Το τραγούδι Ποια Προσευχή είχε υποβληθεί εκπρόθεσμα το 1994 (ή -κατά άλλη πηγή- είχε υποβληθεί κανονικά, αλλά προτιμήθηκε ο Κώστας Μπίγαλης) και κρατήθηκε στα συρτάρια της ΕΡΤ για έναν χρόνο, αν και προκηρύχθηκε παράλληλα κλειστή επιλογή. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, υπεβλήθησαν περίπου 315 τραγούδια, από τα οποία ήταν έγκυρα μόλις τα 92. Στην επιτροπή μετείχαν ο Γιώργος Χατζηνάσιος (πρόεδρος), η Σοφία Μιχαλίτση, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Δάφνη Μπόκοτα, η Σάσα Μανέτα, ο Χρήστος Λαγός, ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης, η Καίτη Γκίλη και η Κλεοπάτρα (GRE 92). Δεν έχουμε καμία πληροφορία για άλλο υποψήφιο τραγούδι. Επί χρόνια γνωρίζαμε για τους VIPS ότι είχαν έρθει δεύτεροι, αλλά οι ίδιοι δήλωσαν κάποια στιγμή ότι είχαν στείλει το 1993 κι όχι το 1995.
Σταχυολογούμε από κάποιες εφημερίδες της εποχής: «Γεμάτα Ελληνισμό ήσαν τα δύο τραγούδια της Γιουροβίζιον» (εννοώντας και το εθνικο-πατριωτικό Στη Φωτιά της Κύπρου με τον Άλεξ Παναγή), «Ας προσευχηθούμε να μην πατώσουμε στη Γιουροβίζιον» ή «δεν έχω βέβαια ακούσει το τραγούδι, αλλά από τον τίτλο καταλαβαίνω ότι δεν θα πάει καλά!», «κομμάτι που χορεύουν πάνω στα μπαρ οι νυχτόβιοι!!!»… Πόσο άσχετοι και προκατειλημμένοι…
Voice over σε μορφή απαγγελίας έκανε ο στιχουργός, Αντώνης Παππάς, ο οποίος εκφώνησε στα αρχαία ελληνικά (που δεν ακούστηκαν ξανά έκτοτε): «και γαρ εβούλοντο μιάναι την γην ταύτην, μη γιγνώσκοντες την ύβριν ην εποίουν» (= γιατί μάλιστα θέλησαν να μιάνουν/μολύνουν αυτήν εδώ τη γη/τη χώρα, μη γνωρίζοντας την ύβρη, την οποία έπρατταν), μια φράση πλαστή, καθότι δεν προέρχεται από κανέναν αρχαίο συγγραφέα και αναφέρεται φυσικά στις διεκδικήσεις του κράτους των Σκοπίων. Δυστυχώς, όμως, οι Ευρωπαίοι μάλλον δεν κατάλαβαν τίποτα, δεδομένου ότι προφέρουν τα αρχαία με ερασμιακή προφορά και όχι με νεοελληνική, όπως εμείς…
Στη σκηνή ήταν ο Παναγιώτης Τερζής, αδελφός του συνθέτη (αυλός του Πανός), ο Στέλιος Ζαχαρίου (κρουστά), ο Παναγιώτης (Τάκης) Αργυρίου (keybords) και η Μαριάντα Σόη (γνωστή σήμερα ως Μαριάντα Πιερίδη) στα φωνητικά (παραβλέπουμε το γεγονός ότι ήταν λίγο… ψηλή στον τόνο), ντυμένοι όλοι στα άσπρα. Χαρακτηριστική η αρχαιοελληνική εμφάνιση και τα τριγωνικά νύχια της ερμηνεύτριας, η οποία είχε δηλώσει στον «Πρωινό Καφέ» πως αισθανόταν μεγάλη ευθύνη που εκπροσωπούσε την Ελλάδα, αλλά και ότι «η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρώπης και όχι τριτοκοσμική».
Το βίντεο-κλιπ, με την ερμηνεύτρια να περπατά ξυπόλητη, φορώντας ένα αραχνοϋφαντο φόρεμα στα Μετέωρα, τη Μονή Καισαριανής και την Πύλη Τρικάλων (και να πουντιάζει εξαιτίας του, σύμφωνα με δελτίο τύπου) οφείλεται στη Δάφνη Τζαφέρη και γυρίστηκε σε πέντε μέρες. Η ελληνική δεξίωση έγινε στη «Greek Taverna» του Δουβλίνου, όπου οι Ισραηλινοί τραγούδησαν στα ελληνικά τον Σωκράτη (GRE 79) και χόρεψαν ελληνικούς χορούς. Η Ιρλανδή τηλεπαρουσιάστρια στη μετάδοση των video-clips είπε ότι το ελληνικό ήταν το χειρότερο τραγούδι της χρονιάς. Ο Terry Wogan επίσης αναρωτήθηκε κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας πώς ήταν δυνατόν να παίρνουμε τόσους πολλούς βαθμούς. Η ίδια η Ελίνα, πάντως, είχε δηλώσει ότι πήγαινε για να σπάσει το ανθελληνικό κατεστημένο, στάθηκε, όμως, άτυχη: ήταν τέτοια η διασπορά των ψήφων που σε οποιαδήποτε άλλη χρονιά θα είχε έρθει περίπου στην 7η με 8η θέση…
Θα κλείσουμε με δύο αξιοπερίεργα, καθότι η χρονιά δεν είχε κάποιο άλλο παρατράγουδο: α) δέκα χρόνια μετά οι εκπρόσωποι Ελλάδας και Κύπρου επανέρχονται στα φωνητικά και μάλιστα χιαστί, η μεν Ελίνα Κωνσταντοπούλου για την Κύπρο, ο δε Άλεξ Παναγή για την Ελλάδα, β) Το ονοματεπώνυμο “Ελίνα Κωνσταντοπούλου” είναι το μεγαλύτερο όλων των εποχών για οποιονδήποτε καλλιτέχνη της Γιουροβίζιον.
