Αφιερώματα Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision : 1979

Αφιερώματα Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision : 1979

Φωτα, κάμερα πάμε…… και Θεεεεεεοοοο, θεεεοοοοοο κεεεεριαααα απαπαπαπαπα ούτε κεκές να ήμουν άλλα…. πως αλλιώς να τραγουδιόταν αυτό το υπέροχο τραγούδι ζωντανά στο θέατρο του Πειραιά και αργότερα στα Ιεροσόλυμα;;;  Και όχι τίποτα άλλο έγινε και χρυσός ο “Σωκράτης” της Ελπίδας στο Ισραήλ πίσω στο 1979…..!!!!

Ναι πολύ καλά καταλάβατε φτάσαμε αισίως στο 1979 για το αφιέρωμα μας και εδώ θέλω να καταθέσω και να καταδώσω πως αυτός ο διαγωνισμός για πολλούς φαν και καραφαν θεωρείται σταθμός στην eurovision, γιατί όχι μόνο είχε πολύ ωραία τραγούδια (κατά κοινή ομολογία) με μπόλικες επιτυχίες, διοργανώθηκε στο πιο μακρινό (μέχρι το 2012 που έγινε στο Αζερμπαϊτζάν) μέρος, όπου οι Ευρωπαίοι μπορούσαν να πάνε, το Ισραήλ, αλλά και για το γεγονός ότι το νικητήριο τραγούδι “Hallelujah” είναι και θα είναι τραγούδι ΥΜΝΟΣ και ΣΤΑΘΜΟΣ για πολλούς φαν και μη του διαγωνισμού…!!! Διαβάστε τα παρασκήνια γύρω από τη συμμετοχή της Ελπίδας και το πως επιλέγη στην πρώτη ανοικτή για το κοινό ελληνική επιλογή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραία.

Παρασκήνια 1979: Πρόβλημα με τα μικρόφωνα και κατηγορίες για αντιγραφή του Jesus Christ Superstar

Έτσι στις 31 Μαρτίου του 1979 και στο International Convention Center των Ιεροσολύμων με μπόλικα τα στρατιωτικά μέτρα προστασίας (ήταν και ο πόλεμος τον 6 ημέρων προ των πυλών βλέπετε) διοργανώθηκε ο 24ος διαγωνισμός τραγουδιού με παρουσιαστές την ήδη εκπρόσωπο το 1976 και μέλλουσα εκπρόσωπο του Ισραήλ το 1988 Yardena Arazi και τον Daniel Pe’er, γνωστό πρόσωπο της Ισραηλίτικης τηλεόρασης του τότε. 19 τραγούδια αυτή την φορά, μια και η Τουρκία ύστερα απο έντονες πιέσεις των μουσουλμανικών (αραβικών) κρατών απέσυρε την συμμετοχή της την τελευταία στιγμή, παραπονούμενη για την πετρελαϊκή κρίση, στην οποία το Ισραήλ έπαιζε ενεργό ρόλο. Στην πραγματικότητα, είχε δεχθεί τεράστιες πιέσεις από τις αραβικές χώρες ότι, αν έπαιρνε μέρος στο Ισραήλ, θα της έκοβαν την παροχή πετρελαίου. Ως αντίδραση, την επόμενη χρονιά, έστειλαν ένα ύμνο για το ίδιο το πετρέλαιο. Θα εμφανιζόταν 11η μεταξύ Ισραήλ και Γαλλίας και έτσι η Maria Rita Epik και οι 21 Peron της, που θα ερμήνευαν το “Seviyorum”, μείναν σπίτια τους και κοίταγαν τα ντουβάρια….

 

%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82 %ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82-6 %ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82-4 %ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82-3 %ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82-2 %ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bb%ce%ae%cf%88%ce%b7%cf%82-1 images images-10 images-9 images-8 images-7 images-6 images-5 images-4 images-2 images-1

Ανάμεσα στα 19 τραγούδια υπήρχαν αληθινά “διαμάντια” τα οποία, παρόλο που βαθμολογικά “πάτωσαν”, έγιναν τεράστιες επιτυχίες, είτε στην χώρα τους, είτε στις γείτονες χώρες και μερικά ακούγονται μέχρι και τώρα στα πάρτυ και τις παλιές νισκοτέκ. Ο λόγος βέβαια 1ον για την Γερμανία που με την σουπερ ντισκο επιτυχία “Dschinghis Khan” που ενώ ήταν γκραν φαβορί πριν τον διαγωνισμό κατατάσσεται αδίκως στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα αλλά παραμένει ακόμα, μια σουπερ ντισκό επιτυχία (πως να κερδίσει βέβαια μέσα στο Ισραήλ και μάλιστα με τραγούδι για έναν πολέμαρχο…), 2ον για την Ελληνική συμμετοχή “Σωκράτης” του Δώρου Γεωργιάδη και της Σώτιας Τσώτου και χορογραφία της Μαριάννας Τόλη (GRE 77) που εκτός του ότι στην Ελλάδα και Κύπρο έγινε γκραν σουξέ, στο Ισραήλ η τραγουδίστρια Ελπίδα βραβεύτηκε με χρυσό δίσκο (μόνο στην ελληνική καρτ-ποσταλ εμφανίζονται οι δύο παρουσιαστές, γεγονός που δείχνει πόσο άρεσε), πούλησε πολύ και στην Πορτογαλία, ενώ έκανε εμφανίσεις στην Γερμανία, τη Δανία και αλλού. 3ον η Φινλανδική συμμετοχή “Katson sineen taivaan” της γνωστής σε μας Katri Helena που παρόλο τον πάτο της στον βαθμολογικό πίνακα (14ο/19) το τραγούδι θεωρείται ΥΜΝΟΣ για τους Φινλανδούς και η τραγουδίστρια έρχεται ακόμα και στις μέρες μας 2η σε πωλήσεις μετα την …. Madonna στη χώρα της, 4ον την ολλανδική συμμετοχή “Colorado” που ενώ ήταν από τα φαβορί της βραδιάς μαζί με την Γερμανία τελικά δεν απέφυγε και αυτή τον πάτο βαθμολογικά, το τραγούδι όμως έκανε επιτυχία σε Σουηδία, Γερμανία και Ολλανδία.

Ευτράπελα…!!!!! Γενικώς δεν υπήρχαν ευτράπελα μια και η βραδιά κύλησε ομαλά και ήρεμα εκτός από την στιγμή της ισπανικής ψηφοφορίας-θρίλερ που, ενώ προηγούνταν από το τραγούδι του Ισραήλ, με διαφορά 1 βαθμού (πριν την ισπανική ψηφοφορία το Ισραήλ ειχε 115 βαθμούς και η Ισπανία 116) βραβεύει το “Hallelujah” με 10 βαθμούς και αυτομάτως περνάει στην 2η θέση και δίνει την ευκαιρία στο εβραϊκό κοινό να ξεσηκωθεί και παρολίγον να γκρεμίσει το στάδιο από τους πανηγυρισμούς του για την 2η συνεχόμενη νίκη της χώρας του. Έχει ακουστεί ότι η επιτροπή το έκανε επίτηδες, διότι δεν ήθελε το βραβείο. Επίσης η  Γιουγκοσλαβία απείχε, διότι δεν είχε διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, ούτε καν μετέδωσε τον διαγωνισμό. Παρόλα αυτά το show μεταδόθηκε στις 19 συμμετέχουσες χώρες αλλά και τις Τουρκία, Ρουμανία, Χόνγκ Κόνγκ και Ισλανδία.

Ο διαγωνισμός του 1979 είδε την επιστροφή τεσσάρων καλλιτεχνών που είχαν συμμετάσχει σε προηγούμενες χρονιές, όπως η Γαλλίδα εκπρόσωπος Anne-Marie David που ήταν η νικήτρια για το Λουξεμβούργο το 1973 και γύρισε μετά από μια βραχύβια καριέρα στην Τουρκία (και αρκετές ψυχολογικές μεταπτώσεις), καθώς δεν κατάφερε να κάνει πολλά στη γαλλόφωνη αγορά, η τραγουδίστρια των Xandra, Sandra Reemer. που εκπροσώπησε την Ολλανδία το 1972 και το 1976, η Νορβηγή Anita Skorgan που εκπροσώπησε την χώρα της το 1977, και οι Ελβετοί Peter, Sue & Marc, που εκπροσώπησαν την Ελβετία το 1971, το 1976 και το 1981.

Ονόματα της εποχής: οι Ιταλοί Matia Bazar, ίσως στο χειρότερο τραγούδι της καριέρας τους που είναι το πρώτο δίχως διευθυντή ορχήστρας στην ιστορία της Γιουροβίζιον, ο Tommy Seebach (Δανία 1981, 1993), η Περουβιανή Betty Missiego για την Ισπανία μαζί με τέσσερα παιδάκια σε ένα ύμνο στην ειρήνη, η Βελγίδα Micha Marah, η οποία ήθελε να πει άλλο τραγούδι (Comment ça va) και προσέφυγε στα δικαστήρια, γιατί διαισθανόταν ότι δεν θα πάει καθόλου καλά, αλλά δεν πρόλαβε να εκδικαστεί η υπόθεση (ο συνθέτης είχε έτοιμη μια χορωδό, τη Nancy Dee, να το πει, σε περίπτωση που η Marah αρνιόταν), η Αμερικανή Jeane Manson με τη διεθνή επιτυχία Avant de nous dire adieu και ο ευαίσθητος Σουηδός Ted Gärdestad, ο οποίος αφού νοσηλεύτηκε αρκετές φορές σε ψυχιατρείο και κατηγορήθηκε μέχρι και για τη δολοφονία του Olof Palme, αυτοκτόνησε το 1997 πέφτοντας στις γραμμές του τραίνου… Τέλος, το Μονακό, μετά από μια πορεία 21 ετών, αποφασίζει από την επόμενη χρονιά να απέχει, για να επιστρέψει το 2004 για τρεις ακόμα εμφανίσεις.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.