Διάσημοι χορωδοί
Υπάρχει μια σειρά τραγουδιστών, διάσημων – ή έστω γνωστών – στη χώρα τους (ενίοτε όχι μόνο σε αυτήν), οι οποίοι έκαναν φωνητικά σε κάποια συμμετοχή της Γιουροβίζιον, χωρίς ποτέ να γίνουν βασικοί εκπρόσωποι. Στον ελλαδικό χώρο τέτοια παραδείγματα αποτελούν παραδείγματος χάριν η Πωλίνα, η Βικτώρια Χαλκίτη, ο Αντώνης Τουρκογιώργης, η Μαριάντα Πιερίδη, η Χριστίνα Αναγνωστοπούλου, ο Χάρης Ζαχαρός και άλλοι (επιφυλασσόμαστε να τους δούμε αναλυτικά σε επόμενο άρθρο). Ας δούμε για την ώρα μερικές περιπτώσεις ξένων χωρών.
Daniel Balavoine (FRA 76)
Σύντροφος τότε της Catherine Ferry, η οποία εκπροσώπησε τη Γαλλία, ξεκίνησε καριέρα από μικρός, αλλά έγινε πασίγνωστος στις γαλλόφωνες χώρες, όταν πρωταγωνίστησε στη ροκ όπερα “Starmania”, στο πλευρό της France Gall (LUX 65). Πολιτικοποιημένος και ακτιβιστής, υπήρξε “influencer” της εποχής και δεν δίστασε να έρθει σε κόντρα ακόμα και με τον μελλοντικό πρόεδρο François Mitterrand. Οκτώ άλμπουμ, 20 εκατομμύρια πωλήσεις, το λανσάρισμα της καριέρας της Catherine Ferry και του Patrick Juvet (SWI 73) και αναρίθμητοι φαν είναι ο απολογισμός μια καριέρας που σταμάτησε απότομα, όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε, στο πλαίσιο φιλανθρωπικής αποστολής, συνετρίβη στο Μάλι. Ήταν 33 ετών (1952-1986)… [Είναι ο πρώτος αριστερά στη φωτό]
Carole Fredericks (LUX 81)
Γεννημένη στο Springfield της Μασσαχουσέτης, το 1979 βρέθηκε στη Γαλλία για μια ηχογράφηση και παρέμεινε εκεί. Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως χορωδός μεγάλων ονομάτων της γαλλικής μουσικής, κάνοντας εμφανίσεις στη Γαλλία, αλλά και το εξωτερικό. Το 1981 παρείχε τα φωνητικά στον Jean-Claude Pascal, ο οποίος είχε νικήσει το 1961 στη Γιουροβίζιον. Το 1985 της έγινε πρόταση από τον Jean-Jacques Goldman να σχηματίσουν ένα τρίο, μαζί με τον Ουαλλό Michael Jones. Το αποτέλεσμα; 10 τραγούδια που σάρωσαν τα γαλλόφωνα charts μέχρι το 1993. Ακολούθησε σόλο καριέρα εξίσου επιτυχημένη. Το 2001, δύο μέρες μετά από τα 49α γενέθλιά της, πέθανε από ανακοπή καρδιάς, ενώ βρισκόταν στη Σενεγάλη… [Είναι η πρώτη αριστερά στη φωτό]
Jerry Williams (SWE 89-Sven Erik Fernström)
Από τους μεγαλύτερους ροκάδες της Σουηδίας, ήταν αρχικά μέλος των The Violents (οι Σουηδοί ‘The Shadows’, όπως τους αποκαλούσαν) και μετά έκανε σόλο καριέρα, με 35 περίπου δίσκους και πολλές επιτυχίες στα σουηδικά charts, όπως το “Did I tell you” (#1). Είναι πιο γνωστός για το ντουέτο του με τη Malena Ernmann (SWE 09) “Counting Miracles” (#1). Πέθανε στα 75 του χρόνια (1942-2018). Αξίζει να σημειωθεί πως και υπόλοιποι χορωδοί του Tommy Nilsson είναι ποπ σταρ: Jean-Paul Wall (με μεγάλη καριέρα στα ’90’ς), Victoria “Vicki” Bernckert (γνωστή χορωδός των Army of Lovers και των Roxette, έκανε φωνητικά και το 1986), Ankie Bagger (disco-pop queen), Tommy Ekman (χορωδός των Aqua, Ace of Base, Dr Alban κλπ., και με σόλο επιτυχίες).
Neda Ukraden (YUG 81)
Πρόκειται για θρύλο της Γιουγκοσλαβικής μουσικής σκηνής που βρέθηκε στα φωνητικά του Seid-Memić Vajta. Βόσνια, γεννημένη στην Κροατία, μεγάλωσε στη Βοσνία, μετακόμισε στην Αυστρία, αλλά ζει πλέον στη Σερβία. Η καριέρα της ξεκίνησε το μακρινό 1967. Στη Γιουγκοσλαβική επιλογή του 1969 ήταν 11η, του 1973 6η, του 1974 12η, του 1975 δίχως κατάταξη, του 1976 8η, του 1981 7η, του 1986 8η. Έχει διαγωνιστεί σε αναρίθμητα φεστιβάλ (μετρήσαμε 60 συμμετοχές) κι έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα (και πολλούς γιούροσταρ). 25 άλμπουμ, ισάριθμα χιτ και πάνω από 80 βίντεο-κλιπ. Όχι μόνο είναι ακόμα ενεργή στα 69 της, αλλά είναι φέτος υποψήφια στον σερβικό τελικό! [Είναι η μεσαία στη φωτό. Για την ιστορία, η κοπέλα στα αριστερά είναι η Ismeta Dervoz-Krvavac, τραγουδίστρια των Ambassadori (YUG 76) και για πολλά χρόνια πρόεδρος της Βοσνιακής αποστολής στη Γιουροβίζιον]
Božidar Wolfand – Wolf (YUG 84)
Ακόμα ένας θρύλος της Γιουγκοσλαβικής μουσικής σκηνής. Γεννημένος το 1961, πέρασε από πολλά σλοβενικά συγκροτήματα (με σημαντικότερα τα Rendez-vous και F+), προτού κάνει σόλο καριέρα από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και εξής. Με τους Rendez-vous ήρθε 3ος στην επιλογή του 1984. Τότε έγινε η πρόταση στον ίδιο και την Elisabeth Rhea, επίσης μέλος του γκρουπ, να μετάσχουν στα φωνητικά των Vlado & Isolda (Vlado & Ida) οι οποίοι κέρδισαν τον εθνικό τελικό. Με πέντε σόλο άλμπουμ έχει κάνει περιοδείες σε όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία, τις Η.Π.Α. και την Αυστραλία. Είναι και αυτός υποψήφιος στον φετινό σλοβενικό τελικό!
Kaija Koo (FIN 84, 85-Kaija Kokkola)
Γεννημένη το 1962, ξεκίνησε με τους Steel City, που έγιναν γνωστοί εν συνεχεία ως Kaija Koo Band. Η πραγματική επιτυχία ήρθε το 1986, όταν ξεκίνησε σόλο καριέρα. Το 2ο της άλμπουμ, Tuulten viemää, με 175.000 πωλήσεις, είναι το 6ο πιο επιτυχημένο όλων των εποχών στη Φινλανδία. Ακολούθησε πλήθος επιτυχιών. Είναι 16η γενικά σε πωλήσεις (και 3η γυναίκα σόλο καλλιτέχνιδα) όλων των εποχών στη χώρα. Στην επιλογή του 1981 έκανε φωνητικά στο “Titanik” του Frederik, ένα τραγούδι που ακούγεται μέχρι σήμερα, ενώ το 1984 βρέθηκε στη σκηνή ως χορωδός στον Kirka και το 1985 στη Sonja Lumme. [Στην πρώτη φωτό είναι η τρίτη από αριστερά, ενώ στη δεύτερη η πρώτη. Η δεύτερη κοπέλα, Anita Pajunen έχει επίσης κάνει καριέρα, αλλά όχι τόσο σημαντική]
Đavoli (SLN 97)
Οι “Διάβολοι” ήταν ένα ποπ-ροκαμπίλι γκρουπ από την Κροατία που σημείωσε τεράστια επιτυχία και στη Σλοβενία μεταξύ 1983 και 1992, οπότε διαλύθηκαν. Έκαναν πολλές επιτυχίες, όπως τα διαχρονικά “Ostani uz mene”, “Ja volim je” και “Jagode i čokolada”. Δύο από αυτούς βρέθηκαν στα φωνητικά της Tanja Ribič, σε ένα τραγούδι εντελώς κόντρα στο ρεπερτόριό τους.
Los Caramelos (SPA 79)
Το συγκεκριμένο γκρουπ (Javier “Javi” Glaria, Alexis Carmona, Beatriz Carmona και Rosalía Rodríguez) σχηματίστηκε την ίδια χρονιά, με αφορμή τον εορτασμό του έτους του παιδιού. Πέρα από την εμφάνιση στη Γιουροβίζιον, συνοδεύοντας τη Betty Missiego, οι Caramelos ερμήνευσαν το τραγούδι της ισπανικής εκδοχής της σειράς “Érase Una Vez… El Hombre“ (Είναι το “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος” που προβαλλόταν από την ΕΡΤ από το 1978 έως το 1981). Στα τέσσερα παιδιά προστέθηκε ένα ακόμα, o David. Μαζί ηχογράφησαν έναν δίσκο με διασκευές γνωστών επιτυχιών. Ακολούθησε ένα single με δύο χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Με εντελώς νέα σύνθεση ηχογράφησαν – ως τρίο – ένα δεύτερο και τελευταίο άλμπουμ το 1980, πάλι με διασκευές. Κάτι η μέτρια επιτυχία του, κάτι οι παράλογες απαιτήσεις των γονιών, οδήγησαν στο γκρουπ να διαλυθεί.
Shirley Clamp (GRE 01-Shirley Natasja Clamp)
Από πατέρα Βρετανό και μητέρα Σουηδή, ξεκίνησε κάνοντας φωνητικά σε γνωστά ονόματα. Κάπως έτσι βρέθηκε στη σκηνή πίσω από τους Antique. Δύο χρόνια μετά ξεκίνησε η επιτυχημένη σόλο καριέρα της, με 4 singles και 3 album στο Τοπ 10, ένα #1 (“Med hjärtat fyllt av ljus”) και έξι συμμετοχές στο Melodifestivalen (με καλύτερες θέσεις τη 2η το 2004 και την 4η το 2005). Μαζί με τις Sanna Nilssen και Sonja Aldén κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ (#1 και #6 αντίστοιχα), ενώ με τον Christer Björkman ερμήνευσαν τον ύμνο του Pride 2002 “My life (C’est ma vie)”.
The Dolls (SWE 73, SWE / SWI / BEL / POR 75)
Ήταν ένα φωνητικό γκρουπ πασίγνωστο στη Σουηδία, το οποίο προσέλαβαν στη Γιουροβίζιον της Στοκχόλμης του 1975, για να κάνει φωνητικά σε όποιον καλλιτέχνη το χρειαζόταν (Lars Berghagen, Simone Drexel, Ann Christy, Duarte Mendes), έχοντας ήδη θητεύσει στη σουηδική συμμετοχή των Nοva το 1973. Η Kerstin Bagge (1935-) είχε ήδη στο ενεργητικό της μεγάλη καριέρα με τους Gals & Pals (1962-1967), μαζί με τον Svante Thuresson (SWE 66) και άλλους. Η Kerstin Dahl (1933-) είχε κυκλοφορήσει μια σειρά από επιτυχημένα single τη δεκαετία του ’60. Η Annica Risberg (1941-), η μόνη που είναι ακόμα ενεργή, ηχογράφησε πολλά τραγούδια (με πιο γνωστό το “Sommaren med dig”) και ήταν παρουσιάστρια για χρόνια στο Skansen και τη Σουηδική Υπηρεσία Στρατού. Και οι τρεις εργάζονταν παράλληλα ως ηθοποιοί.
Μείνετε συντονισμένοι για το δεύτερο μέρος των διάσημων χορωδών!
