Η Μαρία Κοζάκου, η μέχρι φέτος εκφωνήτρια της Eurovision για την ΕΡΤ, δήλωσε με ανάρτηση της στον λογαριασμό της στο Facebook ότι φέτος αποσύρεται από την μετάδοση της Eurovision. H Μαρία Κοζάκου κάνει μια αναδρομή στα 17 χρόνια στα οποία έκανε την μετάδοση της Eurovision είτε τηλεοπτική είτε ραδιοφωνική, την συνεργασία της με τον Γιώργο Καπουτζίδη αλλά και την Τζένη Μελιτά, και φυσικά για την φετινή εκπρόσωπο της Ελλάδας, Μαρίνα Σάττι.
Eurovision τέλος
Είναι πολύ ωραίο να μπαίνεις σε μια περιπέτεια με μεγάλη χαρά και να βγαίνεις με ακόμα μεγαλύτερη.
Όπως είχα αποφασίσει από πέρσι, αμέσως μετά το Τορίνο, η φετινή χρονιά στο Λίβερπουλ θα ήταν η τελευταία μου στο ρόλο της παρουσίασης. Από το 2006, αρχικά μόνο για το ραδιόφωνο και από το 2011 και για την τηλεόραση, συμμετείχα στο μεγαλύτερο τηλεοπτικό γεγονός της κάθε χρονιάς και στο δημοφιλέστερο προϊόν που διαχειρίζεται η εθνική μας τηλεόραση. Η δουλειά του παρουσιαστή, έτσι όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι και έτσι το εφαρμόσαμε με τον Γιώργο και με την Τζένη, είναι αυτή του αγγελιοφόρου, όχι του πρωταγωνιστή. Το μέλημά μας ήταν κάθε χρόνο, εκτός από την ακρίβεια της πληροφορίας, να τηρείται εκείνη η χρυσή ισορροπία στο σχόλιο και την ευγένεια/γενναιοδωρία για κάθε συμμετοχή. Ολοι έχουν όνειρα. Θέλαμε και πιστεύω καταφέραμε να κρατηθούμε μακριά από επικριτικές αναφορές, εξυπνακισμούς και φυσικά τη διάχυτη στο δημόσιο λόγο τοξικότητα. Και όσο περνούσαν τα χρόνια, προσπαθούσαμε ακόμα περισσότερο να σχολιάζουμε με ευγένεια ακόμα και γλυκύτητα, ώστε να κάνουμε τη διαφορά. Ήταν όνειρό μου να μεταδώσω τη Eurovision από τότε που ασχολούμαι επαγγελματικά με το άθλημα. Γιατί η Eurovision ήταν πάντα για μένα μια ευκαιρία να γνωρίσουμε γλώσσες, πολιτισμούς, χρώματα, συνήθειες, ιδιώματα, νέα ταλέντα και κυρίως να καταργήσουμε τα σύνορα, να έρθουμε οι άνθρωποι, οι λαοί, οι χώρες πιο κοντά. Να ανοίξουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας –και ας πονούσαν κάποιες φορές- σε αυτά που απασχολούν κοινωνίες μακριά από εμάς. Να καταργήσουμε τα σύνορα και να δούμε πόσο μοιάζουμε. Η σκηνή της Eurovision ήταν πάντα δεκτική και ανοιχτή στην ετερότητα πολύ πριν αυτή γίνει της μόδας. Αδιαφόρησε πρώτη για τον καθωσπρεπισμό, την ίδια ώρα που προωθούσε την πολιτική ορθότητα, αμφισβητώντας την παράλληλα. Μίλησε πολιτικά παρότι πολεμήθηκε ιδεολογικά. Χρησιμοποιήθηκε από κυβερνήσεις για προώθηση «ιδεών» άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία. Οσο πιο λειτουργική και διαφανής είναι η Δημοκρατία, τόσο πιο καλλιτεχνική και ακομπλεξάριστη είναι η συμμετοχή της εκάστοτε χώρας. Οσο πιο ατελής η Δημοκρατία και άρα πιο εξαρτημένη η εκάστοτε δημόσια ραδιοτηλεόραση, τόσο πιο «κλειστή» και σοβαροφανής γίνεται η ιστορία των συμμετοχών της κάθε χώρας. Δεν είναι καθόλου τυχαία η απόσυρση από το διαγωνισμό χωρών που συντηρητικοποιούνται και απομονώνονται.
Τι κέρδισα από τη Eurovision; Κέρδισα την αγάπη και την οικειότητα από ένα πολύ μεγάλο κοινό, που δεν θα μπορούσα να είχα ονειρευτεί ως άνθρωπος του ραδιοφώνου. Και ιδιαίτερα από πολύ μικρές ηλικίες. Το σημαντικότερο όμως που κέρδισα ήταν μια σχέση ζωής. Ο Γιώργος Καπουτζίδης ήταν ο λόγος που συνέχισα να μεταδίδω τα τελευταία χρόνια και να προσπαθώ/ούμε να βρίσκουμε κάτι νέο, φρέσκο, καινούριο στις μεταδόσεις μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο «κέρδος» από μια ζεστή, ειλικρινή σχέση με έναν υπερταλαντούχο, ολοκληρωμένο άνθρωπο. Αυτά όμως είναι προσωπικά και αφορούν τους δυο μας.
Eurovision τέλος λοιπόν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνους που μου έδωσαν την ευκαιρία και με εμπιστεύτηκαν και τους ευχαριστώ, ξέρουν εκείνοι. Από την αρχή ως και σήμερα. Το κριτήριο πάντα για μένα ήταν και είναι να συνεργάζομαι με ωραίους ανθρώπους, σε ένα πνεύμα ομαδικό, αλληλοβοήθειας και στήριξης και σε ένα αξιακό πλαίσιο που βάζει πάνω από όλα το ήθος. Η φετινή επιλογή της ΕΡΤ στο πρόσωπο της Μαρίνας Σάττι έρχεται και ως προσωπική δικαίωση, καθώς ήταν κάθε χρόνο η πρότασή μου, ακόμα και πριν τη «Μάντισσα». Μια καταπληκτική χρονιά έρχεται λοιπόν για τους φίλους του διαγωνισμού, τους οποίους, επίσης, θέλω να ευχαριστήσω που με έκαναν πάντα να νιώθω μέλος της παρέας τους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη διακριτικότητά τους.
Ένα κεφάλαιο κλείνει για να ανοίξει ένα άλλο, ακόμα πιο συναρπαστικό, προκλητικό και δημιουργικό.
Και φυσικά, πάντα «καλή επιτυχία Ελλάδα».
Ως INFE Greece δεν έχουμε παρά να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρία Κοζάκου για τις μεταδόσεις της και φυσικά της ευχόμαστε ότι καλύτερο για την μετέπειτα καριέρα της.
Φαίνεται πως υπάρχει κάτι καρμικό με τον κύκλο των 17 χρόνων και τους παρουσιαστές μας στη Eurovision. Έχουμε και λέμε:
Μακώ Γεωργιάδου: Πρωτοπαρουσιάζει για το ΕΙΡΤ το 1970, το 1986 την ακούμε για τελευταία φορά σε μετάδοση, ενώ το 1987 τελευταία στιγμη σχεδόν αντικαθίσταται από τη Δάφνη Μπόκοτα, γιατί διεκδίκησε μεγαλύτερη αμοιβή για το ‘ρόλο’ της και την αποστολή στις Βρυξέλες τότε.
Δάφνη Μπόκοτα: Ξεκινάει το 1987, μεταδίδει μέχρι το 2004 (με ένα διάλειμμα το 1998), και απομακρύνεται με την έλευση της νέας κυβέρνησης Καραμανλή και έχοντας προτείνει την Παπαρίζου για εκπρόσωπό μας το 2005
Μαρία Κοζάκου: Ξεκινάει το 2006 (αν και όχι τηλεοπτικά, αλλά ραδιοφωνικά, δεν παύει όμως να είναι στις αποστολές της ΕΡΤ), συνεχίζει μέχρι το 2023 (με ένα διάλειμμα ομοίως, αλά Δάφνη Μπόκοντα, το 2018), και σταματάει κάπου εδώ, έχοντας προτείνει – όπως τουλάχιστον διατείνεται η ίδια- τη Μαρίνα Σάττι, ομοίως αλά Δάφνη!
Οι ιστορίες επαναλαμβάνονται, και ενίοτε ουχί ως φάρσες!
Προσωπικά μου άρεσαν σε γενικές γραμμές οι μεταδώσεις της Κοζάκου (ειδικά τα πρώτα χρόνια της), αν και υπήρξαν κάποιες στιγμές με τον Καπουτζίδη που ίσως λίγο να υπερέβαιναν τα εσκαμμένα. Μακάρι ο αντικαταστάτης της να είναι ομοίως άξιος, καλλιεργημένος, και ευφραδής όπως εκείνη (και μάλλον δεν εννοώ τη Τζένη Μελιτά). Η δήλωσή της για τη Eurovision γενικά, από κάθε άποψη καταπληκτική!!!
Τις ίδιες σκέψεις περί 17ετίας έκανα κι εγώ!
Η δήλωσή της είναι μεστή περιεχομένου, για όσους μπορούν να την αποκρυπτογραφήσουν.
Την έβρισκα υποτονική και πολύ “Ερτατζού”. Αν δεν είχε από δίπλα τον Καπουτζίδη, οι μεταδώσεις θα ήταν μάλλον βαρετές και κάπως παρωχημένες. Σίγουρα, πάντως, ήταν αξιοπρεπείς, παρόλες τις υπερβολές και το προβλεπόμενο χιούμορ.
Ελληνική ιστοσελίδα για το διαγωνισμό κάνει χαρές και πανηγύρια που ΔΕΝ θα γίνει, όπως φαίνεται, ελληνικός τελικός φέτος για επιλογή τραγουδιού.
Συγκεκριμένα γράφει ”Κατά την άποψη μας η απόφαση της ΕΡΤ είναι πολύ σωστή, αφού το προτιμότερο είναι η Μαρίνα Σάττι και η ομάδα της, φυσικά σε συνεργασία με την ελληνική δημόσια τηλεόραση να επιλέξει το τραγούδι που θεωρούν καταλληλότερο”.
Αυτή η τοποθέτηση θεωρώ ότι υποτιμά το ελληνικό κοινό. Ένα κοινό που στην ελλάδα πάντα ξέρει να διαλέγει το καλύτερο από τα διαθέσιμα τραγούδια για να μας εκπροσωπήσει. Άλλωστε αν δεν ήταν το ελληνικό κοινό το 2005, τότε είναι πολύ πιθανό να μας εκπροσωπούσε η Παπαρίζου με το κοινότυπο ”ΟΚ” που όλοι μπορούμε ευλόγως να υποθέσουμε την πορεία που θα είχε στο διαγωνισμό.
Αναφορικά δε με το κείμενο της κ. Κοζάκου, είναι πολύ αξιοπρεπές και δεν απαξιώνει σε καμία περίπτωση το πρόγραμμα που λέγεται διαγωνισμός τραγουδιού Γιουροβίζιον. Μου κάνει εντύπωση πάντως που αυτοί που κάνουν πάρτυ που αποχώρησε, δεν τονίζουν ότι η επιλογή της Μαρίνας Σάττι ήταν δικιά της επιλογή. Άρα μη μιλάμε για αλλαγή πλεύσης της ερτ φέτος αφού υλοποιεί προτάσεις ανθρώπων που είχαν εμπλακεί στο εν λόγω πρότζεκτ για χρόνια.