O Ronnie Carroll (UK 62, 63-Ronald Gleghorn) έχασε τη μάχη για τη ζωή μετά από μια σύντομη ασθένεια. Γεννήθηκε το 1934 στο Belfast, την πρωτεύουσα της Βόρειας Ιρλανδίας. Έκανε σύντομη καριέρα από το 1956 (με το «Walk hand in hand») ως το 1970. Προσπάθησε ανεπιτυχώς να εκπροσωπήσει το Ηνωμένο Βασίλειο το 1960, με το «The girl with a curl». Δύο χρόνια αργότερα όμως τα κατάφερε με το «Ring-a-ding girl» (= το κορίτσι που μου κάνει ‘κλικ’), παίρνοντας την τέταρτη θέση, όπως και την επόμενη χρονιά, με το «Say wonderful things» (= πες υπέροχα πράγματα). Τα εν λόγω πήγαν στο #46 και 6 αντίστοιχα, του αγγλικού τοπ. Ακόμα και σήμερα παραμένει ο μόνος που εκπροσώπησε τη Βρετανία δύο φορές στη σειρά. Προσπάθησε μια τελευταία φορά το 1976, αλλά κατέληξε 12ος.
Οι νίκες του αποτέλεσαν μεγάλη έκπληξη, καθώς κέρδισε ποπ και μοντέρνα τραγούδια στις επιλογές. Σε συνέντευξη είχε δηλώσει πως κρατούσε μια πίκρα, διότι δεν τον ψήφισαν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί (αν και οι Γάλλοι του έδωσαν βαθμούς τη δεύτερη φορά). Το 1963 τραγούδησε καθισμένος και είχε τρεις κοπέλες στα φωνητικά (ο μόνος με χορωδούς εκείνη τη χρονιά). Προς το τέλος σηκώνεται και η μία από τις κοπέλες του δίνει ένα φιλάκι στο μάγουλο.
https://www.youtube.com/watch?v=fiKG95Iy1ts
Γνωστός ως “The Minstrel” (= ο ραψωδός), μέχρι το 1963 είχε ακόμα 6 χιτ στο ενεργητικό του. Με πολλές εμφανίσεις στο θέατρο και τα καμπαρέ, τα τελευταία χρόνια ξέπεσε σε κρουαζιερόπλοια, καλοκαιρινές κατασκηνώσεις και ξενοδοχεία, κατάφερε, ωστόσο, να παίξει σε κάποια τηλεοπτικά σήριαλ. Το 1997 ήταν υποψήφιος με το Vote for Yourself Rainbow Dream Ticket Party, τόσο στις εθνικές, όσο και στις δημοτικές εκλογές. Στόχος του ήταν η καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, αλλά και η πάταξη της ανεργίας και της φτώχειας. Η πολιτική του φιλοδοξία συνεχίστηκε για χρόνια. Σε μια κρίση αυτογνωσία, το 2008 δήλωσε ότι ήθελε να κάνει το ρεκόρ μηδενικών ψήφων (τελικά έλαβε… 29).
Το άλμπουμ με τα καλύτερά του (και πολλές πληροφορίες για τη ζωή και την καριέρα του) κυκλοφόρησε το 1997, ενώ το 2008 επιχείρησε να κάνει comeback. Μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν το «Roses are red» (#3 το 1962). Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η ηθοποιός του βαριετέ Millicent Martin, με την οποία αποτέλεσαν ένα από τα πιο διάσημα καλλιτεχνικά ζευγάρια της εποχής. Τα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν με ένα Λονδρέζικο ραδιοφωνικό σταθμό.
