Παρασκήνια 1990: Ο Χρήστος Κάλλοου έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη. Η ΕΡΤ κέρασε τουλάχιστον τα ούζα

Για δεύτερη συνεχή χρονιά καθυστέρησε η προκήρυξη και πάλι έγινε ανάθεση στις δισκογραφικές (μπορούσαν να υποβάλουν από ένα έως τρία τραγούδια), με πολύ χαμηλού επιπέδου αποτελέσματα, ενώ η σύνθεση της επιτροπής ακολούθησε τη φιλοσοφία του 1989 με τα σωματεία. Στην Α’ Βάθμια υπήρχαν πολλές ισοψηφίες και τότε κάποιος είπε τη σοφή φράση που συνοψίζει το τι γινόταν στις επιτροπές της εποχής: «Αφήστε τα ρουσφέτια και κοιτάξτε φωνές και στίχους!». Τα 42 τραγούδια, εκ των οποίων 33 έγκυρα έκριναν οι Βασίλης Ριζιώτης, Γιώργος Παπαδάκης, Γιώργος Γκούτης, Νίκος Καμπάνης, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Ξενοφών Φιλέρης, Περικλής Περράκης, Βαγγέλης Βουλγαρίδης και Νίκος Κανάκης (ούτε μία γυναίκα στην επιτροπή). Αρχικά επελέγησαν 13 τραγούδια για να καταλήξουν –με νέα ψηφοφορία- στα 6 του τελικού των βίντεο-κλιπ. Παρούσα ήταν και η Σάσα Παπαχριστοπούλου, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Όπως διέρρευσε, το δεύτερο (με τη Μαντώ-GRE 03 και τον Νίκο Ιγνατιάδη) και το τρίτο (με τον Γιάννη Δημητρά-GRE 81) τραγούδι είχαν ισοβαθμίσει, έτσι έγινε επαναληπτική ψηφοφορία. Ανακοινώθηκαν μόνο το πρώτο και το δεύτερο, ως αναπληρωματικό. Οι υπόλοιποι του τελικού ήταν η Αγγελική Μπαζίγου (χορωδός του Λουκιανού Κηλαηδόνη)με το Ώρα Χι που είχε υποβληθεί και απορριφθεί την προηγούμενη χρονιά, στην τελευταία από τις τρεις αλησμόνητες παρουσίες της σε ελληνικούς τελικούς, η Λουίζα Κονέ και ο Τζίμης Μακούλης (AUT 61), ο οποίος αν πήγαινε θα σάρωνε το ρεκόρ επανεμφάνισης στη Γιουροβίζιον με 29 χρόνια!

Εκτός τελικής εξάδας (ως πρώτο επιλαχόν) το Καλημέρα με τη Μαντώ (η ίδια έχει αρνηθεί ότι ισχύει αυτό, τότε όμως η πληροφορία αυτή είχε προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση), σε σύνθεση Κώστα Χαριτοδιπλωμένου, το οποίο έγινε λίγο μετά επιτυχία με την Αλέξια και σήμα του «Πρωινού Καφέ». Ανάμεσα στα υποψήφια που δεν μπήκαν στον τελικό ήταν και Του Αιγαίου τα μπλούζ του Κώστα Μπίγαλη, που έγινε πλατινένιο. Είχαν ακόμα στείλει τραγούδια η Μπέσσυ Αργυράκη, ο Ανδρέας Μπονάτσος, η Λία Βίσσυ, οι VIPS, ο Ζακ Ιακωβίδης, η Ζανέτ Καπούγια και ο ηθοποιός Μιχάλης Μανιάτης.

Το γεγονός πως έστειλαν τον Χρήστο Κάλλοου (από πατέρα Άγγλο και μητέρα Ελληνίδα) μετά από τις υβριστικές δηλώσεις για «κλίκες» και «αρσενικές πόρνες του Κολωνακίου» που έκανε δημόσια για την επιτροπή της ΕΡΤ στην εκπομπή «Τρεις στον αέρα», όταν κόπηκε το 1988, είναι απορίας άξιο. Τον είχε εκνευρίσει τότε πολύ ο τραγουδιστής Γιώργος Μεράντζας που εγκωμίαζε την ΕΡΤ και την επιτροπή και θέλησε να τον πικάρει. Ίσως προσμέτρησε θετικά η παρουσία του σε μια σειρά από σήριαλ της ΕΡΤ καθ’ όλη τη δεκαετία. Κατά δήλωση του ίδιου, γύρω στο 1987-1988 είχε στείλει δύο τραγούδια, τον Μαύρο Ζωγράφο και το S.O.S., που δεν πέρασαν, αλλά κυκλοφόρησαν το 1989.

Τα 6 βίντεο είχαν ποικιλία αυτή τη φορά: το Καβούρι, μια φάμπρικα, μια ντίσκο, η λυρική σκηνή, αν και ακούστηκε ότι ένα από αυτά ήταν συνονθύλευμα παλιότερου υλικού, καθώς μια από τις εταιρείες δεν χρηματοδοτούσε νέο βίντεο. Ο Τύπος στάθηκε στο χαμηλό επίπεδο κλιπ και τραγουδιών («Πάμε… χωρίς σκοπό στη Γιουροβίζιον», «Ποιος σκοπός; Ποια Γιουροβίζιον;»). Η ΕΤΕ, παρά τις καταγγελίες για μεθοδεύσεις, στήριξε την ΕΡΤ. Το τελικό βίντεο-κλιπ γυρίστηκε μέσα σε πέντε ώρες από ένα συνεργείο ειδήσεων της ΕΡΤ, επειδή ήταν προεκλογική περίοδος και δεν υπήρχε άλλο διαθέσιμο. Όσο για την τελική βραδιά, στα φωνητικά του Χρήστου Κάλλοου ήταν η καθηγήτρια του Εθνικού Ωδείου, Φωτεινή Σαββατιανού, (εξαιρετική, παρά το ότι της είχαν χαμηλώσει το μικρόφωνο), ο έγχρωμος Manuel Phoenix, ο οποίος τραγουδούσε έντονη προφορά, καθώς και το συγκρότημα Wave, δηλαδή ο Νίκος Αναδιώτης (κιθάρα), ο Μιχάλης Κουμιώτης (ντραμς) και ο Δημήτρης Αναστασόπουλος (keyboards). Υπήρχε ακόμα ένα μέλος, ο Λευτέρης Λυγερός, ο οποίος όμως δεν βρέθηκε στη σκηνή της Γιουροβίζιον.

Ο Χρήστος Κάλλοου, που δίστασε να βγάλει στο live της Γιουροβίζιον τη συγκλονιστική κορώνα του δίσκου (παρόλο που την έβγαλε άψογα στην τελική πρόβα), δήλωνε τότε ότι θα μπει στην πρώτη τριάδα! Η δισκογραφική του εταιρεία πάντως τους εγκατέλειψε, όπως και η ΕΡΤ (αν και η ελληνική αποστολή μοίρασε ούζο στις υπόλοιπες) και έτσι αναγκάστηκε να πληρώνει ο ίδιος το φαγητό των παιδιών της ορχήστρας. Εκ των υστέρων έχει δηλώσει ότι κανείς δεν ασχολήθηκε τότε με το άτομό του. Έμενε σε ένα ξενοδοχείο τρίτης διαλογής, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν τοποθετηθεί στο Intercontinental. Είναι επίσης γνωστό ότι για τον σχολιασμό της ΕΡΑ 2 δεν είχε προβλεφθεί κουβούκλιο και την τελευταία στιγμή οι διοργανωτές έφτιαξαν ένα πρόχειρο χώρο. Ο ίδιος πιστεύει πως αν είχε λίγη προβολή, θα ήταν στην πεντάδα, υποστηρίζει δε ότι πρέπει να συμμετέχει πάντα και το κοινό στην επιλογή του ελληνικού τραγουδιού. Στα στοιχήματα, πάντως παιζόταν 12^ο με 15^ο. Σίγουρα έφταιξε η εμφάνιση στη 2η, “καταραμένη θέση”, αλλά και σαρωτική παρουσία των Azucar Moreno που προηγήθηκαν. Ένα ακόμα αξιοσημείωτο: ο στιχουργός, Γιώργος Παπαγιαννάκης ήταν τότε μόλις είκοσι ετών.

Ο καλλιτέχνης ήταν υποψήφιος και τις επιλογές του 1987 (3^ος με τους Λία Βίσσυ, Κατερίνα Αδαμαντίδου και Στέλιο Γουλιέλμο και το τραγούδι Λες το τέλος να’χει έρθει) και του 1988 (με το πολύ δυναμικό Ηρεμηστικό-άγνωστη η θέση που πήρε). Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει κάνει διασκευή του Gente di mare (ΙΤΑ 87), σε ντουέτο με τη Φωτεινή Σαββατιανού, με τίτλο “Παράλληλοι δρόμοι” ενώ έπρεπε να περάσει σχεδόν μια δεκαετία προτού διασκευαστεί κάποιο άλλο τραγούδι του διαγωνισμού στα ελληνικά (για την ιστορία ήταν το δίγλωσσο Just a dream away με τον Γιώργο Δούκα και την Maarja Liis-Ilus-EST 96) .