Ανακοίνωση θανάτου πέντε χρόνια μετά!
Δεν ξέρω αν θυμάστε την περίπτωση του Willy. Είχε εκπροσωπήσει το Μονακό το 1968 κι ο θάνατός του μαθεύτηκε έξι μήνες μετά. Κατά διαβολική σύμπτωση, ακόμα ένας καλλιτέχνης της ίδιας χρονιάς, ο Gianni Mascolo, απεβίωσε αθόρυβα κι ο θάνατός του μαθεύτηκε πέντε χρόνια μετά!!! Η αλήθεια είναι ότι για αρκετά χρόνια κυκλοφορούσε η φήμη ότι δεν ζει πια, όμως καμία επίσημη πηγή δεν επιβεβαίωνε κάτι τέτοιο, μέχρι σημερα, οπότε η χήρα του Carolyn έστειλε ένα E-mail στον υπεύθυνο του site “All conductors of Eurovision”, ο οποίος του είχε πάρει μια συνέντευξη οκτώ χρόνια πριν, για να τον ενημερώσει για το θλιβερό γεγονός. Εκείνος ανέλαβε να δώσει την πληροφορία στην αγγλική και την ιταλική Wikipedia. Γενικά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στη ζωή τους οι καλλιτέχνες του 1968, μπορείτε να δείτε αυτό το αφιέρωμα.
Η ανάρτηση
Ποιός ήταν ο καλλιτέχνης;
Ιταλός, γνωστός και ως Gino Mascolo, γεννήθηκε το 1940 στο Μιλάνο, στου οποίου την περίφημη Σκάλα ήταν χορωδός, ενώ παράλληλα ήταν διπλωματούχος πιανίστας. Με εμφανίσεις σε μέρη εντελώς διαφορετικά, όπως τα νυχτερινά μπαρ και οι αίθουσες χορού, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα εντυπωσιακό στην καριέρα του. Το 1964 υπέγραψε συμβολαιο με δισκογραφική εταιρία. Την εποχή εκείνη έκανε εμφανίσεις σε όλη την Ιταλία μαζί με τους I Lagunari, ένα συγκρότημα από τη Βενετία. Το 1965 διαγωνίστηκε με τη Dusty Springfield στο φεστιβάλ του Σανρέμο με το Di fronte all’amore, αλλά δεν προκρίθηκε. Μολαταύτα το τραγούδι σημείωσε μεγάλη επιτυχία με τη φωνή του Richard Anthony. Το 1967 διαγωνίστηκε στο Cantagiro και στη Mostra Internazionale di Musica Leggera, όπου κατατάσσεται 5ος με το Noi, στην κατηγορία των νέων φωνών (“Voci nuove”). Το τελευταίο του single (από τα συνολικά 7) κυκλοφόρησε το 1969, πριν αποσυρθεί οριστικά από τη μουσική βιομηχανία. Για χρόνια διατηρούσε ιταλικό εστιατόριο στο Sydenham, στο Νοτιοανατολικό Λονδίνο, μαζί με την Αγγλίδα σύζυγό του, μάλιστα τραγουδούσε συχνά για τους θαμώνες, ωστόσο, πέθανε αθόρυβα το 2016.
Η Γιουροβίζιον του 1968
Στον ελβετικό τελικό διαγωνίστηκαν έξι τραγούδια, αλλά ανακοινώθηκε μόνο το νικητήριο. Κέρδισε ονόματα της εποχής, όπως η Paola del Medico (SWI 69, 80), η Irène Berthier, ο Ricky Gianco και ο Charles Level. Στη Γιουροβίζιον το Guardando il sole (Κοιτάζοντας τον ήλιο) πήρε μόλις ένα δυάρι από τη Γιουγκοσλαβία, γεγονός που τον έφερε στη 13η θέση, ανάμεσα σε 17 συμμετοχές. Ίσως έφταιξε το “κοκοράκι” που έπαθε λίγο πριν από την τελική κορώνα, στερώντας του βαθμούς. Την ενορχήστρωση έκανε ο Giampiero Reverberi, ενώ μαέστρος ήταν ο Mario Robbiani. Κατά πάσα πιθανότητα η κακή θέση στη Γιουροβίζιον έβαλε φρένο στην καριέρα του, παρά την εντυπωσιακή οπερατική φωνή του.
https://www.youtube.com/watch?v=zdfDN0VOp_I&ab_channel=%23DiscochannelL%27originale