Γιούροσταρ κατατρεγμένοι από τη μοίρα -44- 1999

Ευτυχώς μία ακόμα χρονιά, οι τραγουδιστές της οποίας βρίσκονται όλοι εν ζωή. Φυσικά, δεν λείπουν οι ανθρώπινες ιστορίες και τα παρασκήνια, τα οποία προσπαθούμε -όπως πάντα- να αναδείξουμε.

Οι καλλιτέχνες της χρονιάς

Aistė (LIT 99-Aistė Smilgevičiūtė): γεννήθηκε το 1977 στην πόλη Plungė. Ήταν τότε φοιτήτρια κλασικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Βίλνιους και τραγουδίστρια του ροκ-γκρουπ Skylė, με το οποίο έχει κάνει τουρνέ σε όλη τη χώρα (είναι ακόμα μαζί, με πλούσια δισκογραφία). Ένα τους τραγούδι διαφημίστηκε πως έχει μαγικές ιδιότητες να διώχνει τα… κουνούπια! Είναι χορτοφάγος και πεισματάρα και η εμφάνισή της στη μουσική σκηνή της χώρας προκάλεσε αίσθηση. Το 2012 μαζί με τον σύζυγό της Roks Radzevičius, ο οποίος τη γνώρισε σε ένα αναγνωστήριο και της ζήτησε να τους κάνει φωνητικά, βραβεύτηκαν για τη συνολική προσφορά τους. Η επιλογή έγινε με 10 βίντεο-κλιπ, που μεταδόθηκαν σε Πρωτοχρονιάτικο σώου, τα οποία έκρινε 7μελής επιτροπή. Υπήρχε και τηλεψηφοφορία, η οποία όμως δεν υπολογίστηκε για το τελικό αποτέλεσμα (ήρθε 2^η στο κοινό). Οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από ένα δημοτικό τραγούδι. Η Λιθουανία δεν είχε χρήματα να στείλει και άλλα άτομα, έτσι πήγε μόνη της. Έμεινε μόνο δύο βραδιές κι έφυγε με νυχτερινή πτήση μετά τον διαγωνισμό. Το τραγούδι, το οποίο στα CD αναγράφεται ως The Song-Thrush, είναι τραγουδισμένο στη διάλεκτο Samogitan. Αλήστου μνήμης θα μείνει η ερμηνεία της με το ψαράδικο παντελόνι. Ο συνθέτης, Linas Rimša, με σπουδές στη Λιθουανία και τη Δανία,είναι καθηγητής σε μια σχολή καλών τεχνών, ενώ ο στιχουργός, Sigitas Geda, έχει κερδίσει αρκετά κρατικά βραβεία ποίησης. Πρόκειται, τέλος για ένα από τα τραγούδια με τους λιγότερους στίχους στην ιστορία του διαγωνισμού.

Vanessa Chinitor (BEL 99): γεννήθηκε το 1976 στο Dendermonde. To 1996 ήταν φιναλίστ στο τάλεντ σώου “Ontdek der Ster”. Το 1998 έβγαλε το πρώτο της single In al mijn dromen, ενώ ψηφίστηκε από μια επιτροπή και το κοινό ως η πιο νέα υποσχόμενη καλλιτέχνιδα. Έχει εμφανιστεί με τον Johnny Logan, ο οποίος της έδωσε –όπως και η Dana International, όταν ήταν καλεσμένη στον εθνικό τελικό– συμβουλές για το πώς θα εμφανιστεί. Η συμμετοχή της, για την οποία υπήρχαν πιέσεεις να ακουστεί στα Ολλανδικά, ανέβηκε στο #3 του Βελγίου. Μία από τους συνθέτες-στιχουργούς, η Emma Hjälmås (κάτω από το ψευδώνυμο Emma Philippa), είναι Σουηδή. Στα φωνητικά της ξεχωρίζει η Linda Williams (NL 81). Το πρώτο της άλμπουμ, αγγλόφωνο, δεν πήγε καθόλου καλά σε πωλήσεις. Κάποια τραγούδια της, στα Ολλανδικά και τα Γαλλικά, ωστόσο, βρήκαν τον δρόμο τους στα charts. Έχει ηχογραφήσει ντουέτα με τον Bart Kaëll. Το 2002 προσελήφθη ως τηλεπαρουσιάστρια προγράμματος στο κανάλι VT4. Προσπάθησε ξανά το 2006, με γνωστή Μαλτέζικη ομάδα δημιουργών (Gerard James Borg & Philip Vella, άλλα έμεινε τελευταία στον προημιτελικό. Ως επί το πλείστον εμφανίζεται σε μουσικά θεάματα στο θέατρο και την τηλεόραση, συχνά σε συνεργασία με τον σύζυγό της, μουσικό Dirk Bauters, με τον οποίο μένουν στο Lede. Την καλούν συχνά να τραγουδήσει σε γάμους, εταιρικές γιορτές και γηροκομεία. Τον Ιούνιο που μας πέρασε, μαζί με τη γυναικεία χορωδία FAMUSE έδωσαν τρεις παραστάσεις στο θέατρο Mortsel με θέμα αποκλειστικά τη Γιουροβίζιον.

Lydia (SPA 99-Lydia Rodríguez Fernández): 19 ετών τότε, γεννημένη στη Μαδρίτη, από μουσική οικογένεια. Έχει βγάλει δύο LP, από τα οποία το πρώτο έγινε πλατινένιο και το δεύτερο χρυσό. Την ανακάλυψε ο γνωστός ισπανός τραγουδιστής Alejandro Sanz, όταν εκείνη του αφιέρωσε ένα τραγούδι. Πιστεύει στην απόλυτη έκφραση στο τραγούδι με τη φωνή, ενώ έχει κάνει από μικρή σπουδές τραγουδιού και μουσικής. Ο πατέρας της, ο οποίος είναι καθηγητής μουσικής, της έμαθε να τραγουδά με την καρδιά. Οι συνθέτες της έχουν μεγάλη γκάμα μουσικών σπουδών, ενώ από τους στιχουργούς της, ο Adolfo Carmona ειδικεύεται στα ραδιοφωνικά jingles και ο Carlos López είναι ο τραγουδιστής του γκρουπ Conexion. Μαζί έκαναν το 1991 το γκρουπ Club Social. Οι 4 συνθέτες και στιχουργοί του τραγουδιού αυτού έχουν κάτι μοναδικό: έχουν όλοι διπλά επώνυμα! Όπως ήταν φυσικό έγινε μεγάλος ντόρος στα ΜΜΕ για το φόρεμά της, μια δημιουργία της Ágatha Ruiz de la Prada. Το βίντεο-κλιπ γυρίστηκε στο Μιλάνο. Δισκογραφεί άλλοτε σόλο, άλλοτε με τους Presuntos Implicados, με τους οποίους είναι μαζί από το 2008 (βρέθηκαν δύο φορές υποψήφιοι για τα Latin Grammys). Το 2003 μετείχε στο DVD Ellas y Magia, με διασκευές τραγουδιών από ταινίες της εταιρείας Disney, μόνο με γυναικείες φωνές. Το 2005 συνεργάστηκε με τον ράπερ El Chojin, ενώ το το 2007 έπαιξε τη Μαρία Μαγδαληνή στο “Jesus Christ Superstar”. To 2019 γιόρτασε τα 20 χρόνια από την εμφανισή της στο PrePartyES που διεξάγεται στη Μαδρίτη. Στο σήμερα εργάζεται ως καθηγήτρια τραγουδιού, vocal coach, προετοιμάζοντας παράλληλα παιδιά και ενήλικες για διάφορα casting.

Για την Doris (YUG 86, CRO 99-Doris Dragović), βλ. 1986. Στον εθνικό τελικό μεταδόθηκαν όλες οι ως τότε κροατικές συμμετοχές. Το κοινό ψήφισε τότε το αγαπημένο του όλων των εποχών (κέρδισε αυτό του 1998). Όλοι οι συμμετέχοντες τραγούδησαν ένα άσμα από παλιές Dora, όσοι είχαν ξαναπάει είπαν δικό τους τραγούδι, έτσι το φεστιβάλ κράτησε τρεις μέρες. Guest η Danijela (CRO 95, 98). Ψήφισαν είκοσι τοπικές επιτροπές και η τηλεψηφοφορία. Έγινε μεγάλη συζήτηση για το αν θα έπρεπε να το πει στα κροατικά ή στα… εβραϊκά!!! Κέρδισε τον 2^ο, Petar Grašo, με 207 έναντι 153 ψήφων. Το τραγούδι μπήκε στο κροατικό Τοπ 10. Μετά το σκάνδαλο με τα ηχογραφημένα φωνητικά, η Κροατία διατήρησε μεν την τέταρτη θέση αλλά της αφαιρέθηκαν βαθμοί (μετρούν 79 αντί 116). Η Νορβηγία έκανε ένσταση ήδη από τις πρόβες, αλλά η EBU δεν έκανε τίποτα, ενώ θα έπρεπε να την αποκλείσει. Επίσημα είπαν οι Κροάτες ότι δεν ήταν φωνητικά αλλά συνθεσάιζερ. Το κλίμα ανάμεσα στις δύο αποστολές ήταν πολύ κακό. Η ίδια φοβόταν πολύ την ξηρότητα του air-condition, έτσι έδωσε μια συνέντευξη στις γυναικείες τουαλέτες που δεν διέθεταν τέτοιο.

Precious (UK 99): Είναι οι εξής κοπέλες: Anya Lahiri (μοντέλο εφηβικών περιοδικών), Jenny Frost (πήρε μέρος στο Renaissance World Tour, ενώ παρουσίασε στο BBC ένα επεισόδιο του «Travel Show»), Kalli Clark-Sternberg (φοίτησε στο Sylvia Young Stage School και εμφανίστηκε στην εκπομπή «MUD» του BBC), Louise Rose (είναι κόρη της γνωστής σωουγούμαν Crystal Rose και έχει συνεργαστεί με τον Michael Bevin των New Edition) και Sophie McDonell (έπαιζε στη σαπουνόπερα του ITV «Emerdale» και υπήρξε μέλος των Tin Gods). Ιδρύθηκαν από τις φίλες Jenny και Sophie. Οι υπόλοιπες κοπέλες προέκυψαν από casting. Οκτώ τραγούδια μετεδόθηκαν ραδιοφωνικά από το Radio 2, για να βγουν τα τέσσερα του τελικού. Στο πρόγραμμα “Top of the Pops” τα έδειξαν στο κοινό, με παρουσιάστρια την Ulrika Johnson. Αποφάσισε το televoting για τον νικητή. Η μετάδοση πραγματοποιήθηκε από το BBC2, διότι το πρώτο κανάλι είχε τηλεμαραθώνιο. Η θέση τους (12η) ήταν η χειρότερη του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1987 (13η). Το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2000, αλλά δεν πήγε καλά, οπότε τις εγκατέλειψε η δισκογραφική τους. Κάποια προηγούμενα singles είχαν γίνει επιτυχίες, όπως το Rewind (#11). Μετά τη διάλυσή τους στις αρχές του 2001, η Jenny Frost έγινε μέλος των Atomic Kitten (1998-2012, 2021-2), ως αντικαταστάτρια της Kerry Katona, με επιτυχίες όπως το Whole again και το Eternal Flame (διασκευή της επιτυχίας των Bangles). Επρόκειτο να παντρευτεί τον DJ Dominic Thrupp το 2010, με τον οποίο είχε αποκτήσει έναν γιο, αλλά ο γάμος αναβλήθηκε, διότι πέθανε η μητέρα του από καρκίνο. Λίγο μετά χώρισαν. Έναν χρόνο μετά παντρεύτηκε τον scuba diver Vicente Juan Spiteri στην Ίμπιζα. Έχουν αποκτήσει δίδυμες κόρες. Μαζί τους ζει και ο γιος της από προηγούμενη σχέση. Κατά καιρούς εργάζεται ως τηλεπαρουσιάστρια. Καταναλώνει μανιτάρια ως θεραπεία για τις ημικρανίες. Έχει μία μεγάλη ουλή στο μέτωπο, καθότι έπεσε σε έναν βράχο και τις έκαναν ράμματα. Σε άλλο ατύχημα χτύπησε πολύ το γόνατό της. Ο συνθέτης Paul Varney, μπήκε με τους Yell στο Top 10, με το τραγούδι Instant Replay. Ηθοποιός και γνωστό πρόσωπο από διαφημίσεις, έγραψε το 1998 το soundtrack της ταινίας «Up and Under», με πρωταγωνίστρια τη Samantha Janus (UK 91). H Anya συνέχισε να εργάζεται ως μοντέλο, πριν γίνει ηθοποιός, αλλά και personal trainer. Έχει έναν γιο. Είναι κολλητή του Duncan James των Blue. Η Louise συνεργάστηκε με την ομάδα παραγωγής D’Influence, αλλά και με τους Ιταλούς παραγωγούς DB Boulevard. Το τραγούδι Believe μπήκε στα ιταλικά και τα ισπανικά charts. Έγινε και ηθοποιός. Η Kalli έκανε φωνητικά σε άλλους καλλιτέχνες. Υπήρξε για ένα φεγγάρι ηθοποιός, αλλά εδώ και χρόνια έχει αποσυρθεί εντελώς. Η Sophie, πρώην μοντέλο και ηθοποιός, είναι πλέον τηλεπαρουσιάστρια σε παιδικό κανάλι.

Για την Darja Švajger (SLN 95, 99), βλ. 1995. Το δεύτερό της τραγούδι είχε κάποιους απόηχους από ένα μουσικό θέμα ταινίας του James Bond. Η παρουσιάστρια της επιλογής 1999, Mojca Mavec, ήταν μέλος της επιτροπής και στη μαλτέζικη επιλογή. Στην Α’βάθμια και ο μαέστρος Mojmir Sepe. 17 τραγούδια μετείχαν, με όλους τους καλλιτέχνες ντυμένους στα γκρι ή τα μαύρα. Αρχικός τίτλος του Še tisoč let. Guest στην επιλογή ο Marc Roberts (IRL 97). Υπήρχαν τρεις επιτροπές, μία αποτελούμενη από τους 3 ειδικούς της Α’βάθμιας, η δεύτερη ήταν ο Roberts και η τρίτη το televoting. Βγήκε με 2 μόλις ψήφους διαφορά. Το τραγούδι το εμπνεύστηκε όταν έμεινε στη Νέα Υόρκη για 4 μήνες.

Tuğba Önal & Grup Mistik (TUR 99): γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1974 και από το 1985 φοιτούσε στο κρατικό ωδείο της Κωνσταντινούπολης. Το ονοματεπώνυμό της κυκλοφορεί και ως Tüba Önal. Είναι απόφοιτη του παιδαγωγικού τμήματος δασκάλων. Έχει μετάσχει σε διαγωνισμούς όπως το «Άσπρο περιστέρι» και το «Χρυσό περιστέρι», αλλά και σε φεστιβάλ σε Αυστρία, Ρωσία και Ρουμανία, κερδίζοντας διάφορα βραβεία. Επέμενε να το πει στα Αγγλικά. Η ίδια έχει συμμετάσχει και σε παλαιότερες επιλογές, το 1992 στα φωνητικά της Şebnem Özsaram (6η), το 1993 ως μέλος των Pi Group (χωρίς κατάταξη) και το 1997 σόλο (4η). Ηχογράφησε ένα άλμπουμ. Ακολούθησαν κάποιες σποραδικές συμμετοχές σε δίσκους. Σήμερα εργάζεται κυρίως ως μεταγλωττίστρια ταινιών και τραγουδίστρια διαφημιστικών jingles. Συνθέτης είναι ο γιατρός Erdinç Tunç (έγραψε και αυτό του 1998), ενώ η στιχουργός και καθηγήτρια μουσικής είναι η σύζυγός του. Οι Mistik ήταν οι: Bike Baran (ακομα είναι μουσικός), Aysun Sökmen (έγινε διάσημη γαλακτοπαραγωγός και απέκτησε το παρατσούκλι “Aysun the Sütçü”, Αϋσούν, η αρμέκτρια!), Uğur Erdoğan (φωνητικά σε πολλούς καλλιτέχνες), Tuncay Ariğ (δεξιοτέχνης της κιθάρας), Gülden Özgediz (εργάζεται κι εκείνη ακόμα ως μουσικός).

Van Eijk (NOR 99-Stig André Van Eijk): γεννήθηκε to 1981 στην Κολομβία, στο Cali, και υιοθετήθηκε από Νορβηγούς γονείς, ολλανδικής καταγωγής. Δήλωσε ότι ξεκίνησε τη μουσική καριέρα του στο νηπιαγωγείο και ότι συνέθεσε την πρώτη του μελωδία όταν ήταν 10 ετών. Πρωτοεμφανίστηκε στο σώου νέων ταλέντων «Stars in their Eyes». Η θετή μητέρα του έπασχε από καρκίνο. Ενώ πήγαινε κάπως καλύτερα, επιδεινώθηκε η κατάστασή της ραγδαία, αμέσως μετά την επιλογή της Νορβηγίας και πέθανε λίγες μέρες αργότερα. Ο εθνικός τελικός είχε καλεσμένες τις δισκογραφικές αλλά και κάποιους μεμονωμένους συνθέτες. Στο διάλειμμα ακούστηκαν ισραηλίτικες συμμετοχές, ερμηνευμένες από μια σχολή χορού. Ψήφισε ο κόσμος (282.000, οι περισσότεροι όλων των εποχών), χωρισμένος σε 5 περιοχές, υπήρχαν και οι ειδικοί με διπλές ψήφους. Πρόεδρός τους ο Rolf Løvland. Είχε προβλήματα την τελική βραδιά με το ακουστικό του. Διέκοψε τη δεύτερη dress rehearsal. Την τελική βραδιά δεν άκουγε καθόλου τον εαυτό του. Σκεφτόταν να κάνει διάβημα στην IBA, μετά την επιστροφή του, αλλά ευτυχώς δεν έπαθε μόνιμη βλάβη στα αυτιά. Παραγωγός του ο David Eriksen (συνθέτης NOR 98). Το εν λόγω πήγε στο #3 (έμεινε για πολλές εβδομάδες στα charts) και έτυχε remix και ακουστικής βερσιόν. Με καλές επιδόσεις και στο μπάσκετ, δηλώνει ότι πάντοτε ήξερε ότι η μουσική θα είναι η ζωή του. Το πρώτο του άλμπουμ, αμέσως μετά τον διαγωνισμό, έγινε πλατινένιο και ανέβηκε στο #6. Τότε ψηφίστηκε καλύτερος άνδρας καλλιτέχνης της χρονιάς. Αργότερα ηχογράφησε ένα άλμπουμ στην Κολομβία με τη συμφωνική ορχήστρα της Μπογκοτά. Με ένα τραγούδι του, το Once in a Lifetime, ο Heinz Winckler κέρδισε το “Idol” της Νότιας Αφρικής (διπλά πλατινένιο και χιτ σε πολλές χώρες της αφροκανικής ηπείρου). Για πολλά χρόνια ήταν μέλος των The Soul Express Orchestra, οι οποίοι ειδικεύονται στη ρέγκε. Τα τελευταία χρόνια παίζει μουσική σε νηπιαγωγεία και σχολεία. Μαζί με τη φίλη του Beate Helen Thunes γράφουν μουσική για παιδιά. Επί σκηνής η γνωστή τραγουδίστρια και χορεύτρια Belinda Braza. Το 2023 ήταν ξανά υποψήφιος, αλλά έμεινε εκτός τελικού. Έχει κυκλοφορήσει τρία σόλο άλμπουμ, δύο σε συνεργασίες, και πολλά singles.

Trine Jepsen & Michael Teschl (DEN 99): το συγκεκριμένο ντουέτο δημιουργήθηκε ειδικά για τον διαγωνισμό. Εκείνη, γεννημένη το 1977 στο Holsted, μάζευε υλικό για το πρώτο της άλμπουμ. Η Γιουροβίζιον ήταν η 2^η της εμφάνιση σε κοινό (η πρώτη ήταν η δανική επιλογή). Ονομάζεται πλέον Trine Randbo Jakobsen. To 2001 μετείχε στο “Popstars”, όπου κέρδισε και έγινε μέλος των EyeQ, οι οποίες υπήρξαν ιδιαίτερα επιτυχημένες μέχρι το 2003, οπότε διαλύθηκαν. Συνέχισε να εργάζεται ως τραγουδίστρια-ηθοποιός, με ειδίκευση στα μιούζικαλ, ραδιοφωνική παραγωγός και τηλεπαρουσιάστρια. Το 2006 και 2009 ήταν ξανά υποψήφια. Είναι πρόεδρος του ιδρύματος Schackenborg, για την προστασία και τουριστική ανάδειξη του ομώνυμου κάστρου. Υπήρξε σε σχέση με τον μουσικό παραγωγό Jesper Bay. O γάμος τους ακυρώθηκε πριν καν πραγματοποιηθεί, το 2003. Πλέον είναι παντρεμένη με τον Morten, ιδιοκτήτη εταιρίας και έχουν δύο κόρες.

Εκείνος, γεννημένoς το 1971 στο Aarhus, είχε βγει Mister Scandinavia, είχε ήδη κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ και εργαζόταν ως τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και καθηγητής ήδη από το 1991, κυρίως με διάφορα γκρουπ. Κυκλοφόρησε τρία σόλο άλμπουμ. Το 2000 ήταν στο διάλειμμα και την κριτική επιτροπή της επιλογής και έδωσε και τα δανικά αποτελέσματα. Από το 2003 και μετά εργάζεται ως δημοσιογράφος. Ειδικεύεται στις αποκαλύψεις διεφθαρμένων βιομήχανων και επιχειρηματιών και ανεξιχνίαστων φόνων. Μάλιστα το 2017 του επιδικάστηκε ποσό 127.000 Ευρώ (συν 45.000 για έξοδα δικαστηρίου) ως αποζημίωση από την εταιρία SF-Gruppen ApS, με την οποία είχε επαγγελματικές διαφορές. Τα ντοκυμανταίρ του έχουν αφήσει εποχή (είναι κάτι σαν τον “Γιώργο Αυγερόπουλο” της Δανίας). Έχει κυκλοφορήσει δύο αυτοβιογραφικά βιβλία. Παρουσιαστής του εθνικού τελικού -με 5 τραγούδια- ο Keld Heick. Ήταν ένα σώου πολύ χαμηλού προϋπολογισμού, καθώς η δανική επιλογή είχε χάσει πια την αίγλη (και τα νούμερα) του παρελθόντος. Κέρδισαν με 60-44, παίρνοντας το μάξιμουμ των βαθμών. 2^ο ήρθε το 3 X Euro (ενάντια στην ΟΝΕ και το κοινό νόμισμα, εξάλλου η Δανία παραμένει εκτός της Ευρωζώνης), από τον Jacob Haugaard. Ο συνθέτης και στιχουργός, Ebbe Ravn, είχε προσπαθήσει άλλες δύο φορές σε επιλογή. Είναι επαγγελματίας κημπορντίστας, κάτι που τον οδήγησε σε τουρνέ με τους Womack and Womack, αλλά και τον Dr. Hook. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι Denne gang.

Nayah (FRA 99-Sylvie Mestres): γεννήθηκε το 1960 στο Perpignan. Σπούδασε μουσική και τραγούδι και ξεκίνησε με εμφανίσεις σε τοπικά γκαλά. Το 1998 ήρθε 4η στο Φεστιβάλ της Antibes. Ανήκει στην αίρεση των Ραελιανών (Raël), η οποία πιστεύει ότι κατά τη συντέλεια του κόσμου, το 2015, θα τους σώσουν ιπτάμενοι δίσκοι που θα προσγειωθούν στο Ισραήλ! Στην αίρεση, η οποία ιδρύθηκε το 1970 από τον αθλητικογράφο και πρώην αοιδό Claude Vorilhon, μετέχει και ο σύζυγός της, ενώ η ίδια τραγουδά τον επίσημο ύμνο τους. Το γεγονός αυτό είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον στις συνεντεύξεις Τύπου. Κατά καιρούς ισχυρίζεται ότι έχει εγκαταλείψει το εν λόγω κίνημα, αλλά τούτο δεν ισχύει, γεγονός που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και την εμπόδισε να κάνει καριέρα στη Γαλλία. Όχι όμως και στο Las Vegas, όπου επί πέντε χρόνια εμφανιζόταν ως σωσίας της Σελίν Ντιόν! Κάποια στιγμή μετείχε σε γαλλικό reality με τίτλο “Οι σωσίες του Χόλλυγουντ”. Το 2019 ήταν κριτής σε τάλεντ σώου. To 2021 ήταν υποψήφια στο “Voice”. Η δισκογραφία της είναι κυρίως αυτοχρηματοδοτούμενη. Η ίδια κατηγόρησε τα Μ.Μ.Ε. για διακρίσεις. Είναι πρέσβειρα της φιλανθρωπικής οργάνωσης “Rêve”. Το φόρεμά της ήταν δημιουργία του Christian Lacroix. Πήγε στη Γαλλία στο #100 των singles. Κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ συνολικά. Ήρθε παλαιότερα 2^η στην ελβετική επιλογή του 1990, σε ντουέτο με το Joël και το Dites à vos enfants. Η γαλλική επιλογή ήταν η πρώτη μετά το 1987. Η Γιουροβίζιον συνέπεσε με το γαλλικό πρωτάθλημα ράγκμπυ, έτσι το κανάλι France 2 προσπάθησε μάταια να αλλάξει την ημερομηνία κι ως εκ τούτου ανέλαβε το France 3, αφού και η ομοσπονδία ράγκμπυ αρνήθηκε να μεταθέσει τις ημερομηνίες. Το ανέλαβε προσωπικά η Monique de Marcis του Radio RTL και βρήκε σε λιγότερο από ένα μήνα 10 τραγούδια. Η εκδήλωση (της οποίας τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν σε μια μέρα) έγινε στο Olympia. Απαγορεύτηκε το play-back. Η επιλογή είχε 20, 6% τηλεθέαση (πολύ μεγάλη για το συγκεκριμένο κρατικό κανάλι). Παρουσιαστής ο Julien Lepers, γνωστός από το τηλεπαιχνίδι «Questions pour un champion» (σχολιαστής αρκετές χρονιές) και η τραγουδίστρια των ‘70’ς Karen Cheryl. Mπήκαν 12 τελικά τραγούδια, τα οποία έκρινε κατά 50% επιτροπή (όπου ανήκαν ο Jean-Pierre Bourtayre-MΟΝ 71 και η Marie Myriam-FRA 77) και 50% τηλεψηφοφορία. Υπήρχε και ένα του Didier Barbelivien (FRA/MON 78, FRA 95), με τη Nathalie Marine. Ο προτογαλικής καταγωγής Pedro Alvez είναι μαθητής της Alice Dona (στιχουργός FRA 71). Ένα τραγούδι ήταν στα βασκικά και ένα στα γαλλικά και τα εβραϊκά. Η Ginie Line προωθήθηκε και ακούστηκε αρκετά. Αξίζει, τέλος να σημειωθεί ότι η γνωστή Lââm, ήθελε να υποβάλλει το Les enfants de l’an 2000 (#3 στη Γαλλία), αλλά δεν την άφησε ο παραγωγός της, καθότι η επιλογή θα ήταν δημόσια. Αντ’αυτού, την προώθησε ως μέλος της κριτικής επιτροπής. Πρόεδρος της επιτροπής ο θρυλικός Gilbert Bécaud. Τον σχολιασμό έκανε ο Julien Lepers, ο οποίος καλούσε τον κόσμο απροκάλυπτα να ψηφίσει τη Γαλλία, λόγω της Béatrice Poulot (τελικά έδωσαν στη Βοσνία ένα 6άρι).

Marlayne (NL 99-Marlayne van den Broek-Sahupala): γεννήθηκε το 1971 στο Baarn. Σπούδασε τραγούδι και ελαφρά μουσική και η φωνή της ακούγεται σε διαφημίσεις και τηλεοπτικές εκπομπές. Πατέρας της είναι ο Rein van den Broek, τρομπετίστας των Exception. Ξεκίνησε κάνοντας φωνητικά στον René Froger (μετέπειτα μέλος των Toppers-NL 09), ως μέλος των Frogettes, και αργότερα στη Ruth Jacott (NL 93), την Conny van den Bos (NL 65), αλλά και τον Ντέμη Ρούσσο. Η επιλογή περιελάμβανε 10 τραγούδια (5 από συνθέτες καταξιωμένους και πέντε από το κοινό). Τα τραγούδια ερμηνεύτηκαν υποχρεωτικά στα Αγγλικά, ενώ δεν υπήρχε ορχήστρα. Παρουσιάσε τα αποτελέσματα της Ολλανδίας τόσο το 2000 (περίλυπη λόγω των γεγονότων με το εργοστάσιο πυροτεχνημάτων), όσο και το 2001 και 2003, ενώ το 2014 ήταν μέλος της επιτροπής. Βγήκε με τεράστια διαφορά (248-103). Guest η Imaani. Ψήφισαν πέντε διασημότητες, μεταξύ των οποίων ο ένας από τους αδελφούς Bollard και πρώην σύζυγος της Sandra Reemer (NL 72, 76, 79) και ο μαέστρος Harry van Ηoof και το κοινό. Ακούστηκε αρκετά και στην Ελλάδα, σε διάφορα μαγαζιά (#24 στη χώρα της). Το 1^ο και μοναδικό της άλμπουμ, «Meant to be» βγήκε το 2001, το οποίο περιλαμβάνει και το εν λόγω σε live band version. Αμέσως μετά έγινε παρουσιάστρια ειδήσεων, καθώς και εκπομπών infotainment στο κανάλι SBS6. Από το 1998 είναι παντρεμένη με τον ντράμερ Danny Sahupala. Έχουν μία κόρη. Κατά καιρούς εμφανίζεται μαζί με άλλους καλλιτέχνες σε μουσικοθεατρικά προγράμματα, αλλά και γάμους. Ούσα υπέρβαρη όταν ήταν έφηβη, παλεύει μια ζωή να χάσει κιλά. Έχει δηλώσει για τη συμμετοχή της ότι της κόστισε ένα σωρό χρήματα, διότι, προκειμένου να προωθήσει τη συμμετοχή της, αναγκάστηκε να διακόψει τη δουλειά της. Το κανάλι της έδωσε ένα μικρό ποσό μόνο για το ρούχο της…

Mietek Szcześniak (POL 99-Mieczysław Wojciech Szcześniak): γεννήθηκε το 1964 στο Kalisz και έχει το ψευδώνυμο “το ξίφος”. Έχει λάβει μέρος σε πολλά φεστιβάλ. Τον βρίσκουμε στο Opole και τη Zielona Gora, στο Sopot (1ος), στο Intertalent Festival της Αυστρίας, στο Cesme (1ος), στο Nashville, όπου κέρδισε το βραβείο Music Golden Record, στον Χρυσό Oρφέα στη Βουλγαρία (1^ος και βραβείο Mister Elegantiarum). Εμφανιζόταν ήδη από παιδί σε μπάντες και μία εκκλησιαστική χορωδία. Με τους New Life έπαιζαν χριστιανικα τραγούδια, τα οποία μποϋκόταραν τα Μ.Μ.Ε., ίσως επειδή έχει δηλώσει ότι δεν ανήκει σε καμία εκκλησία. Αργότερα, το 2016 κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ σε ποίηση του ιερέα Jan Twardowski. Από το 1997 ξεκίνησε τη δισκογραφική του πορεία, με δύο άλμπουμ, το «Raduj sie swiecie», με Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και το «Czamo na bialym». Ο καλλιτέχνης ειδικεύεται στη τζαζ, την ποπ, αλλά και τη σόουλ. Άλμπουμ του ήταν υποψήφια για τα Fryderyk (μουσικά βραβεία Πολωνίας). Έχει κάνει ένα ντουέτο με την Edyta Górniak, το Dumka na duwa glosy, soundtrack του φιλμ «Ogniem i mieczem». Νέα από κοινού ηχογράφηση το 2015 και συμμετοχή στο φεστιβάλ Opole, ενώ έχει συνεργαστεί με όλα τα μεγάλα ονόματα της χώρας. Είναι λέκτορας τζαζ μουσικής στην Ακαδημία Μουσικής του Katowice. Πάσχει από Διαβήτη Τύπου Β’. Πολλά τραγούδια του έχουν μπει στα πολωνικά charts. Δίνει συνεντεύξεις πολύ σπάνια, για να προστατεύσει την ιδιωτική του ζωή, για τον λόγο αυτό τα Μ.Μ.Ε. τον αποκαλούν “μυστικοπαθή”. Ο συνθέτης Seweryn Krajewski, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς της χώρας και υπήρξε μέλος του ιστορικού συγκροτήματος της δεκαετίας του ‘60 Czerwone Gitary. Ο στιχουργός Wojciech Ziembicki, είναι φιλόσοφος και ποιητής και έχει γνωρίσει συχνά τη λογοκρισία στα έργα του.

Selma (ISL 99, 05-Selma Björnsdóttir): γεννήθηκε το 1974 στο Ρέυκιαβικ και ασχολείται με τα καλλιτεχνικά από παιδί. Είναι γνωστή και ως Selma Björns. Και οι τρεις αδελφές της είναι καλλιτέχνιδες, η μία τραγουδίστρια της όπερας και οι άλλες χορεύτριες και χορογράφοι. Σταμάτησε τα μαθήματα χορού, γιατί έπρεπε να χορεύει με… αγόρια. Ήδη από κοριτσάκι εμφανιζόταν στο θέατρο. Στο κολλέγιο, όπου ξεκίνησε να σπουδάζει Ισλανδική λογοτεχνία και ιστορία, ήταν τραγουδίστρια και δασκάλα χορού. Τελικά εγκατέλειψε τις σπουδές της. Έπαιξε τη Ροζαλία στο «West Side Story», με το Εθνικό Θέατρο της Ισλανδίας. Έχει δουλέψει ως ηθοποιός και χορογράφος με πολλά θέατρα σε γνωστά έργα. Έγινε παγκοίνως γνωστή, όταν υποδύθηκε τη Sandy στο ισλανδικό “Grease” (βγήκε και σε δίσκο). Πήγε κατόπιν ανάθεσης και έχει γράψει η ίδια τους στίχους του τραγουδιού της. Το άλμπουμ της «I am», δεν κυκλοφόρησε καθόλου στην Ευρώπη (αυτό θα γινόταν μόνο αν κέρδιζε το βραβείο), στη χώρα της ωστότο χαρακτηρίστηκε ως το άλμπουμ της χρονιάς. Έχει κάνει πλήθος μεταγλωττίσεων (πάντα πριγκίπισσες), ενώ υπήρξε και κριτής στο ισλανδικό “Idol”. Επιδίδεται και στη σκηνοθεσία, αλλά και τη χορογραφία. Πέντε άλμπουμ και αρκετά singles μέχρι σήμερα. Ο συνθέτης-στιχουργός, Thorvaldur B. Thorvaldsson ήταν μέλος του διάσημου συγκροτήματος Todmobile και έχει κερδίσει δύο φορές το Ισλανδικό βραβείο καλύτερου συνθέτη, ενώ ο έτερος στιχουργός, Sveinbjörn I. Baldvinsson είναι διάσημος σεναριογράφος και συγγραφέας σε όλη τη Σκανδιναβία. Η συμμετοχή που παιζόταν φαβορί έμεινε στο #1 για επτά εβδομάδες. Το 2003 είχε αναλάβει τη σκηνική παρουσία της Birgitta Haukdal. Γνώρισε τον σύζυγό της Rúnar Freyr Gíslason, όταν έπαιζαν μαζί στο Grease, το 1998. Παντρεύτηκαν το 2006 και απέκτησαν δύο γιους. Ήταν μαθητές στο ίδιο Λύκειο, αλλά δεν είχαν συναντηθεί, γιατί εκείνος την περνά έναν χρόνο. H ταινία της “Under the Tree” παίχτηκε από την ΕΡΤ3. Εκεί έπαιξε μαζί με τον  Gísli Örn Garðarsson, τον οποίο αργότερα σκηνοθέτησε σε θεατρικές παραστάσεις. Συνεργάζεται με την οργάνωση Siðmenn, η οποία αναλαμβάνει κοινωνικές εκδηλώσεις. Δηλώνει ανεξάρτητη και δυναμική, αλλά όχι λεσβία…

Marlain (CYP 99-Μαρία Ελένη Μανταλένα “Μαρλαίν” Αγγελίδου): γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1978. Ο πατέρας της είναι Κύπριος, ελληνικής καταγωγής και η μητέρα της μισή Κύπρια και μισή Σκωτσέζα. Έχει σπουδάσει στο περίφημο Berklee και έκανε μεταπτυχιακά στη βιοχημεία. Σπούδασε μουσικό θέατρο στη Royal Academy of Music του Λονδίνου. Έπαιξε στη ροκ όπερα «Pygmalion» του Σταύρου Σιδερά (CYP 83) με το Εθνικό Θέατρο της Κύπρου. Έπαιξε στο Edinburgh Drama Festival με το National Youth Music Theater. Έχει ζήσει σε πολλά μέρη του κόσμου (Βενεζουέλα, Βέλγιο, ΗΠΑ, Αγγλία, Ελλάδα). Ήταν 2^η το 1998 στην επιλογή, με τον Άλεξ Παναγή και το ντουέτο Φτερούγισμα. Επανήλθε το 2008 (3η) και το 2009 (7η). Εξέδωσε single στη Γερμανία, με την εταιρεία του Ralph Siegel. Παιζόταν πρώτη στα προγνωστικά στο Ιντερνέτ. Μετά από την ήττα της, που θεωρήθηκε από τις μεγαλύτερες αδικίες στην ιστορία της Γιουροβίζιον, έγινε ακόμα πιο περιζήτητη στη χώρα της και όχι μόνο, αφού έχει μετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και φιλανθρωπικά gala σε Γαλλία, Ελβετία και Ιρλανδία. Το 2003 μέσα από το “Pop Idol” έγινε μέλος των Ηi-5. Μετά από τρία επιτυχημένα άλμπουμ και μια πρόταση να εκπροσωπήσουν την Κύπρο, διαλύθηκαν, όταν έκλεισε η δισκογραφική τους εταιρεία. Ακολούθησαν συνεργασίες με ροκ μπάντες και διάφορους καλλιτέχνες, αλλά και πολλές μεταγλωττίσεις. Ζει πλέον μόνιμα στη Νέα Υόρκη, όπου έχει επιδοθεί στο body building, συμμετέχοντας σε διεθνείς διαγωνισμούς μαζί με την Αννέτ Αρτάνι. Περισσότερα “ζουμερά” παρασκήνια μπορείτε να δείτε εδώ.

Charlotte Nilsson (SWE 99, 08-Anna Jenny Charlotte Nilsson-Perelli): γεννήθηκε το 1974 στο Horvmantorp. Τραγουδά από όπερα μέχρι τζαζ. Από τα 13 της μετείχε σε τοπικά συγκροτήματα, όπου την πήγαινε ο πατέρας της, Σπούδασε jazz και pop στη Στοκχόλμη. Από το 1997 ήταν η τραγουδίστρια των Wizex (2^ες το 78, έχοντας τότε τους Lasse Holm και Kikki Danielsson), ενώ εμφανιζόταν και σε μια σαπουνόπερα αλλά και σε σοφτ πορνό ταινίες. Ψηφίστηκε ως η πιο σέξυ γυναίκα της Σουηδίας το 1999. Γύρισε ένα φιλμάκι στην Ιορδανία για το SVT. Έβαλε ροζ φόρεμα, για να ξεχωρίζει από τους άλλους με τα άσπρα. Ο τότε φίλος της, μετέπειτα σύζυγός της, είναι Ιταλός εστιάτορας, ο Nicola Ingrosso. Συννυφάδα της είναι η Pernilla Wahlgren, μητέρα του Benjamin Ingrosso. Πολλοί συγγενείς δεν πήγαν στον γάμο, διότι είχε προκύψει διαφωνία για το επώνυμο που θα χρησιμοποιούσαν έκτοτε η Charlotte και ο Nicola, του άνδρα της (Ingrosso), ή της πεθεράς της (Perelli). Το 2008 πήραν διαζύγιο. Έχουν δύο γιους. Από το 2012 είναι σε σχέση με τον CEO μεγαλοεταιρείας Anders Jensen (είναι πλέον ανδρόγυνο), με τον οποίο απέκτησε δύο ακόμα γιους. Το τραγούδι κατηγορήθηκε από τον Γερμανό συνθέτη David Brandes ως κλεμμένο του Out of the blue του γκρουπ Bad Boys, αλλά και του Don’t say we’re through από τους E-rotic, σε στίχους Berndt Meinunger. Επιπροσθέτως, ένας Σουηδός συνθέτης, ο Hans Lagerholm, υποστήριξε ότι ήταν “κλεμμένο” από το δικό του τραγούδι Tussen och en nat (αυτός είναι ο σουηδικός τίτλος του τραγουδιού: χίλιες και μια νύχτες). Τελικά, όποτε η Σουηδία έχει κλεμμένο τραγούδι (1999, 2016, 2023) κερδίζει… Γυμνές φωτογραφίες της παίχτηκαν στο Internet. Στην Ιρλανδική press-conference ακούστηκε ότι οι Iρλανδές έμοιαζαν με τραγουδίστριες κι όχι με πρώην πορνοστάρ. Ο σουηδική απάντηση ήταν ότι οι Ιρλανδές έμοιαζαν με… έγκυες καλόγριες. Το τραγούδι στο #2 του Σουηδικού Top 10, πίσω από τους Abba teens, μετά τη νίκη της. Μπήκε στα charts και άλλων χωρών. Το 2000 δεν έδωσε το βραβείο, διότι δεν της επέτρεψαν να πει ένα τραγούδι, έτσι εκείνη αρνήθηκε να παρευρεθεί. Την ίδια χρονιά ήταν στο διάλειμμα και την κριτική επιτροπή των επιλογών της Δανίας και της Κύπρου. Στον εθνικό τελικό διαγωνίστηκε η ελληνικής καταγωγής Cleo (= Cleoniki) Nilsson, με φωνητικά από την Anna, κόρη του μαέστρου Anders Berglund. Η ελληνίδα καλλιτέχνιδα ήταν ανάμεσα στις υποψήφιες για την παρουσίαση της Γιουροβίζιον το 2000. Τους αγγλικούς στίχους έγραψε ο Alexander Bard, ο ξανθός των Army of Lovers, αν και άλλη πηγή δίνει τον Marcos Ubeda. Το 2001 είπε το αμίμητο: «Αν δεν νικήσει ούτε η Σουηδία, ούτε η Δανία, ελπίζω να είναι κάποια χώρα από την Ευρώπη!» (σ.σ. ή επιβεβαιώνει τον τίτλο της χαζής ξανθιάς ή πρόκειται για καρφί ολκής για το Ισραήλ). Της πρότειναν τον πρώτο ρόλο στο μιούζικαλ «Mamma mia» και αρνήθηκε, γιατί ήθελε να προμοτάρει το album της στην Ιαπωνία. Τελικά ο δίσκος απέτυχε παταγωδώς παγκοσμίως (μόνο στην Εσθονία έγινε smash-hit) και έχασε και την ευκαιρία να παίξει σε αυτήν την παράσταση. Το 2008 το Hero ανέβηκε στο #1 της Σουηδίας, αλλά και στα charts αρκετών ακόμα χωρών. Το 2019 ηχογράφηκσε μαζί με τη Dana International το Diva to Diva. Ήταν ξανά υποψήφια το 2012 με το The Girl, το 2017 (#7) με το My Life, και το 2021 με το Still Young (#21). Έχει παρουσιάσει τρεις φορές το Melodifestivalen. Από τις πιο επιτυχημένες σταρ στη χώρα της, έχει κυκλοφορήσει εννέα άλμπουμ και έχει κάνει πολλές επιτυχίες. Έχει εκδώσει τρία βιβλία για την υγιεινή διατροφή και την άσκηση (είναι vegetarian). Έχει λανσάρει με το όνομά της προϊόντα δερματικής φροντίδας και καλλυντικά. Έχει δε δική της στήλη σε περιοδικό μόδας. Απασχολεί συχνά τα tabloid, άλλοτε με τις υπερπολυτελείς διακοπές της, στις Μαλδίβες, σε ξενοδοχείο που κοστίζει μισό εκατομμύριιο κορώνες τη βραδιά (περίπου 42.000 Ευρώ!), άλλοτε με τις αλλεπάλληλες πλαστικές επενβάσεις. Ο συνθέτης Lars «Dille» Diedricson, ήταν μέλος των Snowstorm, για τους οποίους είχε γράψει το Sommarnatt, μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του ’80 στη χώρα. Ο στιχουργός Gert Lengstrand, ήταν ο τραγουδιστής των Streaplers και ένα από τα μεγαλύτερα ποπ είδωλα της χώρας τη δεκαετία του ’60, ενώ ήταν ένας από τους συνθέτες και το 1993. Στα φωνητικά -στην παρθενική της εμφάνιση στον διαγωνισμό- η Dea Norberg, η οποία με 12 παρουσίες, κατέχει το “χάλκινο μετάλλιο” στην κατηγορία των χορωδών.

Rui Bandeira (POR 99-Rui Pedro Neto de Melo Bandeira): γεννήθηκε στην πορτογαλόφωνη Μοζαμβίκη, και συγκεκριμένα στη Nampula, το 1973, αλλά μετακόμισε στην Πορτογαλία ήδη όταν ήταν 2 ετών. Του έμαθε πιάνο ο παππούς του, ενώ από τα 8 του έκανε σπουδές στο μουσικό σχολείο «Luz e Som». Από τα 12 του συνθέτει τραγούδια, έχει ηχογραφήσει για αρκετούς καλλιτέχνες, ενώ ειδικεύεται στη μουσική gospel. Ετοίμαζε τότε τον πρώτο του δίσκο. Στην Α’βάθμια επιτροπή ήταν και η Anabela (POR 93). 14 άλμπουμ μέχρι σήμερα. Εργάζεται ως τραγουδιστής, μουσικός και συνθέτης. Το 1999 εκπροσώπησε την Πορτογαλία και στο φεστιβάλ του Καΐρου (4ος). Έχει δύο παιδιά, γεγονός που υπερπροβάλλει ως άλλος “Σάκης Ρουβάς”, εκ των οποίων η κόρη του Barbara (προϊόν αναπάντεχης εγκυμοσύνης, όπως παραδέχτηκε σε συνέντευξη που του πήρε η ίδια) είναι επίσης γνωστή αοιδός. Το 2021 έκοψε τα μαλλιά του, γεγονός που απασχόλησε τα tabloids. Έχει κατηγορηθεί, επειδή έχει υποστηρίξει ενεργά άλλοτε την πολιτική καμπάνια του σοσιαλιστικού κόμματος (PS), άλλοτε του σοσιαλ-δημοκρατικού κόμματος (PSD). Ο συνθέτης, Jorge do Carmo, ήταν μέλος της επιτροπής το 1993, ενώ το 1998 ήταν υποψήφιος στην επιλογή.

The Mullans (IRL 99-Karen & Bronagh Mullan): γεννήθηκαν στο Belfast, 21 και 18 ετών τότε. Τραγουδούσαν από μικρές σε γιορτούλες που διοργάνωνε ο πατέρας τους, ιδιοκτήτης ιππικού κέντρου. Με σπουδές πιάνου, βιολιού και κλαρινέτου, φοίτησαν στο μουσικό σχολείο του Belfast. Έχουν κερδίσει σε κάποιους διαγωνισμούς τραγουδιού. Την τελική βραδιά της Γιουροβίζιον έπαθε breakdown το ιρλανδικό televoting, έτσι επιστρατεύτηκε η επιτροπή. Η μόνη περιοχή που μπόρεσε να ψηφίσει ήταν η Βόρεια Ιρλανδία, αφού ανήκει στο τηλεφωνικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου. Στην επιλογή πήραν άριστα και από τις 7 τηλεφωνικές επιτροπές. Φήμες έλεγαν ότι δεν επελέγη επίτηδες το καλύτερο, για να μην ξανακερδίσουν. Πριν εμφανιστούν στην επιλογή της χώρας τους, τις βοήθησε η Linda Martin ως προς τη σκηνική τους παρουσία. Aνέβηκαν μόλις στο #41 του τοπ της χώρας τους, ενώ το πρώτο και τελευταίο τους single (με το Is it only me? Στο B-side) κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη. Το 2008 η Bronagh ηχογράφησε ένα ακόμα τραγούδι. Εμφανίζονται κυρίως σε καμπαρέ.

Bobbie Singer (AUS 99-Tina Schoesser): 18 ετών τότε (γεννήθηκε το 1981 στο Linz), πήγαινε ακόμα στο λύκειο, έδωσε δε τις απολυτήριες εξετάσεις, λίγο πριν φύγει για την Ιερουσαλήμ. To 1995 έκανε το πρώτο της demo και αμέσως έκλεισε συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Στα 15 της κυκλοφόρησε το Egoistic. Έχει δικό της home studio. Παίζει κιθάρα και πιάνο. Στο πρόγραμμα του διαγωνισμού χαρακτηρίζεται ως «fresh, cheeky, cool and natural». Έγινε κλειστή επιλογή με τραγούδια από 9 διασκογραφικές (περίπου 200 στο σύνολο), από τα οποία 5 ερμηνεύτηκαν ζωντανά μπροστά σε πάνελ από DJ’s και δημοσιογράφους. Μια άλλη μέρα ανακοινώθηκε ότι νικήτρια ήταν η Bobbie. O αρχικός τίτλος ήταν Reflexion in your eyes. Παίχτηκε πάρα πολύ από τον δημοφιλή σταθμό Ö3. Το εν λόγω έγινε μεγάλο hit (είναι το single πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη που έχει πουλήσει τα περισσότερα αντίτυπα όλων των εποχών στη χώρα), μολονότι πήγε μόλις στο #30. Μπήκε αργότερα και πάλι στο Top 40 της Αυστρίας με το Don’t care. Συμμετοχή της Γιουροβίζιον είχε πάρα πολλά χρόνια να μπει στο αυστριακό Τοπ 40. Το δεύτερό της άλμπουμ δεν κυκλοφόρησε ποτέ, διότι ήθελε να ερμηνεύσει δικά της τραγούδια κι όχι ποπ διασκευές, οπότε η δισκογραφική της ακύρωσε τη συνεργασία τους. Το 2000 τραγούδησε το θέμα του φιλμ «Seven days to live», ενώ για χρόνια κινήθηκε στην Underground σκηνή., μέχρι που αποσύρθηκε το 2005 από το σκέλος των ζωντανών εμφανίσεων. Μολαταύτα παραμένει συνθέτις, παραγωγός, χορωδός για άλλους καλλιτέχνες, τραγουδίστρια σε διαφημιστικά jingles και εκφωνήτρια, τόσο στον ραδιοφωνικό σταθμό Ö3 που την ανέδειξε, όσο και στο κανάλι ORF 1. Έχει μία κόρη και έναν γιο. Ο αμερικανοεβραίος συνθέτης Dave Moskin (έγραψε και τη συμμετοχή του 2000) έχει κάνει πάρα πολλά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά spots, ενώ είναι υπεύθυνος και για τη μασκώτ τηλεφωνικής εταιρείας. Αρχηγός του ροκ γκρουπ Pontiac Jones, έκανε ωστόσο το μεγάλο μπαμ με τους Discorama και τη διεθνή τους επιτυχία Born to be alive.

Eden (ISR 99): ήσαν ήδη τρία χρόνια μαζί. Διαλύθηκαν το 2001, παρόλα αυτά το 2005 επανενώθηκαν για λίγο, προκειμένου να ηχογράφήσουν τραγούδια για δύο ιταλικές συλλογές. 1^ο τους single το For your love. Οι αδελφοί Eddie (1971-) και Gabriel “Gabe” (1959-) Butler είναι Αμερικανο-εβραίοι δεύτερης γενιάς, με καταγωγή από το Σικάγο, οι οποίοι έζησαν πρώτα σε ένα δάσος της Λιβερίας, υπό άθλιες συνθήκες, πριν εγκατασταθούν στο Ισραήλ. Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι δεν είχαν τότε την εβραϊκή υπηκοότητα. Μένουν στη Dimona, μια πόλη γεμάτη με έγχρωμους Εβραίους. Ο Eddie εκπροσώπησε ξανά το Ισραήλ στην Αθήνα το 2006. Είναι ο μόνος που κάνει αξιόλογη σόλο καριέρα με εμφανίσεις στο εξωτερικό. Κάποτε μετείχε και στο λετονικό φεστιβάλ της Jurmala. Έκανε πρόταση γάμου στη γυναίκα του Orly Burg σε τηλεοπτικό σώου (είναι η αδελφή της αδικοχαμένης Galit-ISR 89). Απέκτησαν έναν γιο, τον μπασκετμπωλίστα Eltan Burg και μία κόρη. Από πρηγούμενη σχέση έχει ακόμα μία κόρη, την Eden, από το όνομα της οποίας βαπτίστηκε το συγκρότημα. Έχει ασπαστεί τον Ιουδαϊσμό. Ο Gabriel είναι ντράμερ. Κάνει κυρίως φωνητικά σε άλλους καλλιτέχνες, όπως η Sarit Hadad. Όσο ζούσε στην εβραιο-αφρικανική κοινότητα, απέκτησε από την πρώτη του γυναίκα εννέα παιδιά. Πλέον ζει στο Rosh Ha’Ain με τη δεύτερη σύζυγό του, Aviv Yanai, με την οποία έχει δύο ακόμα παιδιά. Δισκογραφεί σποραδικά και εμφανίζεται σε ιδιωτικές γιορτές. Τα δύο αδέλφια ανήκαν στη χορωδία του σώου “Dancing with the Stars”. Οι άλλοι δύο του κουαρτέτου είναι ο Rafael Dahan (24) κι ο Doron Oren (1969-). Ο τελευταίος, μέλος του army group και παρουσιαστής εβδομαδιαίου TV song parade, αλλά και άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων ήταν 11^ος στο Kdam 96, με το ραπ τραγούδι Me’abed tzura. Εκεί επρόκειτο να είναι και ο Rafael, αλλά ακυρώθηκε, διότι είχε ακουστεί στο ραδιόφωνο. Έχει ηχογραφήσει παιδικά τραγούδια, έχει παίξει κατά κόρον σε παιδικά θεατρικά έργα, είναι τακτικός χορωδός στο Festigal (φεστιβάλ ασμάτων για παιδιά) και έχει κάνει μεταγλωττίσεις. To 2019 υποδυόταν έναν από τρεις μπαμπάδες στο “Mamma Mia”. Ήταν και εκείνος στη χορωδία του Eldad Sharim, η οποία πλαισίωνε το “Dancing with the stars” (2005-2012). O Rafael έχει ιδρύσει ένα σχήμα, με έναν DJ, δύο μουσικούς και δύο τραγουδιστές, που εμφανίζεται σε γάμους, bar mitzvah, συναυλίες, συνέδρια, γενέθλια και άλλες εκδηλώσεις. Παρουσιάζουν τρία σώου: ένα εβραϊκό, ένα λάτιν και ένα ελληνικό! Ένας από τους τέσσερις συνθέτες (αλλά και συμπαραγωγός του γκρουπ) είναι ο Mosche Datz (ISR 91). Στα εβραϊκά, ο τίτλος είναι Yom hoοledet. Ο παραγωγός τους, Shlomo Zach, πρώην σύζυγος της Ilanit (ISR 73, 77) είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον 11 συμμετοχές του Iσραήλ στη Γιουροβίζιον. Είχαν στείλει ακόμα ένα τραγούδι, το οποίο όμως δεν πέρασε στην επιλογή.

Times 3 (MAL 99): η Francesca Tabone (23) και η ξαδέλφη της, Philippa Farrugia Randon (20) είναι εγγονές ενός πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας. Άρχισαν να τραγουδάνε μαζί για κάποια χρόνια και προσέγγισαν κάποια στιγμή τους Chris & Moira (MAL 94), για να τους γράψουν ένα τραγούδι για τη Γιουροβίζιον. Εκείνοι τους πρότειναν και την αδελφή της Moira, Diane Stafrace (17). Το ντουέτο βρέθηκε μαζί τους και στη σκηνή, παρέχοντάς τους τα φωνητικά. Η Philippa είναι διπλωματούχος πιανίστα και γνωστή από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Είναι πλέον παντρεμένη και εργάζεται στο πανεπιστήμιο της Μάλτας στον τομέα της συμβουλευτικής. H Francesca είναι αεροσυνοδός, αλλά και ηθοποιός του θεάτρου και του μιούζικαλ, ενώ η Diane εργαζόταν ως μοντέλο και αυτή ήταν η πρώτη της επαφή με τη μουσική σκηνή. Σήμερα πλέον, ως Diane Stafrace Dussault είναι ατζέντισσα και ρεπόρτερ. Το single ηχογραφήθηκε στη Φρανκφούρτη, όπου γυρίστηκε και το video-clip. Guests στον εθνικό τελικό η Chiara (MAL 98) και η Melanie Terres (έχει κάνει τη γερμανική διασκευή της MAL 98, Der eine für mich). Η επιτροπή είχε 5 ξένους, ανάμεσά τους δύο επιφανείς φαν της εποχής, αλλά και τη Σλοβένα παρουσιάστρια Mojca Mavec και 2 Μαλτέζους. Ο 2^ος, Lawrence Gray, ήρθε μόλις 5 πόντους πίσω. Η Claudette Pace (MAL 00), όταν ήρθε 5η έκανε δηλητηριώδεις δηλώσεις ότι την αδίκησαν και προτίμησαν τις… νεαρές (μήπως γι’αυτό την έστειλαν την αμέσως επόμενη χρονιά;). Τους έκαναν εντατικά μαθήματα χορού και φωνητικής, για να εμφανιστούν αξιοπρεπώς. Αμέσως μετά τον διαγωνισμο, τσακώθηκαν και διαλύθηκαν.

Sürpriz (GER 99): Στη Γερμανική επιλογή μετείχαν 10 τραγούδια από δισκογραφικές καθώς και ένας Ελβετός καλλιτέχνης, καθότι η χώρα του είχε αποκλειστεί, ο Michael von der Heide (SWI 10) που ήρθε 5ος. Το σώου συμπαρουσίασε η Eλβετίδα Sandra Simò (SWI 91). Η Polydor διοργάνωσε πανγερμανικό Karaoke, όπου βγήκε η Jeanette Biedermann και πήγε στον εθνικό τελικό, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία (4η). Νίκησε η εκ γενετής τυφλή Corinna May (GER 02) με το 33% των ψήφων (έναντι 19, 6%), που όμως ακυρώθηκε, διότι το άσμα της είχε ήδη βγει στα Αγγλικά από τους Number Nine το 1997. Οι Τούρκοι (οι πέντε, εκτός από τον Savas, είναι γεννημένοι στη Γερμανία) Sürpriz (Cihan «Cicco» Özden-23, στα κήμπορντς, Deniz Filizmen-21, Yasemin «Jazz» Akkar-17, Filiz Zeyno-20, Savas Ucar-22, Bülent Ural-26, στο σάζι) δεν μπήκαν καθόλου στο γερμανικό Τοπ 100, αφενός διότι το άκουσμά τους είναι εντελώς ξένο για τα γερμανικά αυτιά, αφετέρου, διότι είχαν παραγκωνίσει τη -σαφώς πιο δημοφιλή- νικήτρια, για να πάνε εκείνοι. Το τραγούδι, πάντως, ακούστηκε πολύ στο Ισραήλ, αλλά και στην Τουρκία, καθώς εμπεριείχε τουρκικούς και εβραϊκούς στίχους. Φυσικά, Τουρκία, Ισραήλ, αλλά και η -φίλα προσκείμενη στην Τουρκία- Ολλανδία, έδωσαν 12άρια. H Deniz συνεργάζεται με διάφορα γκρουπ και είναι αρχιχορεύτρια σε διάφορα σχήματα. Η Yasemin χει κάνει πολύχρονες σπουδές στο τραγούδι, με ειδίκευση στη gospel και τη soul. Μετείχε το 2013 στο “Voice”. Η Filiz είναι τραγουδίστρια και ηθοποιός. Για πολλά χρόνια ανήκε σε διάφορα γνωστά γκρουπ της χώρας. Ο Savas παίζει κήμπορντς και ανήκε για καιρό, όπως και ο Cihan στο συγκρότημα Musical. Ο Bülent είχε πάρει μέρος στο Φεστιβάλ τουρκικής ποπ στη Στουτγάρδη το 1997 και είναι ειδικός στα computers. Η ιδέα να δημιουργηθούν ήρθε στον Siegel, όταν άκουσε ένα Tούρκο ταξιτζή να τραγουδά στο Μόναχο. Έλεγαν: «τρώμε τουρκικά, σκεπτόμαστε γερμανικά και τραγουδάμε ένα μήνυμα για την παγκόσμια ειρήνη». Ο γνήσιος τίτλος, Kudüse’e Seyahat υποδηλώνει ένα παιδικό παιχνίδι (τις μουσικές καρέκλες). Για να τιμήσουν τη φιλοξενούσα χώρα, είχαν καλεσμένους στον τελικό τη Noa και την Giora Feidman. Ο Siegel έστειλε το εν λόγω τραγούδι, διότι υπήρχε τότε έντονη πολιτική συζήτηση για την απελευθέρωση του νόμου σχετικά με τη γερμανική υπηκοότητα (αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιοι από το γκρουπ δεν είχαν καν γερμανικό διαβατήριο). Οι ακροδεξιοί αντέδρασαν, διότι δεν ήταν αμιγώς γερμανικός, αλλά πολυεθνικός. Μέχρι τότε στο Ισραήλ οι Τούρκοι της Γερμανίας θεωρούνταν θύματα και αυτό άλλαξε άρδην. Κάποια στιγμή οι οργανωμένοι φαν ανακάλυψαν ότι και του Siegel το τραγούδι είναι μια πλήρης αντιγραφή από το Wo geht die reise hin του ιδίου (B-side της preselection 84, Trine, Tängle Mann), από τους Harmony Four. Έκαναν επίσημα αυτή την επισήμανση, για να μην πάθουν ό, τι και η Κύπρος το 1988. Ο Τύπος τους κατακεραύνωσε για ίντριγκες. Το NDR ανακοίνωσε επίσημα ότι ήταν μεν παρόμοιες αλλά όχι οι ίδιες μελωδίες. Τα ραδιόφωνα συνέκριναν διαρκώς τα δύο τραγούδια. Έγινε συνάντηση στην Ιερουσαλήμ στο τέλος Μαρτίου με τρεις ειδικούς, οι οποίοι απεφάνθησαν αρνητικά για την κλοπή. Το γκρουπ δημιουργήθηκε ειδικά για τον διαγωνισμό. Μετά από ένα άλμπουμ και κάποιες εμφανίσεις διαλύθηκαν το 2002, έχοντας υποστεί αλλαγές στη σύνθεσή τους, π. χ. Κάποια στιγμή έγινε μέλος τους η τότε φιλενάδα του Cihan, Aynur Aydın (παρολίγο υποψήφια το 2003 με τους Tagtraeumer, ωστόσο ανακοινώθηκε από νωρίς ως εκπρόσωπος η Lou, οπότε το σχέδιο ναυάγησε).

Dino & Béatrice (BOS 99, 11-Edin Dervišhalidović-BOS 99 Béatrice Poulot-Marvilliers): Εκείνος, γεννήθηκε το 1962 στο Σαράγεβο, παιδί χωρισμένων γονιών. Στο σχολείο ήταν επικεφαλής των ομάδων ποδοσφαίρου, μπάσκετ και πινγκ πονγκ. Η μητέρα του τον πίεσε, παρά τη θέλησή του, να φοιτήσει σε τεχνικό Λύκειο, ωστόσο εκείνος τα βράδια έπαιζε μουσική μαζί με τον Misrad Lutvica. Για να αγοράσει την πρώτη του κιθάρα δούλεψε ως φορτοεκφορτωτής κάρβουνου, πορτιέρης, οικοδόμος και ντελιβεράς. Ο “μάγος”, όπως τον αποκαλούν, ίδρυσε το συγκρότημα Merlin μαζί με τον Misrad το 1983, στο οποίο έγινε ο συνθέτης και τραγουδιστής. Μαζί έκαναν 5 άλμπουμ, από το 1985 ως το 1990. Αρχίζει σόλο καριέρα το 1991 ως Dino Merlin. Mega hit έγινε το Godinama, ένα ντουέτο με την Κροάτισσα Ivana Banfić (υποψήφια το 2006 και 2008), που πήγε στο #1 όλων των γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών. Διασκευάζοντας ένα παλιό Βοσνιακό παραδοσιακό τραγούδι, έπλασε τον πρώτο εθνικό ύμνο της χώρας (από το 1992 μέχρι το 1998), με τίτλο Jedina si jedina. Είναι πολύ γνωστός και στη Βουλγαρία. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Τα πλούσια πεθερικά του δεν τον ήθελαν, διότι ήταν φτωχός, έτσι με τη μέλλουσα σύζυγό του, Amela, αναγκάστηκαν να κλεφτούν. Ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής της γιουγκοσλαβικής επιλογής του 1990, έχει δε γράψει την πρώτη συμμετοχή της ελεύθερης Βοσνίας το 1993. Το 1996 κέρδισε ένα βραβείο στο διαγωνισμό «Turkovizija», για την ενορχήστρωση του τραγουδιού Fotografija. Έχει συνεργαστεί με τον Youssaf Islam (πρώην Cat Stevens), στο άλμπουμ του «I have not cannons that roar» και την ίδια χρονιά πήρε μέρος σε ένα διεθνές φεστιβάλ στην Κοπεγχάγη, μαζί με τον Rachid Taha. Όταν εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο, δούλευε διπλοβάρδια σε ένα εργοστάσιο μεταλλουργίας στα προάστια του Σαράγεβο, για να συντηρήσει την οικογένειά του. Έχοντας απορριφθεί από όλες τις μεγάλες δισκογραφικές, μάζεψε χρήματα για την πρώτη του ηχογράφηση που έγινε σε ανεξάρτητη δισκογραφική και η επιτυχία ήταν άμεση. Οκτώ σόλο άλμπουμ, πολλά singles μέχρι σήμερα. Κατά τον πόλεμο κάποια μέλη των Merlin, καθώς και ο παραγωγός τους σκοτώθηκαν, γεγονός που τον βύθισε στην κατάθλιψη. Έχει πλέον δική του δισκογραφική. Είναι μανιώδης σκακιστής, σκιέρ, συλλέκτης και αναγνώστης βιβλίων. Δραστηριοποιείται έντονα στον χώρο της φιλανθρωπίας. Επί πέντε χρόνια εργαζόταν αμισθί στην AMUS, δηλαδή την ένωση μουσικών της χώρας, όπου ήταν de facto πρόεδρος. Έχει κερδίσει ό,τι μουσικό βραβείο υπάρχει στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Μια υποτιθέμενη δήλωσή του για “άρρωστους Σέρβους” οδήγησε στη συλλογή υπογραφών, προκειμένου να ακυρωθούν οι συναυλίες του στη Σερβία. Το σερβικό δικαστήριο τον δικαίωσε.

Εκείνη κατάγεται από το γαλλικό νησί της Réunion και αντικατέστησε την Amina (FRA 91), με τη φωνή της οποίας είχε περάσει το τραγούδι, όταν η δισκογραφική εταιρεία της Τυνήσιας δεν την άφησε να πάει στη Βοσνιακή επιλογή. Έκανε παλαιότερα φωνητικά στο θρυλικό γαλλικό συγκρότημα Kassav, με πωλήσεις πάνω από 4 εκατομμύρια δίσκους, αλλά και σε καλλιτέχνες όπως ο Philippe Lavil και η Julie Piétrie. Το 1995 κυκλοφόρησε ένα επιτυχημένο σόλο άλμπουμ. Μένει μόνιμα στο Παρίσι και εμφανίζεται συχνά σε Ευρώπη και Αμερική. Στην επιλογή είχαν νικήσει αρχικά οι Hari Mata Hari (BOS 06). Το όνομά τους βγαίνει από τον τραγουδιστή τους Hari Varešanović και σημαίνει στα Iνδονησιακά «το μάτι της ημέρας». Ο αποκλεισμός, αν και ήρθαν πρώτοι στη Βοσνιακή επιλογή, έγινε τρεις μέρες μετά από την προβολή των video-clips, διότι το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει στη Φινλανδία το 1997 με τον Janne Huame και τίτλο Sudänveri. Πήγαν επίσης το 1986 με το U tvojoj kosi (5^οι), και το 1987 με το Nebeska kraljica (14^οι), ενώ το 2006 με το Leila έμελλε να φέρουν την καλύτερη θέση της χώρας στον διαγωνισμό. Η βοσνιακή επιλογή προέκυψε από το αναβιωμένο -για τελευταία φορά- φεστιβάλ Vas Slager Sezone (1967-1983, 1987-1998, 1993, 1999), στο οποίο μετείχαν κατά καιρούς πολλές προσωπικότητες, γνωστές από τη Γιουροβίζιον. Ψήφισαν 7 επιτροπές από τη Βοσνία και μία από τη Βόννη, ως εκ τούτου οι χώρες έδωσαν ψηλούς βαθμούς η μία στην άλλη. Επίσημος καλεσμένος ο Davorin Popovič (BOS 95) και διοργανώτρια η Ismeta Krvavac (YUG 76). Στο διάλειμμα ακούστηκαν όλες οι ως τότε Βοσνιακές συμμετοχές. Κλασική έμεινε η σκηνή με την Alma (BOS 94, 97) στη σκηνή και τη χορωδό της τo 1997, Zelica Katavić-Pilj -υποψήφια στο green-room- να τραγουδάνε μαζί (5η).

Evelyn Samuel & Camille (EST 99-Evelin Samuel-Randvere & Imbi-Camille Tamm): η Evelyn γεννήθηκε το 1975. Είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, DJ και τραγουδίστρια. Σπούδασε κεραμική (διαθέτει δική της εταιρεία παραγωγής και e-shop), αλλά και εσθονική φιλολογία. Στα 14 της χρόνια έγινε μέλος του θεάτρου Colombina και τραγούδησε ως σολίστ στο φεστιβάλ ροκ Roskilde στη Δανία. Εχει πάρει βραβεία σε πολλούς διαγωνισμούς ήδη από κοριτσάκι. Υπήρξε μέλος ενός ποπ γκρουπ με κιθάρες (των Duubel), με εμφανίσεις σε κρουαζιερόπλοια. Έχει παίξει σε μιούζικαλ και έχει παρουσιάσει διάφορες εκδηλώσεις. Για κάποια χρόνια εξέδιδε τα περιοδικά “Tervis Plus” και “Käsitöö”. Προσπαθούσε ήδη από το 1994 (5^η, 6^η και 8^η, την ίδια χρονιά). Το 1996 ήρθε 1^η (η συμμετοχή είχε γραφτεί για εκείνη, αλλά είχε κλείσει εμφανίσεις στην Ιαπωνία, οπότε δόθηκε στη Maarja Liis-Ilus), 5η και 6^η σε κουαρτέτο με τη Maarja-Liis Ilus και άλλους δύο. Το 1997 ήταν επί σκηνής στα φωνητικά. Το 1998 ήρθε 2^η για 3 πόντους, με το Unistus Igavesest päevast, αλλά και 6^η, με το Andesta, σε ντουέτο με τον Ivo Linna (EST 96). Το 2000 ήταν 3^η και το 2003 2η για έναν μόλις πόντο. Επανήλθε το 2022 άλλα έμεινε στον ημιτελικό. Κατέχει το απόλυτο ρεκόρ στην Εσθονία: δέκα συμμετοχές συνολικά σε τελικούς ως σόλο και τρεις ακόμα στα φωνητικά. Το 2000 και 2006 έδωσε τα αποτελέσματα, μάλιστα το 2000 έκανε λάθος και την διόρθωσαν οι παρουσιαστές. Μεταξύ 2006 και 2012 αποσύρθηκε, για να επανέλθει με νέο ρεπερτόριο. Ενεργή πολιτικά, ανήκε στο συντηρητικό κόμμα Isamaa. Από τον Raimo Ülavere απέκτησε δύο γιους. Χώρισαν το 2013. Τρία χρόνια μετά παντρεύτηκε τον -κατά 15 χρόνια νεότερό της- πιανίστα Johan Randvere. Έχουν μαζί μία κόρη.

Η Camille, γεννημένη το 1970, έχει δύο αδελφούς και τρεις αδελφές. Ειδικεύεται στην εθνο-πόπ μουσική και ήταν μέλος του πανκ γκρουπ Vennaskond μεταξύ 1993 και 1998, πριν ξεκινήσει σόλο καριέρα. Έχει μετάσχει σε ένα διεθνές video-clip του σουηδικού συγκροτήματος VAN, το οποίο παιζόταν και στο MTV. Εδώ και κάποια χρόνια παρακολουθεί μαθήματα κλασικού τραγουδιού. Είναι πολύ επιτυχημένη και γνωστή σε Εσθονία, Φινλανδία και Ρωσία, χάρη σε συνεργασίες με διάφορους καλλιτέχνες. Είναι επικεφαλής των Camille & The Band. Αποσύρθηκε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλιστα της πήρε 20 χρόνια μέχρι να δώσει ξανά συνέντευξη. Επίσημος καλεσμένος στην επιλογή ο συνθέτης και μαέστρος Kobi Oshrat, ο οποίος προέτρεψε το κοινό να τραγουδήσει μαζί του το Hallelujah. Στη διεθνή επιτροπή μετείχαν, μεταξύ άλλων ο Oshrat, ο Anders Berglund, ο Noel Kelehan, ο Bó Haldórsson και η «δική μας» Νάνα Μούσχουρη, της οποίας η βραδύτητα με την οποία έδωσε εκείνα τα αποτελέσματα έμεινε παροιμιώδης. Η μια από τις στιχουργούς, η φινλανδικής καταγωγής Kari Sillamaa, έχει συνθέσει δύο παιδικές όπερες, μιούζικαλ και ορατόρια.