Ποιά η σημασία το σλόγκαν που έχουμε δει μέσα στα χρόνια στον διαγωνισμό της Eurovision; Στο πρώτο μέρος είχαμε ασχοληθεί με τα σλόγκαν της Eurovision από την εμφάνισή τους το 2002 έως το 2011 ενώ τώρα θα αναφέρουμε τις χρονιές από το 2012 έως σήμερα. Όπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος του αφιερώματος το σλόγκαν είναι ουσιαστικά εκείνη η φράση-θέμα που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ολόκληρη την διοργάνωση και να της δώσει έναν χαρακτήρα με σκοπό να μεταδώσει στους τηλεθεατές το μήνυμά της. Αναπόσπαστο μέρος του είναι φυσικά το logo της Eurovision αλλά και τα sub-logo της κάθε χρονιάς.
Η ανασκόπηση από το 2012 έως την φετινή χρονιά ξεκινά!
2012– Η διοργάνωση μεταφέρεται στην χώρα της φωτιάς και το σλόγκαν δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό από το Light Your Fire!. To sub-logo είναι μία φλόγα σε πορτοκαλί χρωματισμούς ενώ τόσο μέρη της σκηνής όσο και η παρουσίαση των χωρών πριν από την εμφάνιση των συμμετοχών ήταν στις ίδιες κίτρινες, κόκκινες και πορτοκαλί αποχρώσεις. Όπως δήλωσαν οι δημιουργοί του το σλόγκαν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς από την αρχαιότητα η ανθρωπότητα συγκεντρωνόταν γύρω από την φωτιά για να επικοινωνήσει μέσω του τραγουδιού, του χορού καθώς και λέγοντας ιστορίες. Η Eurovision είναι εκεί όπου όλοι δίνουν το παρών με σκοπό να γιορτάσουν και να επικοινωνήσουν μέσω της μουσικής και του χορού.
2013– Μετά την σαρωτική νίκη της Loreen μεταφερόμαστε στο Malmo της Σουηδίας όπου επιλέγεται ως θέμα του διαγωνισμού το We Are One. To sub-logo ήταν μία πολύχρωμη πεταλούδα όπου είχε ιδιαίτερη σημασία καθώς αντιπροσώπευε ότι κάτι τόσο μικρό όπως μια πεταλούδα μπορεί να έχει πολύ δυνατές κινήσεις και με ένα χτύπημα των φτερών της να προκαλέσει τυφώνες. Η πολύχρωμη πεταλούδα, που εξελίσσεται από μικρότερα στάδια, αποτελούσε την τόσο διαφορετική Ευρώπη όπου με μία τόσο απλή κίνηση όπως η συγκέντρωση χωρών, μπορεί να προκαλέσει αξιοσημείωτες αλλαγές και θετικές εξελίξεις.
2014– Για την Eurovision της Κοπεγχάγης χρησιμοποιείται το #Join Us το οποίο βρίσκεται στην μέση του sub-logo που είναι ένα μπλε διαμάντι σε σχήμα ρόμβου. Αυτό το σλόγκαν είχε ως στόχο να δείξει ότι δεν είναι σημαντικό μόνο να παρακολουθείς τον διαγωνισμό από κοντά αλλά να υπάρχει και διαδικτυακή παρουσία.
2015– Στην Βιέννη επιλέγουν το Building Bridges κι όπως ανέφερε ο γενικός διευθυντής του ραδιοτηλεοπτικού φορέα ORF της Αυστρίας Alexander Wrabetz, στόχος ήταν να χτιστούν γέφυρες πέρα από τα σύνορα, τις κουλτούρες και τις διαφορετικές γλώσσες. Να ενώσουν όλοι τα χέρια τους για αυτό το τόσο μεγάλο γεγονός. Το sub-logo αναπαριστούσε ένα μεγάλο κύμα αποτελούμενο από πολλές σφαίρες οι οποίες συμβόλιζαν την διαφορετικότητα που ενώνεται με το γεφύρωμα των χασμάτων. Ότι μέσα από την ατομικότητα της κάθε συμμετοχής και του κάθε καλλιτέχνη, μπορούν να υπάρχουν ενωμένες μουσικές γέφυρες για αυτόν τον τόσο σημαντικό θεσμό που προάγει την αγάπη και την ενότητα μέσω της μουσικής. Χαρακτηριστική είναι η έναρξη του διαγωνισμού όπου βλέπουμε το sub-logo με τις γέφυρες και τις σφαίρες να κυριαρχεί στην σκηνή.
Χαρακτηριστικό είναι ότι τα τελευταία χρόνια στα σλόγκαν δίνεται μεγάλη έμφαση στην ένωση των λαών κι ότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε να αγκαλιάσουμε την διαφορετικότητα έχοντας πιο ανοιχτούς ορίζοντες.
2016– Στο ίδιο ύφος ενότητας και η Eurovision της Στοκχόλμης όπου έχουμε ως σλόγκαν το Come Together ενώ το sub-logo είναι μία πικραλίδα. Οι σπόροι του φυτού είναι όλα τα έθνη της Ευρώπης που συγκεντρώνονται για αυτήν μουσική γιορτή.
2017– Για την αμφιλεγόμενη διοργάνωση του Κιέβου το σλόγκαν είναι Celebrate Diversity. Πέρα από την διαφορετικότητα, όλες οι χώρες ενωμένες έχουν το δικαίωμα να γιορτάσουν την μουσική (αν και η χώρα δεν δέχθηκε τελικά την συμμετοχή της Ρωσίας με την Yulia Samoylova). Το sub-logo είναι διαφορετικές χάντρες όπου ενωμένες δημιουργούν ένα παραδοσιακό φυλαχτό για τον λαιμό.
2018– Οι Πορτογάλοι μας κάλεσαν να επιβιβαστούμε για το μουσικό γεγονός με το All Aboard!. Το έμβλημα ήταν ένα κοχύλι το οποίο υπαινίσσεται την παράδοση των Πορτογάλων στις θάλασσες αλλά και την θέση της Πορτογαλίας και της Λισαβόνας στις ακτές του Ατλαντικού ωκεανού. Το μήνυμα που θέλησε να περάσει η διοργάνωση ήταν ότι ο ωκεανός μπορεί να μας ενώσει όλους, υπογραμμίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τις αξίες της EBU που είναι ο σεβασμός στην διαφορετικότητα. Το αξιοσημείωτο με αυτό το sub-logo ήταν ότι σχεδιάστηκαν άλλα 20 συμπληρωματικά εμβλήματα που συμβόλιζαν τις διαφορετικές πτυχές του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Φυσικά και στην σκηνή κυριάρχησε το μπλε χρώμα όπως για παράδειγμα στην συμμετοχή του Alexander Rybak.
2019: Στο Ισραήλ μας κάλεσαν να τολμήσουμε να ονειρευτούμε “Dare To Dream“. Το να είσαι πάνω στην σκηνή και να τολμάς να ονειρευτείς την νίκη, να είσαι αρκετά γενναίος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και να ερμηνεύσεις μπροστά σε ένα διεθνές ακροατήριο είναι κάτι που αξίζει να το ονειρευτείς σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι διοργανωτές.
To logo ήταν τρία τρίγωνα ενωμένα μαζί και δίπλα τους εμφανιζόταν το σλόγκαν. Το τρίγωνο, ένα από τα αρχαιότερα σχήματα του κόσμου, είναι ένα σύμβολο-ακρογωνιαίος λίθος, που βρίσκεται παντού στην τέχνη, τη μουσική, την κοσμολογία και τη φύση, που αντιπροσωπεύει τη σύνδεση και την δημιουργικότητα. Καθώς τα τρίγωνα ενώνονται και συνδυάζονται, γίνονται μια νέα ενιαία οντότητα που αντικατοπτρίζει τον άπειρο αστρικό ουρανό, καθώς τα αστέρια του μέλλοντος συναντώνται στο Τελ Αβίβ για τον διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision του 2019. To logo φυσικά παραπέμπει και στην σημαία του Ισραήλ που βασικό της σύμβολο είναι το άστρο του Δαυίδ το οποίο αποτελείται από δύο τρίγωνα
2020: Μπορεί η Eurovision 2020 στο Ρότερνταμ να μην πραγματοποιηθεί αλλά το σλόγκαν και το logo είχε δημοσιευτεί κανονικά. Το “Open Up” μας ετοίμασαν από την Ολλανδία με το σκεπτικό να ανοιχτούμε ο ένας στον άλλο, στην μουσική, στο Ρότερνταμ, σε ότι επιλέξουμε. Το δεύτερο μήνυμα είναι η καθολικότητα του διαγωνισμού και το άνοιγμα σε όλους μέσω και του διαδικτύου.
Όσον αφορά το λογότυπο πρόκειται για ένα κυκλόσχημο σχέδιο, το οποίο παραπέμπει ευθέως στα πτερύγια των διάσημων ανεμόμυλων της χώρας. Για να εορταστούν τα 65 χρόνια του διαγωνισμού, πάνω στα πτερύγια φιγουράρουν, σε αφηρημένη παρουσίαση, τα χρώματα των 41 χωρών που συμμετέχουν φέτος. Η σειρά με την οποία εμφανίζονται είναι η ίδια με το ντεμπούτο τους στην Eurovision. Ξεκινώντας δηλαδή από το 1956, πρώτη αποτυπώνεται η Ολλανδία και ακολουθούν οι υπόλοιπες, όπως ακριβώς ανέβηκαν στη σκηνή την εποχή εκείνη.
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας έφτασε στο τέλος κι έχουν καλυφθεί όλα τα σλόγκαν από το 2002 έως σήμερα. Αλήθεια υπάρχει κάποιο που προτιμάτε;
Σας ευχαριστούμε για την προτίμηση και στα αφιερώματά μας!
Light Your Fire, 2012, Αζερμπαϊτζάν
Δεν μπορώ να πω ότι όλα τους είναι εξαιρετικά εμπνευσμένα…
Θα ξεχώριζα το Celebrate Diversity.
Παρεμπιπτόντως, ανυπομονώ να ξαναρχίσουν τα αφιερώματα του κ. Κοντακιώτη. Στο 1990 δεν είχαμε μείνει; 😉
Όλα κινούνται στον γνωστό άξονα των κλισέ περί διαφορετικότητας, ενότητας κτλ που παραπέμπουν περισσότερο στην αργκό που χρησιμοποιούν διαφημιστές και μαρκετίστες παρά σε καλλιτεχνική δημιουργία.
Νομίζω ο πιο πετυχημένος συνδυασμός συνθήματος-εμβλήματος ήταν το “Feel your heartbeat” και το “Building bridges”, ενώ ως σκέτο έμβλημα μου άρεσε και η πικραλίδα.
Τα βρίσκω όλα πολύ τυποιημένα, γενικά και προβλέψιμα. Όπως συμβαίνει και με τα λογότυπα και της σκηνές των πολλών τελευταίων διαγωνισμών.