Talent show αντί για εθνικό τελικό
Και εκεί που η Κύπρος φαινόταν να έχει βρει τη συνταγή της εισόδου στον τελικό, μετά από τέσσερεις αλλεπάλληλες αποτυχίες, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα, αντί για επιλογή, να γίνει ένα εβδομαδιαίο talent show (το «Performance», μια αναβίωση του παλαιότερου προγράμματος “Αφετηρίες”), με διάφορες κατηγορίες ταλέντων, που μεταδόθηκε από τα τηλεοπτικά στούντιο του ΡΙΚ, εντυπωσιακά χαμηλής τηλεθέασης. Ο νικητής στην κατηγορία του τραγουδιού θα ήταν και ο εκπρόσωπος. Μέσα από 13 εκπομπές και 39 υποψηφίους, βγήκε στις 10 Σεπτεμβρίου η 9άδα που πήγε στον μεγάλο τελικό, όπου ψήφισε μόνο το κοινό. Έτσι επελέγη ο – σχεδόν άπειρος – Χρίστος Μυλόρδος με ψήφους 11.004, έναντι 5.924 του 2ου, Λούη Παναγιώτου (JESC 06). Για την ιστορία, ερμήνευσε το «Supreme» του Robbie Williams. Στην παρουσίαση επέστρεψε, μετά από αρκετά χρόνια, η Μαρίνα Μαλένη. Τα προεόρτια έδειχναν την έντονη δυσαρέσκεια του κόσμου.
1 | Marios Charalambous
(Μάριος Χαραλάμπους) |
1476 | 6ος |
2 | Dafni Sissou
(Δάφνη Σίσσου) |
3232 | 5η |
3 | Annita Skoutela
(Αννίτα Σκουτέλα) |
4244 | 3η |
4 | Kostas Ioannides
(Κώστας Ιωαννίδης) |
989 | 8ος |
5 | Louis Panagiotou
(Λούης Παναγιώτου) |
5924 | 2ος |
6 | Malvina Charalambidou
(Μαλβίνα Χαραλαμπίδου) |
1338 | 7η |
7 | Christos Mylordos
(Χρίστος Μυλόρδος) |
11004 | 1ος |
8 | Stella Stylianou
(Στέλλα Στυλιανού) |
3851 | 4η |
9 | Nicole Nikolaidou
(Νικόλ Νικολαϊδου) |
852 | 9η |
Οι επιστολές. Οι προσπάθειες αντικατάστασης. Η “παραγγελιά”.
Ο ίδιος ο Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ επέδωσε επιστολή στο Δ. Σ. του ΡΙΚ, επισυνάπτοντας και δεύτερη επιστολή από τους φαν, ότι ο καλλιτέχνης έχει αδυναμίες φωνητικές και παρουσιαστικού και ότι πρέπει να ενισχυθεί στα φωνητικά, ει δυνατόν με τον Άλεξ Παναγή (κάτι που ο ίδιος έσπευσε να αποκηρύξει) και με τον, διακριθέντα στο μπουζούκι νεαρό, Γιώργο Παόττο (ήταν ο νικητής στην κατηγορία του μουσικού οργάνου. Για την ιστορία, στην κατηγορία του χορού διακρίθηκε η Έλια Χαραλάμπους). Επιπλέον, πρότεινε κάθε μέλος της επιτροπής του σώου, η ψήφος της οποίας βάρυνε κατά 60% (Λία Βίσση-καθηγήτρια φωνητικής, Κώστας Κακογιάννης-μουσικοσυνθέτης, Νεοκλής Νεοκλέους-ηθοποιός και Φώτης Νικολάου-χορογράφος) να συμβάλει στο να γραφτεί ένα τραγούδι, κατά προτίμηση χασάπικο ή ζεϊμπέκικο, κατά παραγγελία, «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα του νεαρού, το οποίο θα ενορχήστρωνε ο Ανδρέας Γεωργαλλής. Και ενώ η οικογένεια του Μυλόρδου ζητούσε εξηγήσεις και το ΡΙΚ τους διαβεβαίωνε ότι τα περί επιστολής είναι αποκυήματα δημοσιογραφικής φαντασίας, ένα περιοδικό τη δημοσίευσε, οξύνοντας ακόμα περισσότερο την ήδη βεβαρυμένη κατάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μητέρα του έγραψε την αίτηση, για να συμμετάσχει.
Μερικά προεόρτια ακόμα
Μέσα σε μια “μπαρουτοκαπνισμένη ατμόσφαιρα” και με την πεποίθηση ότι η Κύπρος θα αποτύγχανε, προκηρύχθηκε διαγωνισμός για το τραγούδι, που ορίστηκε τέσσερεις ολόκληρους μήνες μετά και παρουσιάστηκε σε μορφή video-clip στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ. Το μόνο promo tour που έκανε ο καλλιτέχνης ήταν σε… karaoke party στην Κύπρο, αλλά και στο καθιερωμένο πάρτι του Άμστερνταμ.
Πριν αναχωρήσει η αποστολή, σε δημοσιογραφική διάσκεψη στη Λευκωσία ο Βοηθός Γενικός Διευθυντής Μιχάλης Στυλιανού και ο Αναπληρωτής Διευθυντής Προγραμμάτων Τηλεόρασης Γρηγόρης Μαλιώτης ευχήθηκαν σε όλη την ομάδα καλή επιτυχία και εξέφρασαν τη βεβαιότητα ότι θα εκπροσωπήσουν την Κύπρο επάξια. Εκ μέρους της κυπριακής αποστολής μίλησε η Εύη Παπαμιχαήλ, η οποία αναφέρθηκε στον διαγωνισμό και την καλή συνεργασία όλης της ομάδας αλλά και στο ότι δεν υπάρχουν οποιαδήποτε προβλήματα μεταξύ συντελεστών και ΡΙΚ.
Ο ίδιος ο Χρίστος Μυλόρδος, σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις, ευχαρίστησε τους συντελεστές για την καλή συνεργασία και υποσχέθηκε ότι όλοι θα δουλέψουν σκληρά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και για μια δυναμική παρουσία στον ημιτελικό με στόχο το εισιτήριο για τον τελικό. Ο ίδιος, αλλά και οι υπόλοιποι συντελεστές, πίστευαν στο τραγούδι και με συγκρατημένη αισιοδοξία δήλωσαν έτοιμοι να διεκδικήσουν μια θέση στον τελικό, αφού – όπως είπαν – ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είναι απρόβλεπτος.
Η κυπριακή αποστολή. Η ειδική άδεια από τον στρατό.
Η 15μελής ομάδα είχε αρχηγό την Εύη Παπαμιχαήλ, Ανώτερη Λειτουργό Προγράμματος Τηλεόρασης. Μαζί της ήταν ο Κλείτος Κλείτου, Βοηθός Αρχηγός, Σκηνοθέτης και Παραγωγός Προγράμματος Τηλεόρασης και η Μαρία Χαρή, Σκηνοθέτης και Παραγωγός Προγράμματος Τηλεόρασης. Τις ανταποκρίσεις και τον σχολιασμό παρείχε η Μελίνα Καραγεωργίου, δημοσιογράφος στο Τμήμα Ειδήσεων και Επικαίρων. Το ΡΙΚ προχώρησε σε διευθετήσεις με την Εθνική Φρουρά, στην οποία υπηρετούσε τότε, για να του παραχωρηθεί η κατάλληλη άδεια, ώστε να κάνει σωστή προετοιμασία για τον διαγωνισμό.
Ο Γιώργος Θεοφάνους αρνείται να γράψει τραγούδι.
Όπως διαβάσαμε σε κυπριακές ιστοσελίδες, ο ερμηνευτής σε τηλεφωνική επικοινωνία δήλωσε τότε: «Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που θα εκπροσωπήσω τη χώρα μου στη Eurovision, αλλά έχω πολύ άγχος». Σχολίασε επίσης και τα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν για την εκπροσώπησή του, αφού η πλειοψηφία των κυπριακών media έκανε λόγο για τη διαδικασία που κινδύνευε να «τιναχτεί στον αέρα», γιατί κυκλοφορούσαν φήμες που έλεγαν ότι δεν θα ήταν τελικά ο εκπρόσωπος στη Eurovision: «Εφόσον δεν ακούστηκε κάτι επίσημο σε μένα από το ΡΙΚ, δεν μπορώ να έχω άποψη. Αντιθέτως με τα όσα γράφτηκαν, το ΡΙΚ είχε εδώ και καιρό προκηρύξει διαγωνισμό σύνθεσης, με τα κομμάτια να προορίζονταν αποκλειστικά για εμένα. Δεν έχω κανένα παράπονο, διότι οι άνθρωποι του καναλιού με στήριξαν πολύ», είπε, ενώ απάντησε και στον Γιώργο Θεοφάνους, ο οποίος σε μεσημεριανή εκπομπή αποκάλυψε πως του έγινε πρόταση, για να γράψει ένα κομμάτι για την κυπριακή συμμετοχή, αλλά διαφώνησε με τον Χρίστο Μυλόρδο, λέγοντας πως δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι καλό: «Αυτό που έχω να πω στον κ. Θεοφάνους είναι πως τη βραδιά του ημιτελικού της Eurovision θα δει την πραγματική εικόνα του Χρίστου, γιατί δεν μπορεί να με κρίνει μέσα από ένα τραγούδι στο “Performance”. Θα είμαι πανέτοιμος και θα δουλέψω σκληρά τέσσερις μήνες».
Η σκηνική παρουσία και το αποτέλεσμα
Την κατάσταση δεν κατάφερε να σώσει το επαγγελματικό vocal training της Λίας Βίσση (για την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, κάποιοι ξένοι φαν έκαναν σαν τρελοί να την γνωρίσουν στο αεροδρόμιο πριν από την πτήση επιστροφής-το είδαμε με τα μάτια μας). Επιπλέον, ο ερμηνευτής προκάλεσε την μήνι των φαν, όταν – αδικαιολόγητα – απουσίασε από το μεγαλειώδες πάρτι του Greek Eurovision Fan Club (INFE Greece) στο Düsseldorf, το οποίο τίμησαν 17 χώρες. Ενοχλητική ήταν η – εκτός τόπου και χρόνου – παρουσίαση ενός σπαρακτικού τραγουδιού με σφύρα και καρφωμένα στο έδαφος πέδιλα του σκι, ως κακέκτυπο προηγούμενης συμμετοχής του Σάκη Ρουβά. Στα φωνητικά η Χρυσή Ανδρέου (η… σφυροβόλος), ο Παύλος Πολυχρόνης, ο Χρήστος Νικολάου, ο Αντώνης Αντωνίου (χορός) και ο Άγγελος Αγαθαγγέλου. Το τραγούδι γράφτηκε τελικά από τους Ανδρέα Αναστασίου (δημιουργός BEL 13) και Μιχάλη Αντωνίου (LIT 04), ο οποίος προσπαθούσε μέσω των διαγωνισμών των fan club της Eurovision να προωθήσει τη δουλειά του. Αλησμόνητο έχει μείνει το “Ανησυχώ που μου χάθηκαν οι φίλλλοι”, σε ερμηνεία μιας ξαδέρφης του, αν δεν μας απατά η μνήμη μας.
Σημείωση: την πληροφορία για τον Ανδρέα Αναστασίου αντλήσαμε από το “Diggiloo thrush”, όπου εμφανίζεται ως δημιουργός του “Love Kills” μαζί με τους Jukka Immonen και Iain Farquharson (γνωστό ως Iain James). Σύμφωνα με την ίδια πηγή, μία από τις χορεύτριες του Roberto Bellarosa λέγεται Κασσάνδρα Μαρκοπούλου.
Τη χορογραφία και τη σκηνική εμφάνιση ανέλαβε ο Φώτης Νικολάου. Η συγκομιδή ήταν πτωχότατη: 8 από την Ιταλία, 6 από την Ουκρανία και 2 από τη Γερμανία. Ακόμα και το 12 της Ελλάδας αν είχε, η οποία διαγωνιζόταν στον α’ ημιτελικό, πάλι δεν θα μπορούσε να προκριθεί. Το οδυνηρό αποτέλεσμα: προτελευταία θέση στον β’ ημιτελικό, η χειρότερη της Κύπρου με το νέο σύστημα. Η απορία μας παραμένει: αφού όλοι έβλεπαν στον ορίζοντα την καταστροφή, γιατί δεν έκαναν κάτι; Το 2004 στην Ελλάδα, αφότου η ΕΡΤ διοργάνωσε το “Eurostar Vodafone”, ήρθε ο Νίκος Τερζής και επέβαλε τον Σάκη Ρουβά, με τους τρεις πρώτους διακριθέντες να προωθούνται στα φωνητικά. Ναι, οι αντιδράσεις ήταν χειμαρρώδεις, όμως και η τρίτη θέση αξιοζήλευτη…
Το φιλμάκι-Η συμμαθήτρια Βαλάντω Τρύφωνος
Συμβατικό ήταν το βιντεάκι: ο ερμηνευτής εκτελεί το τραγούδι ατάραχος, ενώ γύρω του το ερωτευμένο ζευγάρι μια «τα βρίσκει» μια «τα χαλά», τρέχει, αγαπιέται, αγκαλιάζεται και τσακώνεται, στην πόλη, σε νυχτερινά κέντρα, δάση και παραλίες, με τα ροδοπέταλα να πέφτουν στο πάτωμα. Τα μεθεόρτια ήσαν επίσης έντονα και η κριτική από τα ΜΜΕ δριμύτατη. Και μια λεπτομέρεια: αν είχε προκριθεί στον ελληνικό τελικό η Βαλάντω Τρύφωνος, τότε θα είχαμε για πρώτη φορά στον διαγωνισμό για αντιπάλους δύο πρώην συμμαθητές.
Ο καλλιτέχνης
Ο Χρίστος Μυλόρδος (κι όχι Χρήστος Μυλόρδου ή Μυλόνδρος, όπως εμφανίζεται σε κάποιες πηγές) έχει ηχογραφήσει κάποια τραγούδια κι έχει κάνει εμφανίσεις σε κλαμπ του νησιού, ήδη από τα 15 του. Το 2016 έγινε ο γάμος του με την Άννα Μαρία Κορνάρου. Κουμπάροι του ζευγαριού ήταν ο Σεραφείμ Ιωαννίδης και ο Αντρέας Μυλόρδος ενώ κουμπάρες ήταν η αδερφή του τραγουδιστή, Άννα Μυλόρδου και η Σταύρη Χριστοδούλου Παφίτη. Παρανυμφάκι ήταν και η τρίχρονη κορούλα του ζευγαριού, η μικρή Όλγα. Την ίδια χρονιά απέκτησαν τη δεύτερη κόρη τους, Αλένα. Κατά τη δεξίωση ο γαμπρός ερμήνευσε στον γαμήλιο χορό την επιτυχία του Γιάννη Πλούταρχου «Πόσο ωραία μάτια έχεις». Το 2018 τον βρίσκουμε να τραγουδά σε μουσικό σχήμα στο BARaki, αλλά και σε εκπομπή (με το ίδιο σχήμα), με τίτλο: «Χριστούγεννα στην παλιά πόλη». Επιτυχίες του: «Γιατί μ’ αφήνεις μόνο;», στο οποίο τον βοήθησε με τις διφωνίες ο Άλεξ Παναγή, «Που να εξηγώ», «Να που γύρισες», «Άσε με». Το «Σαν άγγελος σ’ αγάπησα», σε διασκευή Χρήστου Γρηγοριάδη feat. Έλενα Αναγιώτου, διαγωνίστηκε στο Pirogovsky Rassvet Pop Music Festival 2013.
Μερικές δηλώσεις
Σε συνέντευξη στην τηλεοπτική εκπομπή “Reload” δήλωσε πως τα πρώτα χρόνια βίωσε την αντιζηλία, μετά τη Γιουροβίζιον όμως τον σέβονταν περισσότερο. Στη Γιουροβίζιον υπήρξε υγιής συναγωνισμός κι όχι ζήλιες και καυγάδες. Βρήκε τη διοργάνωση εξαιρετική. «Θεέ μου, βοήθα» είπε πριν βγει στη σκηνή. Το διασκέδασε αφάνταστα. Δεν το βρήκε δύσκολο να τραγουδήσει μπροστά σε χιλιάδες κόσμο. Κάποια στιγμή είδε την οικογένειά του και του Κύπριους στο κοινό και ένιωσε περήφανος. Στις πρόβες δοκίμασαν διάφορα πράγματα και βρήκαν τι ταίριαζε ακριβώς. Και με τον Λούκα Γιώρκα είχαν καλή σχέση, αλλά ειδικά με τον Stereo Mike, που είναι πιο ανοιχτός άνθρωπος. Θεωρεί ότι αδικήθηκε. Υπήρχε στήριξη από το κανάλι και διάφορους παράγοντες, αλλά όχι από την υπόλοιπη Κύπρο. Στο “Tvsoup” είπε ότι μόλις είχε μπει στο στρατό και ότι πολλά που γράφονταν τον στεναχώρησαν. Δεν του έδωσε ο κόσμος χρόνο, για να τον γνωρίσει. Αυτό τον πείσμωσε πιο πολύ. Πίστευαν ότι θα περάσουν τελικό. Δεν του αρέσει ότι αμέσως υποβαθμίζεται η εκάστοτε συμμετοχή, τόσο σε Ελλάδα, όσο και σε Κύπρο. Στον εθνικό τελικό δεν ήταν ο εαυτός του. Τα ΜΜΕ στήριξαν τη συμμετοχή, εκτός από κάποια μεμονωμένα άτομα.
Οι στίχοι
ο δρόμος είναι μακρινός κι όπου με πας θα πάω,
με σταύρωσες, με μάτωσες, κι ας πέθαινα για σένα
το δάκρυ μου έρεε σαν αίμα, λόγια ξεχασμένα
ψέματα όμως πίστευα, βρίσκονται ανάμεσά μας,
Μια πόλη έρημη η καρδιά σαν έφυγες μακριά μου,
γύρνα ξανά σε καρτερώ αστέρι και χαρά μου
στο πλήθος όμως χάθηκες, δεν μπόρεσα να κλάψω
Το σταυροδρόμι της ψυχής κι ο Μυστικός μας Δείπνος
χαθήκανε στο διάβα σου, έκλεισε πια ο κύκλος.
πες μου και πάλι μ’ αγαπάς, λύτρωσε την καρδιά μου,
Σαν άγγελος σ’ αγάπησα, γύρνα στην αγκαλιά μου,
έλα ξανά, κι οδήγησε στο φως την ερημιά μου
Σαν άγγελος σ’ αγάπησα
Σαν άγγελος σ’ αγάπησα
https://www.youtube.com/watch?v=4y8U6BFrELo
Η αλήθεια είναι οτι η Κύπρος έκανε κατα καιρούς φρικτές επιλογές σε αυτό το διαγωνισμό (την περασμένη δεκαετία είδικά) αλλά καμία δεν ξεπερνά σε αθλιότητα το 2011.
Από τις αγαπημένες μου Κυπριακές συμμετοχές όλων των εποχών.
Σαφώς όμως επρόκειτο για έναν άπειρο καλλιτέχνη, που όμως ήταν αρκετά “διεκπεραιωτικός” επί σκηνής. Η σκηνική παρουσία δε, θα μπορούσε να ήταν πιο λιτή, αν και είμαι από αυτούς, τους λίγους, που δε με “χάλασε” τόσο πολύ το gimmick με τη σφύρα.
Πολύ καλύτερη από άλλες που πέρασαν στον τελικό εκείνη τη χρονιά.
Το 2011 ήταν η απόλυτη παρακμή αλλά ευτυχώς που τη ζήσαμε γιατί μετά από αυτό νομίζω το ΡΙΚ ξύπνησε κατά κάποιον τρόπο. Το πρόβλημα ήταν ότι εκείνη τη χρονιά το X-Factor στον ΑΝΤ1 έσκιζε και όλοι βλέπανε ότι συμμετείχαν πολλοί Κύπριοι παίχτες. Το ΡΙΚ βλακωδώς σκέφτηκε “γιατί να τρέχουν οι Κύπριοι στον αντίπαλο και να μην διοργανώσω κι εγώ ένα αντίστοιχο σόου και να τους μαζέψω στα μέρη μου; Να ανέβω και λίγο στην τηλεθέαση;” Το γεγονός ότι δεν είχαν ούτε στούντιο, ούτε Σάκη Ρουβά να το παρουσιάσει, ούτε καν την τεχνογνωσία για να στήσουν κάτι εφάμιλλο του X-factor δεν το σκέφτηκαν. Καμία αυτογνωσία. Νόμισαν ότι θα σπεύσουν τα ταλέντα να δηλώσουν συμμετοχή, έτσι στα τυφλά. Αμ, δε! Μαζεύτηκε μόνο η τσοκαρία της χώρας. Γι’ αυτό αποφάσισαν να τους τάξουν συμμετοχή στη Γιουβοβίζιον προκειμένου να τους δελεάσουν, μπας και σωθεί το πρόγραμμα. Το διαφήμισαν παντού, δεσμεύτηκαν νομικά, άντε μετά να αθετήσεις την υπόσχεση και να σε τρέχουν οι διαγωνιζόμενοι στα δικαστήρια.
Το σόου έγινε, ήταν η αποθέωση της παρακμής, δεν πήγε ούτε ένας καλλιτέχνης της προκοπής να διαγωνιστεί. Ε, τι να έκαναν; Να έλεγαν “είστε όλοι άχρηστοι, ξεχάστε τη Γιουροβίζιον;” Οι γονείς του Μυλόρδου απειλούσαν με μηνύσεις αν δεν πήγαινε ο γιος τους τελικά στο Ντίσσελντορφ. Έσκασαν όλοι, και έπαιξαν με ό,τι διέθεταν, προσπαθώντας να μειώσουν την καταστροφή όσο μπορούσαν. Εξ ου και η γκροτέσκα παρουσίαση στο τέλος στη Γερμανία. “Ας κάνουμε ένα τσίρκο επί σκηνής μπας και μαζέψουμε ψίχουλα και οίκτο από όπου μπορούμε”.
Τον καταχάρηκα τον πάτο. Μάλιστα λυπήθηκα που ήρθαμε προτελευταίοι, ήθελα να έρθουμε εντελώς τελευταίοι με μηδέν βαθμούς. Όσο μεγαλύτερο το ρεζιλίκι τόσο το καλύτερο. Και είχα και νεύρα με τον ίδιο τον Μυλόρδο ο οποίος δεν είχε επίγνωση των δυνατοτήτων του. Σώνει και καλά να πάει Γιουροβίζιον, αφού έβλεπε ότι όλοι ήταν εναντίον του. Ακόμα και το τραγούδι για να βρεθεί και να γραφτεί έφεραν τον κόσμο ανάποδα!
Ο Μυλόρδος ήταν η Διονυσία Καρόκη της Κύπρου.
Αχ…φίλε μου, η Διονυσια Καροκη κ φωνή είχε κ σε γενικές γραμμές μια χαρά τραγούδησε το Μια κρυφή ευαισθησία το 1998. Ο αποπατος της Ελλάδος εκείνη τη χρονιά οφειλόταν σε πολλους άλλους λόγους που ίσως δεν είναι επί της παρούσης να αναλύσω. Όσο για το Μυλορδο δεν είναι ούτε καλύτερος, ούτε χειρότερος από διαφορα “ταλεντακια” εκ Κύπρου που έχουμε δει κατά καιρούς στα “talent shows”, απο τα οποία απειροελαχιστοι έχουν καταφέρει να κάνουν μια αξιόλογη καριέρα. Το δε τραγούδι “Σαν άγγελος” μέτριο με πολύ φθηνα gimmicks επί σκηνής, και δεν ταίριαζε καθόλου στον Μυλορδο
Αντιλαμβάνομαι σε τι αναφέρεσαι. Όταν τον συγκρίνω με τη Διονυσία Καρόκη είναι επειδή και οι δύο προήλθαν από ένα τάλεντ σόου αμφιβόλου ποιότητας και επειδή δεν είχαν ποτέ τον κόσμο με το μέρος τους. Πήγαν και οι δυο χάλια βαθμολογικά και δεν θεωρούνται συμμετοχές για τις οποίες είμαστε περήφανοι. Με αυτή την έννοια. Κατά τα άλλα ξέρω τις ιστορίες του Μπέρμινγχαμ, τις είδα και στο ντοκιμαντέρ του BBC.
Το 2011 μου φάνηκε σαν επανάληψη του ’09 με την Μεταξά: άπειρος τραγουδιστής, που έπρεπε σώνει και καλά να τον στείλουν Eurovision και μάλιστα με τραγούδι που δεν του ταίριαζε καθόλου. Εγώ θα έλεγα ότι η Διονυσία Καρόκη της Κύπρου ήταν η Δέσποινα Ολυμπίου το 2013: καλή φωνή αλλά εντελώς αδιάφορο και ξεπερασμένο τραγούδι και επίσης, όπως η Ελλάδα μετά το ’98, η Κύπρος απουσίασε την επόμενη χρονιά για επιστρέψει δριμύτερη με πολύ ανώτερο επίπεδο συμμετοχών από το 2015 και μετά. Οπότε μάλλον το φιάσκο του ’13 ήταν που “ξύπνησε” το ΡΙΚ και όχι αυτό του ’11.
Δεν το θεωρώ τόσο κακό ούτε μια από τις χειρότερες συμμετοχές που έχουμε δει τόσο από την Κύπρο όσο και από την Ελλάδα και γενικά και από άλλες χώρες. Σίγουρα άπειρος ο τραγουδιστής αλλά δεν ήταν τόσο κακός φωνητικά (έχουμε ακούσει χειρότερα από πιο έμπειρους καλλιτέχνες). Σκηνικά επίσης έχουμε δει και χειρότερα. Τέλος το τραγούδι εμένα μου αρέσει. Ίσως να μην ήταν κατάλληλο για τους ξένους
Η πιο ακατανόητη συμμετοχή της Κύπρου. Κάκιστο κομμάτι, εντελώς άπειρος ερμηνευτής και με μηδέν σκηνικο εκτόπισμα – καμία φορά η εμπειρία δεν είναι το παν αν έχεις το ταλεντο και τη λάμψη, εδώ έλειπαν και τα δυο. Αναρωτιέμαι ειλικρινά αν τόσο πολύ ορισμένοι καλλιτέχνες δεν αντιλαμβάνονται ποσο πολύ μπορεί να σε καταπιεί αυτή η σκηνή και θέλουν σώνει και ντε να πάνε… άγνοια κινδύνου ή τρομερή αυτοπεποίθηση; Ειλικρινά δεν έχω την απάντηση. Δικαιωματικά προτελευταίο – πιθανώς να άξιζε την τελευταία θέση και ας αποτελέσει λίγο παράδειγμα και για αυτούς που κάνουν τις επιλογές αλλά και για αυτούς που θέλουν να πάνε. Δεν είναι κακό να καταλάβει κάποιος και να πει ότι είναι κάτι πολύ παραπάνω από τις δυνατότητες του…
Εγώ δεν θα τον συνέκρινα με τη Διονυσια Καροκη (το κομμάτι ήταν συμπαθές και η ερμηνεία σωστή, πιθανώς η Ηρώ με το «Τίποτα» να είχε καλύτερη τύχη) αλλά με το βατερλό των ARGO.