Μετά την Yulia από τη Ρωσία και η Artsvik από την Αρμενία με κίνδυνο απαγόρευσης εισόδου στην Ουκρανία
Ο φετινός διαγωνισμός στην Ουκρανία θα γραφεί στην ιστορία ως ίσως η χειρότερη διοργάνωση που έχει γίνει ποτέ. Ατελείωτες καθυστερήσεις, παραιτήσεις υπευθύνων , κατηγορίες παραγόντων, αλλά και μία φασιστική συμπεριφορά που όμοια της δεν έχουμε ξαναδεί. Μετά λοιπόν τη γνωστή ιστορία με την Yulia Samoylova από τη Ρωσία και το θέμα που έχει προκύψει εξαιτίας της συμμετοχής της σε συναυλία σε ένα αθλητικό γεγονός τον Ιούνιο του 2015 στην Κριμαία, τώρα μία παρόμοια ιστορία είδε το φως της δημοσιότητας. Οι ουκρανικές αρχές λοιπόν εξετάζουν την επίσκεψη της Arstvik από την Αρμενία στην Κριμαία, χωρίς να λάβει άδεια εισόδου στην περιοχή, από την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Την είδηση επιβεβαίωσε ο σύμβουλος του υπουργού εσωτερικών της Ουκρανίας, Anton Geraschenko. Επισήμως με δελτίο τύπου η αρμενική δημόσια τηλεόραση ξεκαθαρίζει ότι μέχρι στιγμής δεν έχει λάβει κάποια πληροφόρηση για το συγκεκριμένο θέμα και ότι η Arstvik θα διαγωνιστεί κανονικά στον πρώτο ημιτελικό της Eurovision στις 9 Μαΐου.
Αλγεινή εντύπωση πάντως προκαλεί η παθητική στάση της EBU που αφήνει τους Ουκρανούς διοργανωτές να εκθέτουν με αυτόν τον τρόπο τον θεσμό, όταν σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, ο διαγωνισμός δεν απειλήθηκε από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αξίζει να αναφέρουμε το 2004 όταν στην Τουρκία, που δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη της κυπριακής δημοκρατίας, η Lisa Andreas διαγωνίστηκε κανονικά, η σημαία της Κύπρου υπήρχε στον πίνακα βαθμολογίας και οι διοργανωτές ανακοίνωσαν τη χώρα και όταν προκρίθηκε στον τελικό και σε όποιες άλλες περιπτώσεις απαιτούνταν, παρά το γεγονός ότι για την Τουρκία δεν υφίσταται κράτος με την ονομασία Κύπρος και με αυτή τη σημαία.
Ομαλά έγινε η Eurovision και το 2008 στη Σερβία, αν και τα γεγονότα του Κοσόβου απείχαν κάποιους μήνες από την ημερομηνία διεξαγωγής του διαγωνισμού. Καμία έρευνα δεν έγινε για την αποστολή της Αλβανίας και αν είχε επισκεφθεί το κατεχόμενο από τις δυνάμεις του UCK Κόσοβο, που για τους Σέρβους παραμένει έδαφος της χώρας τους, μέχρι και σήμερα.
Μένει να δούμε αν όλα αυτά είναι απλά ιστορίες των Ουκρανών για εσωτερική κατανάλωση ή αν θα κάνουν πράξη τις απειλές τους για απαγόρευση εισόδου το Μάιο κατά την περίοδο του διαγωνισμού στην Ουκρανία, τόσο στη Yulia από τη Ρωσία όσο και στην Artsvik από την Αρμενία.
