Ένα μικρό βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1938 στο Baerum της Νορβηγίας. Σπούδασε μπαλέτο, τραγούδι και πιάνο. Υπήρξε γνωστή ηθοποιός της τηλεόρασης, του θεάτρου και του σινεμά, ειδικευμένη κυρίως στην κωμωδία και το μιούζικαλ. Με το ψευδώνυμο Vesla Rolfsen (από μία αδελφή της που πνίγηκε, ονόματι Vesla, και το όνομα του πατέρα της Rolf) έπαιζε ήδη από 7 ετών στο Spider Theatre του Όσλο. Παράλληλα εμφανιζόταν σε παιδικά προγράμματα του καναλιού NRK τη δεκαετία του ’50. Υιοθέτησε το ψευδώνυμο, διότι οι γονείς της είχαν αγαστές σχέσεις με τους Ναζί και δεν ήθελαν να “σταμπαριστεί” η κόρη τους. Ήταν η πρώτη που “έδωσε “δάνεισε” τη φωνή της στην Αλίκη, κατά τη μεταγλώττιση της ταινίας του Disney “Alice in Wonderland”. Το 1957 έγινε η πρώτη Νορβηγίδα που εμφανίστηκε γυμνή σε φιλμ αμερικανο-σουηδικής παραγωγής (Blondine i fare), κάτι σαν τη “δική μας” Ζέτα Αποστόλου. Έναν χρόνο μετά παντρεύτηκε τον μουσικό Kristian Bergheim και απέκτησαν δύο γιους. Στη Γάζα, τον Λίβανο και την Κύπρο τραγούδησε για τους στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών. Για πολλούς μήνες εμφανιζόταν μαζί με τον άντρα της σε Σουηδία και Δανία, σε θέατρα και ξενοδοχεία. Μετά από επτά χρόνια γάμου χώρισε. Έπαθε νευρασθένεια από το stress και κατέρρευσε. Στο νοσοκομείο γνώρισε έναν άλλο άνδρα, τον Knut Heim, τον οποίο ακολούθησε στη Βόρεια Νορβηγία, σε μία κωμόπολη, όπου εμφανιζόταν σποραδικά, σε τοπικά ραδιόφωνα και εκκλησίες, ενώ επέστρεψε στην τηλεόραση, ως καλεσμένη, το 1977. Οι γιοι της έμειναν με τον πατέρα τους, ενώ από τον δεύτερο σύζυγο απέκτησε δύο κόρες. Το 1978 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της, με τίτλο Veien mot nord. Ακολούθησε νέα περίοδος αποχής, μέχρι το 1988, οπότε μετακόμισε στην Ανατολική Νορβηγία, μετά από το δεύτερο διαζύγιο. Εκεί όχι μόνο εργάστηκε στο θέατρο και την τηλεόραση, αλλά γνώρισε και τον τρίτο της σύζυγο, χημικό μηχανικό Gunnar Herlø, με τα τέσσερα παιδιά εκείνης και τα δύο εκείνου παρόντα στον γάμο. 10 χρόνια μετά αποσύρθηκε οριστικά, έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το μοναδικό solo album της, σε τζαζ ύφος, Me and my Friends!. Τελευταία, μεγαλειώδης εμφάνιση το 2001 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Σεούλ, ως προσκεκλημένη του Προέδρου της Νότιας Κορέας. Μεταξύ 1958-1966 ηχογράφησε γύρω στα 10 singles. Επιτυχία έκαναν τα τραγούδια της Velg April και Elisabeth Serenade. Η μεγαλύτερη αδελφή της Edith Thallaug διακρίθηκε στην όπερα, τραγουδώντας συχνά για τη σουηδική βασιλική οικογένεια (απεβίωσε το 2020). O Rasmus Thall που ήταν φέτος υποψήφιος στη νορβηγική επιλογή (έμεινε στον πρώτο ημιτελικό), για να την τιμήσει, όπως είπε, είναι εγγονός της. Αυτός κοινοποίησε προχθές το θλιβερό γεγονός, λέγοντας πως είναι πάρα πολύ υπερήφανος που υπήρξε γιαγιά του. Η Anita Thallaug πέθανε στα 85 της, μετά από μακροχρόνια ασθένεια.
Η σχέση της με τη Γιουροβίζιον
Το 1962 ήταν υποψήφια με δύο τραγούδια (4η με το Våre skal dagene vaere και 5η με το Mormors spilledåse). Στην επιλογή του 1963, όπου υπέβαλαν τραγούδια οι πάντες, εντός και εκτός δισκογραφικών εταιριών (221 άσματα στο σύνολο) ήρθε πάλι 4η και 5η (με τα Drømmekjolen και Adjø, αντίστοιχα). Το νικητήριο τραγούδι Solherv (: Ηλιοστάσιο) ερμήνευσαν ο Jan Høiland (όμως δεν τον ήθελε η Νορβηγική τηλεόραση) και η Nora Brockstedt (η οποία δεν πήγε, αν και κέρδισε, διότι το θεωρούσε πολύ αδύναμο-ως επίσημη δικαιολογία προέβαλε ότι το πρόγραμμά της ήταν… φορτωμένο). Το κανάλι επέλεξε τελικά την Anita. Δεν ηχογράφησε ποτέ το τραγούδι, γιατί το βρήκε πολύ βαρετό. Ο μόνος από τους τρεις που το έκανε αυτό ήταν ο Jan Høiland. Γενικά το επίπεδο των τραγουδιών του εθνικού τελικού ήταν πολύ χαμηλό, έτσι η 13η και τελευταία θέση που πήρε η Νορβηγία δεν προκάλεσε καμία έκπληξη. Ακόμα μία φορά προσπάθησε το 1966, πάλι με δύο τραγούδια (3η με το Ung og forelsket και 5η με το Vims). Είναι η πρώτη από τέσσερεις Νορβηγούς καλλιτέχνες που πήραν μηδέν βαθμούς στον διαγωνισμό, μαζί με τους Jahn Teigen (1978), Finn Kalvik (1981) και Tor Endresen (1997). Κατά κάποιον τρόπο εκείνη τη χρονιά “θυσιάστηκαν” οι υπόλοιπες Σκανδιναβικές (μηδέν πήραν και η Σουηδία και η Φινλανδία), προκειμένου να κερδίσει η Δανία, κάτι που έγινε, όταν η Νορβηγία άλλαξε τη βαθμολογία της και στέρησε το βραβείο από την Ελβετία. Το επεισόδιο αυτό έμεινε γνωστό ως “The Scandinavian Plot”. Για την ιστορία, μηδέν πήρε και η Ολλανδία (συνολικά τέσσερεις χώρες, όπως είχε συμβεί και το 1962). Τέλος, δεν είναι σίγουρο κατά πόσον η Anita είναι εκείνη που ενσαρκώνει τη Renata Mauro, παρουσιάστρια το 1965, σε μια νορβηγική παρωδία εκείνης της Γιουροβίζιον. Για λεπτομέρειες, δείτε αυτό το άρθρο.
.
