“Γιουροπρόσωπα” που έγραψαν τη δική τους ιστορία
Σήμερα εγκαινιάζουμε μια νέα ενότητα, με τίτλο: “Γιουροπρόσωπα”. Σε αυτή φιλοδοξούμε να παρουσιάσουμε πρόσωπα τα οποία, ενώ δεν εκπροσώπησαν την Ελλάδα, έγραψαν τη δική τους σελίδα στην ελληνική Γιουροϊστορία, από διάφορα πόστα.
Από τους Νοστράδαμος στη Μαρινέλλα
Η Ελλάδα έκανε το ντεμπούτο της στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον το 1974. Αρχικά είχε διοργανωθεί κλειστή επιλογή, από την οποία είχαν ξεχωρίσει οι πασίγνωστοι τότε Νοστράδαμος. Ωστόσο, ένα κατασκευασμένο ροζ σκάνδαλο ένα χρόνο πριν με ένα δήθεν βιασμό ανήλικης θαυμάστριας στην Καβάλα από τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο και τον ηχολήπτη της μπάντας, που οδήγησε σε πρωτοσέλιδα και απαγόρευση των τραγουδιών τους από τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση, επέφερε την ακύρωση της συμμετοχής τους, δήθεν για να μην προκληθούν αντιδράσεις και την ανάθεση στον – φίλα προσκείμενο – Γιώργο Κατσαρό, ο οποίος επέλεξε τη Μαρινέλλα για την πρώτη εμφάνιση της Ελλάδας στη Γιουροβίζιον. Ας δούμε όμως ποιοι επρόκειτο στην πραγματικότητα να είναι οι πρώτοι μας εκπρόσωποι.
Η έναρξη της καριέρας των Νοστράδαμος
Το συγκρότημα «Νοστράδαμος» δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τον Στέλιο Φωτιάδη (μπάσο, φωνητικά), τον Ιπποκράτη «Τσάρλυ» Εξαρχόπουλο (κιθάρα, φωνητικά) και την Αγγλίδα Chris King (φωνητικά). Τον Αύγουστο του 1972 προστέθηκε η Δέσποινα Γλέζου, η οποία είχε σκοπό να μείνει στο συγκρότημα μόνο για δύο μήνες, δηλαδή μέχρι τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Εκεί, με το τραγούδι «Δώσ’ μου το χέρι σου» προκαλούν αίσθηση και κερδίζουν το βραβείο του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη και εκτελεστή. Το single πούλησε – μόνο τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας του – εννέα χιλιάδες αντίτυπα. Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του γκρουπ έγινε στο club Ροντέο το Νοέμβριο του 1972.
Το ομώνυμο άλμπουμ
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το μοναδικό τους άλμπουμ, με τίτλο «Νοστράδαμος» (1972), με δώδεκα τραγούδια, μεταξύ των οποίων και τα δύο του single που ξεχώρισαν. Ακολουθούν τα επτάιντσα single «Μαγική Πολιτεία / Τι συμβαίνει» (1973), «Ήταν δώδεκα παιδιά / Μη μιλάς γι’ αυτούς» (1973), «Φίλε μου / Το παιδί» (1973), «Όνειρο / Δέκα μέρες πριν πεθάνω» (1974), «Έλα κοντά μου / Χλωμό φεγγάρι» (1974), «Και πρέπει / Ο κόσμος βουβός» (1974). Χαρακτηριστικό του γκρουπ ήταν ο – όχι σκληρός – ηλεκτρικός ήχος, οι επιρροές από το glam rock και το κίνημα των χίπηδων (σε επίπεδο στίχου) και τα καλοδουλεμένα φωνητικά που θυμίζουν κάπως δουλειές όπως αυτές των Carpenters. Μαζί με τους Poll, εκπροσωπούν το ελληνόφωνο flower pop.
Ανακατατάξεις
Μετά από τις επιτυχίες, η Δέσποινα Γλέζου παρέμεινε μέχρι τη διάλυσή τους το 1975, ενώ ένα χρόνο πριν αποχώρησαν ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος και η Chris King, ώσπου να καταλαγιάσει το σκάνδαλο, τους οποίους αντικατέστησαν η Ρένα Παγκράτη και ο Μιχάλης Λαμπρόπουλος (μέλος των Harlems). Το 1974 επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Και πρέπει», το οποίο αντιμετωπίστηκε με ψυχρότητα από το κοινό. Ήταν η αρχή του τέλους… Αν και βραχύβιο συγκρότημα, κατάφερε με τα 24 τραγούδια που πρόλαβε να ηχογραφήσει να μείνει στην ιστορία της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Η ζωή μετά τους Νοστράδαμος
Ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος έβγαλε δύο singles, έκανε εμφανίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από το 1975-1978, όπου συγκλόνισε με τον «Θάνατο του Κλόουν» και κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, ένα το 1976 και ένα ακόμα το 1988 σε μουσική Στέλιου Φωτιάδη, συμμετοχές στο χριστουγεννιάτικο άλμπουμ του Κώστα Τουρνά «Επί γης ειρήνη» (1974) και τη ροκ όπερα «Τρωικός Πόλεμος» του Γιάννη Πετρίτση (1975) στο ρόλο του Αχιλλέα, και εμφανίσεις ως λαϊκός τραγουδιστής. Συνελήφθη για πέμπτη φορά το 1995 μαζί με τη σύντροφό του Μαριάνθη Πατσέλη, για κατοχή ηρωίνης και όπλων και “έσβησε” στα 47 του χρόνια το 2000 από υπερβολική δόση. Ο Μιχάλης Λαμπρόπουλος επιχείρησε να κάνει σόλο καριέρα, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία και κάνει ακόμα σποραδικές εμφανίσεις.
Η Chris King, παντρεύτηκε τον Βασίλη Κωνσταντινίδη, ντράμερ και τραγουδιστή των Idols. Στην Αγγλία έκαναν εμπόριο με δέρματα. Ο Βασίλης επέστρεψε και άνοιξε τα εστιατόρια “Entre-côte”, η δε Chris ήταν για χρόνια διευθύντρια στην Αγγλία σε μια μεγάλη εταιρεία με υπολογιστές. Ο γιος τους, Ανδρέας, “ξεπήδησε” από το Fame Story, έκανε ντουέτο με τη Τζούλια Αλεξανδράτου και ήταν υποψήφιος στην Κύπρο το 2006, με το “Love on the Weekend”, ενώ σήμερα συνεχίζει να τραγουδά με το καλλιτεχνικό όνομα Drew.
Η Δέσποινα Γλέζου έφυγε στο Λονδίνο, όπου εντρύφησε στη ζωγραφική, έχοντας δώσει όλα της τα υπάρχοντα σε φίλους, επέστρεψε το 1980, εξέδωσε τα βιβλία της δέκα χρόνια μετά, με παρότρυνση του θείου της Γιάννη Ρίτσου, και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται στο «Δίαυλο». Η Ρένα Παγκράτη, με την οποία θα ασχοληθούμε εκτενώς σε άλλο άρθρο, ασχολήθηκε με το θέατρο και την τηλεόραση, πριν από το τραγικό της τέλος (αυτοκτόνησε με φαρμακευτική δηλητηρίαση το 1998, λόγω ανεργίας και οικονομικής ανέχειας). Ο Στέλιος Φωτιάδης το 1976, με τη βοήθεια της Δέσποινας Γλέζου, του Βλάσση Μπονάτσου και του Δημήτρη Ψαριανού κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Καινούρια Μέρα» που έγινε επιτυχία, για να διακριθεί αργότερα ως συνθέτης πολλών γνωστών τραγουδιών, με συμμετοχές σε πολλούς δίσκους, μαέστρος σε κέντρα, παραγωγός και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρείας Eros (από το 1993). Είναι ο σύζυγος της Γλυκερίας (υποψήφια το 1980).
Ποια επρόκειτο να είναι η συμμετοχή τους;
Σύμφωνα με έρευνα που κάναμε στη δισκογραφία τους, το τραγούδι τους για το διαγωνισμό πρέπει να ήταν Το Όνειρο (Στέλιος Φωτιάδης / Δημήτρης Ιατρόπουλος), κάτι όμως που δεν επιβεβαιώνει η Δέσποινα Γλέζου, η οποία λέει ότι η συμμετοχή τους θα ήταν δίγλωσση (Ελληνικά / Αγγλικά), αυτά όμως τα έχουμε δει αναλυτικά σε συνέντευξη που μας παραχώρησε η ίδια, με πολύ παρασκήνιο!
Ας ακούσουμε Το Όνειρο για να πάρουμε μια γεύση του πως θα ήταν περίπου η πρώτη ελληνική συμμετοχή. Θα ακούσουμε επίσης ένα αντίστοιχο flower pop, το “Falter I’m Wind”, με το οποίο η Αυστρία το 1972 κατετάγη 5η.
