Άγνωστες ιστορίες: το αστέρι του Tony Marshall έσβησε

Ποιος ήταν ο Tony Marshall-μέρος της γιουροϊστορίας

Γεννημένος στο Baden Baden το 1938 ως Herbert Anton Bloeth, έκανε σπουδές κλασικού τραγουδιού. Ξεκίνησε να δισκογραφεί το 1966 χωρίς επιτυχία. Έγινε γνωστός το 1971 χάρη στο τραγούδι Schöne Maid (“όμορφη καμαριέρα”, αλλά και ένα είδος ρόδου) που μπήκε στα charts τεσσάρων χωρών. Το είπε αφού ήπιε μερικά ποτηράκια παραπάνω, διότι δεν του άρεσε καθόλου… Πρόκειται για διασκευή παραδοσιακού σκοπού από τη Νέα Ζηλανδία (Nau Haka Taranga). Ερμήνευσε κυρίως χαρωπά τραγούδια, σε οκτώ γλώσσες, και πούλησε πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα (με άλλα λόγια το Der Star, για τα οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια, είναι εντελώς έξω από το ρεπερτόριό του). Από το 1982 μέχρι το 2004 υπήρξε τηλεπαρουσιαστής. Σποραδικά εμφανιζόταν σε θέατρο και σήριαλ.

Η προσωπική του ζωή

Απέκτησε δύο γιους και μια κόρη με σοβαρά προβλήματα υγείας στον εγκέφαλο. Με τους γιους του εμφανιζόταν μαζί σε συναυλίες. Ο ίδιος διαγνώστηκε το 2011 με πολυνευροπάθεια που του προκαλούσε κατά καιρούς παράλυση στα πόδια. Ακολούθησαν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, νευροπάθεια, η τοποθέτηση βηματοδότη και νοσηλεία μαζί με εγχείρηση (άγνωστο γιατί) στην εντατική λόγω κορωνοϊού και μάλιστα δύο φορές. Απεβίωσε στα 85 του μετά από μακροχρόνια ασθένεια. Ήταν πλέον καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο και με αυτό εμφανιζόταν στις συναυλίες.

Το σκάνδαλο του 1976

Το Der Star γραμμένο το 1972 από τον Detlef Petersen, κημπορντίστα των Tornados (μετέπειτα Lake), ο οποίος εξελίχθηκε σε σημαντικό μουσικοσυνθέτη ταινιών, κέρδισε τον γερμανικό τελικό του 1976 με 118.250 ψήφους κοινού μέσω κάρτ-ποστάλ (31η Ιανουαρίου και 1η Φεβρουαρίου έλαβε χώρα ο τελικός και στις 18 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα). Είχε αρχικά προταθεί στον Jack White (Horst Nußbaum), για να κάνει την παραγωγή, αλλά το απέρριψε, καθώς είχε προτιμήσει να επενδύσει σε άλλο υποψήφιο άσμα. Την επόμενη μέρα, ο ενορχηστρωτής Horst Lubitz ανέφερε πως το 1973 μια Εβραία τραγουδίστρια, η Nice ή Nizza Thobi το είχε ηχογραφήσει σε ένα άλμπουμ που δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Εκείνος είχε κάνει την ενορχήστρωση για λογαριασμό της, με αμοιβή 250 μάρκα. Αφού πήγε τη δισκογραφική της εταιρεία στα δικαστήρια, της έδωσαν τα δικαιώματα, αλλά και τις ηχογραφήσεις. Για τον Marshall είχε χρησιμοποιηθεί η ορχήστρα της Έσσης (Hessischer Rundfunk), με την οποία είχε ηχογραφήσει και η Thobi. Πώς συνέβη αυτό; Η συγκεκριμένη ορχήστρα ήταν εκείνη που είχε αναλάβει τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών του εθνικού τελικού. Eπιπλέον, κατά τα λεγόμενά της, το είχε τραγουδήσει μεταξύ 21 Μάρτη και 9 Μάη σε κάποιο nightclub. Lubitz και Thobi, η οποία απουσίαζε τότε στη Νέα Υόρκη, ορκίστηκαν ότι οι ισχυρισμοί τους ήταν αληθινοί. Στην ένσταση που έκαναν οι 2οι Les Humphries Singers (με τον Ralph Siegel να κρύβεται από πίσω), κέρδισαν και πήγαν εκείνοι στον διαγωνισμό (για την ιστορία είχαν λάβει 96.705 ψήφους στην επιλογή-στη Γιουροβίζιον ήλθαν 15οι). Marshall και Thobi εκλήθησαν στην τηλεοπτική εκπομπή του ZFD “Rotary Disc”, για να πουν και οι δύο το τραγούδι και να κρίνει το κοινό ποιος το ερμήνευε καλύτερα! Εκείνος, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν παρευρέθη και όχι μόνο αυτό: πικραμένος εξαιτίας του αποκλεισμού, για τον οποίο δεν έφταιγε εκείνος, αλλά ο συνθέτης, δεν προσπάθησε ποτέ ξανά να εκπροσωπήσει τη Γερμανία.

Η άποψη του Tony Marshall και ο “δάκτυλος” Siegel

Ο ίδιος είχε δηλώσει πως το τραγούδι έιχε ηχογραφηθεί από εκείνον σε διάφορες γλώσσες, διότι περίμεναν να μπει στο Τοπ 5. Μέχρι το τέλος της ζωής του υποστήριζε πως το nightclub στο οποίο έλεγε η Thobi ότι είχε τραγουδήσει, δεν βρέθηκε ποτέ, η δε ηχογράφησή της μάλλον παρέμεινε στο συρτάρι της ή διανεμήθηκε σε πολύ κλειστό κύκλο… Το 1978 έβγαλε γαλλική βερσιόν, με τίτλο Joue ta vie, ενώ το 2008 μαζί με τον γιο του Marc Marshall κυκλοφόρησαν ακόμα μία διασκευή του εν λόγω. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο πανίσχυρος Ralph Siegel κατάφερε να ακυρώσει τραγούδι: το έκανε και το 1980, με “θύμα” τον Κώστα Κορδάλη και το 1999, εις βάρος της Corinna May… Όλως τυχαίως, η Nizza Thobi υπέγραψε το 1982 συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Jupiter-ποιου άλλου; Του Ralph Siegel! Θεία δίκη; Η συγκεκριμένη, έντονα πολιτικοποιημένη καλλιτέχνιδα, δεν έκανε ούτε ένα χιτ στην όποια καριέρα της, παρόλο που συνεργάστηκε με ονόματα όπως ο Μίκης Θεοδωράκης… Melissa, ακούς;