Παρασκήνια 1994: Η Βίσση ήθελε, η Αρβανιτάκη ήθελε, ο Μπίγαλης πήγε, αλλά όχι με το τραγούδι που ήθελε.
Αρχικά είχε ακουστεί ότι η ΕΡΤ θα έκανε ανοικτή επιλογή στο Plaza, το ξανασκέφτηκε όμως. Η απόφαση για συμμετοχή πάρθηκε μόλις δέκα μέρες πριν από τη λήξη της προθεσμίας, όταν συνειδητοποίησαν πως η Ελλάδα επρόκειτο να μείνει εκτός για δύο χρονιές. Ακούγεται πως η Άννα Βίσση, μετά και από το Πρωτοχρονιάτικο σώου, όπου εμφανίστηκε με τον Johnny Logan, “προαλειφόταν” να πάει εκείνη τη χρονιά με ανάθεση, αλλά η υπόθεση “κόλλησε”, όταν εκείνη απαίτησε να έχει ως συνθέτη τον Νίκο Καρβέλα, κάτι που αρνήθηκε η ΕΡΤ (για να δεχθεί τελικά, 12 χρόνια μετά). Η δεύτερη κρούση έγινε στον Στέφανο Κορκολή, ο οποίος είπε ότι δεν τον ενδιέφερε ο συγκεκριμένος διαγωνισμός, μιας και πιο καταξιωμένοι συνθέτες από αυτόν δεν είχαν πάει καλά. Επρόκειτο να τον συνδυάσουν με τη Μαντώ, καθώς συνεργάζονταν εκείνη την εποχή, εκείνη όμως φοβήθηκε ότι λόγω των γεγονότων με τα Σκόπια η Ελλάδα θα αποτύγχανε.
Άλλη μια άρνηση ήρθε από τον Σταμάτη Σπανουδάκη, ενώ είχε υποβληθεί και μια σύνθεση του Δημήτρη Παπαδημητρίου με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, που είχαν μόλις κάνει τεράστια επιτυχία με την “Αναστασία” και το “Θέλω να σε δω”. Ίσως είχαν υποβάλει το τραγούδι “Τα κορμιά και τα μαχαίρια” που κυκλοφόρησε το 1994 σε σύνθεση Ara Dinkjian και ενορχήστρωση Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Τελικά το κανάλι (και συγκεκριμένα ο σκηνοθέτης Γιώργος Δάμπασης) ανέθεσε στον Κώστα Μπίγαλη (Κωνσταντίνο Μπιγάκη) να τους προτείνει τρία τραγούδια από τον -υπό ετοιμασία- νέο δίσκο του (ό ίδιος ήθελε «Του πολέμου το παιδί», αλλά η ΕΡΤ θεώρησε πως συμμετοχή χωρίς ελληνικό στοιχείο δεν θα είχε τύχη-ήταν εξάλλου η έθνικ περίοδος του διαγωνισμού).
Σύμφωνα με τον ερμηνευτή, πήρε τελικά μέρος η ΕΡΤ, αν και ήταν Mεγάλο Σάββατο, γιατί η Ελλάδα ήθελε να παρουσιάσει κάτι σε τοπικά χρώματα, εκείνη την ιδιαίτερη μέρα. Οι Sea Lovers, που δημιουργήθηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό και διαλύθηκαν την επόμενη μέρα, ήταν οι αδελφοί Τουρκογιώργη (στο μπάσο ο Αντώνης, μέλος των θρυλικών Socrates Drank the Conium και στην κιθάρα ο Άκης), o ντράμερ Βασίλης Ρούσσης, η Χριστίνα Αναγνωστοπούλου (φίλη τότε του Νίκου Καρβέλα και γνωστή ήδη από το χιτ Κύριε καθηγητά) και η εθνική μας χορωδός, Βικτώρια Χαλκίτη.
Το βίντεο για το «Τρεχαντήρι», που στην πορεία έγινε «Ντίρι-ντίρι», προκαλώντας ποικίλα ειρωνικά σχόλια, πραγματοποιήθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Γιώργου Δάμπαση, την Άνδρο, με απίστευτο κρύο και σφοδρή κακοκαιρία. Οι δύο ναυτικοί με τα τρεχαντήρια είναι ο Κώστας Μιχαήλ και ο Νίκος Μουστάκας. Αλησμόνητο έχει μείνει το άπλυτο σταφύλι που εμφανίζεται στο -γεμάτο αθωότητα- φιλμάκι, με τη Χριστίνα Αναγνωστοπούλου να κοιτάζει τον σκηνοθέτη, περιμένοντας οδηγίες (το έκανε και η Αλέξια στο βίντεο-κλιπ του 1987).
Το play-back σαντούρι ντουμπλάριζε ο δεξιοτέχνης Αριστείδης Μόσχος (όπως είχε κάνει ο Βασίλης Σαλέας με το κλαρίνο το 1992). Ο Τύπος δέχθηκε αρχικά με συμπάθεια το -νησιώτικου χρώματος- τραγούδι (συνηγορούσε και το ωραίο φιλμάκι), όμως η απογοήτευση μετά ήταν πολύ μεγάλη, διότι είχε “χαθεί” στη σκηνή, οι δε ζαρτιέρες δεν ταίριαζαν καθόλου με το αθώο ύφος του τραγουδιού («Βούλιαξε / Μπατάρισε το Τρεχαντήρι»). Δεν αποκλείεται δηλώσεις που έκανε -εκ των προτέρων- ο Κώστας Μπίγαλης για αντιγραμμένα τραγούδια, κλίκες και ανταλλαγές βαθμών να του στοίχισαν. Εκ των υστέρων δήλωσε ότι ο κόσμος ήθελε μελωδία εκείνη τη χρονιά.
40 ετών τότε, μετείχε μόνο για εθνικούς λόγους και δήλωνε ότι δεν θα του απέφερε κάτι η συμμετοχή του (σε αντίθεση με το φιάσκο του 2005, όπου ήθελε τη Γιουροβίζιον, για να σώσει το σπίτι του). Παιζόταν τότε στα στοιχήματα ότι θα ερχόταν 14ος με 18ος. Ο Χάρης Ανδρεάδης έκανε μεν την ενορχήστρωση, δεν μετείχε δε στον διαγωνισμό, διότι το κέντρο, όπου είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια έκανε πρεμιέρα τη συγκεκριμένη ημέρα, έτσι τη συμμετοχή μας διηύθυνε ο Ιρλανδός Noel Kelehan, κάτι που δεν ξαναέγινε ποτέ με ελληνική συμμετοχή, είναι ωστόσο ενδεικτικό της απαξίωσης που επικρατούσε εκείνη την εποχή απέναντι στη Γιουροβίζιον.
Ακούστε ποια θα ήταν η συμμετοχή της Ελλάδας, αν είχαν ακούσει τον Κώστα Μπίγαλη, ποια ήταν τελικά (το γνωστό φιλμάκι τύπου “sea, sex & sun” από την Άνδρο), ενώ ακολουθεί κι ένα βίντεο-ντοκουμέντο με την Άννα Βίσση να τραγουδά μπροστά στον Johnny Logan το “Hold me now” (Ιρλανδία 1987-νικητήριο), με τον δεύτερο να είναι καλεσμένος στην εκπομπή της πρώτης.
