecs) και άλλων.
Η Γιουροβίζιον του 1974
Οι Γάλλοι απέσυραν τελευταία στιγμή (τέσσερις μέρες πριν από την τελική βραδιά) τη συμμετοχή τουs La vie à 25 ans (αρχικός τίτλος Y’ a pas mal à s’faire du bien) με τη Dani (Danièle Graule), λόγω του αιφνίδιου θανάτου του προέδρου τους, George Pompidou. Συνθέτης η Christine Fontane και διευθυντής επρόκειτο να είναι ο Jean-Claude Petit. Μια μάντισσα της είπε ότι δεν θα πάει στον τελικό, κάτι που τελικά επιβεβαιώθηκε. Πάντως η ίδια ταξίδεψε στο Brighton, μάλιστα κάποια στιγμή τη δείχνει η κάμερα στο κοινό. Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και το έβγαλε σε αγγλική (That old familiar feeling-στίχοι από την Lyndsey de Paul-UK 77) και γερμανική βερσιόν (Komm’wir sind nur einmal 25). Η γαλλική τηλεόραση, για να την τιμήσει, έδειξε το βίντεο-κλιπ πριν και μετά τον διαγωνισμό. Ίσως την τιμώρησαν, γιατί είχε παρευρεθεί σε συνάντηση υποστήριξης του έτερου υποψηφίου για την προεδρία, Valéry Giscard d’Estaing, μολονότι ήταν πολύ διακριτική (ειρήσθω εν παρόδω, το 2017 έκανε το ίδιο υπέρ του Emmanuel Macron).
Η Γιουροβίζιον του 1975
Το 1975 η γαλλική τηλεόραση της ανέθεσε αρχικά να πάει. Εκείνη ζήτησε να συνεργαστεί με τον Serge Gainsbourg (LUX 65, MON 67, FRA 90). Αφού κλείστηκαν σε ένα στούντιο για ένα μήνα, ετοίμασαν το Comme un boomerang. Τα σεξουαλικά και σαδομαζοχιστικά του υπονοούμενα οδήγησαν την κρατική τηλεόραση στο να το απορρίψει αμέσως. Τότε διοργανώθηκε εσωτερική επιλογή με έξι τραγούδια (εκεί πήραν μέρος ονόματα, όπως η Nicole Croisille και ο Guy Mardel), όπου συμμετείχε και η ίδια με το αυτοβιογραφικό καμπαρέ τραγούδι Paris Paradis (άγνωστη η κατάταξή του, αφού ανακοινώθηκε μόνο το νικητήριο). Αμέσως μετά, εκνευρισμένη για ό,τι είχε συμβεί, έσπασε το συμβόλαιο με την εταιρεία της και η καριέρα της σταμάτησε απότομα.
Η θεαματική επιστροφή
Ο Etienne Daho αποφάσισε το 2002 να ενορχηστρώσει εκ νέου το παλιό Comme un boomerang, το οποίο βρήκε λησμονημένο σε μια κασέτα και δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ. Αρχικά ηχογραφήθηκε με τη φωνή της, αλλά προτίμησαν να το κάνουν ντουέτο. Το τραγούδι πήγε στο #1 της χώρας και η Dani έγινε η απόλυτη σταρ, με εμφανίσεις σε όλα τα τηλεοπτικά σώου και τηλεπαιχνίδια, όπου τη ρωτούσαν για την πολυτάραχη ερωτική της ζωή (φημολογούνται σχέσεις -μεταξύ άλλων- με τον Johnny Hallyday, τον Jim Morrison, τον Claude François και τον πρόεδρο της χώρας François Mitterand). Ήταν καλεσμένη στο σώου για τη Γιουροβίζιον που διοργάνωσε η κρατική τηλεόραση to 2002. Έτσι η καλλιτέχνιδα έκλεισε το ανθοπωλείο που είχε όλα αυτά τα χρόνια, ειδικευμένο στα τριαντάφυλλα, όπου η ίδια έφτιαχνε μπουκέτα και έβγαλε το CD με τα καλύτερά της «Dani : Best of-Boοmerang» (έχει τα πάντα εκτός από το Paris Paradis). Όταν ανάλωσε όλα της τα χρήματα, άνοιξε ξανά το ανθοπωλείο και έγινε τηλεπαρουσιάστρια για ένα μικρό διάστημα! Δεύτερη αυτοβιογραφία κυκλοφόρησε το 2016, με τίτλο La nuit ne dure pas.
Η προσωπική μου επαφή
Σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί της μαζί της, χάρη στον σκηνοθέτη Πάνο Κούτρα και τον δημοσιογράφο Πάνο Κελέφη, ξέσπασε σε κλάματα και είπε: «Δεν μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι έχω κάνει κάτι τόσο σημαντικό στη ζωή μου, ώστε να υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα, οι οποίοι να με σκέφτονται». Η συνέντευξη αυτή είχε δημοσιευτεί το 1994 σε περιοδικό του εξωτερικού, καθώς και σε ελληνικό ιστότοπο.
Εξαιρετικό αφιέρωμα σε μια ομολογουμένως πολύ ιδιαίτερη καλλιτεχνιδα , που έστω και με αυτόν τον τρόπο έχει σχέση με τη Γιουροβίζιον!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια.
Η Dani θεωρείται άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Γιουροβίζιον, ανήκει με τον τρόπο της στην ιστορία της, μολονότι δεν βρέθηκε ποτέ στη σκηνή αυτής!
Συγχαρητήρια στον εξαιρετικό συντάκτη
* Λατρεύουμε Comme Un Boomerang
Ο συντάκτης σας ευχαριστεί! Κι εγώ λατρεύω τόσο το τραγούδι, όσο και τη Dani. Υπήρξε μεγάλη μορφή κι έζησε όπως ήθελε εκείνη.