Άγνωστες ιστορίες: Marie Myriam όπως… Joan Baez. Το βραβείο που θεωρήθηκε κλεμμένο

Η ταινία “Sacco & Vanzetti”. Η εμβληματική Joan Baez

Ο Ennio Morricone, έγραψε το τραγούδι Here’s to you, για το soundtrack της ταινίας “Sacco & Vanzetti” (1971) που ερμήνευσε μοναδικά η Joan Baez. Κυκλοφόρησε ως B-side στο τραγούδι The Ballad of Sacco and Vanzetti. Το θέμα της ταινίας βασίζεται στην αληθινή ιστορία δύο Ιταλών αναρχικών συνδικαλιστών, του υποδηματοποιού και νυχτοφύλακα Nicola Sacco (1891-1927) και του ιχθυοπώλη Bartolomeo Vanzetti (1888-1927), οι οποίοι κατηγορήθηκαν – άδικα και με πολλή προκατάληψη – για διπλό φόνο και ένοπλη ληστεία εργοστασίου στις Η.Π.Α. και ως εκ τούτου θανατώθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα, παρά τις εκκλήσεις ακαδημαϊκών, συγγραφέων και καλλιτεχνών. Το εμβληματικό τραγούδι έγινε σύμβολο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα σχετικά κινήματα και γνώρισε διασκευές – μεταξύ άλλων – από τη Νάνα Μούσχουρη, τον George Moustaki, τη Mireille Matthieu, την Agnetha των ΑΒΒΑ, την Daliah Lavi, τους Bandista και άλλους. Στα Ελληνικά το μετέφρασε ο Robert Williams και το ερμήνευσαν ο Πασχάλης με τους Olympians. Το 1977 ο κυβερνήτης της Μασαχουσέτης, Michael Doukakis τους απήλλαξε οριστικά από κάθε κατηγορία.

Από την  Baez στην Myriam. Επιθέσεις άνευ προηγουμένου

Το 1977 ο Αγγλικός Τύπος κατηγόρησε με σφοδρότητα ως αντιγραφή αυτού του τραγουδιού το νικητήριο της Γαλλίας L’Oiseau et L’Enfant (Το πουλί και το παιδί) με τη Marie Myriam, όπως γράφει η ίδια στα απομνημονεύματά της, με τίτλο “La fille du Ribatejo”: όταν οι δημοσιογράφοι τη ρωτούσαν επίμονα σε μια επίσκεψή της στην Αγγλία, στην εκπομπή “Top of the Pops” η ίδια τους απάντησε με χιούμορ:

“Μου είχαν πει ότι το fair-play όσων χάνουν είναι βρετανική αξία. Ομολογώ πως δυσκολεύομαι να το βρω”.

Η επίθεση είχε αρχίσει λίγο μετά τη νίκη, καθότι το αγγλικό τραγούδι Rock Bottom ήταν το μεγάλο φαβορί και οι Βρετανοί πικράθηκαν που ήρθαν πάλι 2οι. Συνθέτης του, πολύ τρυφερού, L’oiseau et l’enfant, ο Jean-Paul Cara, μεγάλο όνομα της γαλλικής μουσικής. Στη Γιουροβίζιον τον βρίσκουμε ξανά ως συνθέτη του Humanahum (FRA 81), ως στιχουργό του Un, deux, trois (FRA 76) και του Le papa pingouin (LUX 80), στο οποίο έκανε και φωνητικά, ενώ υπογράφει τη γαλλική διασκευή του γερμανικού νικητήριου της Nicole (GER 82) ως La paix sur terre.

Πάχελμπελ, Κανόνας σε ρε μείζονα

Όπως προκύπτει από την έρευνα, έχουμε μια περίπτωση διπλής αντιγραφής, αφού και το τραγούδι του Ennio Morricone δεν είναι εντελώς πρωτότυπο, αλλά αντλεί στοιχεία από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής, το οποίο μιμήθηκε ακόμα και ο Μπαχ. Πρόκειται για το πιο γνωστό έργο του Γερμανού συνθέτη Johan Pachebel, για τρία βιολιά και μπάσο κοντίνουο, ο πλήρης τίτλος του οποίου είναι Kanon und Gigue für 3 Violinen mit Generalbaß (PWC 37, T. 337, PC 358), ενώ η χρονολογία σύνθεσής του άγνωστη (κάπου μεταξύ 1680 και 1708). Ηχογραφήθηκε πρώτη φορά το 1919 από τον Gustav Beckmann, ωστόσο η ηχογράφηση του 1968 από την ορχήστρα δωματίου του Jean-François Paillard έκανε “εν μία νυκτί” το κομμάτι διάσημο.

Πηγή έμπνευσης για πλήθος τραγουδιών

Οι πρώτοι που εμπνεύστηκαν ήταν οι “δικοί μας” Aphrodite’s Child στο Rain and Tears. Μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματά του κανόνα του Πάχελμπελ ανιχνεύονται στα εξής πασίγνωστα τραγούδια: Oh Lord, Why Lord? (Top-Pops), Let It Be (The Beatles), La maladie d’amour (Michel Sardou), Je t’appartiens (Gilbert Bécaud) = Let it be me (Elvis Presley), Tout pour ma chérie (Michel Polnareff), Le temps de vivre (George Moustaki), Quand je t’aime (Demis Roussos), I should be so lucky (Kylie Minoque), All Together now (Farm), Go West (Pet Shop Boys), C U when you get there (Coolio), Streets of London (Ralph McTell), Basket Case (Green Day), Don’t Look back in Anger (Oasis), Memories (Maroon 5) και πολλά άλλα.

Για περισσότερες διασυνδέσεις της Γιουροβίζιον με έργα κλασικής μουσικής ή συνθέτες, βλ. σε προηγούμενο άρθρο μας.