Γιούροσταρ κατατρεγμένοι από τη μοίρα -48- 2003

Αξίζει να παρατηρήσει κανείς πως το 2003 είναι από τις ελάχιστες χρονιές όπου δεν παρατηρούνται επιστροφές καλλιτεχνών. Μετρήσαμε, επίσης, τουλάχιστον τέσσερεις εμφανίσεις της νικήτριας Marie N. (Maria Naumova) ως καλεσμένης σε εθνικούς τελικούς, πριν εξαφανιστεί από το προσκήνιο… Συναντούμε ανθρώπινες ιστορίες, καλλιτέχνες που ξεκίνησαν από διαφορετικούς δρόμους ή που εγκατέλειψαν την καριέρα τους και ασχολούνται σήμερα με κάτι άλλο, δυσκολίες, διαζύγια, θανάτους. Δύο από αυτούς έχασαν συγγενείς τους τις ημέρες του διαγωνισμού, ενώ δεν έλειψαν και αρκετά μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη. Είχαμε μέχρι και… διπλωματικά επεισόδια!

Οι καλλιτέχνες της χρονιάς

Birgitta (ISL 03-Birgitta Haukdal Brynjarsdóttir): γεννήθηκε το 1979 στο Húsavík (εκεί όπου υπάρχει σήμερα το μουσείο της Γιουροβίζιον). Ξεκίνησε πηγάινοντας σε μία audition για ένα σώου με τραγούδια των ΑΒΒΑ. Κάποια στιγμή έπαιξε τη “Sandy” στο μιούζικαλ “Grease”, στο οποίο ξεχώρισε η Olivia Newton-John (UK 74). Ήδη από το 1999 είναι η τραγουδίστρια των Írafár, οι οποίοι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ το 2000 και παραμένουν ενεργοί. Το άλμπουμ τους “Allt sem ég sé” (2002) είναι αυτό με τις γρηγορότερες πωλήσεις της τελευταίας 25ετίας και έγινε πλατινένιο, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για τη χώρα. Το 2003 η Birgitta ψηφίστηκε ποπ σταρ και ερμηνεύτρια της χρονιάς. Την ίδια χρονιά κερδίζει στον εθνικό τελικό. Προσπάθησε ξανά το 2006 με το Mynd Af Þér (4η), καθώς και το 2008 με το Núna veit ég, ένα ντουέτο με τον Magni Ásgeirsson (στον τελικό, χωρίς κατάταξη). Τελευταία φορά προσπάθησε το 2013, με το Meðal Andanna (επίσης χωρίς κατάταξη). Το 2008 παντρεύτηκε τον επί χρόνια σύντροφό της, δικηγόρο Benedikt Einarsson. Μαζί απέκτησαν έναν γιο μία κόρη, για το μεγάλωμα των οποίων αποσύρθηκε για κάποια χρόνια από το τραγούδι, όχι όμως κι από τη συγγραφή μουσικών παιδικών βιβλίων και τις διαδικτυακές αναγνώσεις τους. Ο αρχικός τίτλος είναι Segðu mér allt. Προτιμήθηκε η αγγλική βερσιόν για τον διαγωνισμό.

Alf Poier (AUT 03): γεννήθηκε το 1967 στο Judenburgh. Υπήρξε επαγγελματίας δρομέας των 10 χλμ. Από το 1995 ξεκινησε εμφανίσεις σε καμπαρέ στο Graz. Είναι πολυβραβευμένος, τόσο στην Αυστρία, όσο και στη Γερμανία. Η αμφιλεγόμενη συμμετοχή του (#7) αποτελεί παρωδία των εκκεντρικών εμφανίσεων στον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον. Ο ίδιος, εκ των υστέρων, διακωμώδησε τη θέση που πήρε, την οποία θεώρησε πολύ… χαμηλή. Μάλιστα σε εκπομπή αναφώνησε: “I hate this contest! Fuck this contest!”. Προσπάθησε ξανά το 2005 και μάλιστα με δύο τραγούδια (Ηotel, hotel και Good Old Europe is Dying-#35). Αναγκάστηκε να αλλάξει τους στίχους του δεύτερου, διότι μερίδα του πληθυσμού είχε θιγεί λόγω των αιχμών που άφηνε περί κατάπτωσης του Χριστιανισμού στη Δύση (κατηγορήθηκε παράλληλα για ισλαμοφοβία και ρατσισμό). Έγινε μεγάλο σκάνδαλο, διότι, ενώ είχε λάβει συνολικά 106.000 ψήφους, έχασε από τους Global Kryner που είχαν λάβει 60.000, επειδή υπήρχε το σύστημα της ψηφοφορίας ανά περιοχές. Έγραψε τότε ένα σατιρικό ποίημα που έκανε πάταγο. Το 2011 προσπάθησε ακόμα μια φορά, αλλά έμεινε στα προκριματικά με το Happy song. Είναι stand up comedian με εκτεταμένες περιοδείες, ηθοποιός, ζωγράφος (με εκθέσεις σε γκαλερί), ακόμα και συγγραφέας, Στο βιβλίο του Mein K(r)ampf καυτηριάζει το αντίστοιχο Mein Kampf του Χίτλερ. Η Conchita Wurst τον έχει κατηγορήσει για ομοφοβικές δηλώσεις, όταν την αποκάλεσε “κατασκευασμένο τέρας” και την παρέπεμψε στον… ψυχίατρο. Αφού τον εξύμνησαν ακροδεξιοί πολιτικοί, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι ήταν υπερβολικός στην επιλογή των λέξεων που χρησιμοποίησε. Για τα 50 του χρόνια κυκλοφόρησε ένα single και τιμήθηκε με αστέρι στο “Walk of Stars” του luna park Prater. Το 2008 άνοιξε ένα ιδιωτικό μουσείο με διάφορα εκκεντρικά εκθέματα. Σύντομα αναγκάστηκε να το πουλήσει. Παραμένει ενεργός με πολλά τραγούδια του, ως επί το πλείστον εξωφρενικά, στα αυστριακά charts. Στον εθνικό τελικό η ψήφος του κοινού προσμετρήθηκε χωριστά για τους άνδρες και χωριστά για τις γυναίκες ψηφοφόρους. Υποψήφιες η Petra Frey (AUT 94) και η Stella Jones (AUT 95-αυτή τη φορά μαζί με τις Substitute).

Mickey Harte (IRL 03-Michael Joseph “Mickey Joe” Harte): γεννήθηκε το 1973 στο Lifford. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από τα 13 του και αμέσως κατάλαβε ότι ήταν προορισμένος γι’ αυτό. Το 1991 εγραψε το Candlelight εμπνευσμένο από τον πόλεμο του Κόλπου. Έβγαλε το πρώτο του EP με δικά του έξοδα. Πολλά από τα τραγούδια του είναι μελοποιημένοι στίχοι της ποιήτριας μητέρας του. Μισούσε τα boy bands και προσπαθούσε να γράψει τραγούδια έξω από τα καθιερωμένα εμπορικά πλαίσια. Μετά από πολλά χρόνια εκτός κυκλωμάτων, μπήκε στο talent show “You’re a Star”. Το έπαθλο ήταν η εκπροσώπηση της χώρας στον διαγωνισμό. Επομένως, ήταν μέχρι τότε εντελώς άγνωστος. 3ο ήρθε ένα τραγούδι των Ronan Keating & Brian Kennedy. Λόγω καθυστέρησης στην τηλεψηφοφορία δόθηκαν τα αποτελέσματα του back-up jury. Τα αποτελέσμστα του κοινού ανακοινώθηκαν εκ των υστέρων, εγείροντας υποψίες για “μαγειρέματα”. Παρά την 11η θέση, το άσμα πήγε στο #1. Έχει κυκλοφορήσει τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ (ένα από αυτά ηχογραφήθηκε στο Σικάγο) και μερικά single που ηχογραφήθηκαν στη Γερμανία. Έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, nightclub, αλλά και γενέθλια, γάμους και άλλες εκδηλώσεις, ενώ έχει υπάρξει support act του Βέλγου τραγουδοποιού Milow. Έγραψε τη μουσική για κάποια σήριαλ, έκανε και κάποιες εμφανίσεις στην Αυστραλία, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να κάνει μεγάλη καριέρα, κάτι που τον στεναχωρούσε, αλλά έπρεπε να το αποδεχτεί. Για κάποιο διάστημα έπαιρνε επίδομα προνοίας 200 Ευρώ τον μήνα. Με τη σύζυγό του, Louise Harte, έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά: Kayleigh (η οποία τον έκανε παππού στα 45 του), Kyle, Percy and Cristian. Ο πατέρας του πέθανε λίγες μέρες πριν από τον διαγωνισμό.

Sertab Erener (TUR 03): γεννήθηκε το 1964 στην Πόλη. Η οικογένεια της μητέρας της είναι από τη Γιουγκοσλαβία. Ξεκίνησε στα φωνητικά της Sezen Aksu, η οποία τη βοήθησε να κυκλοφορήσει το πρώτο της άλμπουμ το 1992. Έχει κλασική μουσική παιδεία (η ίδια είναι coloratura soprano) κι αυτό τη δυσκόλευσε στο να εμρηνεύσει ποπ τραγούδια. Κατά καιρούς έχει ηχογραφήσιε πειραματική μουσική. Είναι πολυβραβευμένη, με πολλά τραγούδια της να σαρώνουν στα charts και να σπάνε τα τουρκικά σύνορα. Πήρε κρατικό βραβείο για την προσφορά της, όταν κέρδισε τη Γιουροβίζιον. Δίδαξε μουσική στο Müjdat Gezen Art Center. Έχει παντρευτεί τρεις φορές, με τον Aykut Altın (1995-8), τον μπασίστα και τραγουδιστή Levent Uğur Yüksel (1990-6) και τον κιθαρίστα Emre Kula (2015 έως σήμερα). Μεταξύ 1996-2014 ήταν σε σχέση με τον Demir Demirkan, δηλαδή τον συνθέτη του Every Way that I Can. Έπασχε για χρόνια από ελκώδη κολίτιδα, την οποία θεράπευσε μετά από τρεις επώδυνες εγχειρήσεις στις Η.Π.Α. Τότε στράφηκε στη φιλοσοφία και τον διαλογισμό. Το 1989, με το όνομα Sertab Altın ήταν υποψήφια με τους Κlips (3οι), πρώην Klips ve Onlar (TUR 86). Έναν χρόνο μετά δοκιμάζει σόλο με το Sen benimlesin (6η). Το 2000 ηχογράφησε με τη Μαντώ το Aşk / Fos, ένα πρώτο βήμα για την πανευρωπαϊκή της καριέρα. Παρά τις έντονες αντιρρήσεις ακαδημαϊκών κύκλων, ερμήνευσε τη γιουροσυμμετοχή της στα Αγγλικά, για να γίνει κατανοητή από όλους. Το τραγούδι μπήκε στα charts 15 ευρωπαϊκών χωρών και της Αυστραλίας και έγινε #1 σε Τουρκία, Ελλάδα (πλατινένιο) και Σουηδία (χρυσό). Το 2004 άνοιξε τον διαγωνισμό με το νικητήριο και το Leave. Κατηγορήθηκε τότε ότι έβαλε γυναίκες να χορεύουν τον ανδρικό χορό των Sufi. Τότε διαλύθηκε το συμβόλαιό της με τη Sony (την ίδια εταιρεια είχε και η Έλενα Παπαρίζου) και έφτιαξε δική της δισκογραφική. Την είδαμε και στο “Congratulations” για τα 50χρονα του διαγωνισμού, όπου ψηφίστηκε 9η καλύτερη συμμετοχή όλων των εποχών. Συναυλίες, φεστιβάλ, events, φιλανθρωπικά γκαλά ακολούθησαν σε Τουρκία και εξωτερικό. Με τον τελευταίο της σύζυγο και άλλους μουσικούς ίδρυσαν τους Oceans of Noise, με τους οποίους ηχογραφούν αγγλόφωνη ροκ μουσική. Έχει υπάρξει και τηλεοπτική ηθοποιός. Είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη όσον αφορά στην κλιματική αλλαγή. Παραμένει εντυπωσιακά ενεργή και ακμαία, με 11 ολοκληρωμένα άλμπουμ και πάμπολλες ακόμα ηχογραφήσεις. Το τραγούδι προέκυψε από εσωτερική επιλογή και είναι το πρώτο της χώρας αποκλειστικά στα Αγγλικά.

Lynn Chircop (MAL 03): γεννημένη το 1980 στη Santa Venera, είναι τραγουδίστρια και τηλεπαρουσιάστρια. Παντρεύτηκε τον Antoine Faure, πιανίστα και μέλος των Characters το 2003. Έναν χρόνο μετά γεννήθηκε η κόρη της Lizzie Anne Faure, διπλωματούχος πιανίστα. Η ίδια έχει σπουδάσει δικηγόρος, με ειδίκευση στα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο. Έχει δύο μεταπτυχιακά, διδακτορικό και μεταδιδακτορικό δίπλωμα. Συνεργάζεται με το Συμβούλιο της Ευρώπης σε θέματα προστασίας δεδομένων και εναλλακτικής επίλυσης διαφορών. Ήδη από το 2005 εργάζεται ως δικηγόρος. Παράλληλα, είναι διπλωματούχος ξεναγός και τουριστικός πράκτορας, αλλά και καθηγήτρια μουσικής στο Trinity College του Λονδίνου. Παλαιότερα παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα μουσικής, Γερμανικών και Αγγλικών ως ξένης γλώσσας. Έχει κάνει την παραγωγή και παρουσίαση εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε κρατικούς και ιδιωτικούς σταθμούς της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, όπου υπήρξε διευθύντρια υποτροφιών τεχνών και αθλητισμού. Μολονότι υποστηρίζει σθεναρά την ανάμειξη των γυναικών στα κοινά, το 2021 απέσυρε την υποψηφιότητά της στις βουλευτικές εκλογές με το κόμμα των Εργατικών. Στο σήμερα είναι υπεύθυνη στην Κεντρική Αρχή της Μάλτας για τις αστικές πτυχές των υποθέσεων απαγωγής παιδιών και τις διεθνείς υποχρεώσεις διατροφής, λύνοντας και διασυνοριακές διαφορές. Καλεσμένοι στον εθνικό τελικό η Marie N, ο Lior Narkis και η Ira Losco. Τα τραγούδια του τελικού είχαν προκριθεί βάσει ψήφου διεθνούς επιτροπής (με τους μισούς να είναι Γερμανοί).

Mija Martina (BIH 03-Mija Martina Barbarić): γεννήθηκε το 1984 στη Mostar. Είναι Βόσνια, κροατικής καταγωγής. Ο εθνικιστής προπάπππους της ήταν ο πρώτος που ύψωσε την κροατική σημαία στην εν λόγω πόλη, αλλά εκτελέστηκε αργότερα λόγω διαφωνίας με τον φασίστα Ante Pavelić. Πέρα από τραγουδίστρια και τηλεπαρουσιάστρια, υπήρξε εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Τουρισμού και Περιβάλλοντος. Έδωσε τα αποτελέσματα της Βοσνίας το 2004. Το 2005 υπήρξε ξανά υποψήφια με το Ružice rumena (5η). Επί 10 έτη διοργάνωνε events κατά το Οικονομικό Φόρουμ της Μόσταρ (αντίστοιχο της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης). Έχει κατηγορηθεί για συμπάθεια στους Νεο-Ναζί, μετά από σχετική ανάρτησή της στο Facebook, όπου εξομείωνε τον χαιρετισμό των Κροατών φασιστών Ούστασε (Ustaše), ιδρυτής των οποίων υπήρξε ο Pavelić, Zadom spremni με το Sieg Heil των Ναζί.. Στην 8μελή επιτροπή συναντούμε την Alma (BIH 94, 97), τον Sabahudin Kurt (YUG 64) και τη Maja Tatić (BIH 02). Ψήφισε μέχρι και ο Υπουργός Πολιτισμού της χώρας. Καλεσμένος ο Dino Merlin (BIH 99, 11). Για κάποιον ανεξήγητο λόγο προτίμησαν μία άκρως στατική εμφάνιση που παρέπεμπε στο γνωστό παιδικό παιχνίδι “μπιζ”, σε αντίθεση με το πολλά υποσχόμενο βίντεο-κλιπ. Στο σήμερα έχει μεταναστεύσει, είναι δασκάλα fitness και zumba και έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη προπονήτρια του Καναδά. Παράλληλα, διοργανώνει διακοπές γυμναστικής σε μέρη όπως η Καραϊβική, το Μεξικό, η Κούβα και η Τζαμάικα.

Rita Guerra (POR 03-Rita Maria de Azevedo Mafra Guerra): γεννήθηκε στη Λισσαβώνα το 1967. Έζησε για τέσσερα χρόνια στις Αζόρες, όπου ξεκίνησε δειλά-δειλά να εμφανίζεται. Το 1989 εργαζόταν στον ραδιοφωνικο σταθμό GEST, ο οποίος της ζήτησε να τραγουδήσει στην 1η επέτειό του. Τότε ήρθε η πρόσκληση από το καζίνο του Εστορίλ, όπου εμφανίστηκε την πρώτη χρονιά στο πλευρό του Αdamo κι από τότε πολλές χρονιές ακόμα. Ήταν υποψήφια το 1992 με το Meu amor inventado em mim (2η). Την επόμενη χρονιά, μαζί με δύο ακόμα τραγουδίστριες είπαν ένα medley στον εθνικό τελικό. Μία μέρα πριν από την εμφάνισή της στον τελικό της Ρϊγα, πέθανε ο αδελφός της από καρκίνο, κάτι που έμαθε αμέσως μόλις κατέβηκε από τη σκηνή. Έκανε έναν πρώτο γάμο στα 16 της, με έναν άνδρα 12 έτη μεγαλύτερο. Ο σύζυγός της, ήδη από την πρώτη νύχτα του γάμου, την κακοποιούσε, την κλείδωνε στο σπίτι και της απαγόρευε να μιλά με την οικογένειά της, δραματικά γεγονότα που περιγράφει γλαφυρά στην αυτοβιογραφία της. Αργότερα, παντρεύτηκε τον συνθέτη και στιχουργό της γιουροσυμμετοχής της, Paulo Martins. Επί οκτώ χρόνια έζησε ακόμα μία τραυματική σχέση, με τον χορευτή Ricardo Regueira. Το 2011 ακολούθησε βραχύβιος γάμος λίγων μηνών με τον António Pedro Cerdeira, ο οποίος έληξε άδοξα λόγω του εθισμού του στο αλκοόλ και την κοκαϊνη. Μεσολάβησε ένας ακόμα με κάποιον άνδρα που δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε. Ο σύντροφός της, κάμεραμαν André Bergano, τής έκανε πρόταση γάμου στον τηλεοπτικό αέρα εκπομπής. O 5ος της γάμος, λοιπόν, έλαβε χώρα το 2019. Ο πρωτότοκος γιός της, Nuno, την έχει κάνει γιαγιά. Ο δευτερότοκος, Diogo Guerra, θεωρείται sex symbol στη χώρα. Η Madalena έχει διαφορά 22 χρόνων από τον μεγάλο της αδελφό. Ο Nuno είναι παιδί του κακοποιητή, ενώ τα άλλα δύο του Paulo Martins. Η Rita Guerra έχει συνεργαστεί σε δίσκους της με μεγάλα ονόματα της χώρας, όπως ο ροκάς Rui Veloso, ο μαέστρος Pedro Osório, ο José Cid (POR 80, 98), ο Carlos do Carmo (POR 76) και ο Paulo de Carvalho (POR 74, 77). Έχει κάνει μια ηχογράφηση με τον Ronan Keating. Μαζί με τον Beto (Albertino João Santos Pereira, 1967-2010, πέθανε στο δωμάτιο ξενοδοχείου, “χτυπημένος” από βαρύτατο εγκεφαλικό), τον πιο σημαντικό ρομαντικό αοιδό της γενιάς του, που της έκανε φωνητικά στον διαγωνισμό, έβγαλαν από κοινού ένα άλμπουμ το 2000 και περιόδευσαν σε όλη τη χώρα. Ασχολήθηκε εκτενώς με την έθνικ μουσική, αλλά και με soundtracks γνωστών κινουμένων σχεδίων. Το 2020 κέρδισε την πορτογαλική εκδοχή του “Masked Singer”. Οκτώ προσωπικά άλμπουμ, πολλά singles, αλλά και συμμετοχές σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών. Ο πλήρης τίτλος του τραγουδιού είναι Deixa-me sonhar (Só mais uma vez). Ήξερε ότι πιθανότατα δεν θα πάει καλά, αλλά ήταν ευτυχισμένη που η πορτογαλική μουσική ακούγεται στην Ευρώπη. Η διαδικασία επιλογής ήταν η εξής: ανακοινώθηκε πρώτα η καλλιτέχνιδα και μετά συνθέτες υπέβαλαν τραγούδια. Τρία από αυτά διαγωνίστηκαν στον τελικό.

Claudia Beni (CRO 03): γεννήθηκε στην Opatija το 1986. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 έγινε γνωστή σε όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία, ως μέλος των Teens (πρώην Mići rokeri-τρία άλμπουμ κυκλοφόρησαν μαζί), από τους οποίους έφυγε το 2002, μόλις πήραν το βραβείο Porin για πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες, οπότε κυκλοφόρησε το πρώτο σόλο άλμπουμ της που έβγαλε τρία #1. Οι Τeens έναν χρόνο μετά διαλύθηκαν. Είχαν προλάβει να είναι υποψήφιοι δύο φορές, το 1999 με το Miris Ljubavi (14οι) και το 2000 με το Hajde reci što (4οι). Μαζί με την Ivana Banfić ηχογράφησε το Hrvatice vas vole (οι Κροάτισσες σας αγαπούν), για να εμψυχώσουν την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου κατά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας. Λίγο μετά από τη Γιουροβίζιον και μετά από ένα ακόμα άλμπουμ το 2004, μετείχε ξανά στον εθνικό τελικό το 2006, αλλά έμεινε εκτός. Κάπου εκεί, στο απόγειο της καριέρας της, τα παράτησε όλα το 2008 και έγινε κομμώτρια στην Opatija. To 2013 επέστρεψε για λίγο, μέχρι το 2015, ως τραγουδίστρια των Κoktelsi. Έκτοτε σιωπή. Αφοσιώθηκε στην ανατροφή των δίδυμων παιδιών της, όπως δηλωσε ο Daniel Beni, πρώην μέλος των Τeens και ξάδελφός της. Υπήρξε επιτροπή, η οποία επέλεξε τα τραγούδια που θα έμπαιναν στον τελικό. Μέλος της ο Goran Karan (CRO 00), αλλά και ο θρυλικός Đorđe Novković (πατέρας τουBoris-CRO 05 και συνθέτης CRO 93). Στον εθνκικό τελικό δεν υπήρχε επιτροπή, παρά μόνο τηλεψηφοφορία χωρισμένη σε πέντε περιοχές. Ανάμεσα στις υποψήφιες βρίσκουμε τη Maja Blagdan (CRO 96) και την Emilia Kokić, τραγουδίστρια των Riva (YUG 89).

Stelios Constantas (CYP 03-Στυλιανός Κωνσταντάς): επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, γεννήθηκε το 1982 στη Λάρνακα. Ήταν 2ος το 1997 με την -πολιτικού περιεχομένου- Γραμμή της ντροπής και 4ος το 1999 με το Μεθυσμένο Φεγγάρι. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ, τρία πριν και ένα μετά τον διαγωνισμό, καθώς και κάποια single. Στο πρώτο άλμπουμ συνεργάστηκε με την γνωστή από Κυπριακούς τελικούς Νάσια Τραχωνίτου. Από το 2002 ζούσε στην Ελλάδα με τη σύζυγο και τα τρία τους παιδιά. Το 2018 έφυγε από τη ζωή η αδελφή του Αντιγόνη. Το 2022 νυμφεύτηκε την Ξένια Παναγίδου, με την οποία έχουν μια κόρη. Την ίδια χρονιά τον βρίσκουμε να εμφανίζεται σε κέντρο της Λάρνακας μαζί με τον Άριστο Μοσχοβάκη. Το τραγούδι προέκυψε από εσωτερική επιλογή, όπου ψήφισε 3μελής κριτική επιτροπή (Εύη Δρούτσα, Λία Βίσσυ, Μάριος Σκορδής). Έγινε ένα promo tour σε τέσσερεις χώρες (Μάλτα, Ισπανία, Λετονία, Πολωνία), από τις οποίες ψήφισε την Κύπρο μόνο η Μάλτα κι αυτή με ένα πενιχρό 2αράκι. Για περισσότερες πληροφορίες, όχι μόνο για τη συμμετοχή της Μεγαλονήσου, αλλά και για τον “ανίερο πόλεμο” που κυρήχτηκε απέναντι σε επτά χώρες (Ελλάδα, Κύπρος, Μάλτα, Κροατία, Π.Γ.Δ.Μ., Ρουμανία, Ρωσία) για ανταλλαγές βαθμών, μπορείτε να ανατρέξετε εδώ.

Lou (GER 03-Marie-Louise Hoffner-Steinle): γεννήθηκε το 1963 στο Waghäuse. Ήταν υποψήφια το 2001 με το Happy Birthday Party (3η). Έναν χρόνο μετά της έκανε πρόταση ο Ralph Siegel να διαγωνιστεί ξανά με το Let’s Get Happy. Το 2006 ήταν καλεσμένη στον εθνικό τελικό, όπου είπε ένα medley γερμανικών συμμετοχών. Επί 15 χρόνια κάνει περιοδεία με τη μπάντα της στη Γερμανία και το εξωτερικό. Από το 2017 έως το 2020 μαζί με τον ηθοποιό Hansi Kraus περιόδευσαν στις γερμανόφωνες χώρες με το θεατρικό έργο Love Letters. Όπως δήλωσε η ίδια ήταν λάθος που έκανε το botox λίγες μέρες πριν από τη Γιουροβίζιον. Έκανε το πρόσωπό της να φαίνεται άγριο. Παρόλα αυτά είχε χάσει αρκετά κιλά εν όψει του διαγωνισμού. Έχει πλούσια δισκογραφία όχι μόνο σόλο, αλλά και μεδιάφορα γκρουπ. Πριν από δύο μήνες προσχώρησε στο τοπικό, συντηρητικό κόμμα της Βάδης-Βυρτεμβέργης Bündnis Deutschland. Το 2013 παντρεύτηκε τον μάνατζέρ της Gerhard Steinle σε κλειστό οικογενειακό κύκλο. To κοινό επέλεξε σε δύο γύρους ψηφοφορίας τα 14 τραγούδια που μπήκαν στον τελικό. Ήταν 15, αλλά εν τω μεταξύ οι Ich Troje επελέγησαν στην Πολωνία, οπότε έπρεπε να αποσυρθούν. Τα 5 είχαν προταθεί από εφημερίδες. Το Marie του Joachim Deutschland ακυρώθηκε, αφενός λόγω ακατάλληλων στίχων, αφετέρου επειδή σε άλλο τραγούδι του ο καλλιτέχνης είχε προσβάλει τον πρωθυπουργό της Βαυαρίας Edmund Stoiber. Καλεσμένοι οι Modern Talking και η Marie N. Το τραγούδι δεν μπήκε στα charts, το έκαναν όμως τρία από τα υποψήφια, ανάμεσά τους και το “κομμένο” Marie. Ερωτηθείσα γιατί δεν τα πήγε καλά είπε πως ήταν: “πολύ γρια, πολύ χοντρή και πολύ άσχημη”, δήλωση που έγινε πρωτοσέλιδο στην Bild!

t.A.t.U (RUS 03): είναι η Lena Katina (Εlena Sergeevna Katina, γεννημένη το 1984 στη Μόσχα) και η Julia Volkova (Julia Olegovna Volkova, γεννημένη το 1985 στην ίδια πόλη), αναμφισβήτητα το act της χρονιάς με τη σημαντικότερη καριέρα. Ξεκίνησαν με το παιδικό γκρουπ Neposedy. Πρώτο ρωσόφωνο άλμπουμ το 2001 που έγινε αγγλόφωνο το 2002 και πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Ευρώπη, έγινε δε το 1ο άλμπουμ από ξένο γκρουπ που ανέβηκε στο #1 της Ιαπωνίας. Στις Η.Π.Α. έγινε χρυσό. Από εκεί ξεχώρισαν οι διεθνείς επιτυχίες All the Thinks she Said και Νot Gonna Get Us. Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες μέχρι την επίσημη διάλυσή τους το 2011, για να κάνουν σόλο καριέρα, παρόλο που κατά καιρούς επανενώνονται για ειδικές εμφανίσεις. Στη Γιουροβίζιον ήταν το απόλυτο φαβορί. Ήταν επιλογή τους να τραγουδήσουν στα Ρωσικά, τη “γλώσσα των μητέρων τους”, ήθελαν να δώσουν λεσβιακό φιλί επί σκηνής, το οποίο η EBU απείλησε ότι θα κόψει στον αέρα, στις συνεντέυξεις Τύπου συμπεριφέρονταν σαν κακομαθημένες, ενώ στις πρόβες η μία απείχε, διότι νοσηλευόταν (;) σε κλινική με κλεισμένο λαιμό, με μια άλλη τραγουδίστρια -ομολογουμένως πολύ καλύτερη- να τις διεκπεραιώνει. Είναι από τις ελάχιστες φορές (σχετικές πληροφορίες εδώ) που είδαμε άλλον τραγουδιστή στις πρόβες λόγω ασθένειας. Παρά το promo με τις φάτσες τους ακόμα και σε… γαριδάκια, τελικά ήρθαν 3ες. Η Lena κυκλοφόρησε τρια σόλο άλμπουμ, σημειώνοντας επιτυχία, ειδικά με το πρώτο. Παρόλο που λανσάρονταν ως λεσβίες, έκανε δύο γάμους (με τον Σλοβένο μουσικό Sasha Kuzmanović και τον Ρώσο επιχειρηματία Dmitry Spiridonov) και απέκτησε δύο γιους, έναν με τον καθένα. Έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Λος Άντζελες. Υποστηρίζει με θέρμη τα δικαιώματα της LGBT+ κοινότητας. Έχει κάνει και μεταγλωττίσεις. Οι σχέσειςτους ψυχράνθηκαν, όταν ηJulia άσκησε κριτική για την καριέρα τηςLena. Η Julia το 2021 ήταν υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές με το συντηρητικό κόμμα Единая Россия. Έλαβε μόλις 919 ψήφους… Το 2004 γέννησε το παιδί τουPavel Sidorov, με τον οποίο διατηρούσε μακροχρόνια σχέση, παρόλο που ηταν παντρεμένος με παιδί. Μεγαλώνει μόνη της την κόρη τους, χωρίς να έχει πλέον καμία επαφή με εκείνον. Ακολούθησε σχέση και μυστικός γάμος (2007-2010) με τον Ουζμπέκο επιχειρηματία Parviz Yasinov , ενώ τα media περίμεναν να παντρευτεί τον τραγουδιστή Vlad Topalov, με τον οποίο γνωρίζονταν από παιδιά. Αφότου γέννησε τον γιο τους έπαθε επιλόχειο κατάθλιψη. Το 2012 διαγνώστηκε με καρκίνο στον θυρεοειδή. Εξαιτίας της εγχείρησης αφαίρεσης όγκου έπαθαν ζημιά οι φωνητικές της χορδές. Μετά από ορμονοθεραπεία, έκανε δύο χειρουργεία αποκατάστασης στο Ισραήλ και νοσηλεύτηκε ισάριθμες φορές στη Γερμανία.Μόνο μετά από νέα επέμβαση στη Νότια Κορέα επανήλθε η φωνή της. Η επάρατη νόσος επανήλθε το 2019, αλλά θεραπεύτηκε. Είχε ασπαστεί το Ισλάμ για κάποια χρόνια, αλλά επανήλθε στην Ορθοδοξία. Δηλώνει αμφισεξουαλική. Μολαταύτα έκανε ομοφοβικές δηλώσεις που συζητήθηκαν. Έχει κυκλοφορήσει κάποια δισκάκια, ενώ έχει εργαστεί και ως ηθοποιός. Η συμμετοχή τους προέκυψε μετά από εσωτερική επιλογή, με κάποια ονόματα που μετείχαν να έχουν διαρρεύσει. Μετά από τον διαγωνισμό η ρωσική τηλεόραση κατηγόρησε την ιρλανδική ότι χρησιμοποήσε την εφεδρική επιτροπή, γεγονός που τους κόστισε το βραβείο. Η αλήθεια είναι πως, αν είχε χρησιμοποιηθεί η ιρλανδική τηλεψηφοφορία, η οποία παρεμπιπτόντως αποκαλύφθηκε αργότερα, θα είχαν έρθει 2ες, όχι όμως 1ες.

Beth (SPA 03-Elisabeth Rodergas Cols): γενήθηκε το 1981 στη Súria της Καταλωνίας, αλλά έχει καταγωγή από την Αργεντινή. Σπούδασε μουσικό θέατρο στη Βαρκελώνη. Έζησε για ένα διάστημα στην Αγγλία. Μετείχε σε ανθρωπιστικές αποστολές στην Αφρική. Το 2002 μπήκε στο tanent show Operación Triunfo από όπου θα προέκυπτε ο εκπρόσωπος της χώρας. Μολονότι στη διαδικασία του talent show ήρθε 3η πίσω από την Ainhoa και τον Manuel Carrasco, χάρη στην ψήφο του κοινού, την ημέρα του τελικού προτιμήθηκε εκείνη. Στην επιτροπή βρίσκουμε τον Sergio Dalma και τον José Luis Uribarri ο οποίος έκανε τον σχολιασμό 18 φορές μεταξύ 1969 και 2010. Το Dime πήγε στο #1. Η Γιουροβίζιον ήταν 1ο πρόγραμμα της χρονιάς σε τηλεθέαση. O Τerry Wogan τη χαρακτήρισε “Kylie Minogue με ράστα”. Το πρώτο της άλμπουμ πήγε και αυτό στο #1 (διπλά πλατινένιο και στα 10 της χρονιάς). Ακολούθησαν άλλα πέντε, με τραγούδια στα Ισπανικά και τα Καταλανικά. Από το 2010 εμφανίζεται κυριως στο θέατρο, σε μιούζικαλ και όχι μόνο. Με παλιούς συμμετέχοντες στο Operación Triunfo περιοδεύουν κατά καιρούς σε όλη την Ισπανία. Παρουσιάζει προγράμματα σε τοπικούς καταλανικούς σταθμούς, ενώ παλαιότερα εργαζόταν ως μοντέλο για οίκους μόδας. Έχει τραγουδήσει για soundracks ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. H ίδια θεωρούσε πως δεν της ταίριαζε το τραγούδι και προτιμούσε ένα άλλο από τα τρία που της πρότειναν. Το 2017 δήλωσε πως ήταν “ο μόνος άνθρωπος στην Ισπανία που δεν του άρεσε το τραγούδι”. Έχει τρία παιδιά από τον Joan Boix, την Lia, τον Kai και την Uma. Μετά από το διαζύγιό της κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της, στην οποία δηλώνει επιτέλους ελεύθερη από όλες τις υποχρεώσεις. Είναι πλέον influencer, αλλά και σχεδιάστρια ρούχων για βρέφη και παιδιά.

Lior Narkis (ISR 03-Lior Nargis): γενήθηκε το 1976 στο Holon. Ο πατέρας του ήταν ιρακινής και εβραϊκής, ενώ η μητέρα του σερβικής και εβραϊκής καταγωγής. Έχει προγόνους από την Ελλάδα και την Τυνησία. Ο ίδιος μιλά Εβραϊκά, Σερβικά και Γαλλικά. Είναι παντρεμένος με την κατά 13 χρόνια μικρότερή του Sapir Vanunu. Ζουν στο Savyon με τους δύο γιους και την κόρη τους. Από παιδί ονειρευόταν να γίνει τραγουδιστής. Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ στα 16 του, με τουρκικές μελωδίες (τις οποίες χρησιμοποίησε και σε μεταγενέστερες δουλειές του). Όταν υπηρετούσε τη θητεία του ως οδηγός, μαζί με τον Tamir Tzur έφτιαξαν το πρώτο Mizrahi μουσικό γκρουπ. Το τραγούδι του Lekhol Ekhad Yesh ψηφίστηκε τραγούδι της χρονιάς και ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στους ποδοσφαιρόφιλους. Ακολούθησε ακόμα ένα επιτυχημένο άλμπουμ το 2001 (το 7ο συνολικά), καθιστώντας τον πολύ δημοφιλή. Κάπως έτσι επελέγη να πει και τα τέσσερα τραγούδια του εθνικού τελικού το 2003, τα οποία αποτέλεσαν το επόμενο άλμπουμ του. Το 2017 εμφανίστηκε στα Maccabiah Games, για Εβραίους αθλητές από όλον τον κόσμο. Τα τραγούδια του έχουν επιρροές από τη Μεσόγειο. 16 άλμπουμ και πολλά δισκάκια μέχρι σήμερα. Η συμμετοχή του είναι μία από τις τέσσερεις εκτός Ελλάδας και Κύπρου στην οποία ακούγονται Ελληνικά (η Ελλάδα, πάντως, τού έδωσε ένα 3αράκι). Το 2021 καταδικάστηκε να πληρώσει 2,3 εκατομμύρια shekel (περίπου 566 χιλιάδες Ευρώ) σε κάποιον που ανέβηκε στη σκηνή, ενόσω τραγουδούσε σε έναν γάμο, για να του δώσει ένα ποτήρι ουίσκυ, όμως σκόνταψε σε ένα καλώδιο, τραυματίστηκε στη σπονδυλική στήλη και έμεινε ανάπηρος. Το θύμα μήνυσε την τεχνική εταιρεία και τους ιδιοκτήτες της αίθουσας, οι οποίοι με τη σειρά τους μήνυσαν τον καλλιτέχνη. Αναμένεται να εκδικαστεί η έφεση. Την ίδια χρονιά υπήρξαν φήμες περί χωρισμού, όμως το ζευγάρι έλυσε τις διαφορές του και είναι πάλι μαζί. Πριν καταλήξουν στον Lior, είχαν “πέσει στο τραπέζι” ονόματα όπως του David D’Or (ISR 04), των Teapacks (ISR 07) και της Shlomit Aharon (ISR 81). Το τραγούδι σάρωσε και στην επιτροπή και στο κοινό.

Esther Hart (NDL 03-Esther Katinka Hartkamp): γενήθηκε το 1970 στο Epe. Από τα 10 της ήταν μέλοςτης χορωδίας De Lenteklokjes, όπου ερμήνευε συχνα σόλο. Στα 14 έγινε μέλος των Release. Ακολούθησαν σπουδές ελαφράς μουσικής στο Ωδείο του Ροττερνταμ. Δίνει περίπου 120 συναυλίες τον χρόνο, Έχει πει διαφημιστικά jingles και έχει τραγουδήσει στα Ολλανδικά τραγούδια ταινιών Disney. Διδάσκει σε μουσικά σχολεία, αλλά και την Ακαδημία Τεχνών του Tillburg. Μετά από την επιτυχία Ain’t no Lies (#8 στα αγγλικά dance charts) βρέθηκε υποψήφια στη βρετανική επιλογή, είχε μάλιστα περάσει στον τελικό, αλλά επέλεξε να αποσυρθεί, μετά από πιέσεις των καναλιών BBC και NOS. Προτίμησε να είναι υποψήφια μόνο στη χώρα της. Η συμμετοχή της πήγε στο #26 και κέρδισε το βραβείο Marcel Bezençon καλύτερου καλλιτέχνη (από το 2002 μέχρι το 2009 ψήφιζαν γι’ αυτό παλαιότεροι γιουρονικητές· μετά ανέλαβαν οι σχολιαστές). Το 2004 και 2008 έδωσε τα αποτελέσματα. Το 2008 μπήκε οικειοθελώς στη φυλακή, με σκοπό να κερδίσει δημοσιότητα και χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό. Την ίδια περίοδο τραγούδησε υπό την αιγίδα της Exodus Foundation, αλλά και χριστιανικού ραδιοφωνικού σταθμού (NCRV) υπέρ της επανένταξης πρώην φυλακισμένων στην κοινωνία. Η ίδια διάβασε το ποίημα που ξεχώρισε σε διαγωνισμό ποίησης, τον οποίο διοργάνωσαν φυλακισμένοι. Από το 1992 είναι ζευγάρι με τον μπασίστα των Kane, Aram Kersbergen. Έχουν μια κόρη και έναν γιο και ζουν στο Ρότερνταμ. Κυκλοφόρησε μόλις τρία άλμπουμ και μερικά δισκάκια μέχρι το 2004 και μετά τίποτα. Στους κριτές των ημιτελικών βρίσκουμε τη Marlayne (NL 99) και την Michelle (NL 01). Στην κριτική επιτροπή του εθνικού τελικού συναντάμε την Edsilia (NL 98, 07), αλλά και την Corry Brokken (NL 56, 57, 58). Στους υποψήφιους βρίσκουμε τον Gordon των Toppers (2ος) και την Ingrid Simons (εκτός τελικού) των Sergio & The Ladies (BEL 02) και των Ebonique (NF 01). Οι ίδιες οι Ebonique, με άλλη σύνθεση, ήρθαν 4ες. Λόγω τεχνικού προβλήματος δεν προσμετρήθηκαν οι ψήφοι από τα SMS, οι οποίες θα έφεραν μικροαλλαγές μόνο στα αποτελέσματα.

Gemini (UK 03): o Chris Cromby και η Gemma Abbey (1981-) συναντήθηκαν το 1995 στο Starlight Stage School του Λίβερπουλ, Εμφανίζονταν μεζί με άλλους σπουδαστές σε παμπ και κλαμπ της πόλης. Στα 16 τους σχημάτισαν τους Tricity (με αυτό το όνομα διαγωνίστηκαν στον ημιτελικό του “A Song for Europe”), μετέπειτα Jemini (ήδη από τον εθνικό τελικό), ένα αμφίσημο όνομα που σημαίνει “οι δίδυμοι’, αλλά και οι “Gem-and-I”. Επί 2,5 χρόνια εμφανίζονταν σε μικρούς χώρους με διασκευές και δικά τους τραγούδια. H τηλεψηφοφορία χωρίστηκε σε έξι περιοχές. Τα αποτελέσματα της Ουαλλίας έδωσε η Jessica Garlick (UK 02). Η 2η Emily Reed, μολονότι είχε πάρει συνολικά μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, τελικά έχασε λόγω του συστήματος. H Esther Hart αντικαταστάθηκε από τους United Colors of Sound και το Wait for the Moment. Όταν και εκείνοι αποσύρθηκαν, το τραγούδι μετονομάστηκε σε Now and Forever και το ερμήνευσε ο Simon Chapman χωρίς να έχει περάσει καν από τον ημιτελικό. Στον τελικό δεν πήρε ούτε έναν πόντο. Στη Γιουροβίζιον οι Gemini έφεραν για πρώτη φορά το Ηνωμένο Βασίλειο στην τελευταία θέση και μάλιστα με μηδέν βαθμούς, κάτι αδιανόητο μέχρι τότε. Ο Τύπος ήταν πολύ σκληρός απέναντί τουςκαι μίλησε για ντροπή και αίσχος. Οργισμένοι φαν βανδάλισαν το καμαρίνι τους εκείνη τη βραδιά, ενώ οι ίδιοι έκλαιγαν ασταμάτητα. Τραγούδησαν εκτός τόνου, γιατί δεν άκουγαν καθόλου, λόγω τεχνικού προβλήματος. Ο Terry Wogan απέδωσε τον πάτο στον αρνητικό αντίκτυπο που είχε η δυναμική εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο του Ιράκ. Η δισκογραφική τούς εγκατέλειψε, έτσι το πρώτο τους άλμπουμ δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Το τραγούδι, ωστόσο, πήγε στο #15. Το 2013 και 2014 έδωσαν τηλεοπτικές συνεντεύξεις για την εμπειρία τους από τον διαγωνισμό. Η Gemma καταδικάστηκε το 2016 από το δικαστήριο του Λίβερπουλ για φοροδιαφυγή 52.000 λιρών (περίπου 61.000 Ευρώ), επειδή δήλωνε στην εφορία ότι ήταν ανύπαντρη μητέρα, για να απολαμβάνει τα προνόμια κάποιων ελαφρύνσεων, ενώ στην πραγματικότητα είχε τελέσει γάμο στο Algarve της Πορτογαλίας το 2013 και το απέκρυπτε. Περισσότερες λεπτομέρειες για την υπόθεση μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Λόγω της ενεργούς δράσης της σε έναν φιλανθρωπικό οργανισμό, ο οποίος βοηθά φτωχούς ανθρώπους να βρουν εργασία, το δικαστήριο δέχτηκε τη μη φυλάκισή της: της επέβαλε 30 εβδομάδες φυλακή, με αναστολή για έναν χρόνο, ακόμα έναν χρόνο επιτήρηση και αποπληρωμή των χρεών της από κρατήσεις που θα προκύψουν από μελλοντικές πληρωμές της. Ως αποτέλεσμα, βυθίστηκε στον αλκοολισμό και την κατάθλιψη. Στο σήμερα διευθύνει μια επιχείρηση που ασχολείται με το μακιγιάζ, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί ως δημοσιογράφος. Από το 2017 τραγουδα με τους Ultrasonix. Εκείνος έχει διευθυντική θέση στην ετιαρεία Τed Baker που φτιάχνει τσάντες και ρούχα. Κατά καιρούς κάνει σποραδικές εμφανίσεις ως τραγουδιστής. Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελλάδα για 200 περίπου ψήφους ήρθε 11η στη βρετανική ψηφοφορία…

Olexandr (UKR 03-Oleksandr Valeriyovych Ponomariov): γεννημένος το 1973 στο Khmelnytskyi, έχει ψηφιστεί τραγουδιστής της χρονιάς επτά φορές. Έπασχε από αναιμία ως παιδί. Αφότου γιατρεύτηκε εντάχθηκε σε ομάδες χούλιγκαν. Επαγγελματίας μποξέρ, αναγκάστηκε να σταματήσει, όταν η όρασή του άρχισε να περιορίζεται μετά από χτύπημα στο κεφάλι. Ήθελε να ασχοληθεί με το τραγούδι από μικρός, αλλά δεν υπήρχαν χρήματα για τέτοιου είδους σπουδές. Τον δέχτηκαν σε μουσικό κολλέγιο, προκειμένου να μάθει να διαβάζει νότες, βάσει ταλέντου. Κατάφερε μέσα σε έναν χρόνο να ολοκληρώσει και τους επτά ετήσιους κύκλους σπουδών, εξάλλου αυτή ήταν η προϋπόθεση, για να του απονείμουν δίπλωμα. Συνέχισε στο πανεπιστήμιο του Λβιβ. Έχει λάβει μέρος σε πλήθος εγχώριων και διεθνών φεστιβάλ. Το 1998 ίδρυσε δική του εταιρεία παραγωγής. Έχει υπάρξει παρουσιαστής μαγειρικής εκπομπής, ηθοποιός σε ταινίες, καθώς και coach στο ουκρανικό “Voice”. Το 2006 νυμφεύτηκε τη φοιτήτρια Viktoria Martyniuk. Μαζί απέκτησαν έναν γιο. Μια κόρη προέκυψε από τον πρώτο του γάμο με την Olena Mozhova, κόρη του δημοφιλούς τραγουδιστή Mykola Mozgovy. Υποστήριξε την υποψηφιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας Leonid Kuchma, ενώ μετείχε ενεργά και στην “Πορτοκαλί Επανάσταση” το 2004. Το 2007 έκανε μεγάλη παύση στην καριέρα του, μέχρι το 2016. Ηχογράφησε ένα τελευταίο single, εθνικοπατριωτικού περιεχομένου, το 2022 που του εξασφάλισε την ανώτατη τιμητική διάκριση της χώρας. Ήταν το ντεμπούτο της Ουκρανίας της χώρας, η οποία εξέφρασε επιθυμία να μετάσχει το 1993 και 1996, αλλά δεν της επετράπη, άγνωστο γιατί, κάτι που έγινε και με άλλες ανατολικές χώρες. Έγινε εσωτερική επιλογή. Αν και αρχικά αρνήθηκε ότι μετείχε σε αυτήν, τελικά ο καλλιτέχνης το παραδέχτηκε. Είκοσι συνθέτες, εγχώριοι και ξένοι, υπέβαλαν 52 τραγούδια. Νϊκησαν οι Εβραίοι Svicka Pick & Mirit Shem-Or, δημιουργοί του νικητήριου Diva. Ψηφίστηκε μόνο από ανατολικές χώρες (8 από τη Ρωσία-αργότερα “άρχισαν τα όργανα” μεταξύ τους) και το Ισραήλ.

Mando (GRE 03-Αδαμαντία Σταματοπούλου): γεννήθηκε το 1966, από πατέρα πιανίστα της τζαζ και μητέρα σοπράνο. Από μικρή έκανε μαθήματα πιάνου, μουσικής θεωρίας, φωνητικής και χορού. Υπήρξε πρωταθλήτρια κολύμβησης με την ομάδα του Ολυμπιακού. Κοριτσάκι ακόμα, στα 13 της, έπαιξε στη θρυλική παράσταση του 1979 “Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο”, από την οποία προέκυψαν αρκετοί μελλοντικοί γιούροσταρ. Ξεκίνησε ως Mandy. Πρώτη ηχογράφηση το Motorcycle-Granny του Τζίμη Πανούση, Το 1983 μετείχε στο θρυλικό πάρτυ της Βουλιαγμένης του Λουκιανού Κηλαηδόνη, ενώ το 1985 ηχογραφεί το Fill me Up του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου (το οποίο με τίτλο Γράμματα έκανε εκ νέου επιτυχία η Αλέξια). Λίγο μετά φεύγει για τις Η.Π.Α., όπου έκανε μαθήματα φωνητικής με τον Hal Schaefer, δάσκαλο της Μπάρμπρα Στρέιζαντ και της Λάιζα Μινέλι, καθώς και μαθήματα κινησιολογίας. Η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της «είδε το φως» το 1989. Είναι η πρώτη καλλιτέχνις που απέκτησε fan club, αλλά και ιστότοπο στην Ελλάδα. Μια τεράστια καριέρα, με χρυσούς δίσκους, πλήθος επιτυχιών και μεταγλωττίσεων, την οποία δεν χρειάζεται να αναπαραγάγουμε εδώ. Θα σταθούμε στις διεθνείς συνεργασίες της με τον Jean-Michel Jarre, τη Jessica Simpson (για την οποία έγραψε το Where you Are που ακούστηκε στην ταινία Here on Earth και απέσπασε βραβείο MTV για την καλύτερη μπαλάντα της χρονιάς) και φυσικά τη Sertab Erener. Είχε γράψει ένα άσμα και για την Pink, αλλά τελικά δεν επελέγη να μπει στον δίσκο της. Από το 2010 διδάσκει φωνητική και ορθοφωνία στο Ωδείο Τέχνης Φακανά, στους χώρους του οποίου φιλοξενείται η Παιδική Ακαδημία Μουσικού Θεάτρου, την οποία ίδρυσε η ίδια. Έχει παντρευτεί και χωρίσει δύο φορές. Έχει αποκτήσει έναν γιο και μία κόρη. Παλαιότερα ήταν σε σχέση με τον πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Βύρωνα Πολύδωρα. Έχει ασχοληθεί με την ψυχολογία, τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων, το αρχιτεκτονικό σχέδιο και τη διαιτολογία, αφού ταλαιπωρήθηκε από εξαντλητικές δίαιτες επί χρόνια. Στον εθνικό τελικό του 1989 με το Μόνο Εσύ έχασε για έναν μόλις πόντο. Οι δημιουργοί του άσματος πήγαν στα δικαστήρια, διότι ένα από τα μέλη της επιτροπής δεν είχε ψηφίσει, και δικαιώθηκαν, αλλά κατόπιν εορτής. Την επόμενη χρονιά ήρθε πάλι 2η, με το Μόνο οι δυό μας, σε ντουέτο με τον Νίκο Ιγνατιάδη, ο οποίος έμελλε να κάνει μεγάλη καριέρα στην Ολλανδία. Μετείχε στο “Your Face Sounds Familiar”, το “Music School”, το “Voice” και πιο πρόσφατα στη “Μελωδία της Ευτυχίας”, στον ρόλο της ηγουμένης. Αδελφή της είναι η Χρυσώ Σταματοπούλου, η οποία τής έκανε φωνητικά στη Γιουροβίζιον (όπως και στην Angelica Agurbash). Το Never let you go ανέβηκε στο #1 των ελληνικών charts. Ζουμερά παραλειπόμενα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Jostein Hasselgård (ΝΟR 03): γεννήθηκε το 1979 στο Fredrikstad. Ξεκίνησε από τα 6 να παίζει πιάνο και σπούδασε διάφορα μουσικά είδη στη Νορβηγική Ακαδημία Μουσικής. Εργάζεται ως νηπιαγωγός. Το 2006 μαζί με τη μπάντα του, Hasselgård, κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ. Την ίδια χρονιά εντάχθηκε στο φωνητικό σεξτέτο Pust, ως τενόρος, κάτι που κράτησε μέχρι το 2022. Μαζί κέρδισαν το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ χορωδιών του Tampere. Έβγαλαν πέντε άλμπουμ. Παρά την 4η θέση στη Γιουροβίζιον και την επιτυχία του τραγουδιού (#12), δεν κατάφερε να κάνει την καριέρα που περίμενε. Στους υποψήφιους συναντάμε τις Kikki, Bettan & Lotta (Kikki Danielsson, Eisabeth Andreassen, Lotta Engberg)-3ες. Στο διάλειμμα το γκρουπ Cheezy Keys ερμήνευσε παλιές νορβηγικές συμμετοχές, υπήρξαν όμως αντιδράσεις: στην προσπάθειά τους να εντάξουν τη λετονική κουλτούρα στην εμφάνισή τους, φόρεσαν ρούχα των Κοζάκων και χρησιμοποίησαν ρωσικές μπάμπουσκες (matryoshka) και μπαλαλάικες. Οι Λετονοί απείλησαν να κάνουν μποϋκτοτάζ στα νορβηγικά προϊόντα, αφού οι Ρώσοι θεωρούνται από αυτούς κατακτητές. O Λετονός πρέσβης στη Νορβηγία Normunds Popens άσκησε κριτική για ανάρμοστη χρήση των συμβόλων ακόμα και σε χιουμοριστικό πλαίσιο. Δεν ανέχτηκαν η χώρα τους να εμφανίζεται ω μέρος της Ρωσίας. Ακόμα και ο Νορβηγός πρέσβης στη Λετονία Jan Wessel Hegg το περιέγραψε ως “επίπονα ντροπιαστικό και ατυχές για τη Νορβηγία ως χώρα”. Το γκρουπ ζήτησε δημόσια συγγνώμη και παραδέχτηκε πως δεν γνώριζε πολλά για τη λετονική κουλτούρα.

Louisa Baïleche (FRA 03): είναι τραγουδίστρια, χορεύτρια και θεατρική ηθοποιός. Σπούδασε κλασικό τραγούδι. Γεννήθηκε κοντά στο Παρίσι (στο Ivry-sur-Seine) το 1977, από μητέρα Ιταλίδα και πατέρα Αλγερινό που ανήκει στη νομαδική φυλή των Καβύλων. Αφού εμφανίστηκε για κάποια χρόνια σε μικρούς χώρους στο Παρίσι, έπαιξε σε παραστάσεις της Comédie-Française, των Folies Bergère, καθώς και διαφόρων χορευτικών σχημάτων. Έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία σε ροκ όπερες. Άλλοτε εμφανίζεται σόλο και άλλοτε με διάφορα φωνητικά γκρουπ (Kumpania, Mahna κλπ). Αφού σπούδασε φωνητικές τεχνικές στο πλάι δύο φωνιάτρων, παραδίδει μαθήματα σε μουσικές σκηνές και ατελιέ. Ειδικεύεται στις μουσικές του κόσμου. Έχει παίξει σε ταινίες μικρού μήκους. Κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ, το 2003 και το 2015, το δεύτερο με διασκευές ιταλικών τραγουδιών. Η συμμετοχή της, η οποία κυκλοφόρησε επίσης στα Ιταλικά και τα Αγγλικά, δεν μπήκε στα charts. Έγινε εσωτερική επιλογή. Το τραγούδι παρουσιάστηκε στην εκπομπή της Isabelle Giordano “Le fabuleux destin de…”. Η επιτροπή είχε καταλήξει σε δύο τραγούδια, το εν λόγω και το Un jour, je t’emmènerai με τον Thibault Durand.

Ich Troje (POL 03, 06): το όνομά τους σημαίνει “Οι τρεις τους”. Ιδρύθηκαν από τον Michał Krystian Wiśniewski και τον Jacek Łągwa το 1996. Δύο χρόνια πριν συνεργάστηκαν στην παράσταση Wielki Testament. Μαζί άνοιξαν το πρώτο καραόκε κλαμπ της χώρας. Από το 2000 και εξής είναι από τα πιο επιτυχημένα πολωνικά γκρουπ με περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο πωλήσεις. Για τη θέση του 3ου της παρέας έχουν προσληφθεί όλα αυτά τα χρόνια επτά κοπέλες. Το 2003 και το 2006 είδαμε στη σκηνή την Justyna Maijowska, παρόλο που αποχώρησε από το γκρουπ μετά από την πρώτη τους Γιουροβίζιον κατά την περιοδεία τους στις Η.Π.Α. λογω υπερκόπωσης, αλλά και επειδή βρήκε την αγάπη στο πρόσωπο του χορευτή του συγκροτήματος Błażej Szychowski (θέλετε κουτσομπολιό; Τον έδιωξε από τις περιοδείες έτερη χορεύτρια, η Marta, η τότε σύζυγος του Michał, γεγονός που οδήγησε σε ρήξη του τελευταίου με την Justyna), ενώ το 2006 κεντρική αοιδός ήταν η Αnia Wisniewska, εν ενεργεία σύζυγος του Michał, ούσα έγκυος, που αποχώρησε το 2010. Η επιλογή των γλωσσών (Πολωνικά, Γερμανικά, Ρωσικά) δεν είναι τυχαία: η Γερμανία και η Ρωσία είναι οι δύο χώρες, με τις οποίες η Πολωνία έχει βρεθεί σε πόλεμο. Η πρώτη τής έδωσε 12, όμως η δεύτερη 0. Δέκα άλμπουμ μέχρι σήμερα. Στον εθνικό τελικό έγινε σκάνδαλο, γιατί μόνο 25% των ψήφων κοινού προσμετρήθηκαν εκείνο το βράδυ (οι υπόλοιπες ανακοινώθηκαν δύο μέρες μετά, χωρίς να αλλάζουν, όμως, τα αποτελέσματα). Η Justyna γεννήθηκε το 1977 στην Zduńska Wola. Ξεκίνησε με εκκλησιαστική χορωδία. Μέλος των Erato (μαζί έβγαλαν έναν δίσκο), σπούδαζε παράλληλα παιδαγωγικά στο πανεπιστήμιο του Οpole. Υπήρξε υποψήφια δημοτική σύμβουλος και αργότερα σύμβουλος του δημάρχου της πόλης Sieradz. Έχει δώσει φιλανθρωπικές συναυλίες για άρρωστα ή παιδιά με αναπηρία, εξάλλου είναι μέλος σχετικής οργάνωσης, αλλά και δασκάλα αυτιστικών παιδιών σε ειδικό σχολείο. Στις επετείους των Ich Troje είναι πάντα καλεσμένη. Το 2001, όπως αναφέραμε ήδη, ήταν σε σχέση με τον χορευτή Błażej Szychowski. Το 2005 παντρεύτηκε τον Jarosław Miśkiewicz με τον οποίο απέκτησαν δύο γιους και μια κόρη. Στους συνθέτες βρίσκουμε τον Joachim Horn-Bernges (συνθέτης GER 89, AUS 89). Ο Jacek Andrzej Łągwa γεννημένος το 1969 στο Łódź συνεργάστηκε με το τοπικό μουσικό θέατρο. Είναι εδώ και χρόνια μέλος της Πολωνικής Ένωσης Συνθετών ZAIKS, έχοντας γράψει εκατοντάδες τραγούδια. Ξεκίνησε ως μεταγλωττιστής και ηθοποιός. Απέκτησε δύο κόρες από την Dorota. Ο δεύτερός του γάμος ήταν με την Karolina Raj. Τον εγκατέλειψε για έναν… γείτονα. Είναι θαύμα το ότι επέζησε από ανεύρυσμα στο κεφάλι. Το ανακάλυψε επιστρέφοντας από την Κούβα, όταν αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία, έχοντας πιεί μισό λίτρο βότκα. Το 2019 το δικαστήριο ανακοίνωσε την χρεοκοπία του. Βιοπορίζεται πλέον διδάσκοντας ηλεκτρολογία σε σχολή ενηλίκων. Ο Michał γεννήθηκε το 1972 στην ίδια πόλη με τον Jacek. Τον μεγάλωσε η γιαγιά του. Όταν εκείνη πέθανε, τον ανέθρεψε μια θεία του στη Γερμανία. Έχει και τις δύο υπηκοότητες. Μόλις το 2000 αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του με τη μητέρα του. Έκτοτε μένουν μαζί. Έχει παντρευτεί πέντε φορές. Έχει αποκτήσει πέντε παιδιά και πέντε θετά παιδιά. Τα ονόματά τους είναι εμπνευσμένα από τη Γαλλική γλώσσα. Πρώτη σύζυγος η Magda Femme, πρώτη τραγουδίστρια των Ich Troje. Της έκανε πρόταση γάμου έχοντας πάρει LSD. Όταν χώρισαν την κατηγόρησε ότι έχει ερωτικές σχέσεις με την μάνατζέρ της. Δεύτερη σύζυγος η χορεύτρια του γκρουπ Marta Mandrykiewicz. Ο γάμος έγινε στη Σουηδία. Ο τρίτος γάμος, με την Αnna Świątczak (ή Wisniewska), έγινε στο Λας Βέγκας. Χώρισαν όταν, μετά από δύο κόρες, απέβαλε, όταν ήταν έγκυος στον γιο τους, Μετά ήρθε η Dominika Tajner-Idzik, κόρη γνωστού σκιέρ με έναν γιο από προηγούμενο γάμο και τέλος η Paulina, χωρισμένη γυναίκα με τέσσερα παιδιά. Έχει παραδεχτεί πως είχε ομοφυλοφιλικές εμπειρίες στο παρελθόν. Πάσχει από ψωρίαση. Το 2012 αφαίρεσε καλοήθη όγκο από τον πρωκτό. Ανήκει στην άκρα αριστερά. Τον Νοέμβριο του επεβλήθη ποινη φυλάκισης και πρόστιμο για δάνειο που δεν κατάφερε να αποπληρώσει. Περισσότερες πληροφορίες εδώ. Καλεσμένη στον εθνικό τελικό η Edyta Górniak (POL 94).

F.L.Y. (LAT 03): το γκρουπ σχηματίστηκε ειδικά για τον δαγωνισμό. Η ιδέα γεννήθηκε στον Mārtiņš Freimanis, στα μεθεόρτια του εθνικού τελικού του 2022. Οι τρεις τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα τουρνουά γκολφ. Αποτέλεσμα της συνεργασίας του ήταν ένας δίσκος στα Αγγλικά. Διαλύθηκαν το 2005. Τόσο η Yana Kay, όσο και ο Lauris Reiniks είχαν κυκλοφορήσει από ένα σόλο άλμπουμ, ενώ ο Mārtiņš τρία, μαζί με το γκρουπ Tumsa (ακολούθησαν άλλα τόσα). Γεννημένος το 1977 στη Liepaja, υπήρξε συνθέτης, ηθοποιός, τηλεπαρουσιαστής και ποιητής. Υπήρξε φοιτητής Αγγλικής Φιλολογίας, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του. Είχε προσπαθήσει αρκετές φορές σε εθνικούς τελικούς. Μαζί με τους Tumsa ήταν 4οι το 2001 και 3οι το 2002. Το 2005 συνέθεσε τη συμμετοχή των Walters & Kazha (εκ των οποίων ο Valters Frīdenbergs “έφυγε” στα 30 του από καρκίνο), την οποία διασκεύασε το δανικό -διεθνούς αναγνώρισης- γκρουπ Michael Learns to Rock. To 2011 πέθανε από επιπλοκές βαριάς γρίπης (τοξική ηπατίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια, πλευρίτιδα κ.α.). Ο Lauris Reiniks, γεννημένος το 1979 στο Dobele είναι ιδιαίτερα επιτυχημένος τραγουδιστής, ηθοποιός (σπούδασε στο Λος Άντζελες) και τηλεπαρουσιαστής ήδη από το 1998, Εγκατέλειψε τις σπουδές του στα Μ.Μ.Ε. Πάνω από 20 βραβεία, πάμπολλες επιτυχίες και αναγνώριση σε όλες τις Βαλτικές χώρες. Κέρδισε το “Dancing with the stars”. Ξεκίνησε με την μπάντα της οικογένειάς του (οι γονείς του, εξάλλου, είναι καθηγητές μουσικής) από τα 5 του σε διάφορα φεστιβάλ. Στους εθνικούς τελικούς ήταν 2ος το 2001, 5ος το 2002, 7ος το 2004 ως συνθέτης γα τους 4 Element, εκτός τελικού το 2005 με τους ίδιους, εκτός τελικού το 2006 με τραγούδι για τους VIA Meitenes, 4ος το 2007 με τραγούδι για τη Lenii, 2ος το 2009 στην Ιρλανδία (ως συνθέτης για την Irina Zakharova), 4ος το 2010 ως συνθέτης, 2ος το 2011 με την επιτυχία Banjo Laura. Έδωσε τα αποτελέσματα το 2000 και το 2004. Το 2015 έκανε εγχείριση στην κοιλιακή χώρα. 14 άλμπουμ μέχρι σήμερα. H Yana Kay (Jana Kivlenika), γεννημένη το 1970, είναι ρωσικής καταγωγής. Έχει κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ. Το 2008 κέρδισε στο τηλεοπτικό πρόγραμμα “Star Rain”. Ήταν 3η και 6η το 2000, 7η το 2001. Έχει εφεύρει μία δίαιτα, η οποία κάνει θραύση στη χώρα. Καλεσμένοι στον τελικό ο Lior Νarkis, o Olexandr Ponomaryov και η Marie N.. 2οι ήρθαν οι Fomins & Kleins (LAT 04).

Urban Trad (BEL 03): πρόκειται για φολκ γκρουπ που ειδικεύεται στο είδος της ‘μουσικής του κόσμου’ και αποτελείται τόσο από γαλλόφωνους (κυρίως), όσο και από φλαμανδόφωνους Βέλγους που διατηρούν στενές σχέσεις με τη Γαλικία της Ισπανίας (εξ ου και το 12άρι της Ισπανίας). Κατά καιρούς έχουν γίνει αλλαγές στη σύνθεσή τους. Στη Γιουροβίζιον, όπου προέκυψαν μετά από εσωτερική επιλογή, είδαμε τους: Verónica Codesal (φωνητικά), Marie-Sophie Talbot (φωνητικά, πιάνο και κρουστά-έχει πλέον εγκαταλείψει το γκρουπ), Yves Barbieux (φλάουτο και γαλικιανή πίπιζα-έχει αποχωρήσει), Didier Laloy (διατονικό ακορντεόν-έχει επίσης αποχωρήσει), Dirk Naessens (βιολί), Cédric “Bo” Waterschoot (μπάσο). Λίγους μήνες πριν από τον διαγωνισμό, μετά από παρέμβαση των βελγικών μυστικών υπηρεσιών έδιωξαν την Soetkin Collier, λόγω σχέσεων της με ακροδεξιούς κύκλους και της συμμετοχής της σε εκδήλωση για τον Rufolf Hess στην Αμβέρσα το 1996. Ένα χρόνο μετά αποδείχθηκε ότι οι κατηγορίες δεν ευσταθούσαν, έτσι η καλλιτέχνιδα μήνυσε το κανάλι RTFB. Υπάρχουν, επομένως, δύο ηχογραφήσεις του τραγουδιού, μία με την Soetkin και μία χωρίς αυτήν. Είναι το πρώτο τραγούδι που ερμηνεύεται σε φανταστική γλώσσα (ακολούθησαν η Ολλανδία το 2006 με το Amambanda και εκ νέου το Βέλγιο το 2008 με το O Julissi), η οποία επελέγη, διότι ήθελαν να αποφύγουν τη χρήση μίας από τις επίσημες γλώσσες της χώρας (Γαλλικά, Ολλανδικά, Γερμανικά). Η -για πολλούς- ανεξήγητη και απροσδόκητη 2η θέση ίσως είναι αποτέλεσμα της σθεναρής αντίθεσης του Βελγίου στην ανάμιξη της Δύσης στην εισβολή στο Ιράκ που ενορχήστρωσαν ο Αμερικανός George W. Bush και ο Βρετανός Tony Blair. Η επιτυχία του δίσkου που εμπεριείχε το Sanomi τους οδήγησε σε συναυλίες σε Ισπανία, Τσεχία, Λουιζιάνα και Ολλανδία. Κατά καιρούς συνεργάστηκαν με καλλιτέχνες διαφόρων εθνικοτήτων. Παράλληλα ηχογράφησαν άσματα σε διάφορες γλώσσες, μέχρι και Σουηδικά. Μέλη της WWF, μετείχαν σε εκδηλώσεις οικολογικού περιεχομένου. Το 2008, καθώς πήγαιναν για μια συναυλία στη Γαλλία, ενεπλάκησαν σε ατύχημα, με δύο από τα μέλη τους (όχι από αυτά που ήταν στη Γιουροβίζιον) να κάνουν εισαγωγή στο νοσοκομείο και να αντικαθίστανται για εκείνες τις ημέρες. Παρόλο που διαλύθηκαν το 2012, δύο χρόνια μετά επανήλθαν με νέα σύνθεση, αλλά χωρίς τα παραδοσιακά όργανα. Το 2020 έδωσαν την αποχαιρετιστήρια συναυλία τους. Κυκλοφόρησαν 4 άλμπουμ συνολικά. Καριέρα συνεχίζει μόνο η Βέλγοϊσπανίδα Verónica Codesal (1977-), με καταγωγή από τη Γαλικία. Μετέχει σε διάφορα φολκ γκρουπ, ενώ παράλληλα διδάσκει παραδοσιακούς γαλικιανούς χορούς. Ο Yves Barbieux (1971-), με σπουδές ψυχολογίας και παιδαγωγικής διδάσκει σε δημοτικό σχολείο και είναι υπεύθυνος ενός μουσείου μουσικών οργάνων. Μετέχει σε θεάματα για παιδιά. Είναι δε μέλος των Polk Trio. O Didier Laloy (1974-) συνεχίζει να εργάζεται ως ακορντεονίστας. Μένει με τη σύζυγο και τα 4 του παιδιά σε ένα χωριό, εγκαταλείποντας τις Βρυξέλλες. Είναι μέλος των Samurai Accordion με σπεσιαλίστες του είδους από όλη την Ευρώπη. Ο Dirk Naessens (1974-) συνεργάζεται μέχρι σήμερα με διάφορα σχήματα.

Ruffus (EST 03): το indie-rock γκρουπ ονομάζεται κανονικά Claire’s Birthday. Με αυτό το όνομα κέρδισε τον εσθονικό τελικό. Στους υποψήφιους συναντάμε τον Κoit Toome (2ος), τη γνωστή χορωδό Kaire Vilgats (φωνητικά EST 00, 02, 13, 16, 17, 19, 20*, MAL 00, 02), τις Vanilla Ninja (9ες, με τη μεγάλη επιτυχία Club Kung-Fu). Στην Α’ Βάθμια επιτροπή βρίσκουμε τον Ivo Linna (EST 96), αλλά και την Eda-Ines Etti (EST 00). Μετρούσε μόνο η ψήφος της επιτροπής, έτσι η ψήφος του κοινού που έβγαλε πρώτες τις Vanilla Ninja απλά δεν υπολογίστηκε. Στη Β’ βάθμια επιτροπή, δηλαδή εκείνη που ψήφισε στον τελικό, μετέιχαν ο Σουηδός γιουρομαέστρος Anders Berglund, ο Sergio (BEL 02), η Darja Švajger (SLN 95, 99), o Mosche Datz (ISR 91), o Renārs Kaupers (LAT 00), o Michael Ball (UK 92), o Bo Haldórsson (ISL 95) και ο Γερμανός τηλεοπτικός παραγωγός Manfred Witt. Τα μέλη του γκρουπ έχουν όλα πραγματοποιήσει μουσικές σπουδές. Τραγουδιστής είναι ο Vaiko Eplik, γεννημένος το 1981 στη Rapla. Οι γονείς του εργάζονταν σε κοινόβια φάρμα. Ζωηρό παιδί, είχε μείνει κάποτε στην ίδια τάξη και είχε αλλάξει πολλά σχολεία, εθισμένος στο αλκοόλ και τις κοπάνες. Είναι δάσκαλος κιθάρας. Έπαιξε τον Ιούδα και τον Τσε Γκεβάρα στο “Jesus Christ Superstar” και την “Evita” αντίστοιχα. Παράλληλα, συνέχισε σόλο καριέρα, ενώ κατά καιρούς συνεργάστηκε με κάποια γκρουπ. Πλούσια δισκογραφία. Το 2020 εξελέγη πρόεδρος της Εσθονικής Ένωσης Δημιουργών. Εκείνες τις μέρες τον επισκέπτονταν στο ξενοδοχείο η γυναίκα του Kristel και το εννέα μηνών μωρό του, ο Villem Richard. Ο κιθαρίστας Jaan Pehk, γεννήθηκε το 1975 στο Türi. Είναι περιβαλλοντολόγος και ποιητής, μέλος λογοτεχνικού ομίλου στο Tartu. Οι στίχοι του κινούνται μεταξύ χιουμοριστικού και παραλόγου. Έχει δώσει στίχους και μουσική σε πολλούς καλλιτέχνες. Συνέχισε να συνεργάζεται με τον Vajko στους βραχύβιους Koer, ενώ από το 2004 ανήκει στους Organ Boy. Έχει μεταφράσει πολλά παιδικά έργα. Το 2005 το τραγούδι του Minu pruut έμεινε για λίγο εκτός τελικού. Ο μπασίστας Ivo Etti γεννήθηκε το 1979 στο Väike-Maarja. Η ειδικότητά του είναι το κλαρινέτο. Είναι αδελφός της Ines (ναι, ήταν και στην Α’ Βάθμια επιτροπή!), η οποία, καθώς έδινε τους βαθμούς, τον συνεχάρη για την καλή δουλειά που έκανε επί σκηνής. Αφού πέρασε και από τη μπάντα της αδελφής του, πλέον παίζει στους Ewert and the Two Dragons. Ο ντράμερ Margus Tohver, γενήθηκε το 1971 στο Ταλίν. Ήταν μέλος του πρώτου thrush band της χώρας Palat. Ο κημπορντίστας Siim Mäesalu γεννήθηκε στην Κohila το 1984. Ειδικεύτηκε στην ηλεκτρονική μουσική. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο αφαίρεσαν τα φωνητικά στο live και το τραγούδι ακούστηκε «φτωχό». Επίσης, ενώ το κανάλι τούς είχε προτείνει στυλίστα, αρνήθηκαν τις προτάσεις του. Το γκρουπ δημιουργήθηκε το 1997, κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ και απέσπασε πολλά βραβεία. Μετείχαν στον εθνικό τελικό για πλάκα. Σε παλαιότερες δηλώσεις τους είχαν μιλήσει απαξιωτικά για τον θεσμό της Γιουροβίζιον. Η κάκιστη θέση που πήραν οδήγησε στη διάλυσή τους. Toν Ιούλιο που μας πέρασε, στο πλαίσιο του Võnge Festival 2023, έκαναν επετειακό reunion.

Nicola (ROM 03-Nicoleta Nicola, πρώην Alexandru): γεννήθηκε το 1968 στο Βουκουρέστι. Ξεκίνησε το 1992. Η αναγνώριση ήρθε το 1995 στο φεστιβάλ της Mamaia, όπου απέσπασε δύο βραβεία μαζί με τους Forte. Μετά τη διάλυσή τους λίγο μετά συνέχισε διαδοχικά με τους Adaggio και τους Riff. To 1993 ως Nicoleta Alexandru υπήρξε υποψήφια με το Balerina (ανακοινώθηκε μόνο το πρώτο). Το 1995 περιόδευσε σε Κάννες, Μονακό και Ελβετία. Το 2002 ήρθε 2η στο φεστιβάλ της Mamaia. Το 2003 ψηφίστηκε «γυναίκα της χρονιάς». Το εν λόγω άλμπουμ έγινε πλατινένιο. Υπήρξε παντρεμένη επί 15 χρόνια με τον Mihai Alexandru, μουσικό παραγωγό του metal band Goodbye to Gravity. Απέκτησαν δύο παιδιά, τη Maria και τον Jonathan Cristian. Δύο ακόμα γιοι προϋπήρχε από προηγούμενες σχέσεις τους, ο Mario από τον Mihai και ο Andrei από τη Nicola. Στα 50 της έγινε γιαγιά. Χώρισαν το 2005, με το θέμα να απασχολεί τα tabloid. Μαζί συνεργάστηκαν ξανά το 2014. Σύμφωνα με μια ρουμανική προκατάληψη, αν μια γυναίκα χτυπήσει το χέρι της και το τυλίξει με επίδεσμο, τότε θα παντρευτεί σύντομα. Αυτό συνέβη μεν στην καλλιτέχνιδα, η οποία νοσηλεύτηκε με μπανταρισμένο χέρι και αστράγαλο, αλλά δίχως να ακολουθήσει κάποιος γάμος. Έχει κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ μέχρι το 2009 και μερικά single αργότερα, με την καριέρα της να σημειώνει πτώση, παρά την κυκλοφορία κάποιων τραγουδιών στις Η.Π.Α. και μερικές ευρωπαϊκές χώρες και τη δημιουργία ενός βίντεο-κλιπ στη Βαρκελώνη. Ήταν υποψήφια το 1994 με το Doar aminitiri (χωρίς κατάταξη), το 1996 με το Undeva departe esti tu (19η), το 1998 μαζί με τη Luminiţa Anghel τον Mihai Alexandru και τρεις ακόμα καλλιτέχνες και το Europa (6οι), το 2002 με το I do (5η), το 2008 με το Fairytale Story (7η) και το 2019 με το Weight of the World (5η στον ημιτελικό), με τον πρώην σύζυγό της να είναι επίσης υποψήφιος. Η συμμετοχή της ακούστηκε σε πολλά ραδιόφωνα των Η.Π.Α., ωστόσο δεν μπήκε στα chart καμίας χώρας.

Fame (SWE 03): ήταν μαζί από το 2002 έως το 2006. Είναι η Jessica Andersson (Jessica Elisabeth Arvidsson), γεννημένη το 1973 στη Στοκχόλμη και ο Magnus Bäcklund, το 1965 στο Kristinehamn. Συναντήθηκαν στο talent show “Fame Factory”, το οποίο κέρδισε εκείνος, με τη Jessica να το έχει εγκαταλείψει, για να γεννήσει τον γιο της Liam. Την ίδια χρονιά ψηφίστηκε ως μία από τις πιο sexy γυναίκες της χώρας. Ο Magnus είχε ήδη και εκείνος δύο δίδυμα κοριτσάκια. Εκείνη είναι πρώην μοντέλο που σταμάτησε γιατί την έκαναν να αισθάνεται σαν πόρνη και τραγουδίστρια σε παμπ και εκείνος πιλότος επιβατικών αεροπλάνων στην εταιρεία NextJet. Το 2004 επανήλθαν στο Melodifestivalen με το Vindarna vänder oss (6οι και #23). Αφότου χώρισαν καλλιτεχνικά, εκείνος επανήλθε το 2006 (5ος με το The Name of Love), όπως και εκέινη με το Kalla nätter που έμεινε στον ημιτελικό αλλά ανέβηκε στο #6. Την ξαναείδαμε το 2007 με το Kom (second chance-#16), το 2010 με το I did it for love (8η-#13), το 2015 με το Can’t Hurt me Νow (11η-#86), το 2018 με το Party Voice (11η-#18), το 2021 με το Horizon (στον ημιτελικό-#74). Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα σόλο άλμπουμ.και πολλά single που μπήκαν στα charts. Έχει κρατήσει το επώνυμο του πρώην συζύγου της Rickar Andersson, με τον οποίο ήταν παντρεμένη από το 1994 έως το 1996. Ο γιος της προέκυψε -μετά από επώδυνο τοκετό- από τη σχέση της με τον μουσικό Jonas Erixon. Ήταν καλεσμένη στη Junior Eurovision του 2006. Κέρδισε το πρόγραμμα “Let’s Dance 2011”. Στην αυτοβιογραφία της, την οποία έγραψε όταν τα μυστικά που έκρυβε επί χρόνια αποκαλύφθηκαν από δημοσιογράφο και προκάλεσαν σάλο, μιλά για τον εγκλεισμό της σε ίδρυμα για έξι χρόνια μέχρι που την ανέλαβε ανάδοχη μητέρα στα 16 της. Αμφότεροι οι γονείς της ήταν αλκοολικοί, ενώ η μητέρα της ήταν και ναρκομανής. Πήραν διαζύγιο από νωρίς. Οι κακοποιητικοί εραστές της μητέρας της μπαινόβγαιναν στο σπίτι. Πολλές φορές εξαφανιζόταν για μέρες. Ο ένας αδελφός της είχε συλληφθεί ως έφηβος. Αργότερα προέκυψαν και δύο ετεροθαλή αδέλφια. Πίστευε πως δεν θα κατάφερνε να ζήσει τα 20α της γενέθλια. Ο Magnus έβγαλε ένα σόλο άλμπουμ και τρία δισκάκια που έκαναν επιτυχία. Από το 2007 έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει την τραγουδιστική του καριέρα. Μετείχε δύο φορές στο τηλεπαιχνίδι “Så ska det låta”, το 2008 και το 2010. Έκανε μια τελευταία περιοδεία το 2009 μαζί με τους Thunderballs και τον Tom Jones στο πλαίσιο του σώου “The Hitstory” και μια τελευταία εμφάνιση στο πολιτιστικό φεστιβάλ του Γκαίτεμποργκ. To 2017 χώρισε από τη γυναίκα του Sofie. Ζει σε μια φάρμα έξω από το Hällefors, μες στο δάσος και κοντά σε μία λίμνη. Η νέα σύντροφός του μένει στη Στοκχόλμη.

Karmen Stavec (SLN 03): γεννήθηκε το 1973 στο Δυτικό Βερολίνο από Σλοβένους γονείς. Όταν ολοκλήρωσε το σχολείο εγκαταστάθηκε στη Σλοβενία, και συγκεκριμένα στο Domžale, όπου έγινε μέλος του χορευτικού ντουέτου 4 Fun. Παράλληλα, σπούδαζε γερμανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα. Το 1998 ξεκίνησε τη σόλο καριέρα της, με μια εμφάνιση στο φεστιβάλ Slovenksa Popevka και το τραγούδι Na prepihu neba (βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης, στίχου και ενορχήστρωσης). Το 1999 στο ίδιο φεστιβάλ ήρθε 3η με το Ljubim te και απέσπασε το βραβείο ερμηνείας. To 1998 έκανε φωνητικά επί σκηνής στον Vili Resnik. Ήταν υποψήφια την ίδια χρονιά μαζί με τον Petrik Greblo και το Kje pesem je doma (7οι), το 2001 με το Ostani tu (3η) και το 2002 με το Še in še όπου, μολονότι ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί και είχε λάβει μεγαλύτερο αριθμό ψήφων από το κοινό, το σύστημα που μοίραζε τις ψήφους ανά περιφέρεια την αδίκησε. Κάπως έτσι ήρθε 2η στο κοινό, ενώ η επιτροπή την είχε μόλις 5η, πολύ απλά για να αποκλείσει την πιθανότητα να επιλεγεί (συνολικά ήρθε 3η). Η ίδια αποχώρησε κλαίγοντας, οι δημιουργοί των τραγουδιών ήρθαν στα χέρια στα παρασκήνια, ενώ τραγουδιστές, δημιουργοί και δισκογραφικές έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας απειλώντας να μποϋκοτάρουν κάθε εκδήλωση του καναλιού RTV Slovenia. Η εκπροσώπηση της χώρας από τις Sestre ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, συζητήθηκε δε ακόμα και στη Βουλή. Το 2003 κέρδισε με το Lep poletni dan που μεταγλωττίστηκε σε Nanana. Στον εθνικό τελικό εμφανίστηκαν ως καλεσμένες η Marie N., η Natalia Verboten και άλλα ονόματα. Στην επιτροπή μετείχε και ο Ολλανδός Paul de Leew, γνωστή τηλεπερσόνα που σχετίζεται με τον διαγωνισμό. Ενώ στον πρώτο γύρο του τελικού (με κοινό και επιτροπή) κέρδισε η Alenka Godec, στο superfinal (όπου υπήρχε μόνο τηλεψηφοφορία) σάρωσε η Karmen, με το κοινό να αποκαθιστά την αδικία που υπέστη την προηγούμενη χρονιά, μολονότι το τραγούδι ήταν σκάλες κατώτερο από εκείνο, αφήνοντας 2η τη Nuša Derenda και την Alenka Godec “3η και καταϊδρωμένη”. Ακολούθησαν τρία χρόνια αποχής. Επανήλθε στον εθνικό τελικό ΕΜΑ το 2009 με το A si želiš (9η). Έκανε μια τελευταία εμφάνιση στο Slovenska Popevka το 2010 (8η). Κυκλοφόρησε τρεις δίσκους, με τελευταίο εκείνον του 2003. Επί χρόνια ήταν πωλήτρια σε κατάστημα Swarovski που βρίσκεται σε εμπορικό κέντρο έξω από τη Λιουμπλιάνα. Οι μεγάλες της επιτυχίες έγιναν με τραγούδια του τότε συντρόφου της Martin Štibernik. Ακολούθησε για λίγο καιρό ο αστυνομικός Tinet και μετά ένας Γερμανός που ζούσε στην Αυστρία. Είναι πλέον σε σχέση με τον αρκετά νεότερό της Blaž Kregar, επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στη Λιουμπλιάνα. Σύμφωνα με τη σελίδα της στο Facebook, από το 2016 ζει μόνιμα στο Ρέυκιαβικ της Ισλανδίας (μάλλον πρόκειται για τρολάρισμα).