Μια ταινία με εχέγγυα που όμως αποτυγχάνει
Το 1965, και κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, γυρίζεται στη Σκύρο (και εν συνεχεία στην Τρούμπα, το Πέραμα, τους Δελφούς, την Αθήνα, τον Αχλαδόκαμπο και τη Σικελία) μια φιλόδοξη γαλλική παραγωγή, με διεθνές καστ, με τίτλο “Une balle au coeur” (“Μια σφαίρα στην καρδιά”). Γυρισμένη στα Γαλλικά, με ελληνικούς υπότιτλους, προβάλλεται σε αμφότερες τις χώρες, κάνοντας παταγώδη αποτυχία, παρά το ενδιαφέρον αστυνομικό σενάριο, γεμάτο δράση, έρωτα και σασπένς, και τις μεγάλες προσδοκίες για διεθνή καριέρα της Τζένης Καρέζη (οι οποίες διαψεύστηκαν, όπως έγινε ακριβώς και με την περίπτωση της Αλίκης Βουγιουκλάκη).
Οι συντελεστές, η γιούροσταρ και το ελληνικό καστ
Σκηνοθέτης είναι ο Jean-Daniel Pollet και βοηθός ο Κώστας Φέρρης, ενώ τη μουσική υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης. Το ερωτικό ζευγάρι είναι το δίδυμο Sami Frey (Γάλλος, Πολωνο-εβραϊκής καταγωγής) και η Γαλλίδα Françoise Hardy (MON 63), η οποία ήδη από το 1963 έκανε καριέρα και στο σινεμά. Για την δευτεραγωνίστρια, γίνεται κρούση στη Βέρα Κρούσκα, όμως τα Γαλλικά της δεν πείθουν, έτσι επιλέγεται η Τζένη Καρέζη. Πρωταγωνιστούν επίσης ο Σπύρος Φωκάς, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, ο Σωτήρης Μουστάκας, η Βιβέτα Τσιούνη, ο Αρτέμης Μάτσας, ο Δημήτρης Μυράτ, η Αννα Ραυτοπούλου, ο Γιώργος Μούτσιος, ο Χρήστος Νέγκας και οι Νίκος Τσακιρίδης, Νίκος Φέρμας, Κώστας Φέρρης, Φάνης Χηνάς, Γιώργος Μαρίνος και Ζανίνο, μαζί με μερικούς ακόμα Γάλλους και Ιταλούς ηθοποιούς.
Η τύχη της ταινίας
Το φιλμ προβλήθηκε, όπως είπαμε, στις δύο χώρες, αλλά και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1967. Αμέσως μετά “χάθηκε” και δεν επαναπροβλήθηκε ποτέ, ούτε καν στην τηλεόραση, διότι θεωρήθηκε καλλιτεχνική και εισπρακτική αποτυχία. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε η πεποίθηση πως είχε καταστραφεί. Τα μόνα που σώζονταν ήταν η αφίσα, κάποιες φωτογραφίες από τα γυρίσματα, και φυσικά τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Το 2018 βρέθηκε μία και μοναδική κόπια στη Γαλλία. Η εταιρεία Carousel ανέλαβε την επόμενη χρονιά την ψηφιακή αποκατάστασή της, με χρηματοδότηση από το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου. Κάπως έτσι, τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε, το φιλμ παίχτηκε ξανά σε δύο αθηναϊκούς κινηματογράφους, μετά από 57 ολόκληρα χρόνια!
Την είδα την ταινία στο Ριβιέρα (Εξάρχεια), όπου προβλήθηκε το Σεπτέμβριο που μας πέρασε. Θα είμαι πάντως ειλικρινής: Ή ταινία δεν μου πολυαρεσε. Πολύ αποσπασματική σαν υπόθεση, και με πολλά σεναριακα κενά. Η Francoise Hardy έκανε ένα πέρασμα άνευ σεναριακου λόγου και αιτίας. Η Καρέζη πάντως δεν ήταν κακή, αλλά ακόμα καλύτεροι ήταν οι Έλληνες δευτεραγωνιστες της ταινίας (Μουστάκας, Ζανινο ειδικά). Καταπληκτική φωτογραφία που αναδεικνύαν το ελληνικό τοπίο
Δεν είναι τυχαίο το ότι δεν σημείωσε επιτυχία. Κάποιοι λόγοι θα υπήρχαν…