Γιατί η Μάλτα προβάλλει ως φαβορί; Τι θα συμβεί αν κερδίσει;
Γιατί φέτος;
Το φετινό τραγούδι της Μάλτας έχει τα πάντα: μια εξαιρετική φωνή, ένα “πιασάρικο” τραγούδι με επίκαιρο μήνυμα, παρόλο που προσπαθεί να μιμηθεί, ως προς αυτό, το Toy της Netta, ένα καλό βίντεο-κλιπ, ώθηση από τα γραφεία στοιχημάτων. Επίσης, σε αντίθεση με κάποια από τα άλλα φαβορί της χρονιάς, είναι ένα τραγούδι με όλα τα εχέγγυα να κάνει επιτυχία, άρα και πωλήσεις, κάτι που η EBU επιθυμεί πάρα πολύ. Δεν είναι τυχαίο το ότι η Sony, έσπευσε να προτείνει στη Destiny διεθνές συμβόλαιο. Θυμίζουμε ότι για κάποιες χρονιές τα βραβεία της Γιουροβίζιον δίνονταν σε καλλιτέχνες της συγκεκριμένης και μόνο εταιρίας…
Τα άλλα φαβορί
Η Γαλλία είναι μάλλον απίθανο να διοργανώσει και τις δύο Γιουροβίζιον, αφού ήδη κέρδισε τη Junior, η δε Ελβετία δεν ξέρουμε τι αντίκτυπο θα έχει στο κοινό, με ένα δύσκολο τραγούδι και μια μάλλον τσιριχτή φωνή. Όσο για την Ιταλία και τη Λιθουανία, δύσκολα θα ψηφιστούν από ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Το αντίθετο, μάλλον, θα συμβεί με “ρετρό” ’80ς και ’90΄ς τραγούδια, όπως της Ισλανδίας και άλλα που δεν εκτιμώνται ως φαβορί (Δανία, Πολωνία, Μολδαβία). Η Σουηδία σίγουρα θα υποστηριχθεί από τις επιτροπές και αποτελεί πάντα επικίνδυνο αντίπαλο. Η Νορβηγία θα στηριχτεί στο – reality τύπου – δράμα του τραγουδιστή της (το έκανε κάποτε και με τον Rybak). Μεγάλο ερωτηματικό τι θα κάνουν τελικά η Βουλγαρία, η Κύπρος και ο Άγιος Μαρίνος, με τον τελευταίο να παίρνει την καλύτερη θέση όλων των εποχών στην ιστορία του.
Τα ρεκόρ που διεκδικεί η Μάλτα
Εάν τελικά κερδίσει η Μάλτα, θα επιτύχει τα εξής ρεκόρ:
- Θα είναι η δεύτερη μικρότερη χώρα που έχει κερδίσει ποτέ τον διαγωνισμό (315 τετραγωνικά χιλιόμετρα), μετά από το Πριγκηπάτο του Μονακό (1, 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Η αμέσως μεγαλύτερη είναι το Λουξεμβούργο (2.586).
- Η Destiny θα γίνει η πρώτη έγχρωμη νικήτρια. Έχει προηγηθεί μόνο ο Dave Benton το 2001.
- Η Destiny θα γίνει η πρώτη που έχει κερδίσει και στη Junior Eurovision και στη Eurovision ενηλίκων.
- Στα 18 της, θα είναι από τις μικρότερες νικήτριες. Το ρεκόρ κατέχει η 13χρονη τότε Sandra Kim (BEL 86) και ακολουθεί η 16χρονη τότε Gigliola Cinquetti (ITA 64).
- Η Μάλτα θα πάψει να είναι η παλαιότερη αβράβευτη χώρα (συμμετέχει από το 1971). Πιθανότατα, η νίκη της θα “ανοίξει τον δρόμο” και για τις επόμενες δύο στην επετηρίδα, οι οποίες συμπτωματικά είναι, επίσης, νησιωτικές χώρες και μάλιστα έχουν καταφέρει, όπως και η Μάλτα, να φτάσουν μέχρι την 2η θέση, δηλαδή την Κύπρο (1981) και την Ισλανδία (1986).
Μένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθούν τα στοιχήματα!
Τώρα τι κακογραμμένο άρθρο είναι αυτό; Είναι σοβαρή δημοσιογραφία αυτή;
Δεν είμαστε ειδησεογραφικό πρακτορείο ούτε δημοσιογράφοι, αλλά απλοί φαν της Γιουροβίζιον που εκφράζουμε τις κρίσεις και απόψεις μας. Αν δεν σας αρέσει, ενημερωθείτε επίσημα από το eurovision.tv
Μπα, αυτοί είναι ξενέρωτοι. Ινφε και πάλι ίνφε
Η Ελλάδα γιατί δεν αναφέρεται στο άρθρο;;;; ειδικά όταν στα στοιχήματα είναι πάνω από την Κύπρο την οποία και αναφέρεται.
Απέφυγα να κάνω πρόβλεψη, δεν τη βλέπω πάντως στο Τοπ 10, εκτός αν ο Φωκάς έχει ετοιμάσει κάτι θεαματικό.
Το άρθρο σου δεν βασίζεται στην προσωπική σου εκτίμηση αλλά στα στοιχήματα, και σε αυτά η Ελλάδα είναι πάνω από την Κύπρο.
Άρα θα έπρεπε να την συμπεριλάβεις στο άρθρο.
Γιατί και εγώ έχω την εκτίμηση, από τραγούδια μόνο χωρίς σκηνικές παρουσίες, ότι η Κύπρος δεν θα περάσει και η Ελλάδα θα είναι τοπ 5.
Και έρχεται η ερώτηση του 1,000,000: Έχει αυτή τη στιγμή τον κατάλληλο χώρο η Μάλτα για να το διοργανώσει? Και μάλιστα σε μία μετα- covid εποχή? Προσωπικά θα χαιρόμουν πολύ να κερδίσει. Έχω όμως τις επιφυλάξεις μου, λόγω μη ύπαρξης κάποιου μεγάλου χώρου στο νησί (εάν κάνω λάθος διορθώστε με φυσικά), και επιπλέον διοτι ακόμα και στις συμπαθέστερες συμμετοχές της τα τελευταία χρόνια (2016, 2019) ποτέ δεν είχε την ψήφο του κοινού (ειδικά το 2019 πολύ άδικα κατά τη γνώμη μου πήρε μόνο 24 βαθμούς από televoting). Και όπως και να το κάνουμε για να κερδίσει μια χώρα πρέπει να είναι ψηλά και στο televoting. Πάντως η Destiny έχει όλο το πακέτο για να κάνει μία διεθνή καριέρα
Αν θες την άποψή μου, πιστεύω ότι για τον ίδιο λόγο δεν κέρδισε η Φουρέιρα. Το “Σπύρος Κυπριανού” κρίθηκε από το κλιμάκιο της EBU ανεπαρκές. Βέβαια, στην περίπτωση του Αζερμπαϊτζάν και της Δανίας έστησαν τους χώρους μέσα σε λίγους μήνες. Μένει όντως να δούμε τι θα κάνει το κοινό.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Δημήτρη για τη Φουρειρα. Κάπως έτσι έχασε η Κύπρος το βραβείο το 2018, παρ’όλο που πολλά “κέντρα αποφάσεων” (ειδικά τα εκ Σουηδίας ορμώμενα) την ήθελαν νικήτρια λόγω Άλεξ. Για τους ίδιους λόγους φοβάμαι κ για τη Μάλτα. Και δυστυχώς η Μάλτα (όπως φυσικά και η Κύπρος) δεν είναι “πετρελαιαδες και φυσικοαεραδες Αζεροι” για να στήσουν τέτοιο χώρο σε 11 μήνες. Μακάρι να διαψευστούμε πάντως
Προσωπικά νοιώθω ότι η EBU θα προτιμήσει εν όψει μιας φετινής μάλλον προβληματικής (για αντικειμενικούς λόγους) διοργάνωσης στο Ρότερνταμ ένα πιο “safe” όσον αφορά την τεχνογνωσία χαρτί του χρόνου για να επαναφέρει το διαγωνισμό back on track in every aspect! Τώρα Γαλλία θα λέγεται αυτό, Σουηδία θα λέγεται, μένει να το δούμε στις πρόβες
Και κάτι ακόμα: ας μην παραβλέψουμε τελείως και το Βέλγιο με τους Hooverphonic
Δηλαδη τι μας λετε; Οτι η ΕΒU επηρεαζει με καποιο τροπο το τι θα ψηφισουν οι επιτροπες για να μην κερδισουν χωρες που δεν εχουν μεγαλα venues?
Αν θυμαμαι καλα, προθεση της ειναι να διοργανωνονται σε μικροτερους χωρους γιατι το θεμα με τα μεγαλα σταδια ειχε ξεφυγει.
Επισης και η Μαλτα και η Κυπρος εχουν διοργανωσει αρκετα πετυχημενες junior eurovision, οποτε εχουν ως ενα βαθμο την εμπειρια.
Δεν είναι το μέγεθος παραγωγής μιας junior Eurovision το ίδιο με αυτής των “ενηλίκων”. Μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα
Προφανως δεν τιθεται θεμα συγκρισης. Ειναι ομως μια ενδειξη οτι μπορουν.