Η καλλιτέχνιδα
Με εμφανίσεις στην Κύπρο ήδη από το 1992 και στην Αθήνα από την επόμενη χρονιά και προσωπική δισκογραφία από το 2000 (7 άλμπουμ μέχρι σήμερα), η Δέσποινα “Δένα” Ολυμπίου είναι από τις πιο επιτυχημένες Κύπριες καλλιτέχνιδες. Σπούδασε πιάνο και θεωρία της μουσικής στο Trinity College of Londοn. Από το 2004 έως το 2009 είχε σχέση με τον Κύπριο τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχει σχέση με τον εφοπλιστή Πάνο Δούκα, με τον οποίο έκαναν σύμφωνο συμβίωσης το 2018 και απέκτησαν ένα αγοράκι, τον Χρήστο. Μια προηγούμενη αποβολή την υποχρέωσε να σταματήσει όλες της τις επαγγελματικές υποχρεώσεις και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη νέα της εγκυμοσύνη. Είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με μεγάλα ονόματα κυρίως του έντεχνου τραγουδιού (Παντελής Θαλασσινός, Κίτρινα Ποδήλατα, Μανώλης Λιδάκης, Γεράσιμος Ανδρεάτος και άλλοι), προτού «κάνει στροφή» σε πιο ποπ ακούσματα, με μεγαλύτερές της επιτυχίες το «Πες το δυνατά», το «Μαζί-χωριστά» και το «Ο Παράδεισος (δεν φτιάχτηκε για μας)», ένα βραβευμένο ντουέτο με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη (CYP 98). Όταν πήγε στη Γιουροβίζιον, η καριέρα της παρουσίαζε ήδη κάμψη. Πάντως, δύο χρόνια μετά μετείχε στην κριτική επιτροπή για την ανάδειξη του εκπροσώπου της Κύπρου.
Κλειστή επιλογή με γνωστά ονόματα
Η αρχική δήλωση του προέδρου του ΡΙΚ Μάκη Συμεού ότι ενδεχόμενη συμμετοχή εν μέσω κρίσης θα προκαλούσε αντιδράσεις, πυροδότησε σωρεία δημοσιευμάτων περί αποχώρησης της Κύπρου, τελικά όμως το Δ. Σ., μετά την έγκριση του προϋπολογισμού του καναλιού, αποφάσισε μια λιτή και ανέξοδη (το πολύ μέχρι 100.000 Ευρώ) εκπροσώπηση. Μετά από την ηχηρή άρνηση του Γιώργου Παπαδόπουλου να αποδεχτεί την ανάθεση του ΡΙΚ, επικαλούμενος φόρτο εργασίας και έλλειψη χρόνου, ακολούθησε κλειστή επιλογή. «Κονταροχτυπήθηκαν» η Δέσποινα Ολυμπίου, ο Γιώργος Δούκας (κάποτε είχε διασκευάσει τη συμμετοχή της Εσθονίας 1996 μαζί με την ίδια τη Maarja Liis Ilus), ο Φίλιππος Κωνσταντίνος (πρώην μέλος των ΟΝΕ), η Βέρα Μπούφη (ανιψιά της Άννας Βίσση), την οποία κάποιοι παρουσίαζαν ως φαβορί, και η Βαλάντω Τρύφωνος (σε σύνθεση Μιχάλη Χατζηγιάννη). Έγινε γνωστό ότι η τετραμελής επιτροπή είχε επιλέξει εξαρχής την Δέσποινα Ολυμπίου με ένα αξιόλογο τραγούδι (και χορηγό), όμως ο Μιχάλης Χατζηγιάννης σκοπίμως – σε ένα παιχνίδι επικοινωνιακού πολέμου – διέρρεε πως εκείνος ήταν το φαβορί και ότι προτίμησε να αποσυρθεί, καταγγέλλοντας αδιαφάνεια στη διαδικασία. Το θέμα θεωρήθηκε πως εμπεριείχε και πολιτικές διαστάσεις: η αποπομπή Χατζηγιάννη θεωρήθηκε «δάκτυλος» του απερχόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Χριστόφια, καθώς ο καλλιτέχνης είχε υποστηρίξει δημόσια τον πολιτικό του αντίπαλο, Νίκο Αναστασιάδη.
Το τραγούδι και η παρουσίασή του
Τελικά το «πράσινο φως» δόθηκε στην Δέσποινα Ολυμπίου. Το όνομά της, πάντως, ακουγόταν στις αρχές του έτους και για την εκπροσώπηση της Ελλάδας. Εκ παραδρομής, σε τηλεοπτική συνέντευξη στην Ελεωνόρα Μελέτη (στην εκπομπή «Μεσημεριανή Μελέτη»), όπου προσπάθησε να εξηγήσει όλο το μπέρδεμα που είχε δημιουργηθεί, είπε λάθος τον τίτλο, ως «Να με θυμάσαι»… Το «Αν με θυμάσαι», όπως είναι ο ορθός τίτλος, είναι μια σύνθεση του Ανδρέα Γεωργαλλή, σε στίχους Ζήνωνα Ζηντίλη (στίχοι CYP 98). Η παρουσίαση του τραγουδιού έγινε με ένα πρώιμο φιλμάκι, στα πλαίσια της εκπομπής «Μαζί στο ΡΙΚ», με την Ελίτα Μιχαηλίδου, σε ζωντανή σύνδεση με το αμφιθέατρο των κεντρικών γραφείων της CYTA στη Λευκωσία, η οποία ήταν και ο επίσημος χορηγός. Ίσως είναι η πρώτη φορά που η κυπριακή συμμετοχή ακούγεται μετά από τις ελληνικές υποψηφιότητες (συνήθως συμβαίνει το αντίθετο). Όπως αποκάλυψαν οι δημιουργοί, το τραγούδι γράφτηκε παλαιότερα για τους τίτλους κάποιας εκπομπής, αλλά έμεινε στο «συρτάρι». Αν και όχι απαραίτητα ερωτικό, εντούτοις προτιμήθηκε η ημέρα της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου (στις 14 Φεβρουαρίου), για την διάσκεψη Τύπου και την παρουσίαση.
Τα απαραίτητα παρατράγουδα
Τα πρώτα σχόλια ήταν πολύ θετικά για το τραγούδι, αλλά όχι για την ερμηνεύτρια, την οποία κάποιοι κατέταξαν στις καλλιτέχνιδες β’ διαλογής που προσπαθούν να αναθερμάνουν την καριέρα τους. Εμφανίστηκε μόνη, χωρίς φωνητικά και «σκηνικά πλεονάσματα». Ακόμα ένα πρόβλημα υπήρχε με την ενορχήστρωση, με τα κρουστά να ακούγονται σαν ψεύτικα. Επρόκειτο να φορέσει ένα φόρεμα του Παντελή Μήτσου (ο οποίος την έντυσε στον ελληνικό τελικό, αλλά και στο φιλμάκι), αλλά διαφώνησαν και έτσι ανέλαβε ο στιλίστας του… Μιχάλη Χατζηγιάννη, Διονύσης Κολποδίνος. Τον τελευταίο κατηγόρησε ο Παντελής Μήτσου για αντιγραφή από το δικό του φόρεμα που είχε φιλοτεχνήσει στον ελληνικό τελικό. Την κινησιολογία ανέλαβε η Μαρία Λυραράκη (χορεύτρια GRE 04, χορογράφος GRE 07 και 13, BEL 08).
Το φιλμάκι και οι διασκευές
Στα γυρίσματα του βίντεο-κλιπ (δύο σκηνοθετών, του Κώστα Χατζησταύρου και της Άντης Παναγιώτου, με σκηνές από τοπία του νησιού-κυρίως ένα δάσος) χτύπησε το πόδι της, έπεσε στο έδαφος και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου τοποθετήθηκε επίδεσμος. Κάποιες φωτογραφίες από το φιλμάκι δημοσιεύτηκαν αρχικά από τη Vodafone στο facebook, προτού το κυκλοφορήσει η cytamobile στις 12 Μαρτίου και η EBU στις 15 του ίδιου μήνα. Έγινε ισπανική διασκευή, με τίτλο «Si me recuerdas» και αγγλική, «If you think of me», για πιο διεθνή προώθηση του τραγουδιού, το οποίο στη σκηνή του Μάλμε ακούστηκε εξ ολοκλήρου στα Ελληνικά, μολονότι υπήρχε η σκέψη να ενταχθούν κάποιοι ξένοι στίχοι.
Το βαθμολογικό αποτέλεσμα
Δυστυχώς, παρά την αξιοπρεπέστατη παρουσία και την αξιόλογη ερμηνεία της, δεν κατάφερε να ξεχωρίσει. Διαγωνίστηκε στον α’ ημιτελικό, χωρίς την παρουσία της Ελλάδας, και κατέληξε προτελευταία (15/16) με μόλις 11 βαθμούς: 1 από την Αυστρία, 2 από τις Εσθονία και Βέλγιο και 3 από τις Σερβία και Ηνωμένο Βασίλειο. Με άλλα λόγια, ο αποκλεισμός ήταν αναπόφευκτος.
Τι έφταιξε;
Τα προβλήματα ήταν πάρα πολλά: από την dress rehearsal, όπου την ξέχασαν οι Σουηδοί στο ξενοδοχείο και δεν έκανε πρόβα με το δαντελένιο φόρεμα της τελικής εμφάνισης (γεγονός που σχολιάστηκε από τη Σοφία Βόσσου ως εξής: «εγώ στη θέση της θα είχα κάνει καταγγελία και θα είχα φύγει»), τις διαφωνίες που υπήρχαν στους κόλπους της αποστολής, τον κακό συντονισμό, κάποιες φωνητικές αστάθειες, αλλά και τη γενικότερη οικονομική δυσπραγία και δυσκολία να προωθηθεί το τραγούδι, λόγω της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος του κράτους. Δεν έγινε ούτε promo tour, ούτε πάρτι. Ήταν ουσιαστικά μόνη και αβοήθητη, όπως τόνισαν οι συντελεστές του τραγουδιού, διότι κανείς δεν κάλυψε τα έξοδα (μόνο για το ξενοδοχείο έλεγαν πως χρειάζονταν 300 Ευρώ τη βραδιά· υπήρχαν πάντως και φθηνότερα καταλύματα…) των δημιουργών, των παραγωγών και του υπεύθυνου επικοινωνίας. Έτσι, η κυπριακή ήταν η μικρότερη αποστολή από όλες, κατά δήλωση της Αλεξάνδρας Πασχαλίδου, η οποία διεκπεραίωνε τις συνεντεύξεις Τύπου της όλης διοργάνωσης.
Μερικές δηλώσεις
Η Δέσποινα Ολυμπίου δήλωνε πριν πως δεν πήγαινε να κάνει διεθνή καριέρα, αλλά να εκπροσωπήσει το νησί της, και μετά πως είχε ένα προαίσθημα για το αρνητικό αποτέλεσμα ή αλλιώς τη «σφαγή», όπως το χαρακτήρισε. Δύο χρόνια μετά, σε συνέντευξη στη Ναταλία Γερμανού, ο Γιώργος Δούκας μίλησε για αδιαφάνεια στην επιλογή και τόνισε πως δεν έφταιγε η Δέσποινα Ολυμπίου, αλλά το περιβάλλον της, για το πώς εμφανίστηκε και το πως τραγούδησε και πως αν την είχαν αφήσει να κάνει αυτό που ξέρει καλά, θα είχε πάει πολύ καλύτερα. Αίσθηση, πάντως, προκάλεσε ένα πανό από Κύπριους φαν που έγραφε: «Είμαστε ακόμα ζωντανοί / We are still alive»!».
Η αποχή της Κύπρου το 2014
Τον Οκτώβριο του 2013 ανακοινώθηκε ότι το νησί δεν θα λάβει μέρος στο διαγωνισμό του 2014, λόγω της οξείας οικονομικής κρίσης η οποία έπληξε και το κανάλι, ενώ και η κοινή γνώμη ήταν αντίθετη σε μια συμμετοχή. Το παράδοξο είναι ότι η Κύπρος πήρε μέρος κανονικά στη Junior Eurovision (με τη Σοφία Πατσαλίδου), κάτι που δεν έμεινε ασχολίαστο.
Οι στίχοι
Γι’ ό, τι έζησα,
ποτέ δε μετανιώνω,
γι’ ό, τι αγάπησα,
συγγνώμη δε ζητώ,
γι’ όσα θέλω,
την ψυχή μου απογειώνω
και γι’ όσα μού `δωσες,
εγώ σ’ ευχαριστώ.
Αν με θυμάσαι,
πες μου αν θα σε ξαναδώ.
Σε περιμένω,
πάντα για σένα θα `μαι εδώ.
Για όσα ένωσαν
σε μια καρδιά τις δύο,
για όσα νιώσαμε μαζί
σε νοσταλγώ
και θα υπάρχω
στο πιο δύσκολό σου «αντίο»,
στο πιο γλυκό απ’ όσα είπες
σ’ αγαπώ.
Αν με θυμάσαι,
πες μου αν θα σε ξαναδώ…
Αν με θυμάσαι,
πες μου αν θα σε ξαναδώ.
Σε περιμένω,
πάντα για σένα θα `μαι εδώ.
Αν με θυμάσαι,
γίνε ένα αστέρι φωτεινό,
σαν έρθει η νύχτα
να σε κοιτώ στον ουρανό.
Αν με θυμάσαι,
γίνε ένα αστέρι
να σε κοιτώ στον ουρανό.
Μια χαρά αξιοπρεπής συμμετοχή και εμφάνιση από την Ολυμπίου (της οποίας ποτέ δεν υπήρξα μεγάλος φαν). Άξιζε τελικό 100%.
Οντως
Πολυ γλυκό και μελωδικό τραγούδι. Θυμάμαι τον Καπουτζίδη, που σχολίαζε τότε, πως ήταν πάρα πολύ καλή. Γενικά, η Κύπρος ήταν λίγο επηρεασμένη απο την κρίση που είχε ξεσπάσει, και καλά έκανε και αποχώρησε, άσχετα που μας στοίχισε 3-4 θεσεις στον τελικό
Ήταν ένα μέτριο τραγούδι από μέτριας δυναμικής τραγουδίστρια. Πήρε ό,τι άξιζε. Μάλιστα δεν εκτελέστηκε καν υποτυπωδώς επί σκηνής. Όλα τα άλλα είναι εκ του περισσού. Και ο Σομπράλ κέρδισε χωρίς προώθηση, χωρίς λεφτά, χωρίς τίποτα. Είχε τραγούδι. Εμείς δεν είχαμε.
Δεν είχε τραγούδι ποτέ ο Σομπραλ ένα σκουπίδι ήταν το τραγούδι που αν δεν πουλούσε το θέμα της υγείας του και το όλο μυστήριο εξαιτίας αυτού αν θα τραγουδήσει αυτος η αδερφή του στον τελικό ενώ αν δεν ειχε όλα αυτά θα έπαιρνε αυτό που πραγματικά αξίζει τον αποκλεισμό και όχι να κερδίσει
https://www.youtube.com/watch?v=QdQjmVC3_nk
Εχει ενα δικιο εν μερει. Ο Σομπραλ πηρε την νίκη, μονο και μονο, επειδή πουλουσε την υγεια του.
Ο Σομπράλ πήρε τη νίκη, μόνο και μόνο επειδή το τραγούδι του είχε τέτοιο μουσικό εκτόπισμα όσο όλα τα νικητήρια τραγούδια τα τελευταία χρόνια μαζί. Απλά το μουσικό είδος που υπηρετεί είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που συνήθως συναντούμε στη γιουροβίζιον (πόσο μάλλον από τα γούστα του μέσου γιούροφαν), εξ ου και όλο αυτό το bullying που υπέστη από τον γνωστό και μη εξαιρεταίο σκληρό πυρήνα των γιουροφανς.
Αυτά που λες για την υγεία του, και τα οποία δυστυχώς υιοθετήθηκαν από πολλούς, δε θα τα σχολιάσω.
Τα σέβη μου, Αντώνη 😉
Θεωρώ πως έπρεπε να είχε τραγουδήσει στην πασαρέλα το τραγουδι της για να είναι περιτρυγιρισμενη από κόσμο. Θα έδινε άλλη αίσθηση. Πάντως τη θεωρώ από τις καλύτερες κυπριακές συμμετοχές των τελευταίων χρόνων..
Άλλη μία ακατανόητη συμμετοχή της Κύπρου. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα έπρεπε να ερμηνευτεί το συγκεκριμένο κομμάτι στα ελληνικά – όπως και να έχει ήταν ένα κάκιστο συνθετικά κομμάτι και το επίπεδο παραγωγής και ενορχήστρωσης θα το χαρακτήριζα τουλάχιστον ερασιτεχνικό. Αδιάφορη σκηνικά, αμήχανο τηλεοπτικά, μετριότατη και διεκπεραιωτική ερμηνεία με πολλές αστάθειες και ελάχιστο συναίσθημα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί καλλιτέχνες δέχονται να ερμηνεύσουν τόσο κακά κομμάτια και ειδικά στη Γιουροβίζιον, ειδικά όταν έχουν κάνει και κάποια καριερα και υποτίθεται ότι έχουν και κάποια εμπειρία… απορώ τί δεν ακούν και τί δεν καταλαβαίνουν…
Δικαίως προτελευταίο, πιθανώς να μην άξιζε ούτε καν τους βαθμούς που πήρε.
Πολύ ωραίο τραγούδι και ερμηνεία! Αυτό άξιζε να περάσει στον τελικό και όχι το τραγούδι του 2015!