Όταν η Μόνικα γνώρισε τον Τζώνυ τον μπλέ κάτω από το φεγγάρι το καλοκαιρινό, αφού πλέον είχε χωρίσει με τον Σαμσόν, ακούγοντας σε πλευμπακ μουσική ρεγγε, γιατί ήταν ένα κορίτσι με μπούκλες, καθιστώντας στο μυαλό της σαφές ότι τα Ωροσκόπια την φυλακίζαν σε ένα όνειρο και έκαναν σαφές ότι δεν είναι η Αμερική εκεί που πάει….!!!!!!
Τι λέω;;;;;; Μα προλογίζω τον 26ο Διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision με μερικά τραγούδια που συμμετείχαν στις 04 Απριλίου του 1981, στο 15.000 θέσεων Simmonscourt RDS Pavilion του Δουβλίνου (το οποίο χρησιμοποιείται κανονικά για εκθέσεις αλόγων και γεωργίας και το 1988 φιλοξένησε και πάλι τον διαγωνισμό). To 1981 και όταν ο Mr Eurovision Johnny Logan έφερε για 2η φορά τον διαγωνισμό στην χώρα του οι Ιρλανδοί περιχαρείς αναλάβαν το δύσκολο και πολυέξοδο έργο της διοργάνωσης (αρκεί να αναφέρουμε πως η ανακατασκευή του σταδίου κόστισε για το RTÉ πάνω από £ 300.000 παρόλο που οι £ 110.000 δόθηκαν από την EBU) και μπορούμε να πούμε πως ήταν ένας διαγωνισμός άψογος για εκείνη την εποχή και πολύ μοντερνος από πολλές απόψεις. Παρόλαυτα όμως γύρω απο τον χώρο που διοργανωνόταν ο διαγωνισμός ύπηρχε η βαριά φρουρά των 250 ενόπλων στρατιωτών και η αστυνομία ήταν σε ετοιμότητα για την προστασία των θεατών και πολιτών εντός και εκτός του Pavilion από κάθε πιθανή, πολιτική και μη, διαδήλωση.
20 χώρες συμμετείχαν σε αυτόν τον διαγωνισμό όπως και 3 χρόνια πριν στο Παρίσι, το 1978, με το Μαρόκο να άρει την συμμετοχή του, αφού την προηγούμενη χρονιά είχε κάκιστο αποτέλεσμα και αποφάσισε να “κάτσει σπίτι” του μέχρι σήμερα. Επίσης στο “σπίτι της έκατσε” και η Ιταλία, επειδή το ενδιαφέρον της χώρας για τον διαγωνισμό είχε μειωθεί. Βέβαια την ιταλική γλώσσα την ακούσαμε μέσω της Ελβετικής συμμετοχής Io senza te των Peter, Sue and Marc που επιστρέφουν και πάλι στην σκηνή της Eurovision (1971, 1976,1979) για μια τελευταία φορά και είναι οι μοναδικοί καλλιτέχνες που τραγούδησαν σε 4 γλώσσες που μιλούν στην Ελβετία, τα τραγουδια τους (Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά). Άλλοι καλλιτέχνες που επέστρεψαν στον διαγωνισμό εκείνη την χρονιά ήταν ο Jean-Claude Pascal για το Λουξεμβούργο, ο οποίος είχε κερδίσει τον διαγωνισμό 20 χρόνια νωρίτερα, ο Αυστριακός Marty Brem ο οποίος είχε λάβει μέρος το προηγούμενο έτος πάλι για την Αυστρία ως μέλος του συγκροτήματος Blue Danube, ο Tommy Seebach που είχε εκπροσωπήσει πάλι την Δανία το 1979, ο Björn Skifs για τη Σουηδία το 1978, η Cheryl Baker (μέλος των Bucks Fizz), που το 1978 ήταν με το συγκρότημα Co-Co για το Ηνωμένο Βασίλειο (και ήταν η χειρότερη θέση της χώρας -11η- μέχρι το 2003 και το 2008 που ήρθε τελευταία) και η Maxi μέλος του Ιρλανδικού συγκροτήματος Sheeba που ως σόλο καλλιτέχνιδα το 1973 είχε εκπροσωπήσει την Ιρλανδία.
Εκείνη την χρονιά επιστρέφει μετά απο 5 χρόνια απουσίας η Γιουγκοσλαβία και το Ισραήλ και για πρώτη φορά η Κύπρος συμμετέχει στον διαγωνισμό με μία σούπερ όμαδα (Αλέξια Βασιλείου 16 χρονών τότε, Αρίστο Μοσχοβάκη και Δώρο Γεωργιάδη) και ένα τραγούδι που έφτασε μέχρι την 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Δικαιολογημένα λοιπόν το 80% του Κυπριακού πλυθησμού αγοράσαν έγχρωμες τηλεοράσεις και αλλάξαν τους δέκτες τους τότε στην έγχρωμη συχνότητα μόνο και μόνο να δούν και να απολάυσουν έγχρωμη την Μόνικα….!!!!!! Την Ελληνική συμμετοχή, Φεγγάρι Καλοκαιρινό, του οποίου η ερμηνεία του Γιάννη Δημητρά βραβεύτηκε με το 1ο βραβείο των δημοσιογράφων πέρασε απο πολλά κύματα μέχρι την τελική βραδιά αλλά πιο πολλές λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Εκείνη την χρονιά όμως, εκτός από την άψογη διοργάνωση και το βραβείο του Ηνωμένου Βασιλείου που το τραγούδι του έχει μείνει στην ιστορία για την χορογραφία του, η οποία περιελάμβανε μια χορευτική φιγούρα, όπου στο 4μελες συγκρότημα (2 αγόρια και 2 κορίτσια) τα αγόρια έβγαλαν τις φούστες απο τα κορίτσια (μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών στις τηλεοράσεις και του θεάτρου) μόνο και μόνο για να αποκαλυφθούν οι μίνι-φούστες που φοράγαν τα κορίτσια απο κάτω (μία χορογραφία που στα μελλοντικά χρόνια του διαγωνισμού κάνει και η… κουτσή Μαρία) είχαμε και πάρα πολλά παραλειπόμενα και ευτράπελα που πραγματικά είναι αξιοθαύμαστα.
Το πρώτο ευτράπελο πραγαματοποιήθηκε, όταν η 46μελης ορχήστρα του RTÉ ΔΕΝ συμπεριλάμβανε το σαξόφωνο στα μουσικά όργανα της, διότι δεν το θεωρούσε μουσικό όργανο τότε (απορώ πως αργότερα άλλαξε γνώμη….!!!!!!) και αυτό αποτέλεσε πονοκέφαλο στην Βρετανική συμμετοχή μια και σ’ ένα μέγαλο ενορχηστρικό μερος του τραγουδιού Making your mind up υπήρχε έντονο το σαξόφωνο και ο παραγωγός του τραγουδιού Andy Hill δήλωσε πως, αν το ήξερε, θα αφαιρούσε ένα μέλος απο τα φωνητικά του συγκροτήματος και θα το αντικαθιστούσε με έναν σαξοφωνίστα.
Παρόλη την άψογη διοργάνωση δεν λείπαν και τα κούλα που μας χάρισαν πολυ γέλιο ειδικά αυτά του βαθμολογικού πίνακα που κατά την διάρκεια της βαθμολογίας, όταν ξαφνικα ο πίνακας τρελαίνεται και δείχνει την Ιρλανδία να προηγείται με… 326!!! βαθμούς. Επίσης όταν ήταν η σειρά της Γιουγκοσλαβίας να πει τους βαθμούς της η παρούσιαστρια Doireann Ní Bhriain ευγενικά την καλεί να ανακοινώσει τους βαθμούς της (May i have your votes please?????) και η Γιουγκοσλαβα θρασύτατα βροντοφωνάζει ΔΕΝ ΤΑ ΈΧΩ…!!!!!(I DON’T HAVE IT…) Περιττό να πώ τι ακολούθησε μετά απο αυτή την φραση απο το κοινό….!!!! το συστριγγλο…!!!! Βέβαια η βαριόμοιρη Γιουγκοσλάβα εννοούσε “δεν έχω ήχο” αλλά που να την ακούσει κανείς….!!!
Εκείνη ήταν και η χρονιά με πολλές σκανδαλώδεις δηλώσεις απο τους καλλιτεχνές ακριβώς μετά τον διαγωνισμό και συγκεγκριμένα στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε μετά την νίκη του Ηνωμένου Βασιλείου με κύριους πολέμιους τον Σουηδό ερμηνευτή Björn Skifs που μιλώντας πέραν της εποχής του είπε πως αυτός δεν ήταν διαγωνισμός τραγουδιού αλλά ένα σόου που βάζουν τα τραγούδια σε 2η μοίρα και επίσης τόνισε ότι οι κανόνες θα πρέπει να αλλάξουν και να επιτραπεί η αγγλική γλώσσα σε όλα τα τραγούδια, για να συναγωνίζονται όλες οι χώρες και οι καλλιτέχνες επι ίσοις όροις…!!! Αξιοσημείωτες είναι και οι δηλώσεις του Harald Tusberg, επικεφαλής της Νορβηγικής συμμετοχής να δηλώνει αισιόδοξος που ήρθε το τραγούδι Aldri i livet τελευταίο με 0 βαθμούς υποστηρίζοντας πως το Νορβηγικό κομμάτι θα το θυμούνται οι περισσότεροι ενώ το 1ο και το 2ο τραγούδι θα το έχουν ξεχάσει μέχρι αύριο…!!!!! (ασχολίαστο…) Όλα αυτά όμως ήρθαν σε αντίθεση όταν ο ερμηνευτής του Νορβηγικού κομματιού Finn Kalvik (σε παραγωγή των ΑΒΒΑ, παρακαλώ) παραδέχθηκε ευγενικά ότι είχε απολαύσει τις διακοπές της εβδομάδας του διαγωνισμού και αδιαφορούσε για το αποτέλεσμα. Η μόνη καλλιτέχνιδα που ήταν σε καλή διάθεση μιλώντας στον Τύπο μετά το διαγωνισμό, με περίσσια χαρά, δήλωσε πως και αυτή αισθάνεται νικήτρια μια και έχασε για 4 βαθμούς μόνο, ήταν η εκπρόσωπος της Γερμανίας, Λιθουανικής (κι όχι ελληνικής όπως υποστήριζαν κάποιοι αδαείς) καταγωγής, Lena Valaitis, με ένα τραγούδι για ένα τυφλό παιδί, που διασκεύασε στα Ελληνικά η Αλέκα Κανελλίδου.
Αξίζει όμως να σημειωθεί πως μετά τον διαγωνισμό το νικητήριο συγκρότημα Bucks Fizz είχε μια πολύ επιτυχημένη καριέρα μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, και έγινε ένα από τα κορυφαία σε πωλήσεις συγκροτήματα της δεκαετίας του 1980 αφόυ το νικητήριο τραγούδι Making your mind up έφτασε στο Νο.1 σε εννέα χώρες και έφτασε στο τοπ 10 σε χώρες όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και Νότια Αφρική, πουλώντας τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Από άλλους καλλιτέχνες αξίζει να σταθούμε στον Ταϊτινό Jean Gabilou που εκπροσώπησε τη Γαλλία με το πανανθρώπινο Humanahum, την Ολλανδή Linda Williams που επέστρεψε στα φωνητικά του Βελγίου το 1999, τον Ισπανό Bacchelli, το τραγούδι του οποίου, Y solo tu, ακούστηκε αρκετά στη Νότια Ευρώπη και την Βελγίδα Emly Starr, ίσως τα ωραιότερα πόδια της Γιουροβίζιον. Συγκλονιστική είναι η περίπτωση του Πορτογάλου Carlos Paião, ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, για να αποκαλυφθεί εκ των υστέρων πως επρόκειτο για περίπτωση νεκροφάνειας.
Τέλος δεκαετίες αργότερα, η Debbie Cameron, η οποία εκπροσώπησε την Δανία μαζί με τον Tommy Seebach, αποκάλυψε σε ένα βιβλίο για τον Tommy Seebach ότι ήταν σε επαφή με έναν υπάλληλο του BBC, ο οποίος της είπε ότι η νίκη των Bucks Fizz είχε προγραμματιστεί, γιατί σύμφωνα με τον υπάλληλο είχε δει πώς οι τεχνικοί του BBC είχαν σαμποτάρει τον έλεγχο του ήχου κατά τη διάρκεια της πρόβας του Δανέζικου, του Ισραηλινού και του Γερμανικού τραγουδιού. Βέβαια ο ισχυρισμός αυτός αγνοεί το γεγονός ότι το BBC ΔΕΝ φιλοξενούσε τον διαγωνισμό του 1981 αλλά της επόμενης χρονιάς….!!!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=Qx7vVnTSulk
