Ακόμα μία απώλεια: ο Luc Smets (Βέλγιο 1977)
Ατυχιών συνέχεια…
Την τελευταία διετία μια κακοδαιμονία κυνηγά τους καλλιτέχνες του 1977: μετά από τον θάνατο της Heddy Lester και του Ρόμπερτ Ουίλλιαμς από την επάρατη νόσο, καθώς και του Willy Resetarits, ο οποίος σκοτώθηκε πέφτοντας από τη σκάλα του σπιτιού του, είχαμε και το ατύχημα που υπέστη η Μπέσσυ Αργυράκη, όταν κατακρημνίστηκε από τη σκηνή. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις παλαιότερες απώλειες της Lyndsey de Paul το 2014 από εγκεφαλική αιμορραγία, της Patricia Maessen το 1996 από τον ίδιο λόγο, της Mia Martini το 1995 από υπερβολική δόση κοκαϊνης… Σήμερα ήρθε να προστεθεί η απώλεια του Βέλγου Luc Smets μετά από ασθένεια.
O Luc Smets πριν τους Dream Express
Ο Luc Jan Frans Smets γεννήθηκε το 1947 στο Leuven και πέθανε το 2023 στο Bornem. Ξεκίνησε ως ακορντεονίστας, με σπουδές στο Ωδείο του Mechelen και τη Βοστώνη. Το 1966 έγινε μελος των θρυλικών Pebbles (συνέγραψε τη μεγάλη τους επιτυχία Seven Horses in the Sky). Την επόμενη χρονιά άνοιξαν τη συναυλία του Jimmy Hendrix στο Olympia. και αργότερα, αφού τον έδιωξαν λόγω έντονων διαφωνιών, ίδρυσε μαζί με τον ντράμερ Marcel “Cel” De Cauwer τους Shampoo. Ο τελευταίος εκδιώχθηκε επίσης από τους Pebbles επειδή έγινε μάρτυρας του Ιεχωβά και δεν ήθελε να παίζει μουσική τις Κυριακές. Το γκρουπ έβγαλε ένα άλμπουμ το 1972 και έκανε φωνητικά στις Hearts of Soul (NL 70) και κάποιες κοινές ηχογραφήσεις (το single All of us και το LP We Love the Policeman).
Οι Dream Express, ο εθνικός τελικός και η Γιουροβίζιον
To 1975 προέκυψαν οι Dream Express που αποτελούνταν από τον Luc Smets και τις Hearts of Soul, δηλαδή τις Ινδονήσιες αδελφές Patricia, Stella και Bianca Maessen, οι οποίες εκπροσώπησαν την Ολλανδία το 1970 με το όνομα Patricia and The Hearts of Soul (αργότερα η Stella εκπροσώπησε το Βέλγιο το 1982 και η Patricia έκανε φωνητικά στη νικήτρια Sandra Kim το 1986). Ο βελγικός τελικός, ίσως ο καλύτερος όλων των εποχών της χώρας, με εξαιρετικά τραγούδια, περιελάμβανε δύο συμμετοχές από τρία γκρουπ, το εν λόγω, τους Trinity και τους Two Man Sound. O ανταγωνισμός ήταν ακόμα πιο μεγάλος και επώδυνος, καθώς οι δύο από τους Trinity ήταν πρώην μέλη των Pebbles. Πέρα από το νικητήριο A million in One, Two, Three, είχαν ακόμα ένα τραγούδι, το Sold it for a song. Η συμμετοχή τους ανέβηκε στο #2 του Hitparade στο Βέλγιο και στο #13 της Σουηδίας. Ηχογραφήθηκε μόνο στα Αγγλικά. Τη χρονιά εκείνη και ενώ ίσχυε η απελευθέρωση της γλώσσας, ξαφνικά καταργήθηκε. Επετράπη μόνο στο Βελγιο και τη Γερμανία να ερμηνεύσουν στα Αγγλικά, διότι έτσι προέκυψαν από τους εθνικούς τελικούς που είχαν ήδη γίνει και δεν υπήρξε ηχογράφηση στις εθνικές γλώσσες. Ίσως αυτό το γεγονός προκάλεσε θυμό στις άλλες χώρες, οι οποίες δεν τις ψήφισαν, όπως τους άξιζαν (7ο το Βέλγιο και 8η η Γερμανία με τις Silver Convention που “είχαν στις αποσκευές τους” τις διεθνείς επιτυχίες Get up and Boogie και Fly, Robin, Fly) Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν το μεγάλο φαβορί των γραφείων στοιχημάτων, μαζί με την Αγγλία, αλλά η αιτία που αναφέραμε, καθώς και κάποια κάκιστα πλάνα της κάμερας τους κατέστρεψαν. Είχε προηγηθεί η υποψηφιότητά τους το 1975, με το Hartenbreker, σε ντουέτο με την νικήτρια εκείνης της χρονιάς Ann Christy (BEL 75), το οποίο έμεινε στον ημιτελικό. Το 1978 κέρδισαν στο φεστιβάλ του Sopot στην Πολωνία. Αμέσως μετά έκαναν τουρνέ στις ανατολικές χώρες για συναυλίες και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Ήσαν μαζί μέχρι το 1981, οπότε ο Luc με τη Bianca πήραν διαζύγιο, με νέο όνομα, LBS, καθότι η Patricia αποχώρησε κάποια στιγμή
O Luc Smets μετά τους Dream Express
Για χρόνια εργάστηκε ως παραγωγός δίσκων και συνθέτης για άλλους καλλιτέχνες, ενώ είχε, επίσης, γράψει μουσική για πολλές παιδικές σειρές και ταινίες. Το 2009 έπαθε σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή του, αλλά ανέρρωσε. Για λογαριασμό των “Γιατρών Χωρίς Σύνορα” έγραψε το άσμα The Simpleton. To 2002 δημιούργησε τους No Joke, μαζί με τον De Cauwer και μερικούς ακόμα παλιούς φίλους. Το 2003 υπέγραψε τη μουσική διεύθυνση και τις ενορχηστρώσεις για τη μουσική κωμωδία Zo Mooi, Zo Blond, όπου έπαιζαν -μεταξύ άλλων- οι Nicole & Hugo (BEL 73). Ακολούθησε το μιούζικαλ Bloedbroeders, φλαμανδική διασκευή του γνωστού έργου. Υπήρξε, τέλος, μαέστρος της ορχήστρας Strato-Vani, η οποία διασκεύαζε γνωστές μελωδίες.
.
Γενικότερα για τους καλλιτέχνες του 1977 και τις ατυχίες που συνάντησαν στον βίο τους μπορείτε να διαβάσετε αυτό το αφιέρωμα.
