Ολοκληρώθηκε και ο Β’ Ημιτελικός. Ούτε εδώ είχαμε ιδιαίτερες εκπλήξεις: οι προβλέψεις του stoiximan έπεσαν μέσα στις 9 από τις 10 χώρες. Έμεινε εκτός το Βέλγιο και πέρασε η Γεωργία. Θα καταγράψουμε κάποιες σκέψεις δικές μας, οι οποίες ανήκουν στον γράφοντα και δεν αντικατοπτρίζουν τις θέσεις του Infe Greece, αλλά και στοιχεία που προέκυψαν από τη χθεσινή μετάδοση.
Μερικές πρώτες παρατηρήσεις
-Τέσσερεις χώρες προκρίθηκαν από το πρώτο μισό και έξι από το δεύτερο μισό του Β’ Ημιτελικού, ανάμεσά τους οι τέσσερεις τελευταίες της βραδιάς.
-Τέσσερεις από τις χώρες που προκρίθηκαν χρησιμοποίησαν αμιγώς ή εν μέρει εθνικές γλώσσες: Αρμενία, Ελλάδα, Εσθονία, Ισραήλ.
-Ψήφισαν οι 16 συμμετέχουσες χώρες, οι τρεις BIG 5 που εμφανίστηκαν (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία), καθώς και το “Rest of the world”, δηλαδή άνθρωποι που μένουν σε άλλες χώρες ανά την υφήλιο.
-Όπως μάθαμε από τις παρουσιάστριες, ο Marcus Österdahl (1943-), πατέρας του εκτελεστικού επόπτη Martin Österdahl, είχε γράψει τη σουηδική συμμετοχή του 1967 Som en dröm, με τον Östen Warnerbring.
-Για πρώτη φορά από το 2015 και οι τρεις χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) θα βρεθούν όλες μαζί στον τελικό.
-Έγινε (τυχαία;) διαρροή από την ίδια τη RAI κατά την ώρα της μετάδοσης, η οποία αφορά στην τηλεψηφοφορία της Ιταλίας. Θριάμβευσε το Ισραήλ με 39, 3%. Αμέσως μετά τα στοιχήματα εκτόξευσαν το Ισράηλ στη 2η θέση.
Οι αποκλεισμένες χώρες
Κάποιες χώρες περιμέναμε πως δεν θα περάσουν, είτε διότι δεν σου έμενε τίποτα από το τραγούδι τους (Αλβανία, Μάλτα, Τσεχία), είτε διότι δεν ήταν τόσο σταθερές φωνητικά (Δανία), παρά τα μηνύματα που ήθελαν να περάσουν. Έχω παρατηρήσει κατά καιρούς πως, όταν υπάρχει ένα μεγάλο όνομα στον τελικό και αντ’ αυτού προτιμηθεί κάποιος όχι τόσο σημαντικός καλλιτέχνης, τότε επέρχεται ενός είδους “τιμωρία”. Ο Άγιος Μαρίνος μάλλον εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία. Όταν έχεις στον εθνικό τελικό τον θρύλο που ονομάζεται Loredana Bertè, κι ας είχε μέτριο τραγούδι, θα έπρεπε να υποψιαστείς τον μιντιακό ντόρο που θα προκαλούσε, τόσο η ίδια αυτή καθαυτή, όσο και το γεγονός ότι 30 χρόνια πριν η αδελφή της, Mia Martini, είχε έρθει 4η στο Μάλμε…
Τιμώρησαν το Βέλγιο;
Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη -για κάποιους δεν αποτέλεσε έκπληξη- ήταν ο αποκλεισμός του Βελγίου. Ένα τραγούδι που αργούσε να απογειωθεί και μία ερμηνεία όχι τόσο στέρεη. Εκ των υστέρων μαθεύτηκε πως, με απόφαση των συνδικαλιστών του καναλιού VRT, διεκόπη η μετάδοση την ώρα του τραγουδιού του Ισραήλ, για να μεταδοθεί αντιπολεμικό μήνυμα. Είχαν ενημερώσει την EBU. Ξαφνικά, ένα από τα τραγούδια που αναμενόταν να περάσει, έστω και οριακά, βρέθηκε εκτός…
«Πρόκειται για μία συνδικαλιστική πράξη. Καταδικάζουμε την παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από πλευράς του Ισραηλινού κράτους. Επιπροσθέτως, το Ισραήλ καταστρέφει την ελευθερία του Τύπου. Επομένως, κάνουμε ένα προσωρινό διάλειμμα από τη μετάδοση. Θέλουμε τώρα κατάπαυση του πυρός».
Οι δύο διαδηλώσεις
Επιπροσθέτως, όπως ήδη είχε ανακοινωθεί συντελέστηκε μεγάλη φιλοπαλαιστινιακή διαδήλωση με 12.000 κόσμο (παρούσα και η Greta Thunberg) στη μεγάλη πλατεία του Μάλμε, καθώς και μία μικρότερη, φιλοϊσραηλινή, όπου τραγουδούσαν και χόρευαν συμμετοχές της χώρας στον διαγωνισμό. Ανακοινώθηκε δε η διοργάνωση αντιφεστιβάλ, με τη συμμετοχή του Bashar Murad.
Οι προκριθείσες χώρες
Η Ελλάδα έφερε κάτι φρέσκο και νεανικό, σαν βγαλμένο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μία οπτική και πλάνα που όμοιά τους δεν έχουμε ξαναδεί στον διαγωνισμό. Το τραγούδι είναι ένα συνονθύλευμα μουσικών ειδών, ωστόσο αρέσει, τουλάχιστον στο κοινό. Μεγάλο ερωτηματικό οι επιτροπές. Καλοστημένες οι συμμετοχές της Ελβετίας (κάτι ανάμεσα σε Mika και Queen), της Αυστρίας (φοβερή χορεύτρια και ωραία γυναίκα) και της Ολλανδίας, η οποία έπαιξε πολύ με το συναίσθημα στο τέλος. Αξιοπρεπές έθνικ της Αρμενίας, γεμάτο ενέργεια (σίγουρα θα πάρει μεγάλο βαθμό από Γαλλία, χάρη στην παρουσία του Louis Thomas, νομίζουμε και από Ελλάδα-είναι φίλοι της Μαρίνας, τραγουδούν και στα ελληνικά…). Δυναμική η Γεωργία. Εύγε στην κοπέλα που κατάφερε να ξεπεράσει τον πρόσφατο θάνατο (υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες) του αδελφού της. Επίσης, μαθαίνω ότι ένας από τους χορευτές έχει “κάψει καρδιές”…
Τι να πούμε για τον Dons; Ένας εκπληκτικός τραγουδιστής, με ωραίο τραγούδι που -κατά την ταπεινή μας γνώμη- θα ήταν αδικία να μην περάσει κι ας μην έχει το… “πακέτο”. Ακόμα ένα τσίρκο (ή joke entry, για να το πω κομψά) από την Εσθονία, μάλλον ψηφίστηκε από τα πιτσιρίκια και τους χαβαλέδες. Έχει πάντως, τον μεγαλύτερο τίτλο στην ιστορία του διαγωνισμού. Ιδιαίτερη η Νορβηγία: και μεσαιωνικό παραμύθι και ελεκτροποπ / έθνικ πινελιές (παρεμπιπτόντως, η nyckelharpa που είδαμε και στο Nocturne το 1995 είναι σουηδικό όργανο) και φωνάρα η τραγουδίστρια, με ολίγη από μαγεία που είναι της μόδας φέτος.
Η περίπτωση του Ισραήλ. Θα ζήσουμε ακόμα ένα πολιτικό βραβείο;
Και φτάνουμε στο Ισραήλ. Το τραγούδι δεν είναι κακό, ούτε άσχημο το στήσιμό του. Η EBU, από τη στιγμή που αψήφισε όλες τις αντιδράσεις καλλιτεχνών, χωρών, ακτιβιστών, κατοίκων του Μάλμε και της Στοκχόλμης, του απλού κοινού κλπ. για τη γενοκτονία που συντελείται στη Λωρίδα της Γάζας, δεν θα το αφήσει να διασυρθεί. Θα δούμε πώς θα αντιδράσουν οι επιτροπές και θα καταλάβουμε από εκεί πολλά. Είμαι δε σίγουρος ότι έχει ήδη συσπειρωθεί η απανταχού διασπορά στην τηλεψηφοφορία. Είναι και ο χορηγός Moroccanoil από την ίδια χώρα… Μου έκανε εντύπωση ότι ακούγαμε μόνο τα χειροκροτήματα και όχι τα γιουχαϊσματα, τα οποία γνωρίζουμε από ανθρώπους που βρέθηκαν μέσα στο στάδιο ότι υπήρχαν… Κάπου διαβάσαμε πως κάποιοι που ψήφισαν διάφορες χώρες έλαβαν το μήνυμα “Thank you for voting for Israel”!!! Δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε κάτι τέτοιο κατά πόσον ισχύει. Και ξαφνικά, το Ισραήλ ξεπετάχτηκε δεύτερο στα στοιχήματα… Ασχολίαστο…
Και μην ακούσω τυχόν σχόλια ότι ο διαγωνισμός δεν είναι πολιτικός: τα βραβεία του 1978, 1998, 2018 συνέπεσαν με τα 30, τα 50 και τα 70 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ενώ εκείνο του 1979 λίγους μήνες μετά από τις συμφωνίες στο Camp David μεταξύ Αιγύπτου, Ισραήλ και Η.Π.Α, για να μην επεκταθούμε και σε άλλες περιπτώσεις (βραβεία Γιουγκοσλαβίας, Σερβίας και Ουκρανίας, αποκλεισμός αντιδυτικών χωρών, επιβράβευση ανελεύθερων καθεστώτων, τιμωρία της Νορβηγίας για το κυνήγι της φώκιας, της Ισπανίας για τη στήριξη της Αργεντινής στα Φώκλαντ, της Γαλλίας για τις πυρηνικές δοκιμές στη Μουρορόα, του Ηνωμένου Βασιλείου για την εμπλοκή του στον πολέμο του Ιράκ κ.λ.π.)…
Το βίντεο από τη συνέντευξη Τύπου που έγινε viral
Κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου των δέκα χωρών που προκρίθηκαν, όταν έφτασε η σειρά του Ισραήλ, έχει καταγραφεί η Μαρίνα να χασμουριέται, γεγονός που ερμηνεύτηκε ποικιλοτρόπως. Το να ήταν απλά κουρασμένη και καταπονημένη από την πρόσφατη ασθένειά της, δεν το σκέφτηκαν μάλλον… Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Joost κάλυψε το κεφάλι του με μια σημαία και κράτησε μια εριστική στάση.
