Μαρινέλλα, Γιοβάννα, Ντέμης Ρούσσος, Ζωή Κουρούκλη και Σούλα Μπιρμπίλη στο Ρίο ντε Τζανέιρο

Ένα βραχύβιο φεστιβάλ

Το Festival Internacional da Canção Popular κράτησε μόλις επτά χρόνια (1966-1972), μεσούσης της δικτατορίας που ξεκίνησε το 1964 και ανετράπη το 1985. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1972, οπότε σταμάτησε το φεστιβάλ, ήταν παράλληλα η τελευταία χρονιά κατά την οποία μεταδόθηκε η Γιουροβίζιον στη Βραζιλία από τη δημόσια τηλεόραση (αργότερα γινόταν μέσω συνδρομητικής τηλεόρασης). Λάμβανε χώρα στο Maracanãzinho, ένα γυμναστήριο στο Ρίο και χωριζόταν σε δύο φάσεις: την εθνική, κατά την οποία το τραγούδι που βραβευόταν εκπροσωπούσε τη Βραζιλία, και τη διεθνή, όπου υπήρχαν δύο ημιτελικοί και ο τελικός. Το βραβείο ονομαζόταν “Χρυσός Πετεινός”.

Οι γιούροσταρ

Ας δούμε ποιοί γιούροσταρ βρέθηκαν εκεί και ποιοί κατάφεραν να διακριθούν (μία μάλιστα απέσπασε το πρώτο βραβείο):

1966. Betty Missiego, Guy Mardel (3ος), Simone de Oliveira (4η), Udo Jürgens, Lill Lindfors, Inge Brück (η νικήτρια της χρονιάς), Yovanna, Duo Dinamico (οι συνθέτες του La, la, la-SPA 68).

1967. Peter Horton (στη θέση του Udo Jürgens που δεν παρέστη λόγω ασθένειας-6ος), Bill Martin & Phil Coulter (συνθέτες του Puppet on a string-UK 67, με τη φωνή του Cy Manifold), Jean Vallée.

1968. Romuald (εκπροσωπώντας την Ανδόρα-5ος), Karel Gott (9ος), Salomé, Marinella, Madalena Iglésias, Françoise Hardy, Peter Ηorton, Jean Vallée, Kirsti Sparboe (8η), Danny (υποψήφιος σε φινλανδικούς τελικούς).

1969. Malcolm Roberts (3ος), Joan Manuel Serrat (ο αρχικός ερμηνευτής του La, la la-6ος), Frida Boccara (4η), Romuald (πάλι για την Ανδόρρα και πάλι 5ος), Al Bano, Benny Borg, Anita Traversi, Tereza Kesovija, Rika Zaraï (γνωστή από γιουροδιασκευές).

1970. Katja Ebstein (ως αντικαταστάτρια της Marianne Rosenberg), Iva Zanicchi, Marinella, Paola del Medico, Michèle Torr, Sylvia Vrethammar (πολλές φορές υποψήφια για τη Σουηδία-6η).

1971. Massiel (5η), Katja Ebstein, Ilanit, Fausto Leali, Tonicha, Two Man Sound (υποψήφιοι για το Βέλγιο το 1977).

1972. Marianne Mendt, Clodagh Rodgers, Mary Roos.

Οι εκπρόσωποι της Ελλάδας

Γιοβάννα, με το Fire (1966), Ζωή Κουρούκλη (1967-με κάποιο τραγούδι του Κώστα Καπνίση, χάρη στο οποίο της έκανε πρόταση ο Henry Mancini για διεθνή καριέρα), Μαρινέλλα, Αν θες να’ρθεις (1968), Soula Markisi (Σούλα Μπιρμπίλη-1969), Mon enfant, mon amour (10η), Μαρινέλλα, Κυρά Γιώργαινα (1970-4η), Ντέμης Ρούσσος, Velvet Mornings / Ντρίγκι Ντρίγκι Μάνα μου (1972-3η θέση, με τη συμμετοχή του Νίκου Μαστοράκη στην κριτική επιτροπή). Η Ελλάδα απέιχε το 1971, ωστόσο την 3η θέση για τη Βραζιλία κατέλαβε το Trio Ternura με το -θρησκευτικού περιεχομένου- Kyriê (Κύριε).