Δύο φορές υποψήφια σε βελγικούς τελικούς
Η Micha Marah (Aldegonda Leppens) γεννήθηκε το 1953 κι έγινε σταρ ήδη από τα εφηβικά της χρόνια. Έγινε διάσημη, όταν ήρθε 4η στη βελγική επιλογή του 1971, με το Tamboerke (#13 στο φλαμανδικό τοπ). Δύο χρόνια μετά ήρθε 5η μαζί με το γκρουπ The Pebbles και το ‘t is over, αλλά και 7η μόνη της με το Kom bij mij. Ακολούθησε τουρνέ στη χώρα, ενώ παράλληλα έγινε ραδιοφωνική παραγωγός.
Ο εθνικός τελικός του 1979
Το 1979 είχαν προκριθεί έξι τραγούδια, τα οποία ερμήνευσε όλα η ίδια. Αρχικά έγιναν τέσσερεις ημιτελικοί. Κάθε εβδομάδα αποκλειόταν και ένα τραγούδι. Στον τελικό, όπου είχαν μείνει μόνο τρία τραγούδια ψήφισαν ειδικοί: πρώην γιούροσταρ και άνθρωποι των ΜΜΕ. Σε όλους τους γύρους κέρδιζε με άνεση το τραγούδι Comment ça va?, με το οποίο είχε ενθουσιαστεί το κοινό. Ξαφνικά στον τελικό κέρδισε το Hey Nana, προκαλώντας γενική δυσαρέσκεια.
Η πληροφορία για αντιγραφή από το Auntie
Η ίδια η καλλιτέχνιδα απεχθανόταν το Hey Nana, οι αφελείς και παιδικοί στίχοι του οποίου έχουν κατηγορηθεί κατά κόρον. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Sandra Reemer, εκπρόσωπος της Ολλανδίας την ίδια χρονιά, της είπε ότι ήταν αντιγραφή του hit του 1972 Auntie (Η θείτσα). Το συγκεκριμένο ηχογραφήθηκε, κατόπιν πρόσκλησης, από διεθνείς καλλιτέχνες έξι χωρών (Sandra-NL 72, 76, 79 & Andres-NL 72, Vicky Leandros-LUX 67, 72, Demis Roussos, Enrico Macias, Alice Babs-SWE 58, Hildegard Knef), για να εορταστούν τα 50 χρόνια του BBC. Η σύνθεση είναι του Ολλανδού Hans van Hemert (συνθέτης NL 72, 74, 76). Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί το BBC πήρε αυτό το παρατσούκλι. Η πιθανότερη ερμηνεία το συνδέει με την έκφραση “Auntie knows better” (Η θείτσα ξέρει καλύτερα), όταν το BBC κώφευε προκλητικά σε κάθε είδους κριτική. Το τραγούδι έγινε επιτυχία στην Τουρκία ως Arkadaş Dur Bekle (σε διασκευή των Nilüfer-TUR 78, Tanju Okan & Modern Folk Üçlüsü-TUR 81) πήγε στο #4 των Ολλανδικών και το #5 των Ελληνικών charts, ενώ απέτυχε να μπει στα βρετανικά, διότι κατηγορήθηκε ως αντιγραφή του Those where the days της Mary Hopkin (UK 70). Ο κλέψας του κλέψαντος δηλαδή…
Το δικαστήριο και η αντικαταστάτρια χορωδός
Τότε η Micha Marah έκανε το αδιανόητο: πήγε από μόνη της στο δικαστήριο, για να το αποκλείσει και να πει το Comment ça va (#7 στο φλαμανδικού τοπ, σε αντίθεση με το Hey Nana που δεν πούλησε καθόλου καλά). Το δικαστήριο όμως δεν προλάβαινε να αποφασίσει κι έτσι μετείχε στη Γιουροβίζιον, γνωρίζοντας ότι θα αποτύχει παταγωδώς και πράγματι ήρθε τελευταία. Ηχογράφησε το δεύτερο και το τρίτο τραγούδι, αλλά όχι τη συμμετοχή της, η οποία υπάρχει μόνο με τη φωνή του συνθέτη. Έχει ακουστεί ότι δεν την ήθελε η επιτροπή και γι’ αυτό της έδωσε επίτηδες αυτό το τραγούδι, για να την ρεζιλέψει. Ο συνθέτης του, Charles Dumoulin, διέδιδε ότι δεν ήθελε να ανέβει στη σκηνή, κάτι τέτοιο δεν μπορούσε βέβαια να γίνει, καθώς η Marah είχε συμβόλαιο με το κανάλι BRT. Φημολογείται, λοιπό, πως είχε ετοιμάσει ως αντικαταστάτριά της τη Nancy Dee, μια από τις κοπέλες στα φωνητικά.
Μετά τη Γιουροβίζιον
Παρά το στραπάτσο, η καριέρα της απογειώθηκε. Βρήκε ένα νέο έρωτα στην Ιρλανδία, πήγε εκεί και τραγούδησε κέλτικα τραγούδια. Παράλληλα έβγαλε δίσκους με παιδικά τραγούδια, συνέχισε ως ραδιοφωνική παραγωγός, ενώ κατά καιρούς παρουσίασε προγράμματα στην τηλεόραση ή ήταν μέλος του πάνελ. Στο ενδιάμεσο έκανε μια γιουροδιασκευή: τη συμμετοχή της Γερμανίας του 1970 Wunder gibt es immer wieder με την Katja Ebstein, με τίτλο Waarom ging jij naar die ander. Εδώ και χρόνια είναι μάνατζερ της γιουρονικήτριας Sandra Kim (BEL 86). Οι δυο τους μαζί με την Alana Dante δημιούργησαν τις Soul DivaZ. Πολλά τραγούδια της, στα Ολλανδικά ή τα Αγγλικά, έχουν διακριθεί στα βελγικά και τα ολλανδικά charts.
