Δυστυχώς τη χρονιά που μας πέρασε χάθηκαν πολλοί καλλιτέχνες, οι οποίοι συνδέθηκαν με την οικογένεια της Γιουροβίζιον. Το Infe Greece με τα αφιερώματά του προσπάθησε να αποτίσει έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε ανθρώπους, οι οποίοι με έναν παράξενο τρόπο μάς είναι τόσο οικείοι χάρη στον διαγωνισμό. Σε παρένθεση έχουμε το έτος γέννησης. Τα link παραπέμπουν στο οικείο άρθρο του Infe Greece, όπου υπάρχουν βιογραφικά, αλλά και κάποια παραλειπόμενα από τις συμμετοχές τους. Για το αντίστοιχο περσινό άρθρο, μπορείτε να δείτε εδώ.
Οι γιούροσταρ
Carmela Corren (1938) Αυστρία 1963.
Armando Gama (1954) Πορτογαλία 1983.
Nora Nova (1928) Γερμανία 1964. Ήταν για λίγο η γηραιότερη εν ζωή Γιουροσταρ. Δείτε ποιοί απομένουν στη σχετική δεκάδα.
Wolfgang Berry (1959) Αυστρία 1980, ως μέλος των Blue Danube.
Chris Scicluna (1959) Mάλτα 1994, ως μέλος των Chris & Moira, φωνητικά Μάλτα 1993 και 1999.
Willi Resetarits (1948) Αυστρία 1977, ως μέλος των Schmetterlinge.
Robert Cogoi (1939) Βέλγιο 1964.
Dani (1944) Γαλλία 1974 (αποσύρθηκε λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Georges Pompidou).
Margot Eskens (1936) Γερμανία 1966.
Olivia Newton-John (1948) Ηνωμένο Βασίλειο 1974.
Vesa-Matti Loiri (1945) Φινλανδία 1980.
Franco Gatti (1942) Ιταλία 1978, ως μέλος των Ricchi e Poveri.
Kornelije Kovač (1942) Γιουγκοσλαβία 1974, ως μέλος του Korni Grupa.
Ann-Christine Nyström (1944) Φινλανδία 1966.
Nicole (1946) Βέλγιο 1973, ως μέλος των Nicole & Hugo (επιλεγμένοι εκπρόσωποι και το 1971).
Claes-Göran Hederström (1945) Σουηδία 1968.
Mattis Haetta (1959) Νορβηγία 1980.
Galit (1968) Ισραήλ 1989, ως μέλος του ντουέτου Gili & Galit.
Τι συμβαίνει με τον Jean-Philippe;
Σε ένα βιντεάκι με τις απώλειες του 2022 φιγουράρει ο Jean-Philippe (Jean-Philippe Gargantiel, γεννημένος το 1930 ή 1931), εκπρόσωπος της Γαλλίας το 1959 και της Ελβετίας το 1962. Το θέμα είναι πως οι περισσότερες πηγές τον παρουσιάζουν ως ζωντανό. Σύμφωνα, όμως με μία ιστοσελίδα των κοιμητηρίων του Κεμπέκ στον Καναδά, φέρεται να έχει πεθάνει στις 9 Ιανουαρίου και να έχει ταφεί σε οικογενειακό τάφο στο προτεσταντικό νεκροταφείο της πόλης…
Άλλοι σημαντικοί θάνατοι
Όπως είναι φυσικό, κάθε χρόνο παρατηρούνται απώλειες σε συνθέτες, στιχουργούς, διευθυντές ορχήστρας, καλλιτέχνες των φωνητικών, υποψήφιους σε εθνικούς τελικούς κ.λ.π. Σταχυολογήσαμε κάποιες που θεωρήσαμε πιο σημαντικές:
Ο Pierre Cartner, ο οποίος κατέχει το ρεκόρ επανεμφάνισης συνθέτη (Ολλανδία 1973-Ολλανδία 2010), ο Alexander Dzambazov (μαέστρος της FYROM το 1998), ο οποίος έμελλε να είναι ο τελευταίος διευθυντής ορχήστρας στην ιστορία, η Anita Kerr (μαέστρος 1985), μία από τις τρεις γυναίκες που έπιασαν μπαγκέτα στη Γιουροβίζιον, ο Svika ή Tzvika Pick (συνθέτης Ισραήλ 1998 και 2002, συνθέτης Ουκρανία 2003 και υποψήφιος ως τραγουδιστής σε αρκετούς εβραϊκούς τελικούς), o Lasse Lönndahl, παραλίγο εκπρόσωπος της Σουηδίας το 1961 και ο Massimo Savić, παραλίγο εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας το 1989.
Οι ελληνικές απώλειες
Στις 21 Αυγούστου “χάσαμε” τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς (1949), μέλος της θρυλικής τετράδας του 1977, νικητή στην πρώτη επιλογή του 1978 και υποψήφιο το 1998, αλλά και μέλος του ιστορικού συγκροτήματος Poll. Από το ίδιο γκρουπ απεβίωσε στις 22 Απριλίου και ο Σταύρος Λογαρίδης, υποψήφιος το 1989. Στις 15 του ίδιου μήνα σίγησε η φωνή του Στέλιου Γουλιέλμου (φωνητικά Ελλάδα 1979, Κύπρος 1982 και 1985, υποψήφιος το 1987). Στις 5 του Μάη πέθανε το εμβληματικό “ένα γκαρσόν, με μαύρο παπιόν, μας κάνει μάθημα Ελληνικών”, δηλαδή ο χορευτής και χορογράφος Ορέστης Δημητρίου από την επιλογή του 1987. Στις 22 Νοεμβρίου νικήθηκε από την επάρατη νόσο η Kay Konnors, 2η πίσω από τους Antique στον εθνικό τελικό του 2001.
Ακολουθούν δύο βίντεο από ιδιώτες. Εάν ανεβάσει επίσημο βίντεο η EBU, όπως έκανε πέρυσι για πρώτη φορά, θα το προσθέσουμε.
