Αισίως φτάνουμε στη χρονιά του 1965 όπου ήταν και η δέκατη έκδοση του ετήσιου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision και ήταν μια χρονιά σταθμός, καθώς επιτέλους ο διαγωνισμός εκμοντερνίστηκε, μια και το βραβείο ήταν σε ρυθμούς Γιε-Γιε (που ήταν της μοδός εκείνη την εποχή από το διεθνούς φήμης αγγλικό συγκρότημα των Beatles).
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision πραγματοποιήθηκε στη Νάπολη της Ιταλίας, στις 20 Μαρτιου του 1965 και στην Sala di Concerto della RAI, που χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 60 και είχε τεράστιες διαστάσεις για την εποχή του, μετά την ιταλική νίκη την προηγούμενη χρονια με το αλησμόνητο και all time classic “Non ho l’eta” με την 16χρονη τότε Gigliola Cinquetti.
Ο διαγωνισμός του 1965 παρουσιάστηκε άψογα, για τα δεδομένα της εποχής του, από την Renata Mauro, που μιλώντας άψογα αγγλικά και γαλλικά παρουσίαζε τα τραγούδια με απίστευτη άνεση και φινέτσα ιταλική. 18 χώρες πήραν μέρος και ήταν ρεκόρ συμμετοχών μέχρι εκείνη την χρονιά, ανάμεσα τους και η Ιρλανδία, η οποία έκανε το ντεμπούτο της και αργότερα κυριάρχησε στην ιστορια του θεσμου με τις 7 νίκες της. 
Επίσης εκείνη την χρονιά είδαμε και ακούσαμε για 1η φορά στην ιστορία του θεσμού μια μη αγγλόφωνη χώρα να στέλνει τραγούδι εξ ολοκλήρου στα αγγλικά και η EBU να “σφυρίζει αδιάφορα” μια και ήταν ενάντια στους κανονισμούς. Παρόλο όμως το αβαντάζ της γλώσσας η Σουηδική συμμετοχή “Absent Friend” (γιατί περι αυτής είναι ο λόγος) τερματισε στην 10η θέση με 6 βαθμούς και έφερε από το 1966 κι έπειτα τον κανονισμό ότι ΟΛΕΣ πλέον οι χώρες που συμμετέχουν στον διαγωνισμο πρέπει να ερμηνεύονται στην μητρική τους γλώσσα.
Το Λουξεμβούργο κέρδισε για δεύτερη φορά στην ιστορία με την 18χρονη τοτε Γαλλιδούλα France Gall να ερμηνεύει με χαρά και νάζι για την κούκλα της απο κερί! “Poupée de Cire, Poupée de son“, και δημιουργος του ο Serge Gainsbourg περιχαρής να χαίρεται που το τραγούδι του, ενώ περιλαμβάνει στίχους με διπλό “σεξουαλικό” υπονοούμενο (αναφέρεται στον γυναικείο αυτοερωτισμό), έρχεται πρώτο σε έναν σοβαρό διαγωνισμό. Μετά την νίκη της, η France Gall πουλήσε 16.000 αντίτυπα στη Γαλλία ενω τέσσερις μήνες αργότερα είχε πουλήσει περισσότερα από 500.000!
Ιδιαιτερότητες αυτού του διαγωνισμού και ευτράπελα….
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Eurovision, το νικητήριο τραγούδι δεν ήταν μπαλάντα ή έστω ρετρό χαριτωμενιά, όμως αυτό το μοτίβο δεν συνεχιστηκε τις επόμενες χρονιές. Για πρώτη φορά, ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision μεταδόθηκε και απο την Ιntervision (ανατολικη Ευρωπη) αντί μόνο από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση! Η ερμηνέυτρια της Ελβετιας (“Non A Jamais Sans Toi” 8η θεση ) Yovanna είναι Ελληνικής καταγωγής, η πασίγνωστη Γιοβάννα (Ιωάννα Φάσσου Καλπαξή )
Το “Poupée de Cire, Poupée de son” ηταν το πρωτο τραγουδι που διασκευαστηκε στα Ιαπωνικά, Κορεατικά και Αραβικά (αργοτερα και σε αλλες γλωσσες!)
Η France Gall ήταν τόσο εκνευριστική που η αντίπαλός της, Αγγλίδα ερμηνεύτρια Kathy Kirby, την χαστούκισε μετά το τέλος της βαθμολογίας (αληθινό γεγονός το οποίο η France Gall το είπε σε συνέντευξη της πέρυσι για τα 50 χρόνια από τον διαγωνισμό και επίσης ο τότε αγαπημένος της, σούπερ σταρ Claude François, της είπε ότι δεν έκανε και τίποτα σπουδαίο που κέρδισε κι ότι ήταν εκτός τόνου και άθλια). Αυτά και άλλα πολλά ήταν οι αιτίες που η France Gall έχει ααποκηρύξειτον διαγωνισμό. Άλλα μεγάλα ονόματα της εποχής που συμμετείχαν: Butch Moore (IRL), Udo Jürgens (AUT), Guy Mardel (FRA), η μεγάλη Κυρία του Πορτογαλικού τραγουδιού, Simone de Oliveira (POR), ο Ιταλός Έλβις Bobby Solo (ITA), Vice Vukov (YUG).
