Τον καλύτερό της εαυτό στη σκηνή του Pala Olimpico έδωσε τη βραδιά του Α’ Ημιτελικού η Αμάντα Γεωργιάδη, η οποία ερμήνευσε μοναδικά το «Die together», με δυναμισμό, έντονο συναίσθημα αλλά και εσωτερική ένταση, και κέρδισε για την Ελλάδα το πολυπόθητο εισιτήριο για τον Τελικό της 66ης Eurovision, που θα παρακολουθήσετε σε απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ το Σάββατο 14 Μαΐου, στις 22:00.
Η λιτή αλλά ταυτόχρονα υποβλητική και ευρηματική σκηνική παρουσία της ελληνικής συμμετοχής, που φέρει την υπογραφή του Φωκά Ευαγγελινού, η γρήγορη εναλλαγή των ακτίνων του φωτός που εστιάζει στα μάτια της ερμηνεύτριας, μέσα από τα οποία «ζωντανεύει» επί σκηνής μια αληθινή ιστορία απόλυτης αγάπης, δημιούργησαν ένα ονειρικό θέαμα υψηλής αισθητικής, που κατέκτησε το τηλεοπτικό κοινό και τις κριτικές επιτροπές.
Η Αμάντα Γεωργιάδη, με τη συναισθηματική και ταυτόχρονα δυναμική αυτοβιογραφική μπαλάντα της, εισέπραξε το πιο θερμό και ενθουσιώδες χειροκρότημα και πέρασε στον Τελικό, όπου θα διεκδικήσει την καλύτερη θέση για την Ελλάδα.
Η διεθνούς φήμης Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας, Σίλια Κριθαριώτη, επιμελήθηκε την ενδυματολογική εμφάνιση της Αμάντας. Ο Γιάννης Μουρίκης έκανε τον σχεδιασμό του σκηνικού, ενώ τον σχεδιασμό της εικόνας στον φωτισμό επιμελήθηκε ομάδα visual artists από την Ουκρανία, με επικεφαλής τον Nicholas Chobb.
Τον Τελικό, που πραγματοποιείται το Σάββατο 14 Μαΐου, στις 22:00, θα παρακολουθήσετε τηλεοπτικά, σε απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ1, ραδιοφωνικά από το Δεύτερο Πρόγραμμα και τη Φωνή της Ελλάδας και διαδικτυακά από την ψηφιακή πλατφόρμα ERTFLIX και μέσω live streaming από το ertnews.gr
Στον σχολιασμό του Τελικού είναι και φέτος η Μαρία Κοζάκου και ο Γιώργος Καπουτζίδης.
Το 12άρι της ελληνικής κριτικής επιτροπής, στον Μεγάλο Τελικό της Eurovision θα το ανακοινώσει η Στεφανία Λυμπερακάκη, η οποία εκπροσώπησε τη χώρα μας στον περσινό διαγωνισμό.
Στον Τελικό θα συμμετάσχουν οι είκοσι χώρες που προκρίθηκαν από τους δύο Ημιτελικούς, οι Big Five (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο και η διοργανώτρια χώρα, Ιταλία).
Μερικές σκέψεις για τη χθεσινή βραδιά:
01. Αλβανία: Ίσως η μεγαλύτερη απογοήτευση χθες, Έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να μείνουν στο κόνσεπτ του εθνικού τους τελικού. Αντίθετα, αυτό που παρουσίασαν χθες ήταν αρκετά φτηνιάρικο. Η δε Ronela αρκετά ασταθής φωνητικά, ειδικά στο πρώτο μισό του τραγουδιού.
02. Λετονία: Για τα προσωπικά μου γούστα το συγκεκριμένο τραγούδι είναι μια ηχορύπανση και τίποτα παραπάνω.
03. Λιθουανία: Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποια στιγμή αμφισβητήθηκαν οι πιθανότητες της να περάσει. Χαρισματική και κλασάτη όπως πάντα η Monika.
04. Ελβετία: Το ατού του τραγουδιού είναι οι στίχοι. Πέραν τούτου είναι μια συνηθισμένη μπαλάντα και ο Marius αρκετά λίγος.
05. Σλοβενία: Δε βρήκα κάτι ιδιαίτερα αρνητικό για τη συγκεκριμένη συμμετοχή. Ίσως όμως ο υπερβολικός ερασιτεχνισμός που απέπνεε να της στοίχισε.
06. Ουκρανία: Χαοτικό μεν, πιασάρικο δε.
07. Βουλγαρία: Γι’ αυτό που είναι το τραγούδι: δηλαδή παλιακό, και επιπλέον ανέμπνευστο ροκ του σωρού, μια χαρά το παρουσίασαν επί σκηνής. Και φωνητικά ήταν μια χαρά επίσης. Πέρασε και δεν ακούμπησε όμως.
08. Ολλανδία: Κατά τη μεγαλύτερη διάρκεια του τραγουδιού ήταν νευρική και φαινόταν και ακουγόταν πολύ… “εύθραυστη”. Ίσως αυτό να προσέθεσε κάτι στη γοητεία του.
09. Μολδαβία: Τα πρώτα δευτερόλεπτα του τραγουδιού ήταν πολύ “πειραγμένα” σε σχέση με την αρχική βερσιόν του. Ήταν τέρμα ξεσηκωτικό όμως αν και κάπως υπερβολικό το styling.
10. Πορτογαλία: Ομορφιά και συγκίνηση επί σκηνής.
11. Κροατία: Ξενέρωτο radio friendly τραγουδάκι. Τίποτα πάνω στη σκηνή δεν “έδενε”.
12. Δανία: Όχι πολύ καλά φωνητικά. Τρεις μήνες σχεδόν αφότου επιλέχτηκε η συγκεκριμένη συμμετοχή και δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει ή όχι!
13. Αυστρία: Το συγκεκριμένο είδος μουσικής (90’s club music) απλά το απεχθάνομαι. Συν τοις άλλοις με τέτοια φωνητικά θα ήταν αδικία να περνούσε.
14. Ισλανδία: Το αγαπημένο μου χθες μαζί με τη Λιθουανία. Είναι απίστευτες επί σκηνής.
15. Ελλάδα: Με εξαίρεση τις σιλουέτες του ζευγαριού που χορεύει και θα μπορούσε να λείπει (όχι ότι με χάλασε ιδιαίτερα δηλαδή), όλα καλά. Και η Αμάντα άψογη τόσο φωνητικά όσο και πάνω στη σκηνή.
16. Νορβηγία: Θέλω να το μισήσω αυτό αλλά για κάποιο λόγο κάνω τα στραβά μάτια. Έχουν κάνει και καλύτερα live πάντως σε σχέση με το χθεσινό.
17. Αρμενία: Γλυκό τραγουδάκι με υπερβολικό (αν και καταλαβαίνω το κόνσεπτ) staging. Μια χαρά φωνητικά η ερμηνεύτρια.
Γενικά για το show:
Κάτω του μετρίου οι παρουσιαστές (με εξαίρεση ίσως τον Alessandro).
Περίμενα περισσότερο κόσμο φέτος. Τα υγειονομικά μέτρα όμως καλά κρατούν απ’ ότι φαίνεται.
Οι καρτ ποστάλ μια χαρά, αλλά με δεδομένο ότι μιλάμε για Ιταλία, τις περίμενα ακόμη πιο εντυπωσιακές.
Απαράδεκτο να μη δούμε τον Diodato, μια εμφάνιση που περιμέναμε πως και πως.
Τέλος, δεν κατάλαβα γιατί ακριβώς τόσος ντόρος την προηγούμενη εβδομάδα για τη σκηνή. Μια χαρά ήταν.
ΥΓ: Μόλις τσέκαρα μετά από καιρό τον 2ο ημιτελικό. Εντυπωσιακά πιο αδύναμος από τον 1ο.
Πόσο μα πόσο συμφωνώ μαζί σου για τον Diodato. Έφριξα πραγματικά με την ΕΡΤ που δεν τον έδειξε, έλεος κάπου δημόσια τηλεόραση! Στο κάτω κάτω εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι σε πληρώνουμε για κάποια πράγματα. Συμφωνω επίσης και με τα περισσότερα σχόλιά σου για τα τραγούδια. Προσωπικά ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί η Αλβανία θεωρείται φαβορί για να περάσει με αυτό τον κακόγουστο αχταρμά και με το στυλ μπυζουξούς της εθνικής!!! Σε γενικές γραμμές δίκαια τα αποτελέσματα του 1ου ημιτελικού, αν και προσωπικά θα προτιμούσα εντός τη Λετονία και την Αυστρία, αντί για την Ελβετία (μια αδιάφορη κατά τη γνώμη μου συνθετικά μπαλάντα με έναν μαλλον μέτριο τραγουδιστή (που είσαι βρε θεέ Gijon) αν και με πολύ δυνατό στίχο) και τη Μολδαβία (αν και συμπαθές και με μεγάλη ιστορία group, για τα αυτιά μου το τραγούδι τους άλλη μία ηχορρύπανση- η 2η μεγαλύτερη μετά την Αλβανία).
Πολύ πολύ χάρηκα την πρόκριση της Ισλανδίας και της Λιθουανίας- που πολλοί δεν περίμεναν…
Επίσης μάλλον μέτρια η διοργάνωση των Ιταλών. Κακός ήχος και σε πολλές περιπτώσεις και κακά πλάνα, χώρια τα τεχνικά θέματα με το μηχανικό ήλιο. Όσο για τους παρουσιαστές, νομίζω θα μπορούσαν και καλύτερα. Btw, τί απαράδεκτο το μακιγιάζ της Laura Paussini! Εντελώς spooky έδειχνε
Τώρα που το λες για τον ήχο…
Και μένα μου έδινε την εντύπωση σε κάποιες στιγμές ότι υπήρχε ένα θεματάκι…
Σα να ήταν κάπως χαμηλός(;)
Π.χ. όταν εκτοξεύονταν οι καπνοί, αυτός ο χαρακτηριστικός ήχος που κάνουν περνούσε μέσα από τα μικρόφωνα. Ήταν κάπως ενοχλητικό.