Γιουροπρόσωπα: 5. Ρένα Παγκράτη (η ηθοποιός που έκανε Γιουροδιασκευές)

Μια μικρή εισαγωγή

Διασκευές γιουροτράγουδων από τραγουδιστές γνωρίζουμε πολλές. Η Ρένα Παγκράτη είναι η μόνη ηθοποιός που ηχογράφησε διασκευές και μάλιστα αρκετές (έρχεται τρίτη σε αριθμό μετά τη Μπέσσυ Αργυράκη και τη Χριστίνα), κυρίως στα πλαίσια του ιστορικού δίσκου “Γιουροβίζιον ’76” (μαζί με τη Μπέσσυ Αργυράκη, τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς και τον Τάκη Αντωνιάδη), αλλά και μόνη της, με κάποια να είναι σε ενορχήστρωση Μάικ Ροζάκη (μαέστρος CYP 81, 83, GRE 76, 83, 96) και στίχους Γιάννη Μαρίνου (στιχουργός του “U.F.O”, υποψήφιο το 1980 με τον Κώστα Τουρνά) και όχι του ηθοποιού και σώουμαν Γιώργου Μαρίνου, όπως πιστεύουν πολλοί φαν. Εντοπίσαμε, λοιπόν, τα παρακάτω τραγούδια:

Οι γιουροδιασκευές

Ρένα Παγκράτη, Μπέσσυ Αργυράκη, Τάκης Αντωνιάδης & Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, Πες γεια χαρά (UK 76 Save your kisses for me)
Ρένα Παγκράτη, Μπέσσυ Αργυράκη, Τάκης Αντωνιάδης & Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, Σ’ αγαπώ (GER 76 Sing Sang Song)
Ρένα Παγκράτη, Μπέσσυ Αργυράκη, Τάκης Αντωνιάδης & Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, Η καρδιά χτυπά με ένα πάμπ πάμπ (FIN 76 Pump Pump).
Ρένα Παγκράτη, Δεν το μετάνιωσα (NL 76, The party’s over).
Ρένα Παγκράτη, Μόνο μια φορά (FRA 76 Un, deux, troix).
Ρένα Παγκράτη, Μέχρι να’ ρθει τ’ άλλο το φεγγάρι (NL 77 De mallemolen).
Ρένα Παγκράτη, Αγαπώ ένα Καζανόβα (NOR 77 Casanova).

Η αρχή μιας καριέρας

Η Ρένα Παγκράτη (1949-1998) ως “παιδί-θαύμα” ξεκίνησε να παίζει σε ταινίες, να πλαισιώνει στο θέατρο την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή και να συμμετέχει στην περίφημη ραδιοφωνική εκπομπή “Τα παραμύθια της θείας Λένας” με την Αντιγόνη Μεταξά. Ο Γιάννης Δαλιανίδης την ανακάλυψε, όταν ήταν μέλος του συγκροτήματος Νοστράδαμος (παραλίγο εκπρόσωποι της Ελλάδας το 1974), λίγο πριν διαλυθούν, και της έδωσε τον χαρακτηριστικό ρόλο της χίπισσας Κάθριν στο σήριαλ “Λούνα Πάρκ” (1975-1981).

Η άνοδος και η πτώση

Αργότερα πρωταγωνίστησε στο πλευρό του Στάθη Ψάλτη και της Ρένας Βλαχοπούλου σε βιντεοταινίες της δεκαετίας του ’80, όπου έπαιζε και τραγουδούσε, σημειώνοντας επιτυχία, κυρίως σε ρόλους αφελούς ξανθιάς κοπέλας με αφέλειες. Ασχολήθηκε και με την επιθεώρηση, κάνοντας εμφανίσεις σε μικρά θέατρα ανά την Ελλάδα. Όταν πέρασε η εποχή της βιντεοκασέτας, επέστρεψε για λίγο στη δισκογραφία το 1992. Αυτοκτόνησε παίρνοντας χάπια, λόγω της μακροχρόνιας ανεργίας της, της απώλειας των δικών της, του θανάτου του συντρόφου της σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, αλλά και της αδιαφορίας των συναδέλφων της, οι οποίοι αρνούνταν να την προσλάβουν. Μερικές επιτυχίες της: Βασικά, Είναι φάση το αγόρι, Σωτήρη μου, Σωτήρη μου, Τώρα που’ μαι στα 16, Πάρε την καρδιά μου.