Ελλάδα: Το “Sunshine” της Κατερίνας Ντούσκα σκαρφαλώνει στα βρετανικά club charts.

Ένα τραγούδι-σταθμός

Το Sunshine μάλλον είναι το τραγούδι που σηματοδοτεί την καριέρα της Κατερίνας!

Μετά την συμμετοχή της στον διαγωνισμό της Eurovision το 2019 με το τραγούδι Bettter love που κατέκτησε την 21 θέση με 74 βαθμούς επέστρεψε με το τραγούδι Sunshine το οποίο γίνεται σύντομα αγαπητό ιδιαίτερα στην Βρετανία.

Το Sunshine, που έφτασε μέχρι το #6 του Upfront Club Chart –έκανε καλύτερη είσοδο στο Τop-20 από τα κομμάτια δύο παγκοσμίου φήμης καλλιτεχνών, του David Guetta και του Alok–, είναι ένα αισιόδοξο τραγούδι που έγραψε και έκανε την παραγωγή του μαζί με τους μακροχρόνιους συνεργάτες της David Sneddon και Anu Pillai (Lana del Rey, Lewis Capaldi, Louis Tomlinson).
Η ίδια δηλώνει χαρούμενη, ενθουσιασμένη για την πορεία του τραγουδιού της (είναι ελάχιστες οι Ελληνίδες που έχουν μπει στο Τop-20 του Upfront Club Chart).

Η συνέντευξη της Κατερίνας

Σε συνέντευξη στο “LIFO” που έδωσε πρόσφατα λέει η ίδια:

«Το “Sunshine” είναι ένα αισιόδοξο τραγούδι», λέει. «Υπάρχει σκοτάδι, αλλά μιλάει για την επιθυμία να βγω απ’ αυτό. Δίνει αισιοδοξία ο ήχος από μόνος του. Δεν είμαι πάντα ιδιαίτερα αισιόδοξη στα τραγούδια μου και αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι αυτού του δίσκου ο οποίος κάπως σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο για μένα. Είναι και νέος ήχος αλλά και μια νέα προσέγγιση σε αυτά που θέλω να πω, στον τρόπο που τα λέω αλλά και σ’ αυτό που θέλω τώρα να βιώσω στη ζωή μου. Ήμουν πάρα πολύ down πριν ξεκινήσω αυτόν τον δίσκο και πραγματικά ήθελα να χαρώ όπως σχεδόν όπως θα χαιρόταν ένα παιδί μέσα από τη μουσική μου. Επηρεάστηκα πολύ από τα πρώτα ακούσματα που είχα ως παιδί, late ’90s – early ’00s, τα οποία ήταν πάρα πολύ ποπ, r’n’b pop, dance pop. Έχω ακούσει πάρα πολλά girl bands, boy bands, super pop, ό,τι ποπ υπήρχε, Spice Girls, Nsync, Backstreet Boys. Ήξερα απ’ έξω τις δισκογραφίες τους, κάθε γύρισμα, κάθε ad lib, ήμουν geek σε όλο αυτό, ωστόσο δεν το είχα ακουμπήσει ποτέ μέχρι στιγμής στη μουσική μου. Αυτός ο δίσκος έχει επηρεαστεί και από house, και από rave, και από technο, από Moloko που είχα ακούσει πάρα πολύ μικρή, από Lilly Allen, Madonna, έχει άπειρα references.

Είναι concept δίσκος, στιχουργικά και ηχητικά, τοποθετείται κάτω από μία ομπρέλα. Γενικά, αναφέρεται στην αίσθηση ότι ζούμε σε μια εποχή που έχουμε όλοι πολύ μεγαλύτερη επίγνωση του πώς νιώθουμε και του πόσο κατεστραμμένοι είμαστε με κάποιον τρόπο. Με έναν τρόπο αυτός ο δίσκος είναι για μένα μια αποδοχή και μια αγκαλιά αυτής της κατάστασης. Δεν σημαίνει ότι αυτά που κουβαλάμε και μας έχουν επηρεάσει πρέπει να μας καθορίζουν μια ζωή· είμαστε ατελή όντα και θα είμαστε, όση ψυχοθεραπεία κι αν κάνουμε. Και σου μιλάω ως άτομο το οποίο κάνει ψυχοθεραπεία και εννοείται ότι με έχει εμπνεύσει πολύ και σε αυτήν τη δουλειά. Κάπως σαν να βγαίνουμε λίγο από το σκοτάδι, όσο μπορούμε, στο φως. Ήθελα μέσα από τον ήχο να βγαίνει μια ελαφρότητα, αλλά πρόκειται για υλικό που “έχει δόντια”. Βέβαια, αυτό στο “Sunshine” δεν φαίνεται. Έκανα, πάντα φέρνοντάς το κάπως στα μέτρα μου».

Η επίδραση της Γιουροβίζιον

«Η Eurovision με άλλαξε πολύ, όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Όσον αφορά το χειρότερο, είναι κάτι που δουλεύω αρκετά. Προτού πάω στην Eurovision ήμουν πέντε χρόνια στη δισκογραφία, έκτοτε έχουν περάσει άλλα πέντε. Πριν απ’ αυτό δεν έβλεπα τίποτα ανταγωνιστικά, ήμουν ακραία ρομαντική. Το concept ενός διαγωνισμού θες δεν θες σε επηρεάζει. Ακόμα κι αν δεν είσαι ανταγωνιστικός, όταν μπαίνεις στη διαδικασία της συνεχούς σύγκρισης, γίνεσαι. Ήταν ένα wake up call που δεν το βίωσα ιδιαίτερα ομαλά, οπότε έχω προσπαθήσει πολύ να διορθώσω την κατάσταση. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν είναι στη φύση μου να είμαι αυτός ο άνθρωπος, με φθείρει κάπως το να σκέφτομαι και να λειτουργώ έτσι. Πρέπει να βρίσκεις τις ισορροπίες σου και να προφυλάσσεσαι όσο μπορείς, δηλαδή να είσαι και λίγο delusional, να έχεις μια ακραία πίστη ότι θα καταφέρεις το ακατόρθωτο, ότι θα πάνε καλά τα πράγματα, θα μπορέσεις κι εσύ να λειτουργήσεις με τον δικό σου τρόπο, με τους δικούς σου όρους. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής, όσο σκέφτομαι έτσι, τα πράγματα μου έρχονται έτσι όπως δεν θα φανταζόμουν ποτέ. Έχω διαψευστεί πολλές φορές ευχάριστα.

Δεν είναι κακή η αναγνωρισιμότητα, όλοι οι καλλιτέχνες θέλουν να μπορούν να μοιράζονται κάτι με τον κόσμο, όλοι θέλουν ένα κοινό. Εμένα δεν με ενδιέφερε ποτέ να με ξέρουν για να με ξέρουν, ούτε επειδή πήγα στην Eurovision, και νομίζω ότι δεν έδωσα τροφή για κάτι τέτοιο. Για μένα ήταν σίγουρα κάτι απότομο, αλλά δεν έχω παράπονο από κανέναν, ούτε θα έλεγα ότι ήταν κάτι ακραίο ή ότι δεν ένιωσα ασφαλής. Και όποτε με χαιρετάει κάποιος και έχει να μου πει κάτι όμορφο το εκτιμώ πάρα πολύ, μου φτιάχνει τη μέρα».

Το «Sunshine» κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Panik Records.
@katerineduska

*Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη στο LIFO που κυκλοφορεί .