Η ιστορία της τηλεόρασης και ένα Ντοκουμέντο από το ΒΒC για το 1956

Σύμφωνα με την έρευνα που έχουμε κάνει, το 1956, οπότε ξεκίνησε η Γιουροβίζιον, μόλις το 40% των νοικοκυριών της Ευρώπης διέθετε τηλεόραση, ωστόσο υπήρχε ομαδική τηλεθέαση χάρη στα εστιατόρια και τις παμπ που συνήθως ήταν εξοπλισμένες με το νέο μέσο.

Επίσημα η ιστορία της τηλεόρασης ξεκίνησε στις ΗΠΑ το 1928. Πρωτοπόρος στην Ευρώπη ήταν η γαλλική τηλεόραση σε μια πειραματική μετάδοση (30 γραμμές) το 1931, προτού ακόμα ιδρυθεί επίσημα με τα αρχικά CGT. Ακολούθησε ένα χρόνο μετά το BBC, σε πλήρες ηλεκτρονικό σύστημα, μολονότι το πρώτο πείραμα μηχανικής τηλεόρασης είχε πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο ήδη από το 1925. To 1935 προστέθηκε το γερμανικό DFR (180 γραμμές σε ημι-ηλεκτρονικό σύστημα και ένα χρόνο μετά σε ηλεκτρονικό), με σταθερό πρόγραμμα (ήδη από το 1929 υπήρχε η μηχανική τηλεόραση), ενώ το 1939 “μπήκε στον χορό” και η Ιταλία με την EIAR, μετέπειτα RAI, ωστόσο τις πειραματικές απόπειρες διέκοψε εκεί το φασιστικό καθεστώς. Η Ολλανδία γνώρισε επίσημα το νέο μέσο το 1949, ενώ δύο χρόνια μετά ιδρύθηκε το κανάλι NTS, παρόλο που τα εργαστήρια της Philips πραγματοποιούσαν αλλεπάλληλες πειραματικές μεταδόσεις ήδη από το 1929. Στη Δανία η Statradiofonien TV ιδρύθηκε το 1951. Η βελγική ΤV, ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1953 και μάλιστα ήταν η πρώτη στην Ευρώπη με δύο κανάλια (γαλλόφωνο-INR, μετέπειτα RTB και ολλανδόφωνο-ΝΙR, μετέπειτα BRT). Η ελβετική τηλεόραση, από την πλευρά της, άρχισε να δίνει επίσημο σήμα το 1953 και μάλιστα μόνο στα γερμανικά από το TV DRS (το 1954 ξεκίνησαν στα γαλλικά από το TSR, το 1958 στα ιταλικά από το ΤSI και το 1963 στα ρωμανικά μέσω άλλων καναλιών). Η Αυστριακή τηλεόραση ORF ξεκίνησε να εκπέμπει το 1955, αμέσως μόλις αποχώρησαν οι δυνάμεις κατοχής από τη χώρα, όπως και το Télé Luxembourg που ήταν ακόμα σε πειραματικό στάδιο (819 γραμμές).

Από πληροφορίες γνωρίζουμε πως, επειδή στο Lugano δεν υπήρχε τηλεοπτικός σταθμός (όπως αναφέραμε, η ιταλόφωνη τηλεόραση ξεκίνησε το 1958), έφεραν συνεργείο από τη Ζυρίχη, προκειμένου να κάνει την κάλυψη, επομένως αυτό που ακούγεται ότι δήθεν η πρώτη Γιουροβίζιον ήταν ραδιοφωνική δεν ισχύει. Και οι δέκα χώρες που προαναφέραμε (οι επτά που έλαβαν μέρος και οι τρεις που δεν πρόλαβαν, διότι ήταν εκπρόθεσμες ως προς την επιλογή των καλλιτεχνών τους: Αγγλία, Δανία, Αυστρία) μετέδωσαν κανονικά τον διαγωνισμό μέσω των τηλεοπτικών τους σταθμών.

Προς επίρρωση αυτής της πληροφορίας ανακαλύψαμε πρόσφατα ένα ντοκουμέντο από το ραδιοτηλεοπτικό περιοδικό της εποχής “Radio Times” (τεύχος 1697), το οποίο στις 24/05/1956 στη ρουμπρίκα των προγραμμάτων του “BBC Television” καταχωρεί τη Γιουροβίζιον στις 21.45. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως η Αγγλική τηλεόραση μετέδωσε ζωντανά τον διαγωνισμό – αν και παρέλειψε τα πρώτα 45 λεπτά- άγνωστο γιατί. Μαθαίνουμε επίσης ότι υπήρξε συνδιοργάνωση από οκτώ χώρες. Το άλλο που προκαλεί εντύπωση είναι η εικασία ότι η Γιουροβίζιον ενδέχεται να γίνει ετήσιο γεγονός (που να ήξεραν τότε ότι 60 χρόνια μετά ο μουσικός διαγωνισμός “ζει και βασιλεύει”).

Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο:

Grand Prix of the Eurovision Song Competition The first Eurovision International Song Competition has been organised by the national television service of Austria, Belgium, France, Germany, Italy, the Netherlands, Switzerland, and the United Kingdom. It has been specially devised and arranged for Eurovision and may become an annual event.
Some of the European Television Services have held their own national song competitions recently and will be sending representatives to compete in the final at Lugano when the Grand Prix will be awarded.
Presented by the Swiss Television Service
At 9.45