Το αφιέρωμα στο 2006 συνεχίζεται: έχουμε ήδη παρουσιάσει τους καλλιτέχνες, των οποίων τα τραγούδια έμειναν στον ημιτελικό. Στο β’ μέρος θα δούμε τα 10 που πέρασαν, καθώς και τις BIG 4. Το γ’ μέρος που θα ακολουθήσει εν καιρώ θα περιέχει τις 10 χώρες που είχαν περάσει αυτόματα, λόγω κατάταξης από την προηγούμενη χρονιά. Πέρα από τα βιογραφικά συμπεριλάβαμε και κάποιες πληροφορίες (και σκάνδαλα, φυσικά!) από τους εθνικούς τελικούς.
Οι προκριθέντες από τον ημιτελικό
André (ARM 06-André Sergeyi Hovnanyan): γεννημένος το 1979 στο Stepanakert, υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής τη δεκαετία του ’00. Πέντε φορές ψηφίστηκε τραγουδιστής της χρονιάς. Ξεκίνησε να τραγουδά, όταν ήταν τριών ετών, κρατώντας ένα… θερμόμετρο αντί για μικρόφωνο. Σπούδασε πιάνο, ενώ άρχισε στα 9 του να συνθέτει. Στα 15 του κέρδισε ένα διαγωνισμό ταλέντων. Χρόνια αργότερα έγινε μέλος των Karabakh. Αν και τον προόριζαν για γιατρό, εκείνος μετείχε πρώτα στο θέατρο της πόλης του και μετά στο Εθνικό Θέατρο, πριν στραφεί στο τραγούδι, το 2002. Ακολούθησαν διεθνή φεστιβάλ με διακρίσεις. Μετά από τη συμμετοχή του (#1 στην Αρμενία), ως πρώτος εκπρόσωπος της χώρας στον διαγωνισμό, έκανε περιοδεία σε Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία και Ρωσία. Αν και μέχρι το 2009 ήταν ιδιαίτερα ενεργός και πολυβραβευμένος, έχει να δισκογραφήσει από το 2014. Ένα βίντεο που έφτιαξε μέσα από το νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν στις Η.Π.Α. μετά από πολύπλοκη εγχείρηση, με τον ίδιο ξέπνοο, προκάλεσε αίσθηση. Λίγο αργότερα νυμφεύτηκε την τραγουδίστρια Ani Ohanyan, στην οποία έκανε πρόταση γάμου σε μοναστήρι, με τον γάμο να αναβάλλεται αρχικά λόγω της σύρραξης στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αρμενικά Μ.Μ.Ε. σχολίασαν αρνητικά το γεγονός ότι, ενώ παρουσιαζόταν ως υπερεθνικιστής, μετά από την απώλεια της περιοχής, την οποία κατέλαβαν οι Αζέροι, σιώπησε. Έγινε εσωτερική επιλογή ανάμεσα σε 20 μόλις τραγούδια.
Brian Kennedy (IRL 06-Brian Edward Patrick Kennedy): γεννήθηκε το 1966 στο Belfast. Τις δεκαετίες ’90 και ’00 είχε κάποια χιτ σε Ιρλανδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Το 1999 έκανε ένα ντουέτο με τον Ronan Keating, με τίτλο These Days (#4). Αδελφός του είναι ο γνωστός μουσικός Bap Kennedy, με διεθνείς συνεργασίες. Ξεκίνησε στα φωνητικά του Van Morrison. H συμμετοχή του είναι το τραγούδι υπ’αριθμόν 1000 στην ιστορία του διαγωνισμού (#4 στα charts)! Υπήρξε μέντορας στο ιρλανδικό “Voice”, ενώ από το 2018 παρουσιάζει εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή. Όταν ήταν παιδί, έπασχε από την ασθένεια Osgood-Schlatter και στα δύο πόδια. Ψυχικά τραύματα του είχαν προκαλέσει οι εθνικιστικές συγκρούσεις στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου άκουγε συνεχώς σειρήνες και ιδιαίτερα ο σκοτωμός ενός στρατιώτη σχεδόν δίπλα του. Το 2009 αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος, ενώ το 2016 δήλωσε ότι πάσχει από καρκίνο του παχέος εντέρου. Ο καλλιτέχνης επελέγη εσωτερικά. Στη συνέχεια έγινε προκήρυξη, με το κανάλι να λαμβάνει πάνω από 1000 τραγούδια. Προκρίθηκαν τέσσερα, αλλά ένα ακυρώθηκε, διότι είχε κυκλοφορήσει. Στις επιτροπές μετείχαν σημαντικοί συνθέτες, ενώ στον τελικό τραγούδησαν ως καλεσμένοι ο Dickie Rock (IRL 66), καθώς και οι νικητές του 1992, 1993 και 1994. Ο συνθέτης John Waters, του οποίου όλα τα υποψήφια τραγούδια απορρίφθηκαν, κατηγόρησε το κανάλι για αδιαφάνεια και πως δόθηκε παράταση μόνο και μόνο, για να λάβει μέρος το τραγούδι που έγραψε ο ίδιος ο Brian Kennedy και το οποίο μάλιστα νίκησε. O Johnny Lappin, εκπρόσωπος της εταιρείας των δημιουργών, είπε πως η επιτροπή δεν είχε χρόνο να κρίνει όλα αυτά τα τραγούδια και πως σκανδαλωδώς προώθησε το συγκεκριμένο κάνοντας ευνοϊκά δημόσια σχόλια. Το κανάλι, φυσικά, αρνήθηκε τα πάντα.
Elena Risteska (MKD 06): γεννήθηκε το 1986 στα Σκόπια. Από μικρή μετείχε σε χορωδίες και γκρουπάκια, με εμφανίσεις και εκτός Βόρειας Μακεδονίας (κυρίως στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας). Απέσπασε βραβεία σε αρκετά φεστιβάλ. Έγινε γνωστή, όταν κέρδισε σε τάλεντ σώου. Συχνά γράφει τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες. Ήρθε 2η στο σερβικό “Your Face Sounds Familiar” το 2014. Έχει κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ και είναι ενεργή. ίδρυσε δική της εταιρεία καλλυντικών. Εάν είναι σωστό αυτό που διαβάσαμε σε ιστοσελίδα της γείτονος χώρας και δεν έγινε κάποιο μεταφραστικό λάθος, είναι ήδη… γιαγιά! Μέχρι το 2019 παρέμενε η πιο επιτυχημένη συμμετοχή της χώρας (12η θέση). Ο εθνικός τελικός περιελάμβανε 20 τραγούδια. Υποψήφιοι οι Adrijan & Esma (MKD 13-2οι, χάνοντας για 130 περίπου τηλεφωνήματα), Kaliopi (MDK *96, 12, 16-6η), μέχρι και η θρυλική Maja Odžaklievska (9η), γνωστή από εθνικούς τελικούς της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας (2η το 1982, 3η το 1983, 2η το 1984, 6η το 1988, στον σερβικό ημιτελικό το 2013). Ψηφίστηκε -ως επί το πλείστον- από τις βαλκανικές χώρες. Παραδόξως η Αλβανία, αν και της έδωσε 12 στον ημιτελικό, της χάρισε ένα πενιχρό 3άρι στον τελικό.
Dima Bilan (RUS 06, 08-Viktor Nikolayevich Belan): γεννήθηκε το 1981 στο Ust-Dzheguta. Ήρθε 4ος στο τάλεντ σώου “New Wave”. Η οικογένειά του είναι Τάταροι (μάλιστα έζησε ως παιδί στο Ταταρστάν) και Καρατσαϊτες στην καταγωγή. Ο προπάππους του ήταν στην ακολουθία του Τσάρου Νικόλαου Β’. Άρχισε από μικρός να παίζει bayan (ένα είδος ακορντεόν), πριν κάνει σπουδές μουσικής, κλασικού τραγουδιού και θεάτρου, τις οποίες πραγματοποίησε, ενόσω έμενε ως φιλοξενούμενος σε μια φιλική τους οικογένεια και χρηματοδότησε εργαζόμενος νύχτα ως αποθηκάριος σε κατάστημα υποδημάτων. Ήδη από το 1995 ξεκίνησε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις. Όταν εγκαταστάθηκε στη Μόσχα τρία χρόνια μετά, ξεκίνησε η δισκογραφία και η τεράστια καριέρα του, με πάμπολλα βραβεία (ακόμα και από το MTV) που ξεπέρασε τα ρωσικά σύνορα. Τον βρίσκουμε ξανά υποψήφιο το 2012 μαζί με τη Yulia Volkova των t.A.T.u (2οι). Η Ουκρανία, αλλά και ο Καναδάς τού επέβαλαν κυρώσεις για φιλορωσική προπαγάνδα, ενώ του απαγορεύτηκαν οι εμφανίσεις ακόμα και στη Ρωσία, διότι το 2023 μετείχε σε πάρτυ, με τους μετέχοντες να είναι σχεδόν γυμνοί. Το 2017 υπεβλήθη σε εγχείρηση λόγω δισκοπάθειας (είχε πέντε κήλες). Τότε κυκλοφόρησαν φήμες ότι είχε πεθάνει, τις οποίες διέψευσε με χιούμορ. Το 2019 έσπασε το πόδι του, ενώ ένα χρόνο μετά νοσηλεύτηκε με πνευμονία, την οποία άρπαξε, ενώ βρισκόταν σε γιώτ στην Κριμαία. Η συμμετοχή του πήγε στο #3 του ρωσικού airplay και το #21 του λετονικού. Όταν κέρδισε, μερίδα του Τύπου και της διανόησης χαρακτήρισαν το τραγούδι μέτριο και τον ίδιο ατάλαντο. Φημολογείται πως είχε τάξει γάμο στο μοντέλο Elena Kuletskaya, εάν και εφόσον κέρδιζε, ωστόσο εκείνος προτίμησε το “στρίβειν δια του αρραβώνος”! Του έχουν αποδώσει σχέσεις με την τραγουδίστρια της όπερας και χορωδό του Yulia Lima, με την υποψήφια στο “Voice” Yulia Tereshchenko και με την Polina Gudieva. Το γεγονός ότι δεν επιβεβαίωσε ποτέ κάποια από αυτές τις σχέσεις έχει πυροδοτήσει τις φήμες για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Είναι μανιώδης παίκτης τζόγου. Το 2006, για να επιστρέψουμε, έγινε εσωτερική επιλογή. Ο ίδιος είχε προσπαθήσει ξανά το 2004 και το 2005. Στον τελικό είχε περάσει ο ίδιος, η Ariana και η Varvara. Η επιτροπή -άγνωστο γιατί- ζήτησε να του δοθεί άλλο τραγούδι, ωστόσο διαγωνίστηκε με το εν λόγω που ήταν το αναπληρωματικό, λόγω έλλειψης χρόνου (είχαν μόνο 10 μέρες περιθώριο).
Sibel Tüzün (TUR 06-Ayşe Sibel Tüzün): γεννήθηκε το 1971 στην Κωνσταντινούπολη. Ξεκίνησε από παιδικές και εφηβικές χορωδίες. Ήρθε 3η σε Παντουρκικό διαγωνισμό εφήβων τραγουδιστών. Έκανε μουσικές σπουδές. Το 1990 ήταν υποψήφια (9η). Πρώτο άλμπουμ το 1992. Έζησε για ένα διάστημα και στο Λονδίνο. Το 5ο της άλμπουμ, το 2003, περιείχε ελληνικές διασκευές του τραγουδιού Kırmızı. Αν και υπήρχε η σκέψη να πει μέρος του τραγουδιού στα ελληνικά (το έκανε σε μία πρόβα), το κανάλι τής το απαγόρευσε. Επίσης ενόχλησε η παρουσία της για πρόμο στην Κύπρο. Έκανε απόπειρα για καριέρα στη χώρα μας, με πολλές εμφανίσεις, όπως και σε άλλα κράτη, μετά από τη Γιουροβίζιον. Δεν έλειψαν οι προτάσεις για δισκογραφικές συνεργασίες εκτός Τουρκίας. Δεν έπαψε να δισκογραφεί, σπούδασε μουσικό θέατρο μεταξύ 2015 και 2017 και είναι πλέον εγκατεστημένη στο Λονδίνο. Έχει δική της εταιρεία παραγωγής. Το 2012 μετείχε στο “Survivor”. Το γεγονός ότι υποστήριξε δημόσια τον -υποψήφιο τότε- δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu τής επέφερε αποκλεισμό από τη δημόσια τηλεόραση TRT. Έγινε πρώτα εσωτερική επιλογή καλλιτέχνη, με τη Sibel να υποβάλει 3 τραγούδια, τα οποία έκρινε 11μελής επιτροπή. Υπήρξε σίγουρα ανταλλαγή βαθμών με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Tina Carol (UKR 06-Tetiana Hryhorivna Liberman): γεννήθηκε το 1985 στο Orotukan, από μητέρα Ουκρανή και πατέρα Ουκρανοεβραίο, ως εκ τούτου δεχόταν ρατσιστικά σχόλια, όταν ήταν μικρή. Καθώς μιλά τα εβραϊκά φαρσί, έχει κάνει εμφανίσεις σε σχετικές κοινότητες εντός και εκτός χώρας. Μιλά επίσης άπταιστα ρωσικά και ουκρανικά. Έχει κερδίσει πάνω από 25 βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς και φεστιβάλ. Ήταν μέλος της στρατιωτικής χορωδίας της χώρας. Η φωνή της έχει έκταση πάνω από τέσσερεις οκτάβες. Τηλεπαρουσιάστρια, ηθοποιός, αλλά και μέντορας σε τάλεντ σώου. Έχει πάρει διάφορους τίτλους: “Πιο δημοφιλής γυναίκα στην Ουκρανία”, “Καλύτερη τραγουδίστρια”, “Ομορφότερη Ουκρανή” κ. α. Σπούδασε μουσική στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου, αλλά και διοιίκηση επιχειρήσεων & λογιστική εξ αποστάσεως στο Πανεπιστήμιο της Αεροπορίας. Έχει ιδρύσει δικό της ίδρυμα για παιδιά με καρκίνο. Παράλληλα, συνεργάζεται με τον Ο.Η.Ε. σε φιλανθρωπικές δράσεις. Είναι εξαιρετικά δημοφιλής και δραστήρια. Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν “I am your Queen”, το οποίο κατηγορήθηκε ότι είχε ομοιότητες με το “My Number One”, γι’ αυτό και τού έγινε ριζικό revamp. Το 2008 παντρεύτηκε τον παραγωγό της, Yevhen Ohir, με τον απέκτησε ένα παιδί. Δυστυχώς εκείνος πέθανε από καρκίνο του στομάχου στα 32 του. Το 2011 κάποιοι διέρρευσαν άσεμνες φωτογραφίες της στο διαδίκτυο από το κλεμμένο κινητό της. Μόλις έγινε η ρωσική εισβολή, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Ουκρανία και να καταφύγει στη Βαρσοβία, διότι έπεφταν βόμβες κοντά στο σπίτι της. Παλαιότερα είχε αρνηθεί να κάνει περιοδεία στη Ρωσία. Η επιλογή έγινε μέσω του σώου Ty – Zirka! (αντιγραφή του ιρλανδικού “You’re a Star”). Στην επιτροπή συναντούμε και τον πρώτο εκπρόσωπο της χώρας, Oleksandr Ponomaryov, ενώ στους καλεσμένους τον Anžej Dežan και την Polina Smolova. Αξίζει να σημειωθεί πως και η καλλιτέχνιδα που ήρθε 2η στον τελικό, Irina Rosenfeld, είναι εβραϊκής καταγωγής. Υπήρξαν αντιδράσεις, αφενός για χειραγώγηση της τηλεψηφοφορίας, αφετέρου για τη συμμετοχή μιας καταξιωμένης καλλιτέχνιδος (της Tina Carol) ανάμεσα σε ερασιτέχνες και πρωτοεμφανιζόμενους.
Lordi (FIN 06): ξεκίνησαν το 1992 ως σόλο project από τον Mr Lordi (Tomi Petteri Putaansuu, 1974-), γνωστό γραφίστα, ζωγράφο και σχεδιαστή κόμικς. Είναι χωρισμένος. Τρία χρόνια αργότερα σχηματίστηκε το γκρουπ που έγινε αμέσως γνωστό λόγω της μεταμφίεσής τους. Γνωρίστηκε με τους Amen (δηλαδή τον πληροφορικάριο Jussi Sydänmaa, 1972-) και Ox (Samer el Nahhal, 1975-, αιγυπτιακής καταγωγής) σε μια κρουαζιέρα από τη Φινλανδία στη Σουηδία. Έναν χρόνο μετά προστέθηκε η Enary, η οποία εκδιώχθηκε το 2005, για να αντικατασταθεί από την Awa (Leena Peisa, 1979-), η οποία μέχρι τότε μετείχε στο γκρουπ Dolchamar που τραγουδούσε στην τεχνητή γλώσσα εσπεράντο. Είναι πλέον μέλος των Dingo. Το 2000 μπήκε και ο ντράμερ Kita (Sampsa Astala, 1974-), ο οποίος πλέον συνεργάζεται με το glam rock συγκρότημα Stala & SO που ήταν υποψήφιο το 2011. Τεράστιο χιτ των Lordi το Would you love a Monsterman (2002-#1). Ακολούθησε σειρά από επιτυχίες, πριν και μετά τον διαγωνισμό. Ενώ στη Σουηδία μετείχαν σε παιδικά τηλεοπτικά προγράμματα, στη Γερμανία φωτογραφήθηκαν για περιοδικό πορνό! Κατηγορήθηκαν ως σατανιστές, αλλά επιμένουν πως πιστεύουν στον Θεό και πως η εικόνα τους είναι απλά για πλάκα και δεν κρύβει τίποτα σκοτεινό. Ο Mr Lordi προκάλεσε πολύ θετική εντύπωση στις συνεντεύξεις Τύπου, όπου ήταν χαμηκλών τόνων, ευχαριστούσε το κοινό που αγκάλιασε αυτό το είδος μουσικής και δεν έκανε καμία εξαλλοσύνη. Το 2015 μετείχαν στα 60χρονα του διαγωνισμού στο Λονδίνο και το 2021 εμφανίστηκαν στη Γιουροβίζιον του Ρόττερνταμ. Στην πατρίδα τους το Rovaniemi μία πλατεία έχει πάρει το όνομά τους. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζουν το 19ο άλμπουμ τους. Από την αρχική ομάδα παραμένει μόνο ο Mr Lordi, ενώ οι υπόλοιποι έχουν αντικατασταθεί από νέα μέλη. 80.000 άτομα τραγούδησαν το νικητήριο σε καραόκε, κάτι που αποτελεί ρεκόρ Γκίνες. Το τραγούδι μπήκε στα charts πολλών χωρών, ανάμεσά τους και η Ελλάδα (#6). Προηγήθηκαν τέσσερεις ημιτελικοί και ο τελικός, με 12 καλλιτέχνες που είχαν από δύο τραγούδια ο καθένας (το Bringing back the balls to rock, ήταν το 2ο των Lordi). Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή ενός ακόμα metal group, των Kilpi, με τραγούδι που φέρει τον ελληνικό τίτλο “Katharsis” (6οι), του ντουέτου Nina (Nina Tapio) & Hanna-Riika (είναι η κόρη του Fredi-FN 76 & 76-7ες) και της Annika Eklund που έκανε τεράστια επιτυχία με το Shanghain Vailot, μολονότι ήρθε 3ο. Πάρα πολλοί γιούροσταρ (Katri Helena, Kirka, Marion Rung, Markku Aro & Koivisto Sisters, Vicky Rosti, CatCat, Jarkko & Laura, Riki Sorsa, Fredi & Friends, Geir Rönning) εμφανίστηκαν ως καλεσμένοι.
LT United (LIT 06): δημιουργήθηκαν ειδικά για τον διαγωνισμό. Είναι όλοι πολύ γνωστοί στη χώρα τους: Andrius Mamontovas (1967-), γιος επιφανούς γιατρού, οικονομολόγος και πρώην μέλος των Foje, που κάνει πλέον σόλο καριέρα, έχει κυκλοφορήσει 20 άλμπουμ και γράφει μουσική για ταινίες και σειρές, Marijonas “Marijus” Mikutavičius (1971-), διάσημος τηλεπαρουσιαστής, δημοσιογράφος, πρώην ποδοσφαιριστής και ηθοποιός που έχει έναν γιο εκτός γάμου, Arnoldas Lukošius (1967-), εκδότης νεανικού περιοδικού και ιδρυτής των Foje, Viktor “Viktoras” Diawara (LIT 01, 1978-), ο οποίος γεννήθηκε στο Μάλι και ίδρυσε τους Skamp στη Γερμανία (παντρεμένος με παιδιά επί 19 χρόνια, χώρισε τη σύζυγό του, όταν ξέσπασε σκάνδαλο μετά από τη σύλληψη και τη φυλάκισή της για κατοχή ναρκωτικών-είναι πλέον μέλος των Kandis που κάνουν διασκευές παλιών λιθουανικών τραγουδιών), Saulius “Samas” Urbonavičius, γνωστός από το εναλλακτικό γκρουπ Bix και Eimantas Belickas, πρώην μέλος των Airija και νυν μουσικός και σκηνοθέτης. Andrius, Arnoldas και Eimaras συνεχίζουν να δουλεύουν μαζί στο γκρουπ του πρώτου. Πήραν σχεδόν διπλάσιους βαθμούς από τους δεύτερους InCulto (LIT 10). Προσπάθησαν να αποσύρουν το τραγούδι από τα ραδιόφωνα της Ευρώπης, για να μην ακουστεί πριν από τον ημιτελικό (γιατί, άραγε;), ωστόσο είχε ήδη γίνει δημοφιλές, παρότι κάποιοι ενοχλήθηκαν από τον στίχο και την παιδική μελωδία, εξ ου και γιουχαρίστηκαν. Σε κάποια πρόβα ένας φαν κατηγόρησε τον τραγουδιστή ότι δεν ξέρει να τραγουδά και εκείνος έκανε επίδειξη μιας άσκησης για το διάφραγμα, βγάζοντας μια εντυπωσιακή κορώνα και αποστομώνοντας τον ανεδή φαν. Οι Lordi, ακόμα και ο Robbie Williams το παρώδησαν. Το είπαν ξανά το 2022 ως You are the winners, Ukraina. 49 καλλιτέχνες διαγωνίστηκαν επί οκτώ εβδομάδες, με 16 να μπαίνουν στον τελικό. Oι Helada ερμήνευσαν το Remember. Στον ημιτελικό έμειναν οι 4Fun που εκπροσώπησαν τη χώρα το 2007. 15οι οι γνωστοί B’Avarija (ακυρωμένοι νικητές το 2002), 6η η αιώνια υποψήφια Aistė Pilvelytė.
Για την Carola, βλ. 1983 και 1991. Το 2006 είχε έρθει «ανανεωμένη», με νέα φάτσα, μαλλιά και δόντια, σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Πασχαλίδου. Δεν ξεχνάμε το βίντεο-κλιπ που γυρίστηκε σε αθηναϊκή ταράτσα, ούτε το γιουχάρισμα, ως αποτέλεσμα της δήλωσής της: «Μακάρι όταν φτάσω στην ηλικία της να είμαι κι εγώ όπως είναι τώρα η Άννα Βίσση!!!». Η επιλογή έγινε κλασικά μέσω του Melodifestivalen, όπου στον τελικό διαγωνίστηκαν γνωστά ονόματα: Linda Bengtzing, Andreas Johnson, Magnus Carlsson, Rednex, Magnus Bäcklund, Kikki Danielsson και BWO. Στον ημιτελικό έμειναν η Anna Sahlene, η Sonja Aldén, η Jessica Andersson, η Kayo των Afro-dite. H Carola κατηγορήθηκε για αθέμιτο ανταγωνισμό λόγω του πανίσχυρου φαν κλαμπ της, αλλά και για ομοφοβικές της δηλώσεις, τις οποίες αναγκάστηκε να ανασκευάσει, μετά από πιέσεις των συμβούλων της που ήταν πανταχού παρόντες και της υπαγόρευαν τί θα πει και πώς θα το πει. Το κανάλι έβαλε στο recap του τελικού υλικό όχι από τον τελικό, όπου ήταν κρυωμένη, αλλά από τον ημιτελικό του Γκαίτεμποργκ. Υπήρξαν και καταγγελίες από κόσμο ότι δεν «έβγαζαν γραμμή», για να ψηφίσουν τους καλλιτέχνες που ήρθαν 3ος (ο Andreas Johnson) και 2οι (οι BWO). Λόγω της ίδιας λοίμωξης αναγκάστηκε στην Αθήνα να τραγουδήσει μια οκτάβα πιο κάτω την τελευταία στροφή. Μάς έκανε θετική εντύπωση ότι σε κάθε πρόβα ρωτούσε το κοινό αν ήταν καλή και τι να αλλάξει.
Hara Mata Hari (BiH 06): Το όνομά τους βγαίνει από τον τραγουδιστή τους Hajrudin “Hari” Varešanović και σημαίνει στα ινδονησιακά «το μάτι της ημέρας» ή «η ημέρα του ήλιου». Ιδρύθηκαν το 1985 και παραμένουν ενεργοί, έχοντας πουλήσει πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα. Ο αποκλεισμός, αν και ήρθαν πρώτοι στη Βοσνιακή επιλογή του 1999, με το Starac I more («Ο γέρος και η θάλασσα», εμπνευσμένο από τη γνωστή νουβέλα του Ernest Hemingway) έγινε τρεις μέρες μετά από την προβολή των video-clips, διότι το τραγούδι είχε βγει στη Φινλανδία το 1997 με τον Janne Huame και τίτλο Sudänveri. Είχαν ήδη διαγωνιστεί σε εθνικούς τελικούς το 1986 με το U tvojoj kosi (5οι), και το 1987 με το Nebeska kraljica (14οι). Ο Hari επανήλθε ως συνθέτης το 2012 για λογαριασμό της Σλοβενίας. Όπως είναι φυσικό, αρκετά μέλη έχουν περάσει από το γκρουπ. Το 2006 είδαμε, εκτός από τον αρχηγό, τους: Nihad Voloder, Izudin “Izo” Kolečić (BiH 93), Ksenija Milošević (φωνητικά SRB 07, 12, 13), Ivana Čabraja (φωνητικά CRO 02, 04, 09, SRB 08), Karlo Martinović. Οι κοπέλες «προσελήφθησαν» ειδικά για τον διαγωνισμό, για να υποστηρίξουν τα φωνητικά. Ο Hari (1961-) μεγάλωσε στην παλιά πόλη του Σεράγεβο. Ο παππούς του ήταν γνωστός ερμηνευτής του μουσικού είδους sevdalinka. Από πολύ μικρός μετείχε σε διάφορα γκρουπ, ακόμα και στους Ambasadori (YUG 76). Ξεκίνησε να σπουδάζει φιλοσοφία και πολιτική, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Είναι ερασιτέχνης φωτογράφος. Νυμφεύτηκε το 2010 την Κροάτισσα Jasminka Ištuk. Έχουν και οι δύο παιδιά από προηγούμενους γάμους. Η συμμετοχή τους χαρακτηρίστηκε ως «ο Ρωμαίος και η Ιουλιέττα» της Βοσνίας. Μουσική από τον Željko Joksimović. Ο τίτλος είναι ίδιος με τη Γιουγκοσλαβική συμμετοχή του 1981 με τον -επίσης Βόσνιο- Seid Memić Vajta. Έγινε εσωτερική επιλογή. Οι δύο εναλλακτικοί τίτλοι του άσματος, πριν καταλήξουν στο Lejlaμετά από ψηφοφορία του κοινού, ήταν “Sakrivena” (κρυμμένος) και “Zar bi mogla ti drugog voljeti(Θα μπορούσες να αγαπήσεις κάποιον άλλο;). Παρουσιάστηκε σε ειδικό πρόγραμμα, με καλεσμένους τους: Sabahudin Kurt (YUG 64), Ambasadori (YUG 76), Mija Martina (BiH 03), Deen (BiH 04, 16), Feminnem (BiH 05, CRO 10) και φυσικά τον Željko. Σύσσωμες οι πρώην Γιουγκοσλαβικές, η Αλβανία και η Τουρκία έδωσαν 12. Αξίζει να σημειωθεί πως η εμφάνισή τους σε κάθε πρόβα ήταν άψογη, κάτι που βλέπουμε σπανιότατα.
Οι BIG 4
Las Ketchup (SPA 06): τις ένωσε σε γκρουπ ο παραγωγός Μanuel “Queco” Ruiz.Πατέρας τους είναι ο μουσικός φλαμένκο Juan Manuel Muñoz Expósito, γνωστός ως “El Tomate (Ο ντομάτας). Είναι οι αδερφές Lucía (που είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να κάνει σόλο καριέρα), Lola, and Pilar Muñoz (αποτυχημένη ηθοποιός), οι οποίες έκαναν το 2002 τη διεθνή επιτυχία The Ketchup Song (Aserejé) με την αλησμόνητη χορογραφία, που απέφερε επτά εκατομμύρια πωλήσεις, ανέβηκε #1 στα charts πολλών χωρών, αλλά και έγινε στόχος επιθέσεων, καθώς κατηγορήθηκε ότι πίσω από τους ακατάληπτους στίχους κρύβονται σατανιστικά και αποκρυφιστικά μηνύματα. Το άσμα διασκευάστηκε και παρωδήθηκε κατά κόρον. Μικρότερη επιτυχία έκανε το Kusha las payas. Λίγο μετά μπήκε και η τέταρτη αδελφή, η Rocío, που ήταν έγκυος όταν έκαναν την τεράστια επιτυχία και η οποία τις συνόδευσε στη Γιουροβίζιον (αποχώρησε το 2018). Έχουν ακόμα τρεις αδελφούς που είναι όλοι κιθαρίστες. Το τραγούδι μπήκε στα charts έξι χωρών. Δεν έχουν δισκογραφήσει από τότε, με εξαίρεση ένα single το 2020, ωστόσο κάνουν εμφανίσεις σε πολλές χώρες, όπως π. χ. στο Melodifestivalen του 2016 ή στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας, όταν τις προσέλαβε η Πολωνική κυβέρνηση να διασκεδάσουν τα στρατεύματα που φύλασσαν τους πρόσφυγες. Πάντως, όταν εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη ήταν κατά γενική ομολογία απογοητευτικές και η εμφάνισή τους εντελώς ερασιτεχνική. Έγινε εσωτερική επιλογή, με το κανάλι TVE να ανακοινώνει τέσσερεις καλλιτέχνες (David Civera-SPA 01, Azúcar Moreno-SPA 90 και Chenoa), πριν καταλήξει στις Las Ketchup. Η δισκογραφική των David και Chenoa αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή τους στον διαγωνισμό, ακυρώνοντας ουσιαστικά τους ισχυρισμούς του καναλιού, ενώ οι φαν παραπονέθηκαν για το πολύ χαμηλό επίπεδο του τραγουδιού. Ο Τύπος μίλησε για στημένη διαδικασία και προεπιλεγμένες καλλιτέχνιδες. Ψηφίστηκαν μόνο από την Ανδόρρα και την Αλβανία…
Texas Lightning (GER 06): είναι κάντρι-ποπ κουιντέτο από το Αμβούργο. Στη σκηνή είδαμε την αυστραλιανής καταγωγής Jane Comerford και τους Markus Schmidt (Fastfinger, κιθάρα και μπάντζο), Olli Dittrich (Ringofire, ντραμς-κωμικός ηθοποιός πλέον), Jon Flemming Olsen (The Flame, κιθάρα), Uwe Frenzel (Friendly, κοντραμπάσο-γνωστός DJ). Ιδρύθηκαν το 1996, αλλά έκαναν την πρώτη τους δημόσια εμφάνιση το 2000. Ο εθνικός τελικός, ο οποίος πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο, είχε τρεις καλλιτέχνες, τους οποίους επέλεξε πάνελ ειδικών: το εν λόγω γκρουπ, τον Thomas Anders των Modern Talking (2ος) και τη Βίκυ Λέανδρος (LUX 67, 72, 3η). Ψήφισε μόνο το κοινό, παρόλο που υπήρχε μια ομάδα ειδικών, η οποία σχολίαζε (ανάμεσά τους η Joy Fleming-GER 75). Καλεσμένοι, για να τραγουδήσουν, ήταν αρκετοί γιούροσταρ: Mary Roos (GER 72, 84), Ingrid Peters (GER 86), Michelle (GER 01), Corinna May (GER 02), Lou (GER 03), Brotherhood of Man (UK 76), Dana International (ISR 98, 11), Olsen Brothers (DEN 00). Υπήρξαν πολλές αντιδράσεις, ακόμα και υποψίες για σαμποτάζ: ο Thomas Anders αναγκάστηκε να σταματήσει και να ξεκινήσει τρεις φορές, επειδή δεν ακουγόταν το backing track, μάλιστα πρότεινε να το πει acapella, αν δεν μπορύσαν να το διορθώσουν, η δε Βίκυ τραγούδησε εκτός τόνου, καθότι δεν άκουγε καλά. Το νικητήριο μπήκε στα charts των γερμανόφωνων χωρών (#1 στη Γερμανία, #4 στην Αυστρία, #6 στην Ελβετία). Την ίδια χρονιά, τα μέλη του γκρουπ έλαβαν τιμητική υπηκοότητα από την πολιτεία του Τέξας. Το όνομά τους προέρχεται από μια αμερικανική έκφραση που σχετίζεται με… ασφαλιστικές απάτες και την οποία άκουσαν σε τηλεοπτική εκπομπή τον Larry Hagman (δηλαδή τον J. R. του “Dallas”) να εξηγεί τη σημασία της. Επίσημα διαλύθηκαν το 2008, όταν αποχώρησε ο Jon, ωστόσο το τελευταίο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2009. Η Jane, γεννημένη το 1959, παίζει γιουκαλίλι και έχει κάνει σπουδές μουσικής και μπαλέτου σε Αυστραλία, Βιέννη, Αμβούργο και Άμστερνταμ. Έχει παίξει σε διάφορες μουσικές θεατρικές παραστάσεις, υπήρξε κριτής στο “Popstars”, ενώ ανέλαβε τη φωνητική διδασκαλία στους Oscar Loya & Alex Christensen το 2009. Σήμερα, ζει μόνιμα στο Αμβούργο, κάνει εμφανίσεις με τετραμελές σύνολο και είναι δασκάλα μουσικής.
Daz Sampson (UK 06-Darren Sampson): γεννήθηκε το 1974 στο Stockport. Ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής. Εννέα τραγούδια του, από το 1998 και εξής, μπήκαν στο Τοπ 30. Είναι γνωστός για τα χορευτικά του τραγούδια ως μέλος διαφόρων γκρουπ (Bus Stop, Fraud Squad, Uniting Nations και άλλα). Πέρα από μουσικός και συνθέτης είναι δισκογραφικός παραγωγός, με δική του εταιρεία, την Sporting Riff Raff Records. Παράλληλα, δραστηριοποιείται ως μάνατζερ ποδοσφαιρικών ομάδων εντός και εκτός Ηνωμένου Βασιλείου (στην Πολωνία, την Τάμπα της Φλόριντα, το Γκουάμ, ακόμα και το… Μπουτάν, συνεργασία που ακυρώθηκε λόγω πανδημίας). Η συμμετοχή του στη Γιουροβίζιον πήγε στο #8. Άλλαξαν τα κορίτσια στα φωνητικά με μεγαλύτερες κοπέλες, διότι οι αρχικές ήταν ανήλικες. Το 2007 υπεβαλε το Dο A Little Dance, αλλά το BBC δεν τον έβαλε επίτηδες στον τελικό, θεωρώντας ότι ήταν πολύ νωρίς, για να εκπροσωπήσει τη χώρα ξανά. Το 2019 υπέβαλε τραγούδι στη Λευκορωσία, αλλά δεν πέρασε στον τελικό. Νέα απόπειρα για την ίδια χώρα το 2021, μαζί με την εγχώρια καλλιτέχνιδα Katya Ocean. Το τραγούδι μεν δεν προκρίθηκε, αλλά και η χώρα αποβλήθηκε από τον διαγωνισμό. Έχει κάνει μεγάλη καριέρα στο ραδιόφωνο, ερμηνεύοντας σκετσάκια. O εθνικός τελικός είχε έξι τραγούδια. Καλεσμένη η Έλενα Παπαρίζου. Ένα πάνελ ειδικών έλεγαν τη γνώμη τους μετά από κάθε τραγούδι. Ψήφισε αποκλειστικά το κοινό μέσω σταθερών τηλεφώνων (χωρισμένα σε επτά περιοχές), κινητών και υπολογιστών. 2oς ο Antony Costa, μέλος των Blue (UK 11). 4η ήρθε η γνωστή τηλεπαρουσιάστρια και αοιδός Kym Marsh. Ελληνικό site προκάλεσε σκάνδαλο, όταν ισχυρίστηκε πριν από τον τελικό ότι τα δύο πρώτα τραγούδια θα ακυρώνονταν, διότι είχαν κυκλοφορήσει πριν από την 1η Οκτωβρίου 2005. Το BBC απάντησε αφενός ότι το Teenage Life είχε κυκλοφορήσει μόνο ως πρόμο από τον Daz, με το ψευδώνυμο Spacekats, αφετέρου το 2ο It’s a beautiful thing δεν είχε βγει στο εμπόριο, ενώ είχε απαγορευτεί να ανέβει στο διαδίκτυο.
Virginie Pouchain (FRA 06): γεννήθηκε το 1980 στο Saint-Montan. Επαγγελματίας κομμώτρια, επελέγη από το κοινό και 4μελή επιτροπή, υπό τον Charles Aznavour και τους Lara Fabian, Natasha St-Pier, Pierre Gage, ως εκπρόσωπος της Γαλλίας. Τρία διαφορετικά κανάλια έβγαλαν προκήρυξη για ενδιαφερόμενους καλλιτέχνες. Οι 21 που επελέγησαν (13 από το France 3, 4 από το France 2 και 4 από το RFO μέσω διαφορετικών τηλεοπτικών προγραμμάτων και διαδικασιών) προχώρησαν στην επομενη φάση, με τρεις γύρους ψηφοφορίας στον τελικό, όπου οι 21 έγιναν 10 και μετά 3. Το τραγούδι που παρουσιάστηκε στο γνωστό τηλεπαιχνίδι “Questions pour un champion”, έγραψε ο γνωστός ράπερ Corneille, γεννημένος στη Δυτική Γερμανία από Ρουαντέζους γονείς που ζει στον Καναδά. Αρχικά είχε κερδίσει με άλλο τραγούδι, το Vous, c’est nous, σε ρυθμό ζουκ, το οποίο κρίθηκε μη κατάλληλο, διότι προοριζόταν για ανδρική φωνή και δεν της ταίριαζε. Πιθανότατα να το είχε γράψει για το μεγάλο φαβορί, τον Fabien Incardona, γνωστό από ροκ όπερες, η ήττα του οποίου από την πανάγνωστη Virginie προκάλεσε τότε αίσθηση. Η EBU έδωσε ειδική παράταση μέχρι τις 10 Απριλίου, κάτι που δεν συνηθίζεται (δεν το έκανε π. χ. για τη Ρωσία). Επί σκηνής ο Matheson Bayley (στιχουργός στην ελληνοαγγλική βερσιόν του Stronger Every Minute-CYP 04), γνωστός από τις γιουροδιασκευές που έχει κάνει μαζί με τον Άλεξ Παναγή. Τι απέγινε η καλλιτέχνις; Άλλοτε τραγουδά με τους Montélochante, άλλοτε εμφανίζεται σε μπαρ, παμπ και γκαλά, κυρίως με άσματα του Francis Cabrel. Προσπάθησε σε δύο τάλεντ σώου, δίχως επιτυχία. Ουσιαστικά παρέμεινε κομμώτρια.
+ There are no comments
Add yours