Γιούροσταρ κατατρεγμένοι από τη μοίρα. 7. 1962

Οι καλλιτέχνες της χρονιάς

Marion Rung (FIN 62, 73): Ρωσο-Εβραϊκής καταγωγής, γεννήθηκε το 1945 στο Ελσίνκι. Σπούδαζε κομμωτική, ειδικεύτηκε στις εμφανίσεις σε ρεστοράν, ενώ εργάστηκε επίσης ως ηθοποιός και τηλεπαρουσιάστρια.

Για τον Fud Leclerc, βλ. 1956.

Víctor Balaguer (SPA 62): Γεννήθηκε και πέθανε στη Βαρκελώνη (1921-1984) από καρκίνο του παχέος εντέρου. Ήταν από τους πρώτους που τόλμησε να τραγουδήσει στα Καταλανικά, μεσούσης της δικτατορίας του Φράνκο, ο οποίος ήθελε να τα καταργήσει.

Eleonore Schwarz (AUT 62): Γεννήθηκε το 1936 στη Βιέννη. Τις δεκαετίες ’60 και ’70 ήταν γνωστή στη χώρα της ως τραγουδίστρια όπερας. Έκτοτε τα ίχνη της αγνοούνται.

Ellen Winther (DEN 62- Ellen Sørensen Winther Lembourn): Γεννήθηκε το 1933 στο Århus και πέθανε το 2011. Μεταξύ 1960 και 1966 ήταν παντρεμένη με τον πιανίστα και διευθυντή όπερας John Winther, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά και από το 1973, μέχρι τον θάνατό του το 1997, με τον συγγραφέα και πολιτικό Hans Jørgen Lembourn. Έκανε καριέρα ως τραγουδίστρια και ηθοποιός σε όπερες, οπερέτες και μιούζικαλ.

Inger Berggren (SWE 62): Γεννήθηκε το 1934 στο Enskede, μια περιοχή της Στοκχόλμης και πέθανε το 2019. Οι γονείς έπαιζαν σε μια σάλα βωβού κινηματογράφου. Η μητέρα της ήταν επιπλέον βιολονίστα σε διάφορα εστιατόρια. Κάποια στιγμή έπαθε ένα ισχυρότατο νευρικό κλονισμό, ενώ αργότερα εθίστηκε στο αλκοόλ και τα φάρμακα, κάνοντας τη ζωή της κόρης της μαρτύριο. Το 1989 αποσύρθηκε οριστικά, έχοντας βγάλει τον τελευταίο της δίσκο το 1980. Εργάστηκε και ως δασκάλα μουσικής σε ένα προάστιο της Στοκχόλμης, το Täby, χωρίς να σταματήσει το τραγούδι, αλλά και ως μουσική διευθύντρια στο Stadsteater (Δημοτικό Θέατρο) της Στοκχόλμης.

Conny Froboess (GER 62-Cornelia Froboess): Γεννήθηκε το 1943 σε ένα γερμανικό χωριό (Wriezen a. d. Oder) κοντά στα πολωνικά σύνορα. Έγινε το πρώτο παιδί-θαύμα στη Γερμανία, όταν ξεκίνησε το 1951, στα οκτώ της χρόνια, με  το προκλητικότατο τραγούδι Pack’die Badehose ein (φόρεσε το μαγιώ σου), το οποίο προκάλεσε σοκ στον τότε Υπουργό Πολιτισμού. Όπως δήλωσε αργότερα η ίδια, δεν είχε ερωτικά υπονοούμενα, απλώς μιλούσε για μια παρέα παιδιών που πηγαίνει στην παραλία. Μεγαλώνοντας, μεταπήδησε από τις μουσικές ταινίες στο θέατρο και την τηλεόραση. Ζει πλέον στο Wendelstein, στις Βαυαρικές Άλπεις.

De Spelbrekers (De-NL 62-Huug Kok & Theo Rekkers): Ο Theo Rekkers (1923-2012) και ο Huug Kok (Hugo Kok, 1918-2011) γνωρίστηκαν το 1943 σε μια γερμανική φάμπρικα στη Βρέμη, που κατασκεύαζε πυρομαχικά, στην οποία έκαναν καταναγκαστική εργασία. Το 1943 το έσκασαν και επέστρεψαν στην Ολλανδία, όπου εργάζονταν σε ένα καμπαρέ, σε καθεστώς παρανομίας. Δημιούργησαν το ντουέτο τους το 1945, αμέσως μόλις έληξε ο πόλεμος. Τη δεκαετία του ’70 έγιναν μάνατζερ γνωστών τραγουδιστών. Πέθαναν με έξι μήνες διαφορά.

Isabelle Αubret (FRA 62, 68-Thérèse Coquerelle): Γεννήθηκε το 1938 στη Λίλλη από ταπεινή οικογένεια, της οποίας ήταν το πέμπτο από τα ένδεκα παιδιά. Εργάτρια αρχικά σε εργοστάσιο από τα 14 της χρόνια, έγινε πρωταθλήτρια Γαλλίας στη Γυμναστική το 1952. Κατά τη ζωντανή εμφάνισή της, αμέσως μετά το πέρας της εκτέλεσής της, έγινε μπλακ-άουτ για λίγα λεπτά. Το φόρεμά της το πλήρωσε η Γαλλική τηλεόραση, καθώς η ίδια δεν είχε αρκετά χρήματα. Αρχές του 1963, οπότε εμφανιζόταν με τον Jacques Brel, έπαθε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, εξαιτίας του οποίου παραλίγο να μείνει παράλυτη. Αυτό ακύρωσε για πάντα τη διεθνή της καριέρα. Μπόρεσε να αναρρώσει πλήρως μόλις το 1968, με τη βοήθεια των φίλων της, όπως ο Jacques Brel, που της παραχώρησε για πάντα τα δικαιώματα του τραγουδιού του La Fanette. Ο Jean Ferrat της έγραψε τότε το C’est beau la vie, ένα τραγούδι που ηχογράφησε έχοντας φρικτούς πόνους. Το 1982, κατά τη διάρκεια ενός νούμερου στο τραπέζιο, κατά τη διάρκεια του Gala de l’Union des Artistes, πέφτει και μένει κατάκοιτη για άλλα δύο χρόνια Το 1991 άνοιξε ένα δικό της χώρο: μια σάλα στο γαλλικό διαμέρισμα Harnes. Το ότι ήταν ένθερμη οπαδός του Κομμουνιστικού Κόμματος, την είχε εξοστρακίσει από την κεντρική μουσική σκηνή της Γαλλίας. Παρόλα αυτά πραγματοποίησε αναρίθμητες συναυλίες στη χώρα της και το εξωτερικό.

Η Inger Jacobsen (NOR 62) Γεννήθηκε το 1923 στο Όσλο, όπου και πέθανε το 1996 από καρκίνο. Αρχικά προσελήφθη να παίζει πιάνο στον κινηματογράφο Sinsen. Είχε από νωρίς προβλήματα με τη φωνή της, διότι είχε πάθει φυματίωση, όταν ήταν μικρή, έτσι στράφηκε στην ηθοποιία. Ουσιαστικά η τραγουδιστική της καριέρα τελείωσε το 1979. Παντρεύτηκε δύο φορές, με τον εγγαστρίμυθο καλλιτέχνη Jackie Bülow και με τον μουσικό Haakon Lauritzen, με τον οποίο χώρισαν το 1981.

Για τον Jean Philippe βλ. 1959.

Lola Novaković (YUG 62-Zorana Novaković): Γεννήθηκε το 1935, κόρη Σέρβου βιομήχανου και Κροάτισσας νοικοκοιράς και πέθανε το 2016 λίγο πριν από τα 81^α γενέθλιά της, έχοντας γνωρίσει την αποθέωση, αλλά και το ανάθεμα. Αποσύρθηκε σχετικά σύντομα, το 1985 και κατάφερε να αφήνει πάντοτε ένα μυστήριο γύρω από τη ζωή της. Ένας από τους λόγους για τους οποίους αποσύρθηκε ήταν τα ψέματα που έγραφε για εκείνη ο κίτρινος Τύπος: ότι δούλευε σε μπορντέλο στον Λίβανο, ότι πήγε στις ΗΠΑ για να εκπαιδευτεί ως μυστική πράκτορας της CIA, ότι είχε φυλακιστεί στην ΕΣΣΔ για τον ίδιο λόγο. Στο στόχαστρο μπήκε και ο πρώτος της γάμος το 1962 με τον καθηγητή γυμναστικής Bora Kragujević, τον οποίο περνούσε κατά δέκα χρόνια. Χώρισαν μετά από δύο χρόνια. Το ίδιο νοσηρό ενδιαφέρον έδειχναν και για τους επόμενους γάμους της, το 1966 με τον Mila Jovanović, διευθυντή των Panamerican Airlines στη Γιουγκοσλαβία (χώρισαν το 1970) και με τον τραγουδιστή Dragan Antić, με τον οποίο έκαναν μυστικό γάμο το 1971 και έμειναν μαζί μέχρι το 2000. Σήμερα ζει μόνη της στο σπίτι της στο Belimi (συνοικία του Βελιγραδίου).

Ο Ronnie Caroll (UK 62, 63) γεννήθηκε το 1930 στο Belfast, δηλαδή στη Βόρεια Ιρλανδία και απεβίωσε το 2015. Έκανε καριέρα από το 1956 ως το 1970, γρήγορα όμως πέρασε στη λήθη, μην μπορώντας να κρατηθεί στο προσκήνιο. Το 2008 έδωσε μια σοκαριστική συνέντευξη, στην οποία κατέθεσε πως έχει κάνει στη ζωή του τόσο σεξ, όσο ένας άνδρας θα ήθελε, πως δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ του προφυλακτικό και ότι έπαιρνε τα τελευταία χρόνια… ανορθωτικό χάπι. Επίσης ότι οι κοπέλες έκαναν ουρά, για να πάνε μαζί του, συμμετέχοντας –μαζί με τον συγκάτοικό του– σε ομαδικά όργια. Φίλος του Sean Connery, έκαναν μαζί γυναικοδουλειές, ενώ ανάμεσα στις κατακτήσεις του συγκαταλέγονται και γνωστές καλλιτέχνιδες, όπως η Shirley Bassey και η Petula Clark. Μετά από τρία διαζύγια και κάποια βλάβη στην καρδιά, το μόνο που σκεπτόταν ακόμα ήταν το σεξ. Έκανε εμπορικές επενδύσεις τη δεκαετία του ’70. στα νησιά του Sotavento στην Καραϊβική, οι οποίες φαλίρισαν. Με πολλές εμφανίσεις στο θέατρο και τα καμπαρέ, τα τελευταία χρόνια ξέπεσε σε καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, κρουαζιερόπλοια και ξενοδοχεία. Υπήρξε δύο φορές υποψήφιος βουλευτής με το αντισυστημικό κόμμα Rainbow Connection Dream Ticket Leisure Party. Μετά κατέβηκε για δημοτικός σύμβουλος και πήρε 29 ψήφους, ενώ προσπαθούσε να κάνει το παγκόσμιο ρεκόρ με… μηδέν ψήφους.

Για τον Camillo Felgen, βλ. 1960.

Ο Claudio Villa (ITA 62, 67) γεννήθηκε το 1926 στην προλεταριακή συνοικία του Trastevere στη Ρώμη, γιος ενός αμαξά και μιας νοικοκυράς, κατάφερε ωστόσο να κάνει θεαματική καριέρα. Το 1981 το όνομά του βρέθηκε μπλεγμένο στο διαβόητο σκάνδαλο της “Villa Wanda”, μιας μασονικής οργάνωσης (στην οποία συμμετείχε και ο Silvio Berlusconi, όχι τόσο γνωστός ακόμα), με στόχο τον έλεγχο της εξουσίας και των Μ.Μ.Ε. Πέθανε στις 7 Φεβρουαρίου του 1987 στην Πάδοβα, όπου είχε πάει για εγχείρηση καρδιάς, από καρδιακή προσβολή και παγκρεατίτιδα. Έκανε πολλές επιθέσεις κατά του φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, προκαλώντας αντεγκλήσεις και σκάνδαλα. Απέκτησε ένα γιο, από τον γάμο του με την Miranda Bonansea και ακόμα έναν, αγνώστου μητρός, αλλά και μια κόρη, από τη μακρόχρονη σχέση του με την χορεύτρια Noemi Garofalo. Τα παιδιά εκτός γάμου αρνιόταν να τα αναγνωρίσει, έτσι η σύντροφός του άλλαξε το όνομά της σε Manuela Villa και μετά τον θάνατό του πέτυχε -δια της δικαστικής οδού- την πολυπόθητη αναγνώριση. Με τη δεύτερή του γυναίκα, η οποία του χάρισε ακόμα ένα ζεύγος παιδιών, είχε 31 χρόνια διαφορά (την παντρεύτηκε στα 18 της).

Για τον François Deguelt, βλ. 1960.

Μείνετε συντονισμένοι για περισσότερες “μυθιστορηματικές” ζωές…