Η Lisa Angell, γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 21 Σεπτεμβρίου 1968. Είναι μισή Ιταλίδα από τον πατέρα της. Συμμετείχε για 14 χρόνια, σε πολλούς ραδιοφωνικούς διαγωνισμούς του Καρναβαλιού της Νίκαιας, όπου βγήκε και νικήτρια για τέσσερα συνεχόμενα έτη. Αργότερα, δούλευε σε ένα πιάνο μπαρ στην Γαλλική Ριβιέρα.
Το 2001, μετακομίζει στο Παρίσι όπου γνωρίζει τον Didier Barbelivien, ο οποίος αποφασίζει να γράψει γι αυτήν. Η προσπάθεια όμως ήταν αποτυχημένη και έτσι η Lisa επιστρέφει στην Γαλλική Ριβιέρα.
Το 2009, εμφανίζεται σε μια γαλλική εκπομπή, όπου την ανακαλύπτουν αρκετοί συνθέτες, και αυτό ήταν ουσιαστικά η αφετηρία για το ξεκίνημα της καριέρας της. Το 2011 κυκλοφορεί το ντεμπούτο της άλμπουμ, με τίτλο Les Divines, το οποίο φτάνει στο νο31 των γαλλικών charts, και στο νο86 στο Βέλγιο. Το δεύτερο άλμπουμ της κυκλοφόρησε το 2013, ενώ το τρίτο το 2014.
Στις 23 Ιανουαρίου 2015, η Lisa Angell ανακοινώθηκε ως εκπρόσωπος της Γαλλίας στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2015, που θα πραγματοποιηθεί στη Βιέννη 23η του Μάη του 2015, με το τραγούδι N’oubliez pas. Ανήκει στις BIG5 του διαγωνισμού, γι’αυτό και δεν περνά από ημιτελική φάση.
Το επίσημο βίντεο της συμμετοχής:
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Il ne me reste que des larmes
Ces quelques notes venues d’autrefois
Et le chant de nos prières
Nos cœurs qui espèrent
Et le vide sous mes pas
Il ne me reste que les cendres
De mon village plongé dans le silence
Je ne suis qu’une blessure
Un cœur sans armure
Comment survivre après ça.
Mais je suis là, je n’oublie pas
Dans mon village balayé par l’histoire
Et je vis là, n’oubliez pas
Effacé des cartes et des mémoires
Je me souviens du rire des enfants
La voix des hommes quand ils partaient au champ
Les fêtes des moissons
L’odeur dans les maisons
Les éclats d’amour et de joie
Mais je suis là, n’oubliez pas
Effacé des cartes et des mémoires
Quand ils sont arrivés
Cachés derrière leurs armes
Ils étaient des milliers
Ils riaient de nos larmes
Ils ont voulu détruire
Nos croyances et nos âmes
Avec des mots de haine
Que l’on n’connaissait pas.
Je suis ici ce soir
Au milieu de ces ruines
Pour vous parler d’espoir
Et vous chanter la vie
Et je fais le serment
Quand séchera le sang
De reconstruire ma ville
Bien plus belle qu’avant.
Mais n’oubliez pas.
