Ακόμα μία απώλεια για το 1966: η Ann-Christine Nyström
Δύο μήνες μετά από τον θάνατο της Γερμανίδας Margot Eskens, ακόμα μία γιούροσταρ του 1966 φεύγει από τη ζωή. Πρόκειται για τη Φινλανδή Ann-Christine Nyström-Silén (το δεύτερο επώνυμο είναι του συζύγου της), χαϊδευτικά Anckie. Έκανε καιρέρα ως Ann-Christine. Είναι η τέταρτη απώλεια για το 1966 μέσα σε τρία μόλις χρόνια (μαζί με τον Σουηδό Svante Thuresson και τη Δανή Ulla-Pia). Πληροφορίες για τους καλλιτέχνες εκείνης της χρονιάς μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Μια βραχύβια, αλλά θεαματική καριέρα
Σουηδικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1944 στο Ελσίνκι. Θεωρείται η πρώτη ποπ τραγουδίστρια και εφηβικό είδωλο της χώρας, χαρακτηριστική για τα μαλλιά της και την αφέλεια που απέπνεε (μια μελαχροινή “bimbo”. Πρώτη της επιτυχία το 1962 η διασκευή του Let’s twist again. Είχε προηγηθεί έναν χρόνο πριν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό ταλέντων Nuorten tanssihekti που της εξασφάλισε πενταετές συμβόλαιο. Κυκλοφόρησε 30 περίπου single και ΕP, στα Φινλανδικά και τα Αγγλικά, αλλά όχι τα Σουηδικά που ήταν η μητρική της γλώσσα. Δεν έβγαλε κανένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Διασκεύασε στα Γερμανικά τη συμμετοχή του 1962 Tipi-Tii με τη Marion Rung. Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες (Lalaika, Ciribim-Ciribom, Eksynyt kokonaan oon, Comin’ Home Baby). Επίσης, είχε γυρίσει ένα διαφημιστικό για την εταιρεία E Store που έκανε θραύση. Συνέχισε να δισκογραφεί μέχρι το 1969 και να κάνει περιοδείες, συνήθως σε συνεργασία με διάφορες μπάντες (Johnny & The Renegades, Tauno Suojanen’s Band, Danny’s Islanders, Jussi Itkonen’s The Strangers) μέχρι το 1973, οπότε αποσύρθηκε.
Η ζωή μετά το τραγούδι
Αφότου τερμάτισε τη σταδιοδρομία της στο τραγούδι, έγινε τραπεζική υπάλληλος και το 1976 εγκαταστάθηκε οριστικά στη Στοκχόλμη, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό της. Έκτοτε πραγματοποίησε μόνο δύο εμφανίσεις στην τηλεοπτική εκπομπή Schlager på lager και μία ακόμα, στον φινλανδικό τελικό του 2007. Το 2012 τίμησε τον παλιό της συνεργάτη Danny στη συναυλία για τα 70 του χρόνια. Το καλοκαίρι του 2018 έκανε εκπομπές στο φινλανδικό ραδιόφωνο κατόπιν ειδικής πρόσκλησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1970 ερμήνευσε τρία τραγούδια στο Väreillen, το πρώτο πειραματικό έγχρωμο τηλεοπτικό πρόγραμμα της χώρας. Και ναι, στα νιάτα της έμοιαζε πολύ με την Ελληνίδα ηθοποιό Μαρία Μπονέλου. Το 1996 κυκλοφόρησε ένα CD με τις επιτυχίες της. Πέθανε μετά από καρδιακή προσβολή, συνεπεία μακροχρόνιας ασθένειας που την ταλαιπωρούσε.
Μπορείτε να δείτε εδώ το αφιέρωμα που της έκανε η ιστοσελίδα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης YLE, με τίτλο “ποπ, ενέργεια και φανταιζί αξεσουάρ μαλλιών”:
https://yle.fi/aihe/artikkeli/2008/09/25/ann-christine-poppia-energiaa-ja-uhkeita-hiuslaitteita
Η Γιουροβίζιον του 1966
Η συμμετοχή στη Γιουροβίζιον, με τίτλο Playboy, που έλαβε τη 10η θέση έγινε μεγάλο χιτ στη χώρα. Το ίδιο καλοκαίρι έκανε περιοδεία στη Σουηδία με τους Cornelius Vreeswijk, Gunnar Wiklund και String Brass, έχοντας “στις αποσκευές της” μια μεγάλη ακόμα επιτυχία, τη διασκευή του “Pata Pata” της Miriam Makeba. Ο εθνικός τελικός, στον οποίο ψήφισε 12μελής επιτροπή, είχε εννέα τραγούδια. Κέρδισε με 22 ψήφους. Στη 2η θέση ισοψήφισαν με 20 η Laila Kinnunen (FIN 61) και ο Viktor Klimenko (FIN 65). Τέταρτος ο Lasse Mårtenson (FIN 64). Άλλα μεγάλα ονόματα της βραδιάς ήταν ο Danny, η Carola (όχι η γιουρονικήτρια, αλλά η Carola Christina Standertskjöld-Liemola) και η Marjatta Leppänen. Συνθέτης και στιχουργός είναι ο γνωστός μαέστρος και τρομπετίστας Ossi Runne (Yrjö Osvald Rundberg), στη μοναδική του απόπειρα ως δημιουργού στον διαγωνισμό, όπου διηύθυνε -ούτε λίγο ούτε πολύ- 22 συμμετοχές (FIN 66-69, 71-80, 82-89). Κατέχει, ως εκ τούτου, την τρίτη θέση μετά τον Noel Kelehan (29) και τον Franck Pourcel (23). Οι στίχοι στην αγγλική διασκευή, με τίτλο και πάλι Playboy, υπογράφονται από τον Kari Tuomisaari (δημιουργός του Tipi-Tii-FIN 62).
