Οι αθόρυβοι γιούροσταρ, πεθαίνουν αθόρυβα: η περίπτωση του Willy (Μονακό 1968)
Αντί εισαγωγής
Υπάρχουν συμμετοχές της Γιουροβίζιον που έκαναν πάταγο και έγραψαν ιστορία και άλλες που πέρασαν κάπως απαρατήρητες. Μία από αυτές, παρά την 7η θέση που κατέλαβε, ήταν το À chacun sa chanson με το (τότε) ανδρόγυνο Line & Willy (Jacqueline Van Menen και Claude Boillod), οι οποίοι εκπροσώπησαν το Μονακό το 1968. Ο Willy πέθανε τον Δεκέμβριο του 2018, ξεχασμένος, στο χωριό Peypin, κάτι που ανακαλύψαμε τυχαία, έξι μήνες μετά. Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα.
Η αρχή της κοινής τους πορείας
Γνωρίστηκαν το 1965. Τους καλλιτέχνες ανακάλυψε τον Μάρτιο του 1966 ο πανίσχυρος παραγωγός Guy Lux, ο οποίος παρουσίαζε την διαγωνιστικού χαρακτήρα εκπομπή “Le palmarès des chansons”. Εκεί παρουσίασαν την επιτυχία τους Le vent και έγιναν γνωστοί. Λίγες εβδομάδες αργότερα θριάμβευσαν στο φεστιβάλ Rose d’or d’Antibes με το Pourquoi pas nous?, καταλαμβάνοντας τη 2η θέση. Το 1968 κυκλοφόρησαν ολοκληρωμένο άλμπουμ με 12 τραγούδια, ένα από τα οποία ήταν και το εν λόγω της Γιουροβίζιον. Μετά από μία παύση, τους ξαναβρίσκουμε το 1973 σε ένα άλμπουμ για παιδιά, από όπου ξεχώρισαν τα La chanson–devinette, Jouons à chat και Mon bateau. To ίδιο επανέλαβαν μεταξύ 1974 και 1976, οπότε κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους με παιδικά τραγούδια.
Οι επιτυχίες
Μαζί κυκλοφόρησαν (στη δισκογραφική ΑΖ) γύρω στα 50 τραγούδια, μοιρασμένα σε 15 περίπου ΕΡ και singles, από το 1966, οπότε κυκλοφόρησε το Le vent, Il vaut mieux, Pablito, La vérité μέχρι το 1976. Το πιο επιτυχημένο τους ΕΡ, εκτός από το πρώτο, ήταν ένα του 1969: Les jardins Italiens, Amour et parapluie, La jeunesse ne t’oublie pas (ένα αφιέρωμα στον Τσε Γκεβάρα, διασκευή του γνωστού τραγουδιού), Je t’aimerai και επιτυχίες τους τα πολύ τρυφερά J’aimerais que tu me fasses un enfant και Un enfant που μιλούν για μια γυναίκα που προσπαθεί να αποκτήσει παιδί (μάλλον η ίδια η Line), αλλά δεν τα καταφέρνει, Mourir De Soif (Près De La Fontaine), La vie à deux, Raconte–moi, Pourquoi pas nous?, το Nous, on s’aime, Le monde est fantastique, Un enfant, Un jour, un printemps (που διασκευάστηκε και από το συνθέτη του Guy Béart και από την Isabelle Aubret-FRA 62, 68), L’espérance folle, Une fleur, Rien n‘empêche la terre de tourner, Le marchand d‘arc–en–ciel, Si un jour tu t‘en vas. Το 1974 το L’aventurier κυκλοφόρησε στην Αμερική και τον Καναδά. Κάποια τραγούδια τους υπογράφει ο Jean Ferrat, πασίγνωστος στη Γαλλία. Ειδικεύτηκαν στο βαριετέ, πριν περάσουν, όπως είπαμε, στα παιδικά τραγούδια. Τα άσματα του ντουέτου επρόκειτο να κυκλοφορήσουν το 2008 στη συλλογή “Tendres Années ’60”, αλλά το εγχείρημα ναυάγησε, άγνωστο γιατί.
Η σόλο καριέρα της Line
Η Line, το επώνυμο της οποίας υποδηλώνει ολλανδική ή φλαμανδική καταγωγή, μετά από το διαζύγιό τους, τo 1980 ή το 1983, εγκαταστάθηκε στην πόλη Amiens και συνέχισε τότε με σόλο καριέρα. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια εμφανιζόταν στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Αγγλία, συνοδεία ενός ή δύο κιθαρωδών, τραγουδώντας αποκλειστικά γαλλικά τραγούδια, κυρίως μεγάλων δημιουργών, όμως τρία by-pass κατέστησαν τις μετακινήσεις και τις εμφανίσεις της δύσκολες. Μεταξύ 1991 και 1993 τη βρίσκουμε καλεσμένη σε διάφορα ευρωπαϊκά φεστιβάλ στην Αγγλία. Πέθανε στις 30 Απριλίου 2023 στo Amiens. Η είδηση έγινε γνωστή από τις τοπικές εφημερίδες.
Ο Willy εξαφανίστηκε από τα μουσικά δρώμενα. Οπωσδήποτε δεν συνέχισε τη δισκογραφία, ενώ αγνοούμε αν συνέχισε με κάποιες εμφανίσεις. Δεν γνωρίζουμε, επίσης, αν έκανε άλλη δουλειά. Ήδη από τη δεκαετία του ’90, αποσύρθηκε στη Νότια Γαλλία, στο Peypin, όπου και “έφυγε”, όπως ακριβώς έζησε: αθόρυβα. Για περισσότερες λεπτομέρειες, ιδίως για την καριέρα της Line, βλ. http://5962.fr/60_s/pages/line.html και http://5962.fr/60_s/pages/line_et_willy.html
