Συνεχίζουμε την αναδρομή μας στα opening acts του διαγωνισμού, τα οποία αποτελούν την έναρξη και το καλωσόρισμα στην εκάστοτε διοργάνωση της Eurovision. Στο πρώτο μας αφιέρωμα κάναμε μία ανασκόπηση από το ξεκίνημα των opening acts έως το 2002.
Σειρά έχει το δεύτερο μέρος όπου θα ασχοληθούμε με τις χρονιές από το 2004 κι έπειτα. Από αυτήν την χρονιά και μετά, πέρα από την εισαγωγή των ημιτελικών και την αύξηση των opening acts, παρατηρούμε κι ότι τα τελευταία εξελίσσονται θεαματικά για να συνάδουν με την ροή ενός φαντασμαγορικού σόου. Πλέον τα βίντεο με την πολιτιστική κληρονομιά της κάθε χώρας σχεδόν εξαλείφονται και προστίθενται κυρίως στις card postals πριν από την εμφάνιση της κάθε συμμετοχής. Την θέση τους παίρνουν acts με μουσική και χορό, αποκτώντας με αυτόν τον τρόπο ένα πιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που παρατηρούμε είναι ότι πλέον όλοι οι νικητές επιστρέφουν για να τραγουδήσουν ξανά την νικητήρια συμμετοχή τους, κάτι που παλιότερα γινόταν σε μικρότερο βαθμό και δινόταν περισσότερη έμφαση στους παρουσιαστές του θεσμού. Από το 2004 και σε μόνιμη βάση, οι νικητές ανοίγουν τον διαγωνισμό ερμηνεύοντας την συμμετοχή τους και δίνοντας την πινελιά τους για να μετατραπεί η διοργάνωση σε ένα μουσικοχορευτικό σόου.
–2004: Αν κι ήταν η πρώτη χρονιά που είχαμε ημιτελικό, opening act είδαμε μόνο στον τελικό. Φυσικά δεν ήταν άλλη από την περσινή νικήτρια Sertab Erener, η οποία με ανανεωμένο look μας τραγουδά ξανά το Everyway That I Can αλλά και το single της Leave.
–2005: Στον ημιτελικό εμφανίστηκαν οι The Song and Dance Company of Ukraine Military Forces, A-6 Ballet και Diezel DJ Power, εκπροσωπώντας διαφορετικά μουσικά είδη. Όσο για τον τελικό είδαμε φυσικά την Ruslana ξανά με μία εισαγωγή του Wild Dances αλλά και με το νέο της τραγούδι Heart On Fire.
–2006: Στην δική μας Eurovision στην Αθήνα όλα ήταν εμπνευσμένα από μυθολογίζ. Στον ημιτελικό είδαμε ένα medley από νικητήριες συμμετοχές της Eurovision από καλλιτέχνες που είχαν μεταμφιεστεί σε Έλληνες θεούς και θεές. Αργότερα εμφανίστηκαν οι παρουσιαστές Σάκης Ρουβάς και Μαρία Μενούνος όπου τραγούδησαν την νικητήρια συμμετοχή του HB το 1997 Love Shine A Light.
Στον τελικό χορευτές πλαισιώνουν την ερμηνεύτρια Φωτεινή Δάρρα που τραγουδά το A Song Of Life, του οποίου η μουσική και οι στίχοι ήταν του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Οι στίχοι μιλούσαν για το Τραγούδι, που σαν είδος Τέχνης γεννήθηκε στην Ελλάδα ήδη από την Ομηρική εποχή και από τότε συνεχίζει να ξετυλίγεται μαζί με την ζωή μας. Αργότερα φυσικά εμφανίζεται η Έλενα Παπαρίζου με το My Number One.
–2007: Στον ημιτελικό Φινλανδοί χορευτές χορεύουν στην μουσική του ακορτνεόν της πολύ γνωστής στην χώρα της Johanna Juhola. Στον τελικό οι Lordi, οι οποίοι αρχικά εμφανίζονται σε ένα θεαματικό video clip της συμμετοχής τους που γυρίστηκε στην περιοχή του Ροβανιέμι. Το τελευταίο αποτελεί πόλη της Φινλανδίας, είναι πρωτεύουσα της περιφέρειας της Λαπωνίας και βρίσκεται κοντά στον Αρκτικό κύκλο. Από την γέφυρα του κομματιού βλέπουμε το συγκρότημα live επί σκηνής.
–2008: Από αυτήν την χρονιά έχουμε την εισαγωγή των δύο ημιτελικών, οπότε τρία opening acts συνολικά. Στον πρώτο ημιτελικό η παράσταση Video killed a radio star ενώ στον δεύτερο η παράσταση Serbia For Beginners υπό την επιμέλεια και καθοδήγηση του χορευτή και θεατρικού συγγραφέα Aleksandar Josipovic. Κάπως έτσι γνωρίζουμε καλύτερα την μουσική παράδοση της Σερβίας.
Στον τελικό η νικήτρια Marija Serifovic η οποία ερμήνευσε ρεμίξ του Molitva καθώς και το νέο της τραγούδι Tell Me Why. Παράλληλα πίσω της εκτυλίσσονταν ένα σόου.
–2009: Οι Tolmachevy Twins, οι οποίες εκπροσώπησαν την Ρωσία το 2014 και κέρδισαν την Junior Eurovision το 2006, είχαν εμφανιστεί ως opening act του πρώτου ημιτελικού ενώ στον δεύτερο είδαμε μία μίξη των νικητήριων συμμετοχών από την μουσική μπάντα Terem Quartet, το ρωσικό εθνικό μπαλέτο Kostroma, την μπάντα της πολεμικής αεροπορίας της χώρας καθώς και του show-ballet Art Dogs. Στον τελικό η ψυχαγωγική θεατρική εταιρία Cirque du Soleil παρουσίασε ένα εντυπωσιακό σόου ενώ αργότερα εμφανίστηκε κι ο περσινός νικητής Dima Bilan με το Believe κάνοντας πασαρέλα, ρίχνοντας ρούχα, τρέχοντας, σπάζοντας εμπόδια, πετώντας για λίγο, τινάζοντας τα μαλλιά και καταλήγοντας στην σκηνή άρον άρον με μουσικούς που έπαιζαν βιολιά.
–2010: Από τις πιο λιτές και ανέμπνευστες Eurovision των τελευταίων ετών κατά την άποψή μου. Opening act είδαμε μόνο στον τελικό και δεν ήταν άλλο από τον Alexander Rybak και το Fairytale.
–2011: Οpening act μόνο στον τελικό είδαμε και στην Eurovision του Dusseldorf. O παρουσιαστής της βραδιάς Stefan Raab σε μια πιο τζαζ εκτέλεση του Satellite. Αργότερα τον πλαισιώνει και η περσινή νικήτρια Lena.
–2012: Ο μουσικός Alim Qasimov στον τελικό ερμηνεύει mungham, το οποίο αποτελεί αζέρικη μουσική σύνθεση που συνδυάζει μελωδίες και ποίηση. Αργότερα εμφανίζονται παραδοσιακοί χορευτές ενώ για το τέλος ο Ell και η Nikki ερμηνεύουν ξανά το Running Scared.
–2013: Στον πρώτο ημιτελικό η Loreen μαζί με μία χορωδία παιδιών ερμηνεύουν το Euphoria στην νοηματική γλώσσα ενώ στον δεύτερο ημιτελικό είναι η εμφάνιση της Urban Orchestra σε σύνθεση των χορογράφων Jennie Widegren και Fredrik Rydman.
Στον τελικό την παρέλαση των διαγωνιζομένων που πραγματοποιείται για πρώτη φορά, συνοδεύει χορωδία τραγουδώντας το We Write The Story σε σύνθεση των πρώην μελών των AΒΒΑ Björn Ulvaeus και Benny Andersson αλλά και του πρόσφατα εκλιπόντος μουσικού και dj Avicii.
–2014: Στον πρώτο ημιτελικό η περσινή νικήτρια Emmelie De Forest ερμηνεύει ξανά το Only Teardrops με την συνοδεία της χορωδίας της Ευρώπης. Παράλληλα εμφανίζονται σε οθόνες αρκετά πρόσωπα ανά τον κόσμο που συμμετέχουν στην διαδικασία, δίνοντας έτσι έμφαση στο logo του διαγωνισμού #Join Us. Στον δεύτερο ημιτελικό ένα πολύ επαγγελματικό σόου βασισμένο στο Jalousie ‘Tango Tzigane’ του οποίου συνθέτης ήταν ο βιολιστής Jacob Gade.
Στον τελικό η εθιμοτυπική πλέον παρέλαση των διαγωνιζόμενων.
–2015: Τον πρώτο ημιτελικό ανοίγει η περσινή νικήτρια Conchita Wurst ερμηνεύοντας το Rise Like A Phoenix με την συνοδεία της συμφωνικής ορχήστρας του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα της χώρας ORF και την καθοδήγηση του Peter Petsjik.
Στον τελικό οι παρουσιάστριες της βραδιάς Mirijam, Alice και Arabella τραγούδησαν μαζί με την Conchita και χορωδία παιδιών το Building Bridges που ήταν και το logo της διοργάνωσης.
–2016: Στον πρώτο ημιτελικό ο περσινός νικητής Mans Zelmerlow τραγουδά μία διαφορετική εκδοχή του Heroes με παιδιά αυτήν την φορά κι όχι ολογράμματα ενώ στον δεύτερο οι παρουσιαστές Petra Mede και Mans μας παρουσιάζουν ένα χιουμοριστικό θεατρικό -εμπνευσμένο από τα παλιά- όπου μας απαντούν στο καυτό ερώτημα τι είναι τελικά Eurovision. Στον τελικό η παρέλαση των διαγωνιζόμενων είχε πολλή πασαρέλα, μόδα και στυλ.
–2017: Στον πρώτο ημιτελικό ο Ουκρανός τραγουδιστής, συνθέτης και χορευτής MONATIK μας παρουσιάζει το dance κομμάτι του Spinning ενώ στον δεύτερο οι δύο εκ των παρουσιαστών Oleksandr Skichko και Volodymyr Ostapchuk μας παρουσιάζουν ένα Eurovision medley μαζί με χορευτές και παραδοσιακά όργανα. Είναι από τα opening που συγκέντρωσε πολλά θετικά σχόλια. Στον τελικό φυσικά μας σύστησαν τους καλλιτέχνες της βραδιάς και στο βάθος εμφανιζόταν η σημαία της χώρας.
–2018: Αυτήν την χρονιά είδαμε opening act μόνο στον τελικό. Πριν από την καθιερωμένη παρέλαση των συμμετοχών, στην σκηνή εμφανίστηκαν οι Ana Moura και Mariza οι οποίες μας τραγούδησαν fado, μουσικό είδος που εντοπίζεται στην Λισαβόνα από τον 19ο αιώνα-ίσως και νωρίτερα.
–2019: Στον πρώτο ημιτελικό η Netta ερμήνευσε ξανά το νικητήριο Toy δείχνοντας την ιστορία του πως από μικρή προσπαθούσε να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Στον τελικό και κατά την παρέλαση των συμμετοχών η Dana International εμφανίστηκε με το Diva και το Tel Aviv, η Ilanit (εκπρόσωπος 1973 και 1977) το Εy Sham κι ο Nadav Guedj (εκπρόσωπος 2015) το Golden Boy. ‘Ενα κατά τα άλλα πολυπληθέστατο σόου.
Πείτε μας ποιο είναι το αγαπημένο σας opening act από το 2004 και μετά;
-Ευχαριστούμε που στηρίζετε και τα αφιερώματα της σελίδας μας γιατί Eurovision δεν είναι μόνο παρόν αλλά αγάπη κι αναδρομή στο παρελθόν.
Μείνετε συντονισμένοι στον InfeGreece για περισσότερα αφιερώματα και φυσικά για οποιαδήποτε εξέλιξη αφορά τον αγαπημένο μας θεσμό.
About The Author
To 2013 και το 2016. Είτε μας αρέσει είτε όχι οι Σουηδοί διοργανώνουν πάντα την καλύτερη Eurovision.
Εμένα πάλι και της Ουκρανίας αλλά και της Ελλάδας είχε κάτι το διαφορετικό που ήταν βγαλμένα από μυθολογία περισσότερο
Του 2016 στη Στοκχόλμη! Αν και γενικά θεωρώ όλη τη διοργάνωση του 2016 ως την κορυφαία όλων των εποχών (και τα opening & τα interval acts…όλα…). Αν και ως επίπεδο συμμετοχών νομίζω ήταν λίγο κατώτερο άλλων χρονιών της δεκαετίας που διανύουμε
Το 2016 μου άρεσαν περισσότερο τα interval acts και λιγότερο τα opening shows (αν και συμφωνώ ότι ήταν οργανωτικά κορυφαία χρονιά, παρά τα μάλλον μέτρια χρόνια). Η πλάστιγγά μου γέρνει λίγο περισσότερο στο 2019 όσον αφορά τα opening acts, ενώ αρκετά καλό ήταν και του 2018 με τα ωραία fados