Ένα σύντομο βιογραφικό μιας σύντομης καριέρας
Η Ulla Pia Bendorf Nielsen γεννήθηκε το 1945 στην Κοπεγχάγη και πέθανε στις 22 Αυγούστου 2020 στο Gammel Holte, σε οίκο ευγηρίας. Πέρασε όλη της τη ζωή στο Islands Brygge, μια συνοικία της δανικής πρωτεύουσας. Ξεκίνησε τραγουδώντας σε μπάντες και ορχήστρες. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 συνεργαζόταν με τον τζαζίστα Finn Ziegler, όταν της προτάθηκε να συμμετάσχει στη Γιουροβίζιον. Μετά τον διαγωνισμό, κυκλοφόρησε διάφορα δημοφιλή singles, με πιο επιτυχημένα το “Karina” και το “Flower Power Tøj”. Τη δεκαετία του ’70 ήταν ακόμα ενεργή και έκανε περιοδείες, όμως οι αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις (ήθελε να μεγαλώσει την κόρη της) και μια ασθένεια την ανάγκασαν να εγκαταλείψει το 1979. Το 1980 η δισκογραφική της εταιρεία της έδωσε ένα τιμητικό αποχαιρετιστήριο δίσκο. Έκτοτε έκανε μόνο σποραδικές εμφανίσεις. Το 1995 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της. Το 2009 και το 2011 κυκλοφόρησαν δύο συλλογές με τα καλύτερά της τραγούδια. Πολλά από τα τραγούδια της έγιναν διασκευές από το συγκρότημα Sweethearts. Είχε παίξει και σε τρεις κινηματογραφικές ταινίες. Μερικές επιτυχίες της: Der Er Lang Vej Til Barbados, Arrivederci Franz, Lykken kommer, Klara, Karla Og Trine, Jorden Drejer Stadig Rundt, Bade Med Og Uden.
Το θλιβερό τέλος
Είχε μια σύντομη καριέρα, μολαταύτα θεωρείται μεγάλο όνομα της Δανικής μουσικής σκηνής. Τον Μάρτιο διαγνώστηκε με σοβαρή μορφή καρκίνου στην πλάτη, Οι γιατροί της έδωσαν λίγους μήνες ζωής. Με προτροπή της μοναχοκόρης της Karina (από τον ένα και μοναδικό της γάμο, με τον κιθαρίστα Ole Berndorff, που κράτησε από το 1963 έως το 1968), παραχώρησε συνέντευξη σε περιοδικό. Εκεί εκμυστηρεύτηκε πως η τελευταία της επιθυμία ήταν να δει το εγγόνι της στο Πανεπιστήμιο. Τα κατάφερε…
Ο εθνικός τελικός
Παρά την καλή 7η θέση που απέδωσε η κλειστή επιλογή του 1965, ξαναγύρισε η δανική τηλεόραση στον ανοικτό τελικό. Το φαβορί ήταν ο Dario Campeotto (DEN 61, επιλογές 61-64, 87), ο οποίος όμως τελείωσε με ένα βαθμό, γεγονός που σχολιάστηκε πολύ αρνητικά από τις εφημερίδες, όπως επίσης η συμμετοχή τριών ερασιτεχνών στον τελικό, με τον ταυτόχρονο αποκλεισμό του συνθέτη Otto Francker που είχε κερδίσει τη Γιουροβίζιον το 1963, διότι είχε στείλει τη συμμετοχή του λίγα λεπτά μετά την λήξη της προθεσμίας. Το εν λόγω έγινε το motto του καναλιού DR για τη Γιουροβίζιον. Στην επιλογή που έγινε στις 6 Φεβρουαρίου στο Tivoli Concerthall και παρουσίασε η Annette Faaborg, με γνωστά ονόματα (Dario Campeotto, όπως προαναφέραμε και Gustav Winckler-DEN 57, επιλογές 57-61, 64) ψήφισαν επτά τοπικές επιτροπές, με 70 κριτές συνολικά.
Trivia και η 11χρονη αποχώρηση της χώρας
Είχε στη σκηνή το πρώτο χορευτικό ντουέτο στην ιστορία του διαγωνισμού (Ulla Pedersen & Steen Hasle), το οποίο την πλαισίωσε και έκανε και δύο «σολαρίσματα», κάτι μεταξύ tiroliro και twist, κάτι που όμως δεν συγκίνησε το κοινό, εκτός ίσως από εκείνο των Nordic countries. Το τραγούδι της είναι δύσκολο να αποδοθεί στα αγγλικά. Εναλλακτικές μεταφράσεις είναι: «Quit, yes quit, yes quit, while you’re ahead», «Stop, yes stop, yes stop, while the game is good». Ο πρωτότυπος τίτλος είναι “Stop, ja stop, ja stop mens legen er god”, αλλά το περιόρισαν στο “Stop, mens legen er go'”.
Ο τίτλος, πάντως, αποδείχτηκε… προφητικός: την ίδια χρονιά ανέλαβε Υπεύθυνος Ψυχαγωγίας ο Niels Jørgen Kaiser, που κράτησε τη χώρα μακριά από τη Γιουροβίζιον για 11 χρόνια, διότι δεν υπήρχαν -κατά τη γνώμη του- χρήματα για το MGP, αν και ήταν από τα υψηλότερα σε τηλεθέαση προγράμματα κάθε χρονιά στη Δανία. Όπως δήλωσε πολλά χρόνια αργότερα χιουμοριστικά η Ulla-Pia: “Eίμαι η μόνη νικήτρια του Melodi Grand Prix επί 11 έτη. Πρέπει να γραφτώ στα ρεκόρ Γκίνες!”. Επίσης είπε ότι την είχε στεναχωρήσει η εμμονή του τύπου με το φιάσκο του Dario Campeotto, για το οποίο και η ίδια εξεπλάγη (τον ευχαρίστησε όμως, διότι τη βοήθησε στους στίχους της ιταλικής διασκευής του τραγουδιού της, με τίτλο Tu no, αλλά και την ορθή προφορά τους), όπως και το γεγονός ότι έστειλε μια επιστολή στη δανική ραδιοφωνία ζητώντας να κάνει μια μικροφωνική πρόβα, αφού ήταν η πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, κάτι που της το αρνήθηκαν. Ο Σουηδός μαέστρος, Arne Lamberth, διηύθηνε και τη συμμετοχή του 1965, καθώς ο Kai Mortensen αποσύρθηκε αμέσως μετά τη Γιουροβίζιον του 1964.
Το θέμα του άσματος
Το τραγούδι αναφέρεται σε ένα νεαρό που προχωρά πολύ γρήγορα μετά από ένα χορό, έως ότου η νεαρά του λέει να σταματήσει, διότι πρέπει να γυρίσει στο σπίτι της. Θα χορέψουν, αλλά δεν θα κάνουν τίποτα παραπάνω.
Μια τόσο γεμάτη ζωή!
RIP