Ήδη από το φθινόπωρο του 2003 η ΕΡΤ ανακοίνωσε ότι είχε ως πρόθεση να διοργανώσει ακροάσεις (κάτι σαν talent show, με τη στήριξη της ΜΙΝΟS-EMI, της Fremandle και της Vodafone), για να επιλέξει ερμηνευτή. Η αλήθεια είναι ότι είχε γίνει κρούση σε αρκετά γνωστά ονόματα, χωρίς ανταπόκριση. Είναι άγνωστος ο αριθμός των συμμετεχόντων, δεν φαίνεται πάντως να ξεπέρασε τα 1. 000 άτομα. Η –ατέλειωτη- διαδικασία έγινε σε πέντε γύρους. Στον πρώτο γύρο έγιναν ακροάσεις με κριτική επιτροπή τη Δάφνη Μπόκοτα, την Αρτέμιδα Γουνάκη (καθηγήτρια φωνητικής) και τον Ανδρέα Ροδίτη (συνθέτη και τηλεπαρουσιαστή της ΕΡΤ). Όλα τα τραγούδια δίνονταν από την ΕΡΤ σε κατάλογο και δεν ήταν επιλογές των υποψηφίων (γι΄αυτό και ακούσαμε ελάχιστα τραγούδια που είχαν σχέση με τη Γιουροβίζιον και περισσότερο σουξέ της εποχής). Στο τέλος έμειναν 46 υποψήφιοι, από τους οποίους έμειναν έξω οι 10, κατόπιν ελέγχου των βίντεο από τις ακροάσεις, έτσι ώστε να μείνουν 18 αγόρια και 18 κορίτσια.
Ο δεύτερος γύρος πραγματοποιήθηκε –όπως και οι επόμενοι- στο στούντιο Κάπα, παρουσία κοινού, με παρουσιαστή τον Μίλτο Μακρίδη. Η επιτροπή αυξήθηκε κατά ένα μέλος με τον Σωκράτη Σουμέλα (στέλεχος της ΜΙΝΟS-EMI). Οι εκπομπές μεταδίδονταν σε μαγνητοσκόπηση. Οι 36 που είχαν περάσει χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες των 12. Έμπαιναν δύο βαθμολογίες, μία για τη φωνή και μία για τη σκηνική παρουσία. Η διαδικασία αυτή περιλάμβανε συνολικά 6 επεισόδια, τα οποία επρόκειτο να μεταδοθούν κάθε Τρίτη και Παρασκευή, όμως –για άγνωστο λόγο- (μάλλον εξαιτίας της πολύ χαμηλής τηλεθέασης, γύρω στο 3-4 %), άρχισαν αλλεπάλληλες και απροειδοποίητες αλλαγές.
Το πρώτο σκάνδαλο έγινε όταν –προκειμένου να διατηρηθούν οι δωδεκάδες- στο τέλος της διαδικασίας έμειναν απ’ έξω υποψήφιοι (Δημήτρης Κλειδάς, Ειρήνη Λιώτη) που είχαν συγκεντρώσει συνολικά μεγαλύτερες βαθμολογίες από αυτούς που τελικά πέρασαν! Ειδικά για τον Κλειδά, ο οποίος ήταν πρώτος επιλαχών και έπρεπε να μπει, μετά από την αποχώρηση της Κωνσταντίνας Χήτου (για να συμμετάσχει στο Super Idol-τη θέση της πήρε η Τάνια Καρακασίδου), η Δάφνη Μπόκοτα έδωσε εξηγήσεις στην πρωινή εκπομπή της Ρίκας Βαγιάννη και της Πόπης Τσαπανίδου. Άλλη μια αποχώρηση έγινε από τον Παναγιώτη Τζίρα, ο οποίος έφυγε, διότι την ημέρα του γυρίσματος ξεκινούσε το πρόγραμμα στο μαγαζί του. Η θέση δόθηκε στον Αθανάσιο Μυλωνά.
Ο τρίτος γύρος ήθελε τους υποψηφίους χωρισμένους ανά έξι σε τρεις ομάδες. Ο τέταρτος (ημιτελικός) γύρος έγινε με τους 9 εναπομείναντες, χωρισμένους σε τριάδες. Η πρώτη περιελάμβανε τους 1ο, 4ο και 7ο της συνολικής κατάταξης, η δεύτερη τους 2ο, 5ο και 8ο και η τρίτη τους 3ο, 6ο και 9ο. Η διάταξη αυτή διαταράχθηκε με την απόφαση της ΕΡΤ να αλλάξει τη θέση των Π. Ραφαηλίδη (μπήκε στη δεύτερη τριάδα) και Χ. Μιχαλοπούλου (στην πρώτη), ενώ έπρεπε να συμβεί το αντίθετο, δεδομένου ότι στην ισοβαθμία τους προηγείται ο πρώτος, λόγω μεγαλύτερης βαθμολογίας στη φωνή. Όπως, όμως, ακούστηκε από “κακές γλώσσες”, η δημιουργία των τριάδων ήταν σκόπιμη, ώστε να προωθηθούν οι «εκλεκτοί» (ένας κάθε εβδομάδα). Τώρα πια η ψηφοφορία της επιτροπής –διευρυμένης με το συνθέτη της συμμετοχής, Νίκο Τερζή– είχε το 60% και του κοινού το 40%. Κάθε υποψήφιος ερμήνευε ένα τραγούδι στα Ελληνικά και ένα στα Αγγλικά. Προκλήθηκε για άλλη μια φορά μπέρδεμα: η πρώτη εκπομπή μεταδόθηκε μια εβδομάδα αργότερα λόγω σφοδρής κακοκαιρίας που είχε επιφέρει προβλήματα στους πομπούς της ΕΡΤ. Οι άλλες δύο –λόγω εκλογών- μετατέθηκαν σε νέες ημερομηνίες. Νέα σύγχυση προκάλεσε ένα επιπλέον επεισόδιο που προβλήθηκε ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, κάτι σαν αφιέρωμα στους 9 του ημιτελικού. Στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ήταν γνωστό ότι επρόκειτο για μια προσπάθεια της ΕΡΤ να «χρυσώσει το χάπι» στην –ήδη γνωστή- συμμετοχή του Σάκη Ρουβά, προβάλλοντας λίγο τα παιδιά που είχαν μπει σε μια πολύμηνη διαδικασία για το τίποτα. Βεβαίως, για να κάνουμε τον “δικηγόρο του διαβόλου” κέρδισαν κάποια προβολή, ενώ οι τρεις πρώτοι, όχι μόνο πέρασαν στον τελικό, αλλά υπέγραψαν και συμβόλαιο με την MINOS-EMI.
Ο μεγάλος τελικός για την επιλογή –όπως αποδείχθηκε- των φωνητικών, έγινε με το ίδιο μεικτό σύστημα επιτροπής και κοινού. Ο Νίκος Τερζής είχε επιλέξει ποιο τραγούδι θα έλεγε ο καθένας. Σκεπτόμενος πονηρά, έδωσε στον Απόστολο Ψυχράμη ένα χορευτικό κομμάτι, το οποίο δύσκολα μπορεί να υποστηριχθεί από έναν άνθρωπο με κάποιο αυξημένο σωματικό βάρος. Κάτι η συμπαθητική ερμηνεία του, κάτι τα επιθετικά σχόλια της επιτροπής και η πολύ χαμηλή τους βαθμολογία, οδήγησαν το κοινό στο να τον ψηφίσει με συντριπτική πλειοψηφία και να τον αναδείξει ως τον μεγάλο νικητή. Όπως «ομολόγησε» αργότερα η Δάφνη Μπόκοτα, η επιτροπή πίστευε ότι ο καταλληλότερος όλων ήταν ο Αντώνης Δόμινος, ο οποίος είχε όλο το «πακέτο» (εμφάνιση, φωνή, σκηνική παρουσία), για να μας εκπροσωπήσει. Με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώθηκε η επιλογή «Eurostar-Vodafone», δίχως να γίνει ποτέ ο μεγάλος τελικός επιλογής του τραγουδιού στις 17 Μαρτίου στο «Σινέ Κεραμεικός», όπως είχε διαρρεύσει, όταν ανακοινώθηκε ότι ο Σάκης θα μας εκπροσωπούσε τελικά και ότι τα τρία παιδιά του τελικού (παρά τις έντονες αντιρρήσεις του Νίκου Τερζή, ο οποίος ήθελε να τους “κόψει” εντελώς) θα έμπαιναν στα φωνητικά, μολονότι υποτίθεται ότι ο Απόστολος Ψυχράμης θα ερμήνευε τη σύνθεση του Νίκου Τερζή All Right. Ο τύπος καυτηρίασε ιδιαίτερα το γεγονός ότι τα παιδιά ταλαιπωρήθηκαν, ενώ ήταν γνωστό ποιος τελικά θα μας εκπροσωπούσε.
Ο Απόστολος Ψυχράμης είναι αδελφός της Αντιγόνης Ψυχράμη, η οποία είχε κάνει με τον Γιώργο Νταλάρα τη μεγάλη επιτυχία «Με δυο παπούτσια πάνινα» (ή αλλιώς «Με λένε Πόπη…»), αλλά και μιας εκ των Hi-5, της Ειρήνης. Όσο για τον Αντώνη Δόμινο (που επανάκαμψε στη Γιουροβίζιον της Αθήνας κάνοντας φωνητικά για τη… Μάλτα), ξέσπασε ένα σκάνδαλο από τον συνθέτη Δημήτρη Λασκαρίδη (που είχαμε ξαναδεί στην επιλογή το 2001), προστατευόμενο του Λευτέρη Κογκαλίδη, όταν αποκάλυψε πως ένα τραγούδι που είχε υποβάλλει με τη φωνή του Αντώνη Δόμινου κατέληξε να γίνει επιτυχία με τις… Hi-5. Τέλος, η Γιάννα Φαφαλιού, καθιερώθηκε μετά, χάρη στη συνεργασία της με τον Στέλιο Ρόκκο και την ξαναείδαμε φέτος στο Rising Star, ώριμη φωνητικά και πανέμορφη. Είναι, πάντως, αξιοπρόσεκτη και εντυπωσιακή η ομoφωνία της επιτροπής υπέρ ή κατά κάποιων προσώπων, με κορυφαία αδικία τον πρόωρο αποκλεισμό του Κώστα Χρύση, πρώην μέλος των VIPS, υποψήφιο το 2003 και μέλος των φωνητικών της Μαντώς.
Τουλάχιστον όσον αφορά στο πρόσωπο του Σάκη Ρουβά, το οποίο είχε επιλέξει ο ίδιος ο Νίκος Τερζής (μαζί είχαν μετάσχει το 1991 το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το Πάρ’ τα, που απέσπασε το βραβείο σύνθεσης), δεν υπήρξαν ιδιαίτερες αντιδράσεις, εκτός φυσικά από τους κουλτουριάρηδες οι οποίοι –έτσι κι αλλιώς- έχουν ρίξει το “ανάθεμά” τους στον διαγωνισμό. Το τραγούδι, το οποίο είχε αρχικό τίτλο Cheek to cheek (το τραγούδησε ο ίδιος ο Νίκος Τερζής με μικρόφωνο πάνω από το demo, σε μια ομάδα φαν που είχαμε πάει τότε στο σπίτι του: “τσίκι τσίκι τσίκι τσίκι, τσικ του τσικ”!), άλλαξε τίτλο (ώστε να μην παραπέμπει ούτε σε … μάγουλα, ούτε σε… γκόμενες, ούτε σε… κοτόπουλα!) παρουσιάστηκε επίσημα στη ΝΕΤ στις 19 Μαρτίου, σε μια μετάδοση που ήταν παράλληλα και το –πολύ πρόχειρο- video-clip. Γυρίστηκε μεν ένα δεύτερο στη Σαντορίνη, το οποίο όμως εστάλη στο εξωτερικό μόλις την εβδομάδα του διαγωνισμού. Ευτυχώς άλλαξε και η ενορχήστρωση: έφυγε το λάτιν/ρούμπα, μπήκε r’n’b και προστέθηκε η μελωδία του μπουζουκιού από το Die for you, όπως μας εξήγησε ο ίδιος ο Νίκος Τερζής. Ο Σάκης πρόλαβε να κάνει προώθηση μόνο σε πέντε χώρες (οι οποίες και τον ψήφισαν δεόντως). Τότε έγινε για πρώτη φορά αισθητή η ανάγκη για μια καλή παραγωγή και επαρκές promo tour, κάτι που έγινε με την Έλενα Παπαρίζου. Για πρώτη φορά έγινε αφιερωματική εκπομπή -εκτός ΕΡΤ- από ιδιωτικό κανάλι και συγκεκριμένα από το MEGA και την Έλενα Κατρίτση τις ημέρες των γυρισμάτων στη Σαντορίνη.
Επί σκηνής, πέρα από τα τρία παιδιά είχε τη Μαρία Λυραράκη και την Irina Mansurova, χορεύτριες του Φωκά Ευαγγελινού που ανέβασαν το θερμόμετρο στα ύψη με την κλασική ανδρική φαντασίωση (ένας άνδρας, δύο γυναίκες). Οι αντιδράσεις ήρθαν από κάποιους ιερείς, οι οποίοι στους στίχους διάβαζαν μηνύματα υπέρ της ερωτικής επαφής χωρίς προφύλαξη. Στο στάδιο γινόταν μεταφορικά χαμός από το κοινό που επευφημούσε τον Σάκη Ρουβά, ενώ η προσέλευση εφοπλιστικών οικογενειών και επιχειρηματιών, οι οποίοι ήρθαν, για να τον στηρίξουν, οδήγησε σε φαινόμενα μαύρης αγοράς από διάφορους επιτήδειους που έσπευσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και να πουλήσουν εισιτήρια των 100 Ευρώ προς 600, ακόμα και 900 Ευρώ.
To τραγούδι έμεινε στο #1 του ελληνικού τοπ για οκτώ εβδομάδες και πάνω από ένα χρόνο συνολικά στα charts, το #1 του Airplay για μήνες, ήταν δε το single με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Ελλάδα για το 2004 (τετραπλά πλατινένιο), ως εκ τούτου πήρε και το World Music Award. Το τραγούδι μπήκε και στο άλμπουμ «Το χρόνο σταματάω» που έγινε διπλά πλατινένιο, ενώ ακούστηκε και στο εξωτερικό (#1 στην Κύπρο και τριπλά πλατινένιο, #32 Σουηδίας). Κυκλοφόρησε και ακούστηκε αρκετά σε Ευρώπη και Τουρκία.
Και μερικά στατιστικά: όπως και το τραγούδι των Antique είναι ένα από περίπου 20 όλα κι όλα τραγούδια που ψηφίστηκαν από όλες τις χώρες, κατέχει δε τον μεγαλύτερο μέσο όρο από όλες τις ελληνικές συμμετοχές (252 βαθμοί από 35 χώρες: 7, 2 Μ. Ο., έναντι 147 βαθμών από 22 χώρες για τους Antique: 6, 68 Μ. Ο.). Ήταν τέλος, η 3η θέση του διαγωνισμού που πήρε τους περισσότερους βαθμούς όλων των εποχών, τόσο στον τελικό, όσο και στον ημιτελικό (όπου ήρθε πάλι 3ο), ένα ρεκόρ που έσπασαν το 2015 οι Il Volo με 292 και το 2016 ο Sergey Lazarev με 491 (και εντελώς διαφορετικό σύστημα υπολογισμού των βαθμών).
