Η μεγάλη ελπίδα της Κύπρου για διάκριση, δεν διαψεύστηκε: η 16χρονη τότε Lisa Andreas (Lisa Large), Αγγλίδα, κυπριακής καταγωγής, με τη φωνή της, το μαύρο φόρεμα, τα κοσμήματα, το ωραίο στήσιμο με το φεγγάρι στο βάθος και την ομοιότητά της με τη Barbra Streisand, εκτίναξε την Κύπρο στην 5η θέση. Ήταν η νεότερη συμμετέχουσα στη Γιουροβίζιον του 2004. Ήταν μέχρι το 2018 η πιο δυνατή παρουσία του νησιού, αν λάβει κανείς υπόψη τους βαθμούς που πήρε και τον αριθμό των συμμετεχουσών χωρών. Στη δίγλωσση βερσιόν, πέρα από τον Mike Connaris, έγραψαν στίχους ο Andrew Adams και ο Matheson Bailey. Ήταν επίσημη καλεσμένη το 2006 στους εορτασμούς για τα 25 χρόνια της Κύπρου στη Γιουροβίζιον.
Ξεκίνησε κερδίζοντας ένα διαγωνισμό τραγουδιού στο Gillingham. Ακολούθησαν συναυλίες και δρώμενα στον δρόμο, συχνά για φιλανθρωπικό σκοπό. Έχει μοιραστεί τη σκηνή με τους Atomic Kitten και τους Damage. Εμφανίζεται συχνά σε εκδηλώσεις τύπου pride, με κορυφαία εκείνη της Στοκχόλμης. Σήμερα συνθέτει και κάνει εν μέρει την παραγωγή η ίδια στα τραγούδια της. Διαγωνίστηκε το 2007 στο 4ο X Factor της Βρετανίας, όπου έφτασε μέχρι τον 2ο γύρο. Έχει ζήσει μόνο δύο χρόνια στην Κύπρο, όταν ήταν παιδί. Επέστρεψε στην Αγγλία, λόγω προβλημάτων υγείας του παππού της.
Ο εθνικός τελικός
Στην κυπριακή επιλογή της 17ης Φεβρουαρίου, η οποία μεταφέρεται στην πρωτεύουσα, στο Pavilion Night Club, με παρουσιαστή τον Λουκά Χάματσο, εισάγεται για πρώτη φορά η τηλεψηφοφορία, σε ποσοστό 60%. Μοναδικότητα αποτελεί η συμμετοχή του boy-band United, που θεωρείτο φαβορί, με μέλη Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, στο οποίο συμμετείχε και ο Ευαγόρας Ευαγόρου (φωνητικά CYP 03), όπως και το γεγονός ότι το σύνολο των τραγουδιών ερμηνεύτηκε στα Αγγλικά. Εντύπωση προκάλεσε το tattoo σε σχήμα σκορπιού το οποίο είχε στην πλάτη η τραγουδίστρια του γκρουπ Scorpion.
| 1 | Burning fire | Η φωτιά που καίει | Mairi Sarki
(Μαίρη Σαρκή) |
58 | 6ο |
| Μιχάλης Ρούσσος/Μιχάλης Ρούσσος | |||||
| 2 | I need love | Χρειάζομαι αγάπη | Mirto Meletiou
(Μυρτώ Μελετίου) |
90 | 3ο |
| [Μυρτώ Μελετίου/Χρύσανθος Χρυσάνθου) | |||||
| 3 | Millionaire | Εκατομμυριούχος | George Platon
(Γιώργος Πλάτων) |
10 | 10ο |
| Γιώργος Πλάτων/Γιώργος Πλάτων | |||||
| 4 | Come to me | Έλα σε μένα | Eleni Skarpari
(Ελένη Σκαρπάρη) |
68 | 5ο |
| Μ. Πίττας/Ε. & Α. Σκαρπάρη | |||||
| 5 | Tell me | Πες μου | Scorpion | 26 | 9ο |
| Λία Λοαννίδη/Λία Λοαννίδη | |||||
| 6 | Vision of dreams | Όραμα από όνειρα | Lefki Stylianou
(Λευκή Στυλιανού) |
28 | 8ο |
| Λευκή Στυλιανού/ Λευκή Στυλιανού & Ανδρέας Παρασκευά | |||||
| 7 | Cold | Κρύο | Stefanos Georgiadis
(Στέφανος Γεωργιάδης) |
36 | 7ο |
| Κωνσταντίνος Κούντουρος/ Κωνσταντίνος Κούντουρος | |||||
| 8 | Me | Εγώ
Άριστος Μοσχοβάκης/Peter André |
United | 76 | 4ο |
| 9 | Analyze your love | Ανάλυσε την αγάπη σου | Georgia Panayiotou
(Γεωργία Παναγιώτου) |
92 | 2ο |
| Νίκος Ευαγγέλου/Βαγγέλης Ευαγγέλου | |||||
| 10 | Stronger every minute | Κάθε λεπτό πιο δυνατή | Lisa Andreas
(Λίζα Αντρέας) |
96 | 1ο |
| Mike Connaris/ Mike Connaris |
Παραλειπόμενα
Για πρώτη φορά η Τουρκία – και μάλιστα στην «έδρα» της – ψηφίζει τη Μεγαλόνησο, με έναν άσσο (στον ημιτελικό είχε βάλει 5), παρά την αψιμαχία που έγινε στην τελική πρόβα της λεγόμενης «ψεύτικης βαθμολογίας», όπου ο Λουκάς Χάματσος καλησπέρισε την «Κωνσταντινούπολη», για να εισπράξει από τον Τούρκο παρουσιαστή, Korhan Abay, χαιρετισμό στην «Chypre du Sud» (= Νότια Κύπρο)…
Στο λιτό και απέριττο φιλμάκι βλέπουμε απλώς την ερμηνεύτρια να εκτελεί το τραγούδι. Υπάρχει και ελληνο-αγγλική βερσιόν (όπου η τελευταία μόνο στροφή είναι στα ελληνικά), με τον ίδιο τίτλο. Στη σκηνή εμφανίστηκε μόνη, χωρίς φωνητικά ή χορευτικά. Για πρώτη και μοναδική φορά, Κύπρος, Ελλάδα και Τουρκία πλασαρίστηκαν στην πεντάδα. Μόνο τρεις χώρες – όλες Βαλκανικές – δεν την ψήφισαν: η Αλβανία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η ΠΓΔΜ. Παρόλο που ισοψήφισε με τη Σουηδία, η Κύπρος κατέλαβε την 5η θέση και η Σουηδία την 6η, βάσει των κανόνων που ισχύουν. Έτσι η σούπερ-σταρ Lena Philipsson έχασε μια θέση από την πρωτοεμφανιζόμενη Lisa Andreas, κάτι που οι συμπατριώτες της ακόμα “το φυσούν και δεν κρυώνει”. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Mike Connaris έλαβε το Βραβείο Σύνθεσης Marcel Bezençon Award, το πρώτο που έλαβε ποτέ κυπριακή συμμετοχή. το δεύτερο (και τελευταίο μέχρι σήμερα) απέσπασε η Ελένη Φουρέιρα, ως καλύτερη καλλιτέχνιδα. Αρκετά χρόνια μετά, με τον ίδιο συνθέτη, ο Γιάννης Καραγιάννης προσπάθησε να μιμηθεί αυτή τη συμμετοχή, δίχως επιτυχία…
Οι στίχοι
No matter where I am
I’m always thinking of you
It may be hard
but I need you to understand
That I don’t often say what I feel
But now this is straight from my heart
My love grows stronger every minute
And it won’t ever die
I want you to stay with me
Not just this day
But for all my life
Now when I look into your eyes
I can tell there’s something wrong
You’re holding back the tears
Couldn’t bear to lose you now
So I will make my feelings clear
My love grows stronger every minute
And it won’t ever die
You must believe
I’ll always be there for you
All my life
Oh please stay
My love grows stronger every minute
And it won’t ever die
I want you to stay with me
Not just this day
But for all my life
Oh please stay
Πολύ την είχα χαρεί αυτή την απρόσμενη 5η θέση, γιατί προσωπικά το τραγούδι και η τραγουδίστρια δεν μου λέγανε τίποτα. Ήταν όντως το καλύτερο του εθνικού τελικού αλλά δεν είχε το παραμικρό στοιχείο που να συνδέει την καλλιτέχνιδα και το τραγούδι με την Κύπρο. Θα μπορούσε να είχε εκπροσωπήσει οποιαδήποτε άλλη χώρα, το ίδιο θα μας έκανε. Δεν υπήρχε “δεσμός”. Το ότι η Λίσα έζησε στην Κύπρο δυο χρόνια αλλά δεν μιλά λέξη ελληνικά, το ότι έκτοτε ούτε ξαναπάτησε το πόδι της, που λέει ο λόγος, είναι στοιχεία που με κάνουν να αισθάνομαι ότι άλλη χώρα ήρθε 5η το 2004. Επίσης, όταν στον ίδιο διαγωνισμό συμμετείχε ένας Σάκης, ποιος νοιάστηκε για την 5η θέση της Λίσα; Όλοι με τον Ρουβά ασχολούμασταν τότε.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι είμασταν προσηλωμένοι στον Σάκη και περιμέναμε με αγωνία πόσο ψηλά θα φτάσει. Το γεγονός ότι δεν μιλούσε Ελληνικά το απέκρυψαν επιμελώς εδώ στην Ελλάδα (βέβαια, όσοι ήμασταν στην Κωνσταντινούπολη, το διαπιστώσαμε, παρόλο που την κρατούσε ο περίγυρός της σε κάποια απόσταση από τους φαν). Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι, από κοντά, φαινόταν 20άρα κι όχι ένα κοριτσάκι 16 ετών… Και ναι, όντως, το τραγούδι αυτό δεν “μυρίζει” Κύπρο, όπως ούτε και το “Fuego” εξάλλου, αλλά δυστυχώς, όταν η χώρα έστελνε τραγούδια που τη χαρακτήριζαν, η Ευρώπη απλά δεν τα ψήφιζε (εκτός κάποιων εξαιρέσεων).
Βρε παιδιά, η Eurovision έχει αποδειξει οτι είναι ένας θεσμός που χωρανε ολα τα είδη. Και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει μια Κύπρια της διασποράς να εκπροσωπεί τη χώρα καταγωγής της με μια όμορφη μπαλάντα? Δηλαδή το “έλα ελα” πχ επειδή είναι εθνοποπ “μυρίζει” περισσότερο Κυπρο? Και επιπλεον το καθε εθνοποπ ειναι κατ’αναγκη καλυτερο? Το ζητούμενο είναι η οποιαδήποτε χώρα να εκπροσωπείται με κάτι άρτιο στο είδος του κ να έχει μια άρτια παρουσίαση επί σκηνής. Και το stronger every minute ήταν παρασάγγας καλύτερο από “τσιχλοφουσκες” κ μπαναλαριες τύπου shake it, ela ela, η yassou Maria
Ούτε το Fuego θύμιζε Κύπρο αλλά είχε μέσα ένα κλαρίνο, είχε μια τραγουδίστρια που αποτελούσε μέρος μίας σόου μπιζ που ακολουθούμε έστω και τηλεοπτικά ή μέσω των περιοδικών. Εν πάση περιπτώσει ξέραμε ποια είναι η Φουρέιρα. Δεν ήρθε ουρανοκατέβατη από την Αγγλία και βαφτίστηκε «κύπρια της διασποράς» για να μας γεμίσει περισσότερο το μάτι. Το κομμάτι φυσικά είναι ανώτερο από τις τσιχλόφουσκες που αναφέρετε, αλλά με αυτά ταυτίζεται ο Έλληνας της Κύπρου. Με τις τσιχλόφουσκες, αφού το μέσο ραδιόφωνο της χώρας του αυτά του πασάρει στο 99% του χρόνου του. Δεν λέω ότι αυτό είναι καλό ή κακό. Λέω ότι δεν υπάρχει ταύτιση. Και θεωρώ ότι κάνει καλό στη βραδιά του διαγωνισμού, από ψυχολογικής απόψεως να βλέπεις στη σκηνή κάποιον που τον νιώθεις δικό σου και να λέει κάτι που σου είναι οικείο, ώστε όταν πλασάρεσαι καλά στην κατάταξη να μπορείς να ταυτιστείς με αυτήν. Δεν είναι ίδια η χαρά που νιώθεις όταν έρχεται πέμπτη η Βίσση και πέμπτη η Λίσα Αντρέας. Η Βίσση είναι σαν μάνα όλων των Κυπρίων, η Λίσα Αντρέας σαν τουρίστρια που πέρασε στην Πάφο δυο τρία καλοκαίρια και ξέρασε μπίρες στην πλατεία.
Μην ξεχνάμε όμως ότι και οι Antique το 2001 ήταν δυο Έλληνες της διασποράς που ήρθαν “ουρανοκατέβατοι” από τη Σουηδία, κανένας δεν τους ήξερε στην Ελλάδα και σε πολλούς μάλιστα δε γέμιζαν το μάτι (θυμάμαι ότι κάποιος δημοσιογράφος τους αποκάλεσε ειρωνικά “σουηδικές αντίκες”), μας έφεραν όμως την 3η θέση και ήμασταν όλοι περήφανοι. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Μια χαρά τους ξέραμε τους Αντίκ! Από το 1999 κιόλας ακούγαμε το Δυνατά-Δυνατά σε ρεμίξ και το Όπα-Όπα. Το Mad και το Ποπ κορν τους προωθούσε κανονικότατα. Δεν τους μάθαμε με το Die for you.
Δε νομίζω ότι είναι κ απόλυτα κανόνας αυτός κ μαλλον διαφωνω με την προσεγγιση. Όταν οι Έλληνες της διασποράς antique ήρθαν τρίτοι το 2001 με το die
For 4 u όλοι πραγματικά στην Ελλαδα το χάρηκαν (πλην ίσως κάποιων λίγων γραφικών που μεμψιμοιρουσαν για τον αγγλικό στίχο). Το 1977 όταν οί Μπεσσυ/Ρόμπερτ/Μαριάννα/Πασχάλης με το καθαρό τους pop ήρθαν 5οι μόνο πένθος που δεν είχε την επόμενη μέρα η Ελλάδα. Όμως την 5η θέση του τόσο ελληνοπρεπους κομματιού της Κλεοπάτρας το 1992 υπάρχουν πολλοί που δεν την ξέρουν. Επομένως είναι σχετικό με το ταυτιζομαστε ως χώρες. Προσωπικά η Λίζα Αντρέας μου έβγαλε κάτι πολύ γλυκό τοτε
Εννοώ πένθος γιατί έχασαν την πρωτιά το 1977
Ωχ…χίλια συγγνώμη, γράψαμε φαινεται ταυτόχρονα σχόλια για τους antique με τον Alex c
Α, οκ, κι εγώ θυμάμαι το Δυνατά-Δυνατά και το Όπα-όπα, απλά είχα την εντύπωση ότι άρχισαν να παίζονται μετά την επιτυχία του Die for you. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι εκείνο τον καιρό οι Antique ζούσαν στη Σουηδία, εκεί ξεκίνησαν την καριέρα τους και δεν ήταν μέρος της ελληνικής showbiz όπως ο Σάκης, Βανδή, Βίσση κλπ. οπότε το ελληνικό κοινό δεν είχε τόση οικειότητα μαζί τους, αλλά όπως είδαμε μετά τη Eurovision η καριέρα τους εκτοξεύτηκε και κανένας πλέον δεν αμφισβητούσε την ελληνικότητα τους. Και η Lisa Andreas πιστεύω ότι αν είχε κάνει καριέρα μετά τη Eurovision και έβγαζε 2-3 επιτυχίες, οι Κύπριοι δεν θα την θυμόσασταν απλά ως “τουρίστρια” που ήρθε από την Αγγλία για τη Eurovision και μετά εξαφανίστηκε, αλλά θα την θεωρούσατε δική σας και θα ήσασταν περήφανοι που έχει κυπριακή καταγωγή έστω κι αν δεν μιλά Ελληνικά, όπως και για τον George Michael.
Καταλαβαίνω απόλυτα τι λες και συμφωνώ εν μέρει. Αυτό που λέω είναι ότι αν σε εκπροσωπεί κάποιος που ζει και εργάζεται στη χώρα σου και τον γνωρίζεις ως κομμάτι της εγχώριας καλλιτεχνικής ζωής, χαίρεσαι περισσότερο την επιτυχία του. Επίσης, να σου πω ότι τον George Michael κανένας δεν τον θεωρεί παιδί δικό μας. Είναι Κύπριος, ναι, όπως και ο Peter Andre, αλλά τι προσέφεραν στην πατρίδα τους; Ούτε καν μεγάλωσαν εδώ, η καταγωγή αυτή καθεαυτή δεν τους καθιστά “παιδιά της Κύπρου”. Πιο πολύ θεωρούμε τη Φουρέιρα Κυπραία που ύψωσε ψηλά τη σημαία μας και την τίμησε, που πήρε επάνω της το ρίσκο και μας έβγαλε από τον βάλτο της 21ης θέσης, παρά τον George Michael που θυμήθηκε πως ήταν Κύπριος μια μέρα εκεί που κατουρούσε.